Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1934
Z Wikipedii
I MŚ – II MŚ – III MŚ | |
---|---|
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1934 |
|
Drużyny | 32 (finaliści: 16) |
Gospodarz | Włochy |
Mistrz | Włochy |
Rozegrane mecze | 17 |
Strzelone gole | 70 (4,11/mecz) |
Liczba kibiców | 408 602 (24 035/mecz) |
Królowie strzelców | Oldřich Nejedly [1] 5 goli |
II Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej w 1934 roku odbyły się (częściowo wskutek udanych zabiegów Mussoliniego) we Włoszech. O organizację turnieju finałowego starała się również Szwecja.
Na kongresie FIFA w 1931 roku ustalono pięć punktów uściślających zasady wyłaniania uczestników mistrzostw:
- w ciągu 12 miesięcy muszą odbyć się mecze eliminacyjne i finałowe
- liczba drużyn w finałach musi być nie większa niż 16
- przy zgłoszeniu większej ilości chętnych należy przeprowadzić eliminacje
- losowanie meczów eliminacyjnych
- zasady rozgrywek podczas eliminacji pozostawić zainteresowanym federacjom, oczywiście w porozumieniu z FIFA.
Po raz pierwszy rozgrywano eliminacje, chociaż w strefie południowoamerykańskiej awans bez gry uzyskały Brazylia i Argentyna. Obrońca tytułu, Urugwaj, nie wystartował w ogóle. Po raz pierwszy pojawił się przedstawiciel Afryki – Egipt.
W finale rozegranym 10 czerwca na Stadio del Partia Nazionale Fascista (obecnie Stadio Olimpico) po raz pierwszy do wyłonienia zwycięzcy potrzebna była dogrywka. Włochy pokonały Czechosłowację 2:1
Spis treści |
[edytuj] Eliminacje
- Europa: Szwecja, Hiszpania, Włochy (uczestniczyły w kwalifikcjach mimo bycia gospodarzem turnieju), Węgry, Austria, Czechosłowacja, Rumunia, Szwajcaria, Holandia, Belgia, Niemcy i Francja
- Ameryka Południowa: Brazylia i Argentyna (zdobywca poprzedniego tytułu - Urugwaj, odmówił udziału w turnieju, z powodu braku występu w mistrzostwach świata 1930 drużyny Włoch).
- Ameryka Północna: Stany Zjednoczone
- Afryka/Azja: Egipt
[edytuj] Składy drużyn
[edytuj] Stadiony
- Stadio Littorale, Bolonia
- Stadio Vittorio Marassi, Genua
- Stadio San Siro, Mediolan
- Stadio Giovanni Berta, Florencja
- Stadio Giorgio Ascarelli, Neapol
- Stadio del PNF, Rzym
- Stadio Littorio, Triest
- Stadio Benito Mussolini, Turyn
[edytuj] Sędziowie
- Luis Baert - 1 spotkanie (jako sędzia główny)
- Rinaldo Barlassina - 3 spotkania
- Alois Beranek - 1 spotkanie
- Alfred Birlem - 1 spotkanie
- Ferruccio Bonivento - 0 spotkań
- Erwin Braun - 1 spotkanie
- Camillo Caironi - 0 spotkań
- Ettore Carminati - 0 spotkań
- Albino Carraro - 1 spotkanie
- Generoso Dattilo - 0 spotkań
- Ivan Eklind - 3 spotkania (w tym mecz finałowy)
- Pedro Escartin - 0 spotkań
- Mihaly Ivancsics - 0 spotkań
- Jan Langenus - 1 spotkanie
- Francesco Mattea - 2 spotkania
- Ermenegildo Melandri - 0 spotkań
- Rene Mercet - 2 spotkania
- Youssof Mohammed - 0 spotkań
- Johannes van Moorsel - 1 spotkanie
- Otello Sassi - 0 spotkań
- Giuseppe Scarpi - 0 spotkań
- Raffaele Scorzoni - 0 spotkań
- Giuseppe Turbiani - 0 spotkań
Jan Langenus był jedynym z grona 23 sędziów, który sędziował mecze na mistrzostwach w 1930 roku.
[edytuj] 1/8 finału
Wszystkie mecze 1/8 finału zostały rozegrane w dniu 27 maja 1934
Niemcy | 5 - 2 (1-2) raport |
Belgia | 16:30 – Stadio Giovanni Berta, Florencja Sędzia: Francesco Mattea (Włochy) Widzów: ~8 000 |
Kobierski 25' | Voorhoof 29', 43' | ||
Siffling 49' | |||
Conen 66', 70', 87' | |||
Szwecja | 3 - 2 (1-1) raport |
Argentyna | 16:30 – Stadio Littorale, Bolonia Sędzia: Eugen Braun (Austria) Widzów: ~15 000 |
Jonasson 9', 67' | Ernesto Belis 4' | ||
Kroon 79' | Galateo 48'[2] | ||
Szwajcaria | 3 - 2 (2-1) raport |
Holandia | 16:30 – Stadio San Siro, Mediolan Sędzia: Ivan Eklind (Szwecja) Widzów: ~40 000 |
Kielholz 7', 43' [3] | Smit 19' | ||
Abegglen 69' | Vente 84' | ||
Czechosłowacja | 2 - 1 (0-1) raport |
Rumunia | 16:30 – Stadio Littorio, Triest Sędzia: Jan Langenus (Belgia) Widzów: ~8 000 |
Puč 50' | Dobay 11' | ||
Nejedlý 67' | |||
Austria | 3 - 2 pd. (2-1, 1-1, 1-1) raport |
Francja | 16:30 – Stadio Benito Mussolini, Turyn Sędzia: Johannes van Moorsel (Holandia) Widzów: ~20 000 |
Sindelar 44' | Nicolas 18' | ||
Schall 93' | Verriest 116' (k.) [4] | ||
Bican 109' | |||
Węgry | 4 - 2 (2-2) raport |
Egipt | 16:30 – Stadio Giorgio Ascarelli, Neapol Sędzia: Rinaldo Barlassina (Włochy) Widzów: ~12 000 |
Teleki 11' | Fawzi 31'[5], 39' | ||
Toldi 27'[6], 61' | |||
Vincze 53' | |||
Hiszpania | 3 - 1 (3-0) raport |
Brazylia | 16:30 – Stadio Luigi Ferraris, Genua Sędzia: Alfred Birlem (Niemcy) Widzów: ~20 000 |
Iraragorri 18' (k.), 25'[7] | Leônidas 55' | ||
Lángara 29' | |||
Włochy | 7 - 1 (3-0) raport |
Stany Zjednoczone | 16:30 – Stadio Nazionale PNF, Rzym Sędzia: Rene Mercet (Szwajcaria) Widzów: ~13 000 |
Schiavio 18', 29', 64' | Donelli 57' | ||
Orsi 20', 69' | |||
Ferrari 63' | |||
Meazza 90'[8] | |||
[edytuj] Ćwiercfinały
Wszystkie mecze ćwierćfinałowe odbyły się 31 maja 1934
Niemcy | 2 - 1 (0-0) raport |
Szwecja | 16:30 – Stadio San Siro, Mediolan Sędzia: Rinaldo Barlassina (Włochy) Widzów: ~15 000 |
Hohmann 60', 63' | Dunker 82' | ||
Czechosłowacja | 3 - 2 (1-1) raport |
Szwajcaria | 16:30 – Stadio Benito Mussolini, Turyn Sędzia: Alois Beranek (Austria) Widzów: ~12 000 |
Svoboda 24' | Kielholz 18' | ||
Sobotka 49' | Jaeggi 78' | ||
Nejedlý 82 | |||
Austria | 2 - 1 (1-0) raport |
Węgry | 16:30 – Stadio Littoriale, Bolonia Sędzia: Francesco Mattea (Włochy) Widzów: ~25 000 |
Horvath 8' | Sárosi 60' (k.) | ||
Zischek 51' | Markos 63' | ||
Włochy | 1 - 1 pd. (1-1, 1-1, 1-1) raport |
Hiszpania | 16:30 – Stadio Giovanni Berta, Florencja Sędzia: Louis Baert (Belgia) Widzów: ~35 000 |
Ferrari 44' | Regueiro 30' | ||
Dodatkowy mecz pomiędzy gospodarzami, a Hiszpanią został rozegrany następnego dnia - 1 czerwca
Włochy | 1 - 0 (1-0) raport |
Hiszpania | 16:30 – Stadio Giovanni Berta, Florencja Sędzia: Rene Mercet (Szwajcaria) Widzów: ~45 000 |
Meazza 11' | |||
[edytuj] Półfinały
Obydwa mecze półfinałowe odbyły się 3 czerwca 1934
Czechosłowacja | 3 - 1 (1-0) raport |
Niemcy | 16:30 – Stadio Nazionale PNF, Rzym Sędzia: Rinaldo Barlassina (Włochy) Widzów: ~10 000 |
Nejedlý 19'[9], 71'[10], 80'[11] | Noack 62'[12] | ||
Włochy | 1 - 0 (1-0) raport |
Austria | 16:30 – Stadio San Siro, Mediolan Sędzia: Ivan Eklind (Szwecja) Widzów: ~60 000 |
Guaita 19' | |||
[edytuj] Mecz o III miejsce
Mecz o brązowy medal został rozegrany 7 czerwca 1934
Niemcy | 3 - 2 (3-1) raport |
Austria | 17:30 – Stadio Giorgio Ascarelli, Neapol Sędzia: Albino Carraro (Włochy) Widzów: ~8 000 |
Ernst Lehner 1'[13], 42' | Horvath 28'[14] | ||
Conen 27'[15] | Sesta 54'[16] | ||
[edytuj] Finał
Mecz finałowy został rozegrany 10 czerwca 1934
Włochy | 2 - 1 pd. (2-1, 1-1, 0-0) raport |
Czechosłowacja | 17:00 – Stadio Nazionale PNF, Rzym Sędzia: Ivan Eklind (Szwecja) Widzów: ~45 000 |
Orsi 81' | Puč 76'[17] | ||
Schiavio 95' | |||
Składy:
Włochy: Gianpiero Combi (c) – Eraldo Monzeglio, Luigi Allemandi - Attilio Ferraris, Luis Monti, Luigi Bertolini - Enrique Guaita, Giuseppe Meazza, Angelo Schiavio, Giovanni Ferrari, Raimundo Orsi
Czechosłowacja: František Plánička (c) – Ladislav Ženíšek, Josef Čtyřoký - Josef Košťálek, Štefan Čambal, Rudolf Krčil - František Junek, František Svoboda, Jiří Sobotka, Oldřich Nejedlý, Antonín Puč
[edytuj] Strzelcy
- 5 gole:
- 4 gole:
- 3 gole:
- Raimundo Orsi (Włochy)
- Leopold Kielholz (Szwajcaria)
- 2 gole:
- Hans Horvath (Austria)
- Bernard Voorhoof (Belgia)
- Antonín Puč (Czechosłowacja)
- Abdel Fawzi (Egipt)
- Karl Hohmann (Niemcy)
- Ernst Lehner (Niemcy)
- Géza Toldi (Węgry)
- Giovanni Ferrari (Włochy)
- Giuseppe Meazza (Włochy)
- José Iraragorri (Hiszpania)
- Sven Jonasson (Szwecja)
- 1 gol:
- Belis (Argentyna)
- Galateo (Argentyna)
- Bican (Austria)
- Schall (Austria)
- Sesta (Austria)
- Sindelar (Austria)
- Zischek (Austria)
- Leonidas (Brazylia)
- Sobotka (Czechosłowacja)
- Svoboda (Czechosłowacja)
- Nicolas (Francja)
- Verriest (Francja)
- Kobierski (Niemcy)
- Noack (Niemcy)
- Siffling (Niemcy)
- Regueiro (Hiszpania)
- Langara (Hiszpania)
- Smit (Holandia)
- Vente (Holandia)
- Sarosi (Węgry)
- Teleki (Węgry)
- Vincze (Węgry)
- Guaita (Włochy)
- Dobay (Rumunia)
- Abegglen (Szwajcaria)
- Jäggi (Szwajcaria)
- Dunker (Szwecja)
- Kroon (Szwecja)
- Donneli (USA)
Przypisy
- ↑ FIFA początkowo uznawała,że Nejedlý strzelił 4 bramki wraz z piłkarzem Niemiec Edmundem Conenem oraz Włochem Angelo Schiavio.Jednak FIFA zrewidowała te stwierdzenia i w listopadzie 2006 r. postanowiła,że Nejedlý strzelił 5 goli.Został ogłoszony samodzielnym królem strzelców Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej we Włoszech w 1934r.
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 46 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 29 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 118 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 35 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 31 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka została zdobyta przez Isidro Lángare
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 89 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 21 minucie
- ↑ do końca roku 2006 gol był przyznawany Rudolfowi Krčilowi, jednak zgodnie z decyzją FIFA zdobywcą gola jest Nejedly. Inne źródła podają, że bramka padła w 69 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 81 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 59 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 4 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 30 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 29 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 55 minucie
- ↑ inne źródła podają, że bramka padła w 71 minucie
[edytuj] Zobacz też
- król strzelców w piłce nożnej
- Interwencja Szweckiego bramkarza Andersa Rydberga, w pojedynku z Alfredo De Vincenzinim (Szwecja-Australia)
- Josef Bican zdobywa zwycięskiego gola w meczu Austria-Francja
- Hiszpańscy defensorzy powstrzymują Brazylijski atak
- Reprezentacja Stanów Zjednoczonych przed swoim jedynym meczem w mistrzostwach
Urugwaj 1930 • Włochy 1934 • Francja 1938 • Brazylia 1950 • Szwajcaria 1954 • Szwecja 1958 • Chile 1962 • Anglia 1966 • Meksyk 1970 • RFN 1974 • Argentyna 1978 • Hiszpania 1982 • Meksyk 1986 • Włochy 1990 • USA 1994 • Francja 1998 • Korea/Japonia 2002 • Niemcy 2006 • RPA 2010 • Brazylia 2014 • 2018