Umberto Caligaris
Z Wikipedii
Umberto Caligaris (ur. 26 czerwca 1901, zm. 19 października 1940), włoski piłkarz, grający na lewej pomocy, a także trener piłkarski.
[edytuj] Kariera klubowa
Urodził się w Casale Monferrato (Piemont). Pierwszych dziewięć lat swojej kariery spędził w klubie ze swojej rodzinnej miejscowości, A.S. Casale. Zadebiutował w nim 12 października 1919. Wówczas drużyna z Casale grała w pierwszej lidze włoskiej, a w 1914 roku zdobyła mistrzostwo.
Po letniej olimpiadzie w 1928 roku Caligaris przeniósł się z Casale do Juventusu Turyn. W tamtym okresie Juventus zdobył pięć mistrzostw Włoch z rzędu, w latach 1930-1935.
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
W drużynie narodowej Włoch, Umberto zadebiutował w roku 1922, w meczu przeciwko Austrii. Zdobył brązowy medal na letniej olimpiadzie w 1928 roku. Ostatnim meczem w błękitnej koszulce Azzurrich był, podobnie jak pierwszy w karierze, mecz z reprezentacją Austrii. Było to 11 lutego 1934. Wystąpił w 59 reprezentacyjnych spotkaniach.
[edytuj] Kariera trenerska
Caligaris był trenerem Juventusu Turyn, od roku 1939 aż do śmierci. Zmarł w 1940 roku.