Egipt

Z Wikipedii

جمهوريّة مصر العربيّة
Arabska Republika Egiptu


Flaga Egiptu	Godło Egiptu

Hymn: Bilady, Bilady, Bilady

prezydent Hosni Mubarak

Szef rządu

premier. Ahmed Nazif

Powierzchnia
• całkowita
• wody śródlądowe

29. na świecie
1 001 450 km²
6000 km² (0,6%)

Liczba ludności (2008)
• całkowita
• gęstość zaludnienia
• narodowości

15. na świecie
81 714 000¹▲
82 osób/km²
Fellahowie, Koptowie

Jednostka monetarna

funt egipski (EGP)

Niepodległość

od Wielkiej Brytanii
28 lutego 1922

Religia dominująca

islam

Strefa czasowa

UTC +2 - zima
UTC+3 - lato

+20

¹ Dane szacunkowe na lipiec 2008 roku, podane za CIA The World Factbook (źródło:CIA) (en)

Egipt (arab. مصر Misr; dialekt egipski: Masr; łac. Aegyptus, gr. Αίγυπτος Aígyptos), nazwa oficjalna Arabska Republika Egiptu (arab. جمهوريّة مصر العربيّة Dżumhurijjat Misr Al-Arabijja) – państwo położone częściowo w północno-wschodniej Afryce i częściowo w Azji (półwysep Synaj), nad Morzem Śródziemnym i nad Morzem Czerwonym, pomiędzy Libią a Izraelem i Strefą Gazy.

Spis treści

1 Informacje podstawowe
2 Ustrój polityczny
- 2.1 Podział administracyjny
3 Historia
4 Klimat
5 Ludność
6 Kultura i sztuka
7 Gospodarka
- 7.1 Rolnictwo
- 7.2 Przemysł
8 Ciekawostki
9 Znani współcześni Egipcjanie
10 Linki zewnętrzne

[edytuj] Informacje podstawowe

Długość granic: całkowita 2689 km (w tym: Strefa Gazy 11 km, Izrael 255 km, Libia 1150 km, Sudan 1273 km)

Długość wybrzeża: 2450 km

Najwyższy punkt: Góra Świętej Katarzyny 2629 m n.p.m.

Najniższy punkt: Al-Kattara 134 m p.p.m.

Współczynnik urbanizacji: 44% (1996)

Ważne miasta: Aleksandria, Asuan, Asjut, Al-Mahalla al-Kubra, Giza, Port Said, Szubra al-Chajma, Suez, Fajum, Kair

Religie: muzułmanie (dominują sunnici) 94%, chrześcijanie koptyjscy i inni 6%
Egipt zamieszkują głównie Arabowie, a dominującą religią jest islam. Ok. 10% ludności stanowią chrześcijańscy Koptowie, którzy są potomkami starożytnych Egipcjan

Język oficjalny: arabski
Powierzchnia : 1,0 mln km2

Ludność : 68 mln

Stolica : Kair 10,3 mln

[edytuj] Ustrój polityczny

Zobacz więcej w osobnym artykule: ustrój polityczny Egiptu.

Ustrojem politycznym Egiptu jest republika prezydencka Głowa państwa prezydent Hosni Mubarak, szef rządu premier Ahmed Nazif

Partie polityczne: Partia Narodowo-Demokratyczna, Postępowa Partia Jedności, Socjalistyczna Partia Liberalna

Parlament: Zgromadzenie Narodowe – 454 miejsca

Konstytucja: z 11 września 1971

System prawny: oparty na prawie anglosaskim, prawie islamskim, kodeksie napoleońskim; sądowniczy organ rewizyjny – Sąd Najwyższy i Rada Stanu (nadzoruje słuszność decyzji administracyjnych); Egipt zaakceptował z zastrzeżeniami zwierzchnictwo Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości

Święto narodowe: Rocznica Rewolucji, 23 lipca

[edytuj] Podział administracyjny

Zobacz więcej w osobnym artykule: Podział administracyjny Egiptu.

Egipt podzielony jest na 27 muhafaz. Prowincje dzielą się dalej na okręgi, wsie i miasta.

[edytuj] Historia

Tereny w dolinie i delcie Nilu są kolebką cywilizacji starożytnego Egiptu.

Zobacz więcej w osobnym artykule: Historia Egiptu.

W układzie chronologicznym:

Stare Państwo
Średnie Państwo
Nowe Państwo
- panowanie asyryjskie
- panowanie perskie
panowanie Ptolemeuszy
panowanie rzymskie
panowanie bizantyjskie
panowanie arabskie
- panowanie Saladyna – dynastia Ajjubidów
- panowanie mameluków
panowanie osmańskie
panowanie francuskie
panowanie angielskie
niepodległość – 12 lutego 1922

Niektóre miejscowości egipskie o znaczeniu historycznym:

Niektórzy królowie i królowe starożytnego Egiptu:

Naukowcy

William Flinders Petrie

[edytuj] Klimat

Klimat przeważającej części państwa jest skrajnie suchy, zwrotnikowy. Roczna suma opadów na ogół nie przekracza kilkudziesięciu milimetrów. Gdyby nie Nil, Egipt byłby krajem pustynnym i prawie bezludnym. Nad rzeką istnieje oaza nadrzeczna, ciągnąca się przez prawie 3 tys. kilometrów. Od tysiącleci w Egipcie tworzono system sztucznego nawadniania, znacznie zwiększając pow. gruntów uprawnych. System nawadniający rozbudowano w 1970 roku, gdy na Nilu w Asuanie zbudowano zaporę wodną, sztuczny zbiornik i elektrownię wodną.

[edytuj] Ludność

Ludność tworzą w ogromnej większości arabscy Egipcjanie – Fellahowie (99% ogółu), na obszarze Pustyni Zachodniej spotkać można plemiona Berberów, w dolinie górnego Nilu pojedyncze osady ludności negroidalnej.

W miastach zamieszkuje około 47% ludności. Przyrost naturalny w 2005 wyniósł 1,78%.Przeciętna długość życia mężczyzn 68 lat, kobiet 74 lata (2005).

Egipt jest najludniejszym krajem arabskim i drugim pod względem liczby mieszkańców państwem Afryki. Średnia gęstość zaludnienia jest niewielka, a rozmieszczenie ludności bardzo nierównomierne. Większość kraju jest prawie bezludna, a na terenach rolniczych należy do największych na świecie. Kair - stolica kraju i największe miasto Afryki wraz z sąsiadującymi miejscowościami liczy ponad 16 mln mieszkańców, czyli niemal 30% ludności państwa

[edytuj] Kultura i sztuka

Anatomia konia z XV wieku

Nadżib Mahfuz – laureat literackiej Nagrody Nobla z roku 1988

[edytuj] Gospodarka

Obecnie największe źródło dochodów Egiptu stanowi turystyka. Rząd w celu ułatwienia rozwoju turystyki powołał policję turystyczną, która ma czuwać nad bezpieczeństwem przybywających z całego świata turystów. Kolejnym źródłem dochodów są opłaty pobierane za korzystanie z Kanału Sueskiego. Trzecie źródło dochodów stanowi eksport ropy naftowej.

Złoża bogactw naturalnych: ropa naftowa, gaz ziemny, ruda żelaza, fosforany, mangan, wapień, gips, talk, azbest, rudy ołowiu i rudy cynku

[edytuj] Rolnictwo

Współczesne rolnictwo egipskie, ze względu na szybko rosnącą liczbę ludności, nie jest w stanie zaspokoić wewnętrznych potrzeb kraju. Pomimo to sektor rolniczy i przemysł przetwórstwa spożywczego należy uznać za jedne z lepiej rozwijających się branż gospodarki w tym kraju.

Rolnictwo nastawione jest przede wszystkim na produkcję roślinną i nie tylko. Do głównych upraw zaliczają się: ryż siewny, trzcina cukrowa, pszenica, kukurydza, proso, jęczmień, lucerna, fasola, ziemniaki, warzywa i owoce. Funkcję podstawowej rośliny przemysłowej pełni bawełna. Hodowla, ze względu na minimalną ilość łąk i pastwisk, jest słabo rozwinięta.

Egipt jest krajem rolniczym z rozwijającym się przemysłem i usługami. Możliwe są tam dwa a nawet trzy zbiory plonów w ciągu roku. Najwięcej gruntów zajmuje uprawa bawełny – głównego produktu eksportowanego. Z roślin żywieniowych najważniejsze są: ryż, kukurydza, pszenica i sorgo (proso murzyńskie, rośliny trawiaste, z których otrzymuje się kaszę i mąkę). Uprawia się również trzcinę cukrową, palmę daktylową, drzewa cytrusowe i warzywa. Hodowla zwierząt odgrywa w Egipcie drugorzędną rolę ze względu na brak pastwisk.

Ta sekcja jest zalążkiem. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

[edytuj] Przemysł

Dobrze rozwinął się przemysł chemiczny, szczególnie produkcja nawozów sztucznych, włókien syntetycznych, farmaceutyczny, a także przemysł włókienniczy i odzieżowy, dający obecnie ok. 1/4 wartości ogólnej produkcji przemysłowej.

Z bogactw mineralnych Egiptu największe znaczenie mają ropa naftowa i fosforyty. Przemysł przetwórczy widoczny jest w miastach położonych w delcie Nilu, nad Kanałem Sueskim i w Helmanie. Najlepiej rozwinięty jest przemysł włókienniczy, dość dobrze – chemiczny, elektromaszynowy, petrochemiczny i skórzano-obuwniczy. Ważną rolę w gospodarce Egiptu odgrywa Kanał Sueski łączący Morze Śródziemne z Morzem Czerwonym. Przepływają nim między innymi tankowce przewożące ropę naftową z krajów Bliskiego Wschodu do Europy. Główne źródła przychodów pieniężnych kraju to: - opłaty za przejazd obcych statków przez Kanał Sueski - eksport ropy naftowej - dochody z turystyki - pieniądze przesyłane przez Egipcjan zatrudnionych za granicą