Grenada (miasto w Hiszpanii)

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy miasta w Hiszpanii. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy.

Grenada


Herb miasta	Flaga miasta

Nazwa oficjalna

Grenady

Państwo

Hiszpania

Wspólnota autonomiczna

18000

Położenie

37°13' N
3°41' W

Powierzchnia

88 km²

Wysokość

738 m

Odległość

434 km od Madrytu

Rzeki

Genil, Beiro, Darro

Liczba mieszkańców

236 982

Gęstość zaludnienia

2692,97 mieszk./km²

Alkad

José Torres Hurtado (Partido Popular)

Położenie na mapie Hiszpanii

Strona internetowa miasta

Widok na Alhambrę

Pałac Karola V

Katedra w Grenadzie widziana z Alhambry

Grenada, (hiszp. Granada) - miasto w płd. Hiszpanii, w dolinie rzeki Genil (dopływ rzeki Gwadalkiwir), w Górach Betyckich, 271 tys. mieszk. (1994). Stolica prowincji Grenada, w regionie Andaluzja. Ośrodek handlowy, przemysłowy i kulturalny. Jedna z najważniejszych miejscowości turystycznych w Hiszpanii, słynna z pięknego położenia, licznych zabytków i niezapomnianych krajobrazów. Szczególny urok Grenady polega na tym, że w ciągu kilku godzin można jeździć na nartach w górach Sierra Nevada, a potem kąpać się w Morzu Śródziemnym na Costa del Sol, oddalonym o ok. 70 km.

[edytuj] Historia

W 711 r. założona przez Arabów w pobliżu starożytnej osady iberyjskiej i rzymskiej Illiberis.
W XI w. stolica niezależnego państewka berberyjskich Zirydów.
W latach 1238–1492 stolica emiratu Grenady i rozkwit miasta po zawarciu przymierza z Kastylią. Schronienie znaleźli tutaj islamscy wygnańcy z Kordowy i Sewilli, po zajęciu przez chrześcijan zachodniej Andaluzji. Grenada stała się największym (ok. 400 000 mieszkańców) i najbogatszym miastem Półwyspu Iberyjskiego.
2 stycznia 1492 r. przejęta przez Kastylię jako ostatni punkt oporu muzułmanów.
W 1492 r. utworzenie arcybiskupstwa.
W 1526 r. założenie uniwersytetu.
Po wygnaniu w 1609-14 morysków (Arabów, którzy przeszli na katolicyzm) regres gospodarczy.

[edytuj] Zabytki

"Kto nie widział Grenady, ten niczego nie widział"- przysłowie hiszpańskie.

Alhambra, warowny zespół pałacowy zbudowany w XIII w. przez Nasrydów i rozbudowany w XIV w., arcydzieło architektury arabskiej w Hiszpanii, którą cechuje niezwykłe bogactwo dekoracji wnętrz, m.in. arkadowe galerie kolumnowe, stalaktytowe sklepienia, ściany wykładane płytkami azulejos i barwnymi stiukami z ornamentem oraz malowidła ścienne.

Alcazaba, zamek, najstarsza część Alhambry, stoi wysoko na górskiej ostrodze nad rzeką Darro.

Pałace, kompleks pałacowy składający się z kilku części:
- Mexuar, miejsce pracy urzędników dworskich i państwowych,
  - Sala de Mexuar, gdzie odbywały się posiedzenia rządu i królewskiego sądu;
  - Patio de Mexuar (dawny seraj), piękny dziedziniec z fontanną,
  - Cuarto Dorado, imponujące dzieło nasrydzkiej sztuki, (służąca do audiencji prywatnych);
- Dziedziniec Mirtowy, centralny punkt Alhambry;
  - Sala de la Barca (dawna poczekalnia), z sufitem w kształcie łodzi;
  - Sala Ambasadorów, jedna z najpiękniejszych;
    z kopułą - arcydziełem intarsji, wzorem zdobienia reprezentacyjnych sal; (centrum polityczne i dyplomatyczne arabskiej Grenady);
- Dziedziniec Lwów, najdoskonalszy przykład zdobnictwa mauretańskiego; z fontanną wspartą na 12 lwach;
  - Sala Mozarabów;
  - Sala Królów, z polichromowanymi malowidłami na suficie;
  - Sala Dwóch Sióstr, z gipsowym sklepieniem stalaktytowym,
  - Sala Abencerragów, z kopułą w kształcie gwiazdy.

Pałac Karola V, największy obiekt w kompleksie Alhambry, uważany za najpiękniejsze dzieło renesansu poza Włochami. Zbudowany w XVI w., jako "znak zwycięstwa" chrześcijaństwa, finansowany ze specjalnie utworzonego podatku płaconego przez Arabów. Jest to monumentalna budowla z galeriami i dwukondygnacyjną kolumnadą wokół okrągłego dziedzińca wewnętrznego. Fasada zewnętrzna jest utrzymana w stylu renesansu toskańskiego. W pałacu znajdują się dwa muzea: Muzeum Archeologiczne, gdzie przechowywane są znaleziska z Alhambry; Muzeum Sztuk Pięknych oferuje przegląd malarstwa szkół związanych z Grenadą oraz gromadzi dzieła pochodzące z rozwiązanych klasztorów Grenady.

Generalife, na górnym zboczu Alhambry rozpościera się zespół ogrodowy z pawilonami, który był letnią rezydencją emirów mauretańskich. Obecnie jest wspaniałym przykładem islamskiej sztuki ogrodowej.

Katedra,Santa María de la Encarnación, gotycko–renesansowa z XVI–XVIII w.; wnętrze o dług. 116 m, szer. 67 m, pięcionawowe, bogato zdobione rzeźbami, obrazami i wyposażone w dzieła sztuki.
- Kaplice:
  - Capilla Real, miejsce pochówku Królów Katolickich - Izabeli i Ferdynanda oraz Joanny Szalonej i Filipa Pięknego.
  - Capilla Mayor, w formie kulistej świątyni z bogatym wystrojem plastycznym.
  - Ołtarze: główny – renesansowy z naturalistycznymi rzeźbami i reliefami oraz św. Jakuba (miejsce kultu - Santiago de Compostela)
  - Zakrystia ze skarbcem i kolekcją malarstwa flamandzkiego, m.in. Rogiera Weydena, Hansa Memlinga.
Klasztor kartuzów z kościołem, z XVI-XVII w., z zakrystią w stylu churrigueryzmu z XVIII w.; zaliczany do arcydzieł architektury barokowej.
Kościoły: San Jeronimo z XVI w. poświęcony dowódcy wojsk Królów Katolickich, San Pedro y San Pablo, Santa Ana.
Pałace: Casa del Cabildo Antiquo (dawna szkoła wyższa z czasów Maurów); pałac arcybiskupów z XVII w.
Kamienice: Corral de Carbon, Casa de los Tiros, Casa del Castri.
Albaicin, stara zabytkowa dzielnica z klimatem mauretańskiej Grenady.