Florencja
Z Wikipedii
Współrzędne: 43°47' N 11°15' E
| Florencja | |
 |
|
| Państwo |  Włochy |
| Region | Toskania |
| Prowincja | Florencja |
| Położenie | 43° 47' N 11° 15' E |
| Powierzchnia | 102 km² |
| Populacja (2004) - liczba ludności - gęstość |
352 227 3 453,2/km² |
| Numer kierunkowy | 055 |
| Kod pocztowy | 50100 |
| Patron | św. Jan Chrzciciel |
| Kod ISTAT | 048017 |
|
Położenie na mapie Włoch
  Florencja
|
|
Florencja (wł. Firenze, MAF: [fiˈrɛnʦe]), miasto w środkowych Włoszech, nad Arno, u stóp Apenin, stolica Toskanii i prowincji Florencja, 366 tys. mieszkańców (2006).
Spis treści |
[edytuj] Historia
Początki Florencji sięgają czasów Juliusza Cezara, który w 59 p.n.e. założył na miejscu dawniejszego, etruskiego miasta kolonię dla byłych żołnierzy i nazwał ją Florentina. Zabudowa tego okresu została założona na planie obozu wojskowego. Z tego okresu pochodzi zachowany szachownicowy układ ulic. Początkowo, w czasach Cesarstwa Rzymskiego, Florencja była ośrodkiem handlu i rzemiosła. W 405 obroniła się przed najazdem Ostrogotów, w 539 uzależniona od Bizancjum a od 541 od Gotów. W 570 została podbita przez Longobardów, którzy z kolei utracili miasto na rzecz Franków.
W XI wieku odzyskała znaczenie jako ośrodek handlu, przede wszystkim z uwagi na swoje położenie – na drodze z Francji do Rzymu. W 1078 rozpoczęto budowę nowych fortyfikacji. Od 1115 miasto uzyskało status niezależnego miasta a w 1183 Florencja ogłosiła się komuną miejską. Mimo trwających w tym okresie zatargów pomiędzy stronnictwami gwelfów i gibelinów, licznych sporów i wojen, jest to trwający wiele stuleci czas rozkwitu i rozwoju miasta. Oprócz handlu w XII wieku rozwinęło się sukiennictwo a później także jedwabnictwo. W XIII wieku powstały pierwsze domy bankowe. W 1252 rozpoczęto bicie złotych monet – florenów, które szybko stały się główną monetą Europy. W mieście działali Brunetto Latini, Dante Alighieri, Giotto di Bondone i Arnolfo di Cambio. Jednocześnie narastał konflikt pomiędzy bogatymi cechami rzemieślniczymi i pozbawioną praw ubogą ludnością.
W 1378 wybuchło powstanie zmieniające formę sprawowania władzy. Od 1434 miastem począł rządzić ród Medyceuszów, który doprowadził miasto do okresu największej potęgi gospodarczej i kulturalnej (2 poł. XV w.). Pod rządami Wawrzyńca Wspaniałego (Il Magnifico) miasto wzbogaciło się o znaczną liczbę wielkich dzieł sztuki oraz liczne budowle. Po obaleniu Savonaroli w 1498 faktyczną władzę w Republice Florenckiej jako dożywotni gonfalonier przejął Piera Soderini, a jego bliskim współpracownikiem był Niccolò Machiavelli. W 1512, po obaleniu republiki, do władzy powracają Medyceusze. Ich rządy trwają do 1737 roku. Był to okres największego rozkwitu miasta zarówno pod względem gospodarczym jak i kulturalnym. W tym czasie w mieście tworzą Leonardo da Vinci i Michał Anioł (Michelangelo).
W roku 1737 Toskania wraz z Florencją została podporządkowana bocznej linii austriackich Habsburgów. Po wygaśnięciu dynastii stery władzy przejęła rodzina Lorena. W latach 1801 – 1808 Florencja jest stolicą Królestwa Etrurii. Od 1860 włączona do Królestwa Sardynii, stolica Zjednoczonych Włoch w latach 1865–1870.
4 listopada 1966 roku Florencję nawiedziła wielka powódź, wylanie rzeki Arno. Powódź zalała i zniszczyła wiele cennych zabytków.
[edytuj] Zabytki i atrakcje turystyczne
- Katedra Santa Maria del Fiore (Duomo; Santa Maria del Fiore - Matki Boskiej Kwietnej z charakterystyczną kopułą)
- Baptysterium
- Drzwi Raju
- Dzwonnica Giotta
- Kościół Santa Croce
- Piazza della Signoria
- Piazza della Repubblica
- Pałac Vecchio (Stary Pałac)
- Loggia dei Lanzi (Loggia della Signoria)
- Most Złotników (Ponte Vecchio)
- Kaplica Medyceuszów
- Biblioteka Laurenziana (La Biblioteca Laurenziana)
- Galeria Uffizi
- Galleria dell'Accademia
- Kościół Santa Maria Novella
- Kościół Santa Maria del Carmine we Florencji
- Kaplica Brancacci
- Orsanmichele
- Pałac Medyceuszy (Palazzo Medici-Riccardi)
- Palazzo Strozzi
- Palazzo Rucellai
- Pałac Pitti (Palazzo Pitti)
- Palazzo del Bargello
- Loggia del Mercato Nuovo (Mercato del Porcellino)
- Ogród botaniczny założony w roku 1545
- mosty: alla Carraia, S. Trinità;
[edytuj] Sport
Z Florencji pochodzi klub piłkarski ACF Fiorentina, który gra w rozgrywkach Serie A.
[edytuj] Komunikacja
[edytuj] Dworce kolejowe
- Firenze Belfiore
- Firenze Campo Marte
- Firenze Cascine
- Firenze Castello
- Firenze Pratignone
- Firenze Rifredi
- Firenze Rovezzano
- Firenze San Marco Vecchio
- Firenze Santa Maria Novella - główny dworzec
- Firenze Statuto
- Firenze Le Cure
- Firenze Le Piaggie
- Firenze Salviati
- Firenze Zambra
[edytuj] Miasta partnerskie
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Florencja przed 1900 - historyczny plan miasta ze zbiorów Wielkopolskiej Biblioteki Cyfrowej
- Florence Travel Guide (en)/(de)/(fr)/(it)/(es)
- Florence Photos (en)
- Oficjalna strona internetowa prowincji (it)
- Wirtualna podróż po zabytkach Florencji (en)/(it)
- Photo Gallery of Florence
- Zdjęcia z Florencji na obiezyswiat.org
| Lata 80. XX wieku |
1985 |
| Lata 90. XX wieku |
1990 |
| Lata 2000-2009 |
2000 |
| Lata 2010-2019 |
2010 |
.svg/20px-Flag_of_Belgium_(civil).svg.png){kind=small}
Sztuka naskalna w Val Camonica • Kościół i klasztor dominikański Santa Maria delle Grazie z Ostatnią Wieczerzą Leonarda da Vinci w Mediolanie • Zespół zabytkowy Rzymu, dobra Stolicy Apostolskiej leżące na terenie Rzymu, korzystające z prawa eksterytorialności i bazylika św. Pawła za Murami • Zespół zabytkowy we Florencji • Wenecja wraz z laguną • Piazza del Duomo w Pizie • Zespół zabytkowy San Gimignano • I Sassi w Materze • Vicenza - miasto i wille palladiańskie w regionie Veneto • Zespół zabytkowy w Sienie • Zespół zabytkowy w Neapolu • Miasto przemysłowe Crespi d'Adda • Renesansowe miasto Ferrara i delta Padu • Castel del Monte • Trulli w Alberobello • Zabytki wczesnochrześcijańskie w Rawennie • Zespół zabytkowy w Pienzy • Pałac królewski z XVIII w. w Casercie wraz z parkiem, akweduktem Vanvitelli i zespołem San Leucio • Rezydencje królewskie dynastii sabaudzkiej w Turynie • Ogród botaniczny w Padwie • Katedra, Torre Civica i Piazza Grande w Modenie • Zespoły archeologiczne - Pompeje, Herkulanum i Torre Annunziata • Villa Romana del Casale • Su Nuraxi w Barumini • Portovenere, Cinque Terre i wyspy (Palmaria, Tino i Tinetto) • Wybrzeże amalfitańskie • Strefa archeologiczna w Agrigento • Strefa archeologiczna i Bazylika Patriarchów w Akwilei • Park Narodowy Cilento i Vallo di Diano oraz stanowiska archeologiczne Paestum i Velia oraz Certosa di Padula • Zespół zabytkowy w Urbino • Willa Hadriana w Tivoli • Asyż, bazylika franciszkańska i inne zabytki franciszkańskie • Miasto Werona • Wyspy Liparyjskie • Villa d'Este w Tivoli • Miasta późnego baroku w dolinie Noto (południowo-wschodnia Sycylia) • Sacri Monti w Piemoncie i Lombardii • Etruskie nekropolie w Cerveteri i Tarkwinii • Val d’Orcia • Syrakuzy i skalna nekropolia w Pantalica • Historyczne centrum Genui z zespołem późnorenesansowych rezydencji miejskich wzdłuż Le Strade Nuove
