Ateny

Z Wikipedii

Zasugerowano, aby ten artykuł podzielić na różne artykuły dostępne ze strony ujednoznaczniającej. (dyskusja)

Współrzędne: 38°00' N 23°43' E38 23.7166667 (Ateny)

Ateny
Widok miasta
Państwo	Grecja
Region	Attyka
Burmistrz	Kaklamanis Nikitas
Powierzchnia	38,964 km²
Położenie	38° 00' N 23° 43' E
Wysokość	70 m n.p.m.
Ludność (2001) • liczba ludności • gęstość • aglomeracja	745 514 19 133 os./km² 3 761 810
Nr kierunkowy	210, 211, 212
Kod pocztowy	10x xx, 11x xx, 120 xx
Tablice rejestracyjne	Yxx, Zxx, Ixx
Podział miasta	7 dzielnic
Położenie na mapie kraju Ateny
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Strona internetowa miasta

Ateny (nowogr. Αθήνα Athina, klas. gr. Ἀθῆναι Athenai, łac. Athenae) – stolica i największe miasto Grecji. Jeden z najważniejszych ośrodków turystycznych Europy z zabytkami kultury antycznej. Miasto liczy 745 tys. mieszkańców żyjących na 38,964 km.kw., a cały obszar metropolitalny ma 3,5 miliona mieszkańców i 411,717 km kw.

Spis treści 1 Historia 2 Zabytki 3 Gospodarka 4 Mit o pochodzeniu nazwy miasta 5 Miasta partnerskie 6 Bibliografia 7 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia

Zalążkiem Aten był zamek warowny z okresu mykeńskiego (połowa II tysiąclecia p.n.e.) na wzgórzu Akropolis; później wokół niego, na sąsiadujących wzgórzach powstało rozległe miasto z agorą, Areopagiem (miejscem sądów), szeregiem świątyń i gmachów użyteczności publicznej. Akropolis przekształciło się w miejsce kultu (Akropol Ateński). W 480 roku p.n.e. miasto zniszczyli Persowie, odbudowę Temistokles rozpoczął od wzniesienia nowych murów. Szczególny rozkwit przypadł na panowanie Peryklesa (443-429 p.n.e.), który m.in. połączył Ateny z Pireusem (całość otaczając murami) oraz zmodernizował Akropolis. W okresie starożytności Ateny były państwem-miastem (polis) o ustroju demokracji bezpośredniej, jednym z najważniejszych w starożytnej Grecji. Ateny liczące w tamtych czasach ok. 100 tys. mieszkańców stały się centrum umysłowym Hellady, promieniującym na ówczesny świat (m.in. Fidiasz, Sokrates, Platon, Arystoteles) oraz silnym ośrodkiem politycznym (Ateński Związek Morski). W roku 338 p.n.e. utrata niepodległości na rzecz Macedonii, później władców hellenistycznych, a wreszcie Rzymu. Po zdobyciu i złupieniu miasta przez Sullę (86 p.n.e.) wyraźnie utraciły na znaczeniu, choć nadal otaczane opieką, m.in. przez Hadriana (łuk, dokończenie Olimpiejonu). Ateny zostały spustoszone m.in. przez Herulów i Wizygotów. Sprowadzone do drugorzędnej roli przez panujących od 1458 Turków. W XIX wieku odzyskały rangę jako stolica niepodległej od 1834 roku Grecji.

[edytuj] Zabytki

Do najważniejszych zabytków Aten należą:

• Akropol ateński;
• Starożytna agora ze Stoą Attalosa,
• Forum rzymskie z Wieżą Wiatrów, biblioteka Hadriana
• cmentarz Keramejkos;
• dzielnica Hadrionopolis z okresu rzymskiego ze Świątynią Zeusa Olimpijskiego,
• kościoły bizantyjskie Panagia Gorgoepikoos, Kapnikarea.

[edytuj] Gospodarka

Siedziba banków i towarzystw ubezpieczeniowych. Rozwinięty, różnorodny przemysł Aten dostarcza ok. 70% przem. produkcji krajowej (gł. przetwórstwo spożywcze, branża skórzano - obuwnicza, odzieżowa i chemiczna. Ważny węzeł komunikacyjny; Międzynarodowy Port Lotniczy Hellenikon; metro.

[edytuj] Mit o pochodzeniu nazwy miasta

Bogowie olimpijscy podzielić chcieli między siebie wszystkie miasta i regiony na ziemi, aby wyznaczyć okolice, w których mieliby doznawać szczególnego kultu. O Ateny pokłócili się: bogini Atena i król mórz, Posejdon, gdyż było to wielkie, najważniejsze chyba miasto w całej Helladzie. Sami mieszkańcy miasta zbudowanego wokół skały - Akropol zaproponowali „zawody”. Miasto zostanie nazwane imieniem tego boga, który podaruje im najbardziej przydatny prezent. Posejdon dotknął zbocze Akropolu i ze szczeliny trysnęło źródełko. Atena dotknęła włócznią wolną przestrzeń tuż obok źródełka. W tym miejscu wyrosło pierwsze drzewko oliwne. Miasto to zostało nazwane od imienia Ateny.

[edytuj] Miasta partnerskie

Waszyngton, USA
Los Angeles
Chicago
Filadelfia
Boston
Montreal, Kanada
Paryż, Francja
Lizbona, Portugalia
Rzym, Włochy
Genua
Florencja
Madryt, Hiszpania
Barcelona
Cali, Kolumbia
Praga, Czechy
Moskwa, Rosja
Pekin, ChRL
Xi'an
Stambuł, Turcja
Belgrad, Serbia
Nikozja, Cypr
Bejrut, Liban
Santiago de Chile, Chile
Rabat, Maroko
Kair, Egipt
Cuzco, Peru
Erywań, Armenia
Sofia, Bułgaria
Bukareszt, Rumunia
Warszawa, Polska
Kijów, Ukraina
Tirana, Albania
Tbilisi, Gruzja
Lublana, Słowenia
Hawana, Kuba
Betlejem, Palestyna
Kluż-Napoka, Rumunia

[edytuj] Bibliografia

• Henryk Musielak, Festiwal w Atenach. Ruch Muzyczny nr 1/1962 (1-15 stycznia 1962 r.).

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Mapa Aten