Usu dâ «J» 'n pusizzioni finali
Di Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.
Ntô sicilianu scrittu, s'usava a li voti la «J» 'n pusizzioni finali.
Ìndici |
[cancia] Diffusioni
Oi la "j" finali è picca usata ntâ littiratura siciliana, mentri tannu era usata chiù assai.
[cancia] Asempi
sej (sei)
faj (fai)
maj (mai)
toj (toi, tò)
saj (sai)
haj (hai)
mej (mei, mè)
soj (soi, sò)
oramaj (oramai)
oj (oi, oji, oggi)
voj (voi)
assaj (assai)
appoj (appoi)
casumaj (casumai)
chiossaj/chiassaj (chiossai/chiassai)
ecc.
[cancia] Rifirimenti ca ùsanu palori cu la "j" finali
[cancia] Rifirimenti ca nun ùsanu palori cu la "j" finali
- Grammàtica di Pitrè, 1870
- Vucabbulariu di Piccittu, 1950-1980
- Dizziunariu etimològgicu di Giarrizzo, 1989
- Vucabbulariu di Camilleri, 1998
- Dizziunariu di Luigi La Rocca, 2000
- Grammàtica di Bonner, 2001
[cancia] Ntâ littiratura siciliana
- Dî pruverbi siciliani cugghiuti di Giuseppi Pitrè:
-
- Ammaìsa cu li voi, simina cu li vacchi a tempu sò.
-
- Rizzi, pateddi, e granci, spenni assai e nenti manci.
[cancia] Sicilianu standard usatu ntâ wikipedia
Racumannamu di nun usari sta "j" finali e cunzidiramu lu sò usu comu n'erruri.