Juventus Turyn

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: kibicowski, publicystyczny styl. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdziesz na stronie dyskusji tego artykułu. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Juventus F.C.
Pełna nazwa	Juventus Football Club SpA
Przydomek	La Vecchia Signora (Stara Dama), Bianconeri, Zebre, Gobbi
Data założenia	1897
Stadion	Stadio Delle Alpi Stadio Olimpico di Torino
Liczba miejsc	69,041
Prezes	Giovanni Cobolli Gigli
Trener	Claudio Ranieri
Liga	Serie A
2007/08	Serie A, 3 miejsce
Stroje domowe 　 Stroje wyjazdowe

Juventus Football Club SpA – włoski klub piłkarski. Założony 1 listopada 1897 przez grupę studentów, z inicjatywy Domenico Donny. Klub z Turynu zajmuje się nie tylko piłką nożną, ale i innymi dyscyplinami sportowymi, w których odnosi sukcesy we Włoszech i na świecie.

W latach 1982 - 1985 zawodnikiem Juventusu był Polak Zbigniew Boniek.

Spis treści 1 Historia 1.1 Początki 1.2 Po II wojnie światowej 1.3 Wielkie czasy Juventusu 1.4 Tragedia na Heysel 1.5 Wielka trójca - Triada 1.6 Afera Calciopoli 1.7 Powrót do Serie A 2 Osiągnięcia 2.1 Mecze w europejskich pucharach 2.2 Zwycięstwa 2.3 Finały i drugie miejsca 3 Stadion Delle Alpi 4 Kibice 5 Derby Turynu 6 Trenerzy 7 Pseudonimy piłkarzy Juventusu 8 Prezesi 9 Juventus Football Club S.p. A 10 Siedziby Juventusu 11 Rekordy Piłkarzy 11.1 20 Najlepszych strzelców 11.2 20 Najczęściej występujących 12 Indywidualne zdobycze 12.1 Piłkarz roku we Włoszech 13 Rekordy klubowe 14 Obecny sezon 14.1 Skład zespołu 14.2 Transfery 14.2.1 Przyszli do Juventusu w sezonie 2008/2009 14.2.2 Odeszli z Juventusu w sezonie 2008/2009 15 Zobacz też 16 Przypisy 17 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia

[edytuj] Początki

Juventus Football Club powstał z inicjatywy turyńskich uczniów w roku 1897. Zmiana nazwy na Juventus FC nastąpiła w 1899 roku, a w biało-czarnych koszulkach piłkarze zaczęli grać od 1903 roku. Rok później piłkarze rozegrali pierwszy oficjalny mecz. Przeciwnikiem było FC Torinese. Mecz zakończył się porażką 0:1. Już w 1905 Juventus zdobył pierwsze mistrzostwo Włoch. W walce pokonał zespoły Milanu i Genui. Za sukcesem stał biznesmen Alfredo Dick. Po zakończeniu pierwszej wojny światowej aspiracje Bianconerich wzrosły. Bramki bronił Giacone, a w obronie pomagali mu Novo (zaliczył występy w reprezentacji kraju) i Bruno. Natomiast Corrado Corradini napisał dla klubu hymn, który obowiązywał do lat sześćdziesiątych. Giampiero Combi, jeden z najlepszych piłkarzy świata, zadebiutował w barwach Juventusu w roku 1923. Tego samego roku Edoardo Agnelli, syn założyciela Fiata, został mianowany nowym prezydentem klubu.

Ponieważ Juventus pozyskiwał coraz większą rzeszę kibiców, postanowiono rozgrywać mecze na obiekcie przy Marsiglia Road. Trenerem Juve został Jeno Karoly z Węgier, który wraz z Hirzerem (również Węgier) uzupełnił zdolności Combiego, Rosetty, Muneratiego i Bigatto. Efektem tej współpracy był drugi tytuł mistrzowski zdobyty w sezonie 1925/26. Sezon 1929/30 to pierwszy sezon Serie A, w którym udział wzięło 18 drużyn. A już od następnego przez pięć lat (1930/31-1934/35) Juventus rządził ligą włoską. W klubie grały takie gwiazdy jak Orsi, Caligaris, Monti, Cesarini, Varglien, Bertolini, Ferrari i Borel, a trenerem był Carlo Carcano, który prowadził także reprezentację Włoch.

[edytuj] Po II wojnie światowej

Krótko po piątym z rzędu mistrzostwie Włoch w katastrofie lotniczej nieopodal Genui zginął Edoardo Agnelli. W roku 1947 prezydenturę objął Giovanni Agnelli. A w klubie grały takie sławy jak Carlo Paro i dwójka Duńczyków - John Hansen (pierwotnie miał występować w Torino) i Praest. Jednak najwięcej występów zaliczył Giampiero Boniperti (664 mecze dla Juve w tym 444 w Serie A). W 15 sezonach zdobył dla Juventusu 177 bramek.

W latach 1950 i 1952 Juventus dołożył do sekcji trofeów kolejne dwa tytuły mistrzowskie. W 1954 roku Giovanni (wolał poświęcić więcej czasu firmie Fiat) zrezygnował z prezydentury na rzecz swojego młodszego brata, który po odbyciu służby wojskowej w 1955 roku objął stery Juve.

Dzięki Omarowi Sivoriemu (jako pierwszy piłkarz Juventusu otrzymał "Złotą Piłkę") i Johnowi Charlesowi Juventus wywalczył kolejne 3 scudetta (1958, 1960, 1961) oraz pierwszą gwiazdkę za wywalczenie 10 tytułów mistrzowskich. Rok 1967 przyniósł kolejne scudetto dla Juventusu. Prezydentem był już Vittore Catelli. Umberto Agnelli (z niewyjaśnionych powodów) zrezygnował z przewodzenia Bianconerim tuż przed sezonem 1961/62. Jednak piękne czasy miały dopiero nastać.

[edytuj] Wielkie czasy Juventusu

W 1971 roku prezydentem został Giampiero Boniperti. W następnych 15 latach (1972-86) Juventus dziewięć razy zostawał najlepszą drużyną we Włoszech. Dołożył też sukcesy z areny europejskiej i międzynarodowej. Trenerami w tych czasach byli Vycpalek, Parola no i oczywiście Giovanni Trapattoni. Barwy Juve reprezentowali tacy piłkarze jak: Zoff, Scirea, Capello, Cabrini, Causio, Rosa, Gentile, Furino, Anastasi i Bettega. Włochów uzupełniali obcokrajowcy, m.in.: Zbigniew Boniek, Francuz Michel Platini (zdobywca 2 scudetto, 2 Europejskich Pucharów, Pucharu Interkontynentalny, 3 tytułów króla strzelców, 3 Złotych Piłek) i Duńczyk Michael Laudrup.

[edytuj] Tragedia na Heysel

Jednym z najtragiczniejszych momentów tamtych czasów, jeśli nie najtragiczniejszym, był finał Pucharu Mistrzów w roku 1985, kiedy naprzeciwko sobie stanęły drużyny Juventusu i Liverpoolu. To co zapowiadało się jako mecz marzeń skończyło się horrorem i przelaniem krwi. Rozwścieczeni kibice Liverpoolu rzucili się na kibiców Juventusu. W wyniku obrażeń i ścisku jaki zapanował wśród uciekających kibiców zginęło 39 fanów z Włoch. Tragedia na Heysel jest jedną z najczarniejszych kart w historii piłki nożnej.

Wydarzenia te były emitowane na żywo przez wszystkie stacje telewizyjne, które wykupiły prawo do emisji tego meczu, w tym także przez Telewizję Polską. Zamieszki zaczęły się około godziny 19. Fani Liverpoolu bez problemu przedarli się przez małe ogrodzenie i zaatakowali kibiców Juventusu. Włoscy kibice zaczęli uciekać, tratując się nawzajem. Część osób została przygnieciona trzymetrową ścianą, która się zawaliła się pod naporem tłumu.

Mimo to mecz rozegrano, a Juventus – z Michelem Platinim i Zbigniewem Bońkiem w składzie – wygrał z Liverpoolem 1:0 zdobywając po raz pierwszy Puchar Europy.

[edytuj] Wielka trójca - Triada

Rok 1994 to początek przewodnictwa wielkiej trójcy (Antonio Giraudo, Luciano Moggi i Roberto Bettega). Trenerem został nikomu nieznany Marcello Lippi, który od razu zyskał uznanie w oczach działaczy, piłkarzy i kibiców. W pierwszym roku pracy od razu powiódł piłkarzy do pierwszego mistrzostwa Włoch od 9 lat. Do tego dołożył także dziewiąty Puchar Włoch, niestety poniósł porażkę w finale Pucharu UEFA.

Sezon 1995/96 to wreszcie sukces w Lidze Mistrzów (spadkobiercy po Pucharze Europy). W finale drużyna Lippiego pokonała Ajax Amsterdam po rzutach karnych. Kolejne lata to kolejne sukcesy: Puchar Interkontynentalny w Tokio, Superpuchar Europy, a do tego kolejny sukces w krajowych rozgrywkach, czyli 24. scudetto.

Lippi doprowadził Juventus do kolejnych dwóch finałów Ligi Mistrzów jednak Juventus nie zdołał pokonać najpierw Borussii Dortmund (1996/97), a potem Realu Madryt (1997/98). Lippi te niepowodzenia wynagrodził kibicom zdobywając scudetto numer 25 i kolejny Superpuchar Włoch.

Barwy Juve reprezentowali wtedy między innymi: Angelo Peruzzi, Ciro Ferrara, Gianluca Pessotto, Zinedine Zidane, Didier Deschamps, Fabrizio Ravanelli, Gianluca Vialli, Christiano Vieri, Filippo Inzaghi oraz Alessandro Del Piero, który stał się symbolem Juventusu na przełomie wieków. W 1999 roku Lippiego zastąpił Carlo Ancelotti, jednak mimo dobrej postawy drużyny nie potrafiła ona niczego wielkiego osiągnąć. W 1999 roku Bianconeri wywalczyli awans do Pucharu UEFA wygrywając Puchar Intertoto, ale to było wręcz ich obowiązkiem. Rok 2001 to powrót Marcello Lippiego. I dokładnie tak samo jak w roku 1994 Lippi obejmując Juventus zdobywa 26. Scudetto. Rok później powtarza wyczyn deklasując pozostałe drużyny Serie A. Puchar Włoch też nie jest przychylny. Lippi dwukrotnie staje przed szansą wywalczenia dziesiątego trofeum, jednak najpierw silniejsza jest AC Parma (2001/02), a następnie Lazio Rzym (2003/04).

Pod koniec maja 2004 roku nowym trenerem Juve został Fabio Capello, który już w pierwszym sezonie zdobył z zespołem Starej Damy Scudetto. Sezon 2004/2005 Juve zakończyło na ćwierć finale Ligi Mistrzów. Do klubu przed sezonem przybyli: Fabio Cannavaro, Jonathan Zebina, Emerson, Zlatan Ibrahimovic.

W następnym sezonie 2005/2006 Juventus ponownie sięgnął po Mistrza Włoch, lecz swoją przygodę z Ligą Mistrzów zakończył w ćwierćfinale ulegając Arsenalowi.

[edytuj] Afera Calciopoli

Pod koniec sezonu 2005/06 wyszła na jaw sprawa kontaktowania się z osobami odpowiedzialnymi za przydzielanie arbitrów na mecze ligowe przez przedstawicieli zarządów czołowych włoskich klubów - Juventusu, Milanu, Lazio oraz Fiorentiny i Interu (przy czym dwa ostatnie zespoły zostały uniewinnione) (tzw. Afera Calciopoli). Na podstawie wyroku, który zapadł 14 lipca 2006 roku, Juventus został zdegradowany do Serie B. Tym samym odebrane zostały mu również tytuły mistrzowskie wywalczone w sezonach 2004/2005 oraz 2005/2006, jak również prawo do występów w kolejnej edycji Ligi Mistrzów. Jednocześnie klub przystąpić miał do rozgrywek Serie B z ujemnym dorobkiem 30 punktów. W związku z tym z klubu odeszli Fabio Cannavaro, Lilian Thuram, Gianluca Zambrotta, Patrick Vieira, Zlatan Ibrahimovic i Emerson. Jednak pozostanie w klubie zadeklarowali Alessandro Del Piero, Pavel Nedved, i Gianluigi Buffon. 25 lipca 2006 roku sąd apelacyjny włoskiej federacji piłkarskiej złagodził karę klubowi, odejmując 17 punktów w miejsce 30 na starcie kolejnego sezonu Serie B. 27 października 2006 Sąd Arbitrażowy złagodził karę do 9 karnych punktów.

[edytuj] Powrót do Serie A

19 maja 2007 roku, na trzy kolejki przed końcem rozgrywek, Juventus zapewnił sobie bezpośredni awans do Serie A. Po wyjazdowej wygranej z AC Arezzo (5-1) turyńczycy mieli 8 punktów przewagi nad drugim Genoa CFC oraz 10 nad trzecim SSC Napoli, co dało im pewne pierwsze miejsce, premiowane promocją do najwyższej klasy rozgrywkowej bez udziału w barażach. Po ostatnim gwizdku sędziego zawodnicy "Starej Damy" założyli różowe koszulki z napisem "B...astA" (litera B przekreślona; basta po włosku znaczy dosyć).

Sezon 2007/08 Juventus zakończył na trzeciej pozycji tuż za Interem i Romą, a przed Fiorentiną. W klasyfikacji strzelców wygrało dwóch graczy Juventusu: Alessandro Del Piero (21 bramek) i David Trezeguet (20 bramek). pozycja ta dała możliwość grania ponownie klubu w Lidze Mistrzów.

[edytuj] Osiągnięcia

[edytuj] Mecze w europejskich pucharach

Europejskie finały z udziałem Juventusu 1973 Ajax Amsterdam- Juventus 1:0 1983 Hamburger SV - Juventus 1:0 1985 Juventus - Liverpool 1:0 1996 Juventus - Ajax Amsterdam 1:1 po dogr., karne 4:2 1997 Borussia Dortmund - Juventus 3:1 1998 Real Madryt - Juventus 1:0 2003 A.C. Milan - Juventus 0:0, karne 3:2

[edytuj] Zwycięstwa Scudetto: (29) - rekord 1905 1925/26 1930/31 1931/32 1932/33 1933/34 1934/35 1949/50 1951/52 1957/58   1959/60 1960/61 1966/67 1971/72 1972/73 1974/75 1976/77 1977/78 1980/81 1981/82   1983/84 1985/86 1994/95 1996/97 1997/98 2001/02 2002/03 2004/05 2005/06 Puchar Włoch: (9) - rekord 1937/38 1941/42 1958/59   1959/60 1964/65 1978/79   1982/83 1989/90 1994/95 Superpuchar Włoch: (4) 1995 1997 2002 2003 Puchar Europy: (2) 1984/85 1995/96 Puchar UEFA: (3) - rekord 1976/77 1989/90 1992/93 Puchar Zdobywców Pucharów: (1) 1983/84 Puchar Interkontynentalny: (2) 1985 1996 Superpuchar Europy: (2) 1984 1996 Trofeum Berlusconiego: (4) 1996 1997 2002 2005   [edytuj] Finały i drugie miejsca Wicemistrzostwo Włoch (20) 1903/04 1904/05 1906/07 1937/38 1945/46 1946/47 1947/48 1952/53 1953/54 1962/63   1973/74 1975/76 1979/80 1982/83 1986/87 1991/92 1993/94 1995/96 1999/2000 2000/01 Finały Pucharu Włoch (4) 1972/73 1991/92 2001/02 2003/04 Finały Superpucharu Włoch (3) 1990 1998 2005 Finały Pucharu Europy (5) 1972/73 1982/83 1996/97 1997/98 2002/03 Finały Pucharu UEFA (3) 1964/65 1970/70 1994/95 Finały Pucharu Interkontynentalnego (1) 1973

[edytuj] Stadion Delle Alpi

Stadio delle Alpi został wybudowany w 1990 roku na potrzeby Mistrzostw Świata w piłce nożnej, których Włosi byli gospodarzami. Po dwóch latach budowy największą trudnością okazało się nadanie nazwy dla nowej areny piłkarskiej. Propozycje nadania takich nazw jak "Meeting" czy "Agora" szybko zostały porzucone przez radę miasta. Wówczas to pomyślano o górach Alpach, u podnóży których leży Turyn. Stąd też wzięła się nazwa – Stadio delle Alpi. Stadion ma teoretyczną pojemność 70040 miejsc, ale ze względów bezpieczeństwa zmniejszono jego pojemność najpierw do 67000, a potem do 60000 miejsc.

[edytuj] Kibice

Juventus Turyn jest uznawany za trzecią, pod względem ilości kibiców, drużynę na świecie. Popularniejszymi zespołami są jedynie Real Madryt i Manchester United.

We Włoszech działają różne grupy kibiców Juventusu. Do najważniejszych należą m.in. Arditi, Drughi, Nucleo, Viking, Tradizione czy Bravi Ragazzi.

Turyńska grupa kibiców Juve (Drughi) posiada oficjalny sojusz z warszawskim klubem Legia Warszawa oraz holenderskim Den Haag. Wszystkie trzy drużyny darzą się sympatią, co widać między innymi po rozwieszonych na stadionach transparentach czy flagach.

Największą nienawiść kibice Starej Damy czują natomiast do rywali z Mediolanu (AC Milan i Inter Mediolan) oraz do lokalnych przeciwników (AC Torino). Jeżeli chodzi o drużyny zza granicy, kibice Juventusu są wrogo nastawieni wobec fanów angielskiego Liverpool F.C. (po tragedii na Heyesel) oraz niemieckiej Borussii Dortmund (po przegranym finale ligi mistrzów w 1997 roku).

Stara Dama ma także wielu kibiców w Europie Środkowej (w tym w Polsce), ich liczbę szacuje się na około 3 miliony^[1]. Oficjalny polski fan-club Juventusu (JuvePoland Club) zrzesza prawie 200 osób. Co roku organizowane są zloty, a także wspólne wyjazdy na mecze.

[edytuj] Derby Turynu

Derby Turynu, lub "Derby della Mole" są to mecze rozgrywane z udziałem dwóch drużyn z tego miasta - Juventusu Turyn oraz Torino Calcio. Po raz pierwszy mecz między tymi dwoma klubami odbył się w 1906 roku (w tym samym roku powstało Torino Calcio).

W związku z awansem Juventusu do Serie A, oraz utrzymaniem się w pierwszej lidze zespołu AC Torino, w sezonie 2006/2007 spodziewać możemy się kolejnych Derby Della Mole

Statystyki

Mecze	Zwycięstwa Juventusu	Zwycięstwa Torino	Remisy
134	58	35	41

[edytuj] Trenerzy

#	Sezony	Trener	#	Sezony	Trener	#	Sezony	Trener
01.	1923/1924 - 1925/1926	Jeno Karolý	21.	1960	Gunnar Gren	41.	2006/2007	Didier Deschamps
02.	1927/1928	Jozsef Viola	22.	1961/1962	Julius Korostelev	42.	2007 - obecnie	Claudio Ranieri
03.	1928/1929 - 1929/1930	George Aitken	23.	1962/1963	Carlo Parola
04.	1930/1931 - 1934/1935	Carlo Carcano	24.	1962/1963 - 1963/1964	Paulo Amaral
05.	1934/1935	Carlo Bigatto	25.	1963/1934	Eraldo Monzeglio
06.	1935/1936 - 1938/1939	Virginio Rosetta	26.	1964/1965 - 1968/1969	Heriberto Herrera
07.	1939/1940 - 1940/1941	Umberto Caligaris	27.	1969/1970	Luis Carniglia
08.	1940/1941	Federico Munerati	28.	1969	Ercole Rabitti
09.	1942/1943 - 1945/1946	Felice Borel	29.	1970/1971	Armando Picchi
10.	1946/1947 - 1947/1948	Renato Cesarini	30.	1971/1972 - 1973/1974	Čestmír Vycpálek
11.	1948/1949	William Chalmers	31.	1974/1975 - 1975/1976	Carlo Parola
12.	1949/1950 - 1950/1951	Jesse Carver	32.	1976/1977 - 1985/1986	Giovanni Trapattoni
13.	1951/1952	Luigi Bertolini	33.	1986/1987 - 1987/1988	Rino Marchesi
14.	1952/1953	György Sárosi	34.	1988/1989 - 1989/1990	Dino Zoff
15.	1953/1954 - 1954/1955	Aldo Olivieri	35.	1990/1991	Luigi Maifredi
16.	1955/1956 - 1956/1957	Sandro Puppo	36.	1991/1992 - 1993/1994	Giovanni Trapattoni
17.	1957/1958 - 1958/1959	Ljubisa Brocic	37.	1994/1995 - 1998/1999	Marcello Lippi
18.	1958/1959	Teobaldo Depetrini	38.	1999/2000 - 2000/2001	Carlo Ancelotti
19.	1959/1960 - 1960/1961	Renato Cesarini	39.	2001/2002 - 2003/2004	Marcello Lippi
20.	1960/1961	Carlo Parola	40.	2004/2005 - 2005/2006	Fabio Capello

[edytuj] Pseudonimy piłkarzy Juventusu

A - L José Altafini il Caniglio Nicola Amoruso: Nick Dinamite Pietro Anastasi: il Pele Bianco (biały Pele) Roberto Baggio: Codino (Warkoczyk), Raffaello, Coniglietto bagnato Bercellino I: l Berceroccia Bercellino II: Bercegol Roberto Bettega: Bobby-gol, Cabeza blanca Bodoira: Pinza Zbigniew Boniek: Zibi, Bello di notte (Piękny nocą) Boninsegna: Bonimba Giampiero Boniperti: il Blondo o Marisa Felice Borel: Farfallino (Motylek) Bruno: L'animale Gianluigi Buffon: Gigi, Superman Cabrini: il Bell'Antonio, Carabina (Karabin) Caligaris: Berto Mauro Camoranesi: Camor Carmignani: Gedeone Casiraghi: Pigi Fabio Cannavaro:Canna Causio: il Barone Cesarini: C'e' Cevenini III: Zizi' Charles: King John (Król John), il Gigante buono Antonio Chimenti: Zucchina Colella: Zembo Combi: Fusetta, Uomo di Gomma (Człowiek z gumy) Edgar Davids: Pit-bull Alessandro Del Piero: Pinturicchio, Alex, Bimbo Del Sol: il Postino Angelo Di Livio: il Soldatino (Żołnierzyk) Emoli: Cuore matto Emerson: Puma Favero: Faina Ferrario: Mobilia, il Leone di Belfast Fonseca: Bugs Bunny, La tigre (Tygrys) Furino: I'Omino di ferro, Furia-furin-furetto Galderisi: Nanu Galia: il Postino di Trapani Garzena: il Falco di Venaria Claudio Gentile: Gheddafi H.Herrera: il Ginnasiarca Hamrin: L'uccellino (Ptaszek) Hirzer: la Gazzella (Gazela) Ibrahimovic: Ibracadabra, Son of God, The Viking Inzaghi: SuperPippo Legrottaglie:Legro, Duca Lombardo: Popeye, Attila, Lampadina

M - Z Maresca: Torero (Toreador) Marocchi: Cicciobello Martino: Zampa di velluto Miccoli: Maradonino Morini: Morgan Munerati: Ricciolo Montero: Terminator Monti: L'uomo che cammina (Chodzący człowiek) Nedved: Duracel, Orso (Niedźwiedź), la Furia Ceka (Czeska Furia) Olivera: el Pollo (Kogut) Orsi: il Violinista (Skrzypek), Mumo Parola: Mister Rovasciata Peruzzi: il Cinghiale, Tyson Pessotto: il Professore Platini: le Roi Ravanelli: Penna bianca Rossi: Pablito Rosetta: Viri Rui Barros: Formiga atomica Salas: el Matador Salvadore: Old Billi Schillaci: Toto' Scirea: Gai Sentimenti III: Ciccio Sentimenti IV: Cochi Sernagiotto: Freccia d'oro, Ministrinho Sivori: il Cabezon Tacconi: Capitan Fracassa Tacchinardi: Tacchi Tardelli: Schizzo Thuram: La pantera nera (Czarna Pantera), Gigante di guadalupa Torricelli: Geppetto Trezeguet: Trezegol, Treze Tudor: Principe (Książę) Valinasso: Colla Zidane: Zizou Zalayeta: el Panteron Zambrotta: Zambro Zavarov: Sacha Zebina: Gazzella Zigoni: Zigo Varglien II: Nini Vavassori: Vava Vierchowood: Lo Zar (na koniec kariery Nonno Vierchowood) Vieri: Bobo Virdis: Tamburino Sardo

[edytuj] Prezesi

Kadencja	Prezes
1897 - 1899	Eugenio Canfari
1898 - 1901	Enrico Canfari
1901 - 1902	Carlo Favale
1903 - 1904	Giacomo Parvopassuv
1905 - 1906	Alfred Dick
1907 - 1910	Carlo Vittorio Varetti
1911 - 1912	Attilio Ubertalli
1913 - 1915	Giuseppe Hess
1915 - 1918	Gioacchino Armano - Fernando Nizza - Sandro Zambelli
1918 - 1920	Corrado Corradini
1920 - 1923	Gino Olivetti
1923 - 1935	Edoardo Agnelli
1935 - 1936	Enrico Craveri - Giovanni Mazzonis
1936 - 1941	Emilio de la Forest de Divonne
1941 - 1947	Pietro Dusio
1947 - 1954	Giovanni Agnelli
1954 - 1955	Craveri - Cravetto - Giustiniani
1955 - 1962	Umberto Agnelli
1962 - 1971	Vittore Catella
1971 - 1990	Giampiero Boniperti
1990 - 2003	Vittorio Caissotti di Chiusano
2003 - 2006	Franzo Grande Stevens
2006 - ????	Giovanni Cobolli Gigli

[edytuj] Juventus Football Club S.p. A

Firmy szyjące stroje

• 1979/80-1999/2000: Kappa.
• 2000/01: Ciao Web / Lotto.
• 2001/02-2002/03: Lotto.
• Od 2003/04: Nike.

Sponsorzy

• 1981/82-1988/89: Ariston.
• 1989/90-1991/92: Upim.
• 1992/93-1994/95: Danone.
• 1995/96-1997/98: Sony (Sony Minidisk).
• 1998/99: D+Libertà digitale / Tele+.
• 1999/2000: CanalSatellite / D+Libertà digitale / Sony.
• 2000/01: Sportal.com / Tele+.
• 2001/02: Fastweb / Tu Mobile.
• 2002/03-2003/04: Fastweb / Tamoil.
• 2004/05: Sky Sports / Tamoil.
• 2005/06-2006/07: Tamoil.
• Od 2007/08: FIAT Group (New Holland).

[edytuj] Siedziby Juventusu

Lata	Siedziba
1898	Via Montevecchio
1899	Via Piazzi, 4
1900-1902	Via Gazometro, 14
1903-1904	Via Pastrengo
1905-1906	Via Donati, 1
1919-1921	Via Carlo Alberto, 43
1921-1922	Via Botero, 16
1923-1933	Corso Marsiglia
1934-1943	Via Bogino, 12
1944-1947	Corso IV Novembre, 151
1948-1964	Piazza San Carlo, 206
1965-1985	Galleria San Federico, 54
1986-2000	Piazza Crimea, 7
2001-dziś	Corso Galileo Ferraris, 32

[edytuj] Rekordy Piłkarzy

[edytuj] 20 Najlepszych strzelców

Stan na 24.05.2008

NR	Zawodnik	Bramki	Narodowość
01	Alessandro Del Piero	241
02	Giampiero Boniperti	182
03	Roberto Bettega	178
04	Enrique Omar Sivori	167
05	Felice Borel	161
06	David Trézéguet	160
07	Pietro Anastasi	131
08	John Hansen	124
09	Roberto Baggio	115
10	Federico Munerati	114
11	John Charles	105
12	Michel Platini	104
13	Guglielmo Gabetto	102
14	Filippo Inzaghi	89
15	Raimundo Orsi	88
16	Giovanni Ferrari	77
17	Vittorio Sentimenti Ermes Muccinelli	69
18	Fabrizio Ravanelli	68
19	Bruno Nicolé	62
20	Giampaolo Menichelli	59

- zawodnicy grający jeszcze w Juventusie

[edytuj] 20 Najczęściej występujących

Stan na 24.05.2008

NR	Zawodnik	Występy	Narodowość
01	Alessandro Del Piero	560
02	Gaetano Scirea	552
03	Giuseppe Furino	528
04	Roberto Bettega	481
05	Dino Zoff	476
06	Giampiero Boniperti	460
07	Sandro Salvadore	450
08	Franco Causio	447
09	Antonio Cabrini	440
10	Antonello Cuccureddu	434
11	Antonio Conte	419
12	Claudio Gentile	414
13	Giovanni Varglien	412
14	Teobaldo Depetrini	388
15	Gianfranco Leoncini	379
16	Sergio Brio	378
17	Stefano Tacconi	377
18	Marco Tardelli	375
19	Francesco Morini	372
20	Gianpiero Combi	367

- zawodnik grający jeszcze w Juventusie

[edytuj] Indywidualne zdobycze

[edytuj] Piłkarz roku we Włoszech

Rok	Zawodnik*
2006	Fabio Cannavaro
1998	Alessandro Del Piero

* Włoski piłkarz roku

Rok	Zawodnik**
2004	Zlatan Ibrahimović
2003	Pavel Nedvěd
2002	David Trézéguet
1997; 2001	Zinédine Zidane

** Obcokrajowiec roku

Rok	Zawodnik***
1999; 2001;[2] 2002; 2003; 2004; 2005; 2006	Gianluigi Buffon
1997; 1998	Angelo Peruzzi

*** Włoski bramkarz roku

[edytuj] Rekordy klubowe

• Najwięcej punktów w Serie A: 91 (2005/06)
• Najmniej punktów w Serie A: 29 (1938/39 i 1961/62)
• Największe domowe zwycięstwo: 9:1 z Interem (1960/61) i 8:0 z Fiorentiną (1952/53)
• Największa domowa porażka: 7:1 z Milanem (1949/50)
• Największe wyjazdowe zwycięstwo: 7:0 z Pro Patria (1950/51)
• Największa wyjazdowa porażka: 6:0 z Interem (1953/54)
• Najwyższe zwycięstwo w pucharach: Juventus - Rumelange 7:0 (1970/71), Juventus - Lechia Gdańsk 7:0 (1983/84), Juventus - Valur Reykjavik 7:0 (1986/87), Juventus - Olimpiakos 7:0 (2003/04)
• Najwięcej zwycięstw w Serie A: 28 (1949/50)
• Najwięcej kolejnych zwycięstw: 10 (1931/32)
• Najwięcej zwycięstw na wyjeździe: 14 (1949/50)
• Najmniej porażek w sezonie: 1 (1977/78 i 2005/06)
• Najwięcej zdobytych pkt. na ilość możliwych: 51 na 60 (1976/77)
• Udział piłkarza w kolejno rozegranych meczach: 330 (Dino Zoff)
• Najwyższa porażka w pucharach: Wiener SK - Juventus 7:0 (1958/59)
• Najlepszy strzelec w historii: Alessandro Del Piero (230 goli)
• Najwięcej goli w jednym sezonie w lidze: Felice Borel (32, 1933/34)
• Najwięcej występów: Alessandro Del Piero (553)
• Najwięcej goli w 1 meczu: 6 (Omar Sivori. Juventus - Inter 9:1, 1960/61)
• Najwięcej widzów na Delle Alpi: 67.229 (15 maja 2003, Juventus - Real Madryt)
• Najmniej widzów na Delle Alpi: 237 (2001/02, z Sampdorią w Pucharze Włoch)
• Najdroższy transfer (zakup): 43.5 mln USD (2001, Gianluigi Buffon z Parmy)
• Najdroższy transfer (sprzedaż) 64 mln USD (2001, Zinedine Zidane do Realu Madryt)
• Najwięcej tytułów króla strzelców: 3 (Michel Platini)
• Najdłuższa kadencja trenerska: 13 lat (Giovanni Trapattoni)
• Najdłuższa prezydentura: 19 lat (Giampiero Boniperti - 1971-1990)
• Najdłużej nosił opaskę kapitana Alessandro Del Piero - (1999-???
• Najdłużej szyła stroje dla Juventusu firma Kappa - 21 lat (1979-2000)
• Najdłużej noszony sponsor na koszulkach - Ariston (8 lat - 1981-1989)
• Węgier Ferenc Hirzer, strzelił więcej goli, niż rozegrał meczów (w 43 meczach strzelił 50 bramek)
• Michel Platini jako zawodnik Juventusu zdobywał "Złotą Piłkę" 3 razy z rzędu (1983, 1984, 1985)
• Juventus jest pierwszym zespołem, który zdobył trzy najważniejsze europejskie trofea

[edytuj] Obecny sezon

[edytuj] Skład zespołu

Bramkarze
1.	Gianluigi Buffon
12.	Emanuele Belardi
13.	Jess Vanstrattan
31.	Cristiano Novembre

Obrońcy
2.	Alessandro Birindelli
3.	Giorgio Chiellini
5.	Jonathan Zebina
14.	Jorge Andrade
21.	Zdenek Grygera
25.	Guglielmo Stendardo
28.	Cristian Molinaro
33.	Nicola Legrottaglie
??.	Olof Mellberg
??.	Paolo De Ceglie

Pomocnicy
6.	Cristiano Zanetti
7.	Hasan Salihamidžić
8.	Mauro Camoranesi
11.	Pavel Nedvěd
22.	Mohamed Sissoko
30.	Tiago Mendes
32.	Marco Marchionni
??.	Albin Ekdal
??.	Sebastian Giovinco
??.	Claudio Marchisio

Napastnicy
9.	Vincenzo Iaquinta
10.	Alessandro Del Piero (C)
17.	David Trézéguet
20.	Raffaele Palladino
??.	Amauri

[edytuj] Transfery

[edytuj] Przyszli do Juventusu w sezonie 2008/2009

Pierwszym zawodnikiem, który przyszedł do Juventusu jest Amauri de Oliveira Carvalho za 22,8 mln euro z US Palermo. Przed rozpoczęciem okna transferowego do klubu przyszli także Olof Mellberg oraz Albin Ekdal na prawie bosmana. Z wypożyczenia wrócili Paolo De Ceglie, Sebastian Giovinco i Claudio Marchisio

Piłkarz	Narodowość	Pozycja	Transfer	Klub	Kraj
Paolo De Ceglie		O	3,5 mln € *	AC Siena
Olof Mellberg		O	wolny transfer	Aston Villa
Sebastian Giovinco		P	powrót z wyp.	Empoli FC
Claudio Marchisio		P	powrót z wyp.	Empoli FC
Albin Ekdal		P	0,6 mln €	IF Brommapojkarna
Amauri		N	22,8 mln	US Palermo

^* wykupienie karty zawodniczej piłkarza

[edytuj] Odeszli z Juventusu w sezonie 2008/2009

Wraz z tramsferem Amuriego US Palermo pozyskało Antonio Nocerino za 7,5 mln euro.

Piłkarz	Narodowość	Pozycja	Transfer	Klub	Kraj
Antonio Nocerino		P	7,5 mln	US Palermo

[edytuj] Zobacz też

• Hasła związane z Juventusem: Delle Alpi (stadion) - Serie A (liga) - Serie B (liga) - Puchar Włoch (puchar) - Włochy (reprezentacja)

• Geografia Juventusu: Włochy - Piemont - Turyn

---

• Wielcy rywale Juventusu w Italii: Milan - Inter - Torino - Roma - Lazio - Fiorentina - Parma - Sampdoria
• Wielcy rywale Juventusu w Europie: Real Madryt - FC Barcelona - Deportivo La Coruna - Liverpool F.C. - Manchester United F.C. - Newcastle United - Arsenal Londyn - Ajax Amsterdam - Feyenoord Rotterdam - Bayern Monachium - Hamburger SV - Borussia Dortmund
• Słynne stadiony rywali: San Siro - Santiago Bernabéu - Stadio Olimpico - Camp Nou - Anfield - Old Trafford - Estadio da Luz - Allianz Arena - Celtic Park - Stadion AOL Arena - Emirates Stadium - Stamford Bridge - Parc des Princes - Stadio Olimpico di Torino - Highbury
• Puchary: Puchar Europy - Puchar Zdobywców Pucharów - Puchar UEFA - Superpuchar Europy - Puchar Interkontynentalny
• Ligi piłkarskie: Primera División - Bundesliga - Premiership - Ligue 1 - Eredivisie - Ekstraklasa
• Czasopisma piłkarskie: France Football - Tygodnik Piłka Nożna
• Plebiscyty: Złota Piłka
• Inne hasła piłkarskie: Piłka nożna

Przypisy

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona klubu
• Strona Polskich Kibiców Juventusu
• Vortal Fanów Juventusu Turyn
• Strona kibiców klubu
• Juvepedia