Nazaret
Z Wikipedii
Współrzędne: 32°42' N 35°18' E
| Nazaret נצרת |
|
| Dewiza: brak | |
| Państwo |  Izrael |
| Dystrykt | Północny |
| Burmistrz | Ramiz Jaraisy |
| Powierzchnia | 14,2 km² km² |
| Położenie | 32° 42' N 35° 18' E |
| Wysokość | 320 m n.p.m. |
| Ludność (2006) • liczba ludności • gęstość |
64 800 4 563 os./km² |
| Nr kierunkowy | +972 4 |
| Miasta partnerskie |  Częstochowa, Polska Haga, Holandia Neubrandenburg, Niemcy |
|
Położenie na mapie kraju
  Nazaret
נצרת |
|
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
| Strona internetowa miasta | |
Nazaret (ang. Nazareth, hebr. נצרת; arab. الناصرة, En-Nasira) jest największym miastem i stolicą administracyjną Dystryktu Północnego w Izraelu.
Miasto jest położone w naturalnej niecce położonej na wysokości 320 mn.p.m. na stokach wzgórz pięciu wzgórz (Nebi Sa'in, Romane, Kufze, Rajme i Mount Sheikh), które od północy ograniczają dolinę Ezdrelon[1]. Leży 25 km od Morza Galilejskiego i 9 km na zachód od Góry Tabor. Jego stale rozwijająca się ku wschodowi dzielnica żydowska zamieszkana przez emigrantów nosi nazwę Nazaret Illit (tzn. górna).
Nazaret jest nieformalną stolicą izraelskich Arabów, którzy stanowią zdecydowaną większość w mieście[2]. W Ewangeliach Nazaret zostało przedstawione jako miejsce dorastania Jezusa Chrystusa, w związku z czym stało się miejscem pielgrzymek chrześcijan.
Spis treści |
[edytuj] Klimat
Klimat Nazaretu został sklasyfikowany jako śródziemnomorski-pustynny. Położenie w górzystej okolicy powoduje, że najprzyjemniejszą porą roku jest wiosna i jesień, ze średnimi temperaturami około 20°C. Latem temperatury dochodzą do 40°C, chociaż najczęściej wahają się około 30-35°C. Jednak zimą temperatury spadają nawet do 0°C, chociaż najczęściej jest około 5°C. Przeważają wiatry północno-wschodnie i zachodnie, średnio wilgotne. Deszcze rozpoczynają się w październiku i osiągają swoje maksimum w styczniu[3].
[edytuj] Historia
Badania archeologiczne odkryły kultowy ośrodek sprzed ponad 9000 lat (neolit), położony przy Kfar HaHoresh, w odległości około 3 km od Nazaretu[4]. Odnaleziono pozostałości 65 osób pochowanych pod olbrzymimi kamieniami nagrobnymi, które zostały wykonane z bloków białego gipsu o wadze około 3 ton. Udekorowanie czaszek zmarłych jest powodem dla którego archeolodzy przypuszczają, że był to ważny ośrodek kultowy w tamtych czasach[5].
Badania archeologiczne prowadzone na terenie Nezaretu ujawniły pozostałości garncarstwa ze wczesnej epoki brązu (1500 p.n.e.) oraz ceramikę z epoki żelaza (1500 - 586 p.n.e.)[6]. Jednakże wykopaliska nie ukazały "żadnych śladów osadnictwa greckiego lub rzymskiego"[7]. Brak jest także jakichkolwiek śladów osadnictwa z okresów asyryjskiego, babilońskiego lub perskiego[8].
Należy przypuszczać, że pierwsi mieszkańcy Nazaretu byli Kananejczykami, brak jednak na to potwierdzeń archeologicznych[9]. Wczesne żydowskie źródła również milczą o Nazarecie, ale może to wynikać z niskiej pozycji Galilei wśród Żydów żyjących w Judei[10]. Nie wzmiankuje o nim Stary Testament, Talmud ani Józef Flawiusz. Miasteczko pojawia się dopiero w czasach Jezusa Chrystusa. Ocenia się, że Nazaret liczyło wówczas około 480 mieszkańców[11][12].
Według opisu Ewangelii Łukasza Nazaret było domem Józefa i Marii, rodziców Jezusa Chrystusa. Jest to również miejsce dzieciństwa Jezusa. Przebywał on w Nazarecie do czasu podjęcia się publicznej działalności, którą rozpoczął w wieku 30 lat od przyjęcia chrztu w Jordanie z rąk Jana Chrzciciela.
Zgodnie z tradycją katolicką już w pierwszych latach po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa istniała w Nazarecie silna grupa judeochrześcijan, która spotykała się w domu Maryi i Józefa. Archeolodzy znaleźli również miejsce nabożeństw wczesnych chrześcijan (III w.), w tym baptysterium w podłodze pokrytej mozaiką, na której widnieje imię diakona Conona z Nazaretu. Euzebiusz z Cezarei w swojej Historii Kościoła pisał, że w Nazarecie mieszkali początkowo krewni Jezusa, a następnie rozeszli się po całym świecie. W IV wieku w tej niewielkiej osadzie wybudowano pierwszy drewniany kościół, który znajdował się przy jaskini[13]. Hieronim ze Strydonu pisał w V wieku, że Nazaret był zwykłą wsią, której żydowscy mieszkańcy czerpali zyski z handlu z chrześcijańskimi pielgrzymami. Do VI wieku była to żydowska osada[14].
W VI wieku legendy o Marii zaczęły zyskiwać coraz większą popularność wśród chrześcijańskich pielgrzymów przybywających do Palestyny. Wybudowano wówczas w miejscu przypuszczalnego położenia domu Marii trzynawową bizantyńską Bazylikę Zwiastowania z przylegającym do niej konwentem[15].
W 614 roku Persowie prowadzący wojnę z Bizancjum, najechali na Palestynę. Przeciwko chrześcijanom wystąpili wówczas żydowscy powstańcy pod wodzą Beniamina, którzy zburzyli liczne kościoły i klasztory. W nagrodę za poparcie, Persowie dali Żydom ograniczoną władzę nad Palestyną (lata 614-617). Gdy Bizantyjczycy zaczęli odnosić sukcesy w wojnie z Persami, w 627 Żydzi zawarli tajne porozumienie z cesarzem Herakliuszem. Po zajęciu Palestyny cesarz złamał warunki porozumienia i nakazał mordowanie wszystkich złapanych Żydów. Miejscem szczególnej kaźni było Nazaret, które od 630 przestało być żydowską osadą[16].
[edytuj] Okres dominacji muzułmańskiej
W 637 Palestyna została podbita przez Arabów. I wyprawa krzyżowa rozpoczęła długą epokę konfliktu chrześcijańsko-muzułmańskiego. W tym czasie wioska Nazaret często przechodziła z rąk do rąk, ponosząc przy tym znaczne straty w ludności. W 1099 jeden z rycerzy, Tankred, otrzymał tytuł księcia Galilei. Stolicę swojego księstwa ulokował on w Nazarecie, do którego przeniesiono także diececję z Beisan. Głową diecezji byli arcybiskupowie Nazaretu.
W 1187 Muzułmanie ponownie przejęli panowanie nad Nazaretem, aby w 1229 utracić miasteczko i ponownie je odzyskać w 1263. Sułtan Bajbars dokonał wówczas zniszczenia wszystkich chrześcijańskich budynków i wygnał z miasteczka całą ludność chrześcijańską. Na ich powrót zezwolił w 1620 druzyjski książę Fachr ad-Din. Wtedy to franciszkanie otrzymali w darze ruiny katedry krzyżowców. W 1730 wzniesiono nową świątynię, którą zburzono w 1955 i zastąpiono nowoczesną bazyliką pod wezwaniem Zwiastowania Pańskiego (1959, wg projektu Giovanniego Muzio). Podczas II wojny światowej w Nazarecie mieściła się szkoła ochotniczek Pomocniczej Służby Kobiet związanej z armią polską generała Władysława Andersa.
[edytuj] Izrael
W 1947 roku ONZ podjęła decyzję o podziale Palestyny. Według tego planu Nazaret miał znaleźć się w arabskim państwie[17]. Podczas Wojny o Niepodległość 16 lipca 1948 Nazaret został zajęty przez wojska izraelskie. Arabowie poddali miasto nie stawiając właściwie żadnego oporu.
[edytuj] Ataki na miasto
Podczas Drugiej wojny libańskiej 2006 Nazaret ucierpiał od ostrzału rakietowego Hezbollahu:
- 19 lipca 2006 na miasto spadło wiele rakiet, zabijając 2 osoby i raniąc 50 osób.
- 28 lipca w rejonie miasta spadło 5 rakiet Khaibir-1 lub Fajr-5 powodując lokalne pożary[18].
[edytuj] Zabytki
W ostatnich latach wyłożono znaczne sumy na renowację uliczek i domów Nazaretu, dzięki czemu to typowo arabskie miasteczko zyskało wiele uroku. Wśród labiryntu wąskich uliczek znajduje się arabski Stary Rynek (arab. السوق القديمي, Il suq il-qadeemi), wokół którego znajdują się najważniejsze religijne zabytki miasta. Najważniejszym chrześcijańskim kościołem jest Kościół Zwiastowania. Według tradycji katolickiej, stoi on w miejscu w którym archanioł Gabriel zwiastował Marii narodzenie Jezusa (Ewangelia Łukasza 1:26-31). Cerkiew prawosławna Św. Gabriela znajduje się w miejscu alternatywnego zwiastowania narodzin Jezusa. Kościół melchicki posiada kościół wybudowany w miejscu, w którym prawdopodobnie stała synagoga, w której nauczał Jezus. Kościół Św. Józefa stoi w tradycyjnej lokalizacji warsztatu Józefa, ojca Jezusa. Kościół Mensa Christi upamiętnia miejsce w którym według tradycji Jezus spotał się z apostołami po swoim zmartwychwstaniu. Na wzgórzu górujacym nad miastem wznosi się Bazylika Zmartywchwstania Jezusa, wzniesiona na polecenie Salezjan[19].
Z obiektów muzułmańskich znajdujących się w Nazarecie najważniejszym jest Biały Meczet (al-Abiad). Został on wzniesiony w 1808 i miał symbolizować nową erę pokoju pomiędzy mniejszościami narodowymi żyjącymi w Nazarecie. Meczet Pokoju (al-Salam) jest pierwszym współczesnie wybudowanym meczetem w mieście. Do 1960 jedynym meczetem w Nazarecie był Meczet Biały. Meczet al-Sheikh Amer został wybudowany w bezpośrednim sąsiedztwie Bazyliki Zwiastowania i klasztoru żeńskiego. Szejk Amer był bratankiem słynnego Saladyna, który pokonał Krzyżowców. Meczet Nabi Sa’in wzniesiono w najwyższym punkcie Nazaretu. Jest to wspaniałe miejsce do podziwiania panoramy Doliny Jezreel[20].
[edytuj] Demografia
Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2006 roku w mieście żyło 64,8 tys. mieszkańców, z czego 75% Arabowie[21].
Populacja miasta pod względem wieku (dane z 2006):
| Wiek (w latach) | Procent populacji w % |
|---|---|
| 0-4 | 12,0% |
| 5-9 | 12,9% |
| 10-14 | 10,8% |
| 15-19 | 9,2% |
| 20-29 | 15,4% |
| 30-44 | 19,4% |
| 45-59 | 12,0% |
| ponad 60 | 8,1% |
Źródło danych: Central Bureau of Statistics.
[edytuj] Sport
Tutejsza drużyna piłkarska Maccabi Akhi Nazareth F.C. gra w II lidze krajowej. Rozgrywki prowadzi na stadionie Ilut, który może pomieścić 5 tys. widzów. Klub został założony w 1967 i jest jednym z ważniejszych arabskich klubów sportowych działających w Izraelu[22].
[edytuj] Galeria
 Bazylika Zwiastowania w Nazarecie. |
 Jedno z osiedli Nazaretu. |
.jpg/90px-Nazareth_(by_Fares).jpg) Panorama Nazaretu. |
Przypisy
- ↑ Chad Fife Emmett: Map Survey of Palestine. Chicago: University of Chicago Press, 1995, s. 31. ISBN 0226207110.
- ↑ JStor, Laurie King-Irani: The Arab Capital of Israel (en). [dostęp 14 lutego 2008].
- ↑ Nazareth web: Nazareth Weather (en). [dostęp 17 lutego 2008].
- ↑ A.N. Goring-Morris: The quick and the dead: the social context of Aceramic Neolithic mortuary practices as seen from Kfar HaHoresh. 1997.
- ↑ Archaeology: Pre-Christian Rituals at Nazareth (en). [dostęp 15 lutego 2008].
- ↑ Chad Fife Emmett: Beyond the Basilica:Christians and Muslims in Nazareth. Chicago: University of Chicago Press, 1995, ss. xvi. ISBN 0226207110.
- ↑ R. Tonneau: Revue Biblique XL. C. Kopp, 1938, s. 188.
- ↑ B. Bagatti: Excavations in Nazareth. 1969, ss. vol.1, s. 272-310.
- ↑ Chad Fife Emmett: Beyond the Basilica:Christians and Muslims in Nazareth. Chicago: University of Chicago Press, 1995, s. 16. ISBN 0226207110.
- ↑ Anchor Bible Dictionary. Nazareth. New York : Doubleday, 1992.
- ↑ J. Strange E. Meyers: Archaeology, the Rabbis, & Early Christianity Nashville. New York: Anchor Bible Dictionary, 1992, ss. vol.1, s. 272-310.
- ↑ T. Cheyne: Nazareth. London: Encyclopedia Biblica, 1899.
- ↑ J. Taylor: Christians and the Holy Places. Oxford: Clarendon Press, 1993, s. 265.
- ↑ J. Taylor: Christians and the Holy Places. Oxford: Clarendon Press, 1993, s. 215.
- ↑ P. Geyer: Itinera Hierosolymitana saeculi. Lipsiae: G. Freytag, 1898, s. 161.
- ↑ Journal of the Palestine Oriental Society. C. Kopp. Beiträge zur Geschichte Nazareths. vol. 18, s. 215, 1938.
- ↑ A Survey of Palestine: Prepared in December, 1945 and January, 1946 for the Information of the Anglo-American Committee of Inquiry.. Institute for Palestine Studies, 1991, ss. 12-13. ISBN 0887282113.
- ↑ The Israel Project: Background Information on Cities Affected by Rocket Attacks (en). [dostęp 17 lutego 2008].
- ↑ Nazareth web: Religious Sights of Interest to Christians (en). [dostęp 17 lutego 2008].
- ↑ Nazareth web: Religious Sights of Interest to Muslims (en). [dostęp 17 lutego 2008].
- ↑ Israel Central Bureau of Statistics (en). [dostęp 2 lutego 2008].
- ↑ Maccabi Akhi Nazareth (he). [dostęp 17 lutego 2008].
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Zdjęcie satelitarne Nazaretu Google Maps
- Mapa Nazaretu
- Zdjęcia Nazaretu
- Strona dotycząca sanktuarium w Nazarecie i jego historii
