Prezydenci Stanów Zjednoczonych

Z Wikipedii

Stany Zjednoczone

Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Stanów Zjednoczonych Ustrój polityczny Konstytucja Prezydent George W. Bush Kolegium Elektorów Wiceprezydent Dick Cheney Gabinet Kongres Senat Przewodniczący: Dick Cheney Pro tempore: Robert Byrd Izba Reprezentantów Spiker: Nancy Pelosi Partie polityczne Sąd Najwyższy Prezes: John G. Roberts Podział terytorialny Wybory prezydenckie 2008 Wybory do Kongresu 2008 Wikiprojekt Polityka

Prezydent Stanów Zjednoczonych jest głową państwa, szefem administracji federalnej, naczelnym dowódcą sił zbrojnych, szefem rządu, a także liderem swojej partii. Konstytucja nadała mu wiele prerogatyw, co sprawia, iż zajmuje on kluczowe miejsce w systemie politycznym Stanów Zjednoczonych.

Prezydent jest wybierany na cztery lata; wybory zawsze odbywają się w pierwszy wtorek po pierwszym poniedziałku listopada roku podzielnego przez cztery. Od 1937 zaprzysiężenie odbywa się 20 stycznia następnego roku, o godzinie 12 czasu waszyngtońskiego (18.00 czasu polskiego), do 1933 r. miało to miejsce 4 marca. Liczba kadencji jest konstytucyjnie ograniczona do dwóch. Jeżeli jednak wiceprezydent obejmuje opróżniony urząd w trakcie trwania kadencji dotychczasowego prezydenta przez okres dłuższy niż dwa lata, wtedy może być wybrany tylko jeden raz. Poprawkę regulującą ten problem wprowadzono w roku 1951, przedtem istniało niepisane prawo ograniczające liczbę kadencji do dwóch, który to zwyczaj złamał jedynie Franklin Delano Roosevelt (wybrany w 1940 na trzecią i w 1944 na czwartą kadencję). W przypadku śmierci, zrzeczenia się lub usunięcia z urzędu dotychczasowej głowy państwa, prezydentem zostaje wiceprezydent, który jest wybierany wspólnie z prezydentem. Dotychczas w historii USA działo się tak dziewięć razy; po raz pierwszy w 1841 r. kiedy wiceprezydent John Tyler został prezydentem po śmierci Williama Henry'ego Harrisona, a po raz ostatni w 1974 roku, kiedy Gerald Ford wstąpił do Białego Domu po rezygnacji Richarda Nixona. Wiceprezydent "dokańcza" wtedy kadencję swego poprzednika.

Od początku istnienia USA istnieją dwie główne partie polityczne, które praktycznie zmonopolizowały władzę w tym kraju. Najstarszą z nich jest powstała w końcu XVIII wieku Partia Demokratyczna (wcześniej znana jako partia Republikańska i Republikańsko-Demokratyczna), której przeciwnikiem było początkowo stronnictwo Federalistów, potem Partia Whigów a obecnie powstała w latach 50. XIX wieku Partia Republikańska. Obecnie w Białym Domu zasiada republikanin George W. Bush, wybrany na drugą kadencję w wyborach 2 listopada 2004 roku.

Nigdy w historii USA nie zdarzyło się, aby wybory wygrał kandydat niezależny lub reprezentujący tzw. "trzecie partie"^[1]. Jednak udawało im się niekiedy uzyskać poważne poparcie, jak w roku 1912, kiedy kandydat Partii Postępowej i były prezydent Theodore Roosevelt zajął drugie miejsce przed oficjalnym kandydatem republikanów (w tych samych wyborach socjalista Eugene Victor Debs uzyskał około miliona głosów), w roku 1968 kiedy gubernator Alabamy George Wallace uzyskał około 10 milionów głosów i 46 w kolegium elektorskim, co umożliwiło wobec podziału w obozie demokratów zwycięstwo Nixonowi oraz w latach 1992 i 1996, kiedy kandydat Partii Reform Ross Perot uzyskał kolejno 19 milionów i osiem milionów głosów, co dało zwycięstwo Billowi Clintonowi.

Spis treści 1 Sposób wyboru 2 Chronologiczna lista prezydentów USA 3 Byli prezydenci USA 4 Różne dane statystyczne dotyczące prezydentów USA 5 Kadencje prezydentów USA 6 Prezydenci amerykańscy wobec spraw polskich 6.1 Wizyty urzędujących prezydentów w Polsce 7 Ciekawostki 7.1 Wzrost prezydentów USA 8 Przypisy 9 Zobacz też 10 Linki zewnętrzne

[edytuj] Sposób wyboru

Prezydent USA jest wybierany w wyborach pośrednich^[2]. W dniu głosowania wybiera się więc, teoretycznie, elektorów, tworzących Kolegium Elektorów. Ciało to nigdy nie konstytuuje się, a jego członkowie są - dla większości wyborców - anonimowi; elektorzy z każdego stanu zbierają się w pierwszy poniedziałek po drugiej środzie grudnia w siedzibie władz stanowych i tam oddają głosy. Zgodnie z art. II Konstytucji Stanów Zjednoczonych o sposobie doboru elektorów decyduje stanowa legislatura (a zatem wcale nie musieliby oni być wybierani w głosowaniu powszechnym, zresztą w XIX wieku wiele stanów praktykowało wybór elektorów przez stanowe legislatywy). System ten (liczba miejsc w kolegium zależy od liczby kongresmanów + 2 senatorów danego stanu) zakłada, że kandydat, który uzyskał choćby jeden głos przewagi w danym stanie uzyskuje cały pakiet jego głosów; system ten (który nie obowiązuje w Nebrasce i Maine, które umożliwiają wybór elektorów z różnych partii) ma swoje wady. Zdarza się bowiem, że kandydat, który uzyskał mniejszość w głosowaniu powszechnym, uzyskuje przewagę w kolegium elektorskim i zostaje prezydentem. Taka sytuacja miała miejsce w latach: 1824, 1876, 1888, 1960 i niedawno w 2000.

[edytuj] Chronologiczna lista prezydentów USA

l.p.	Prezydent	Data objęcia urzędu	Data złożenia urzędu	Partia	Wiceprezydent
1	George Washington	30 kwietnia 1789	4 marca 1797	bezpartyjny	John Adams
2	John Adams	4 marca 1797	4 marca 1801	federalista	Thomas Jefferson
3	Thomas Jefferson	4 marca 1801	4 marca 1809	demokratyczny republikanin	Aaron Burr i George Clinton[3]
4	James Madison	4 marca 1809	4 marca 1817	demokratyczny republikanin	Elbridge Gerry[3]
5	James Monroe	4 marca 1817	4 marca 1825	demokratyczny republikanin	Daniel Tompkins
6	John Quincy Adams	4 marca 1825	4 marca 1829	demokratyczny republikanin	John C. Calhoun
7	Andrew Jackson	4 marca 1829	4 marca 1837	demokrata	John C. Calhoun[4] i Martin Van Buren
8	Martin Van Buren	4 marca 1837	4 marca 1841	demokrata	Richard Johnson
9	William Henry Harrison[5]	4 marca 1841	4 kwietnia 1841	Whig	John Tyler
10	John Tyler	4 kwietnia 1841	4 marca 1845	Whig[6]	brak
11	James Knox Polk	4 marca 1845	4 marca 1849	demokrata	George Dallas
12	Zachary Taylor[5]	4 marca 1849[7]	9 lipca 1850	Whig	Millard Fillmore
13	Millard Fillmore	9 lipca 1850	4 marca 1853	Whig	brak
14	Franklin Pierce	4 marca 1853	4 marca 1857	demokrata	William Rufus de Vane King[8]
15	James Buchanan	4 marca 1857	4 marca 1861	demokrata	John Breckinridge
16	Abraham Lincoln[9]	4 marca 1861	15 kwietnia 1865	republikanin	Hannibal Hamlin i Andrew Johnson
17	Andrew Johnson	15 kwietnia 1865	4 marca 1869	demokrata[10]	brak
18	Ulysses Simpson Grant	4 marca 1869	4 marca 1877	republikanin	Schuyler Colfax i Henry Wilson[8]
19	Rutherford Birchard Hayes	4 marca 1877	4 marca 1881	republikanin	William Wheeler
20	James Abram Garfield[9]	4 marca 1881	19 września 1881	republikanin	Chester Arthur
21	Chester Alan Arthur	19 września 1881	4 marca 1885	republikanin	brak
22	Stephen Grover Cleveland	4 marca 1885	4 marca 1889	demokrata	Thomas A. Hendricks[8]
23	Benjamin Harrison	4 marca 1889	4 marca 1893	republikanin	Levi Parsons Morton
24	Stephen Grover Cleveland	4 marca 1893	4 marca 1897	demokrata	Adlai Ewing Stevenson I
25	William McKinley[9]	4 marca 1897	14 września 1901	republikanin	Garret Hobart[8] i Theodore Roosevelt
26	Theodore Roosevelt, Jr.	14 września 1901	4 marca 1909	republikanin	brak, potem Charles W. Fairbanks
27	William Howard Taft	4 marca 1909	4 marca 1913	republikanin	James Sherman[8]
28	Thomas Woodrow Wilson	4 marca 1913	4 marca 1921	demokrata	Thomas Marshall
29	Warren Gamaliel Harding[5]	4 marca 1921	2 sierpnia 1923	republikanin	Calvin Coolidge
30	John Calvin Coolidge, Jr.	2 sierpnia 1923	4 marca 1929	republikanin	brak, potem Charles Dawes
31	Herbert Clark Hoover	4 marca 1929	4 marca 1933	republikanin	Charles Curtis
32	Franklin Delano Roosevelt[5]	4 marca 1933	12 kwietnia 1945	demokrata	John Nance Garner, Henry Wallace i Harry Truman
33	Harry Truman	12 kwietnia 1945	20 stycznia 1953	demokrata	brak, potem Alben Barkley
34	Dwight David Eisenhower	20 stycznia 1953	20 stycznia 1961	republikanin	Richard Nixon
35	John Fitzgerald Kennedy[9]	20 stycznia 1961	22 listopada 1963	demokrata	Lyndon B. Johnson
36	Lyndon Baines Johnson	22 listopada 1963	20 stycznia 1969	demokrata	brak, potem Hubert Humphrey
37	Richard Milhous Nixon[11]	20 stycznia 1969	9 sierpnia 1974	republikanin	Spiro T. Agnew[4] brak, potem Gerald Ford
38	Gerald Rudolph Ford, Jr.	9 sierpnia 1974	20 stycznia 1977	republikanin	brak, potem Nelson Rockefeller
39	James Earl "Jimmy" Carter, Jr.	20 stycznia 1977	20 stycznia 1981	demokrata	Walter Mondale
40	Ronald Wilson Reagan	20 stycznia 1981	20 stycznia 1989	republikanin	George H. W. Bush
41	George Herbert Walker Bush	20 stycznia 1989	20 stycznia 1993	republikanin	James Danforth Quayle III
42	William Jefferson "Bill" Clinton	20 stycznia 1993	20 stycznia 2001	demokrata	Albert Arnold Gore, Jr.
43	George Walker Bush	20 stycznia 2001	obecnie urzęduje	republikanin	Richard B. Cheney

[edytuj] Byli prezydenci USA

Zgodnie z prawem ustalonym we wczesnych latach 60. XX wieku byłym prezydentom USA (jak i wiceprezydentom) przysługuje, po odejściu z urzędu, dożywotnie uposażenie w wysokości pensji sekretarza gabinetu, dodatki na fundusze reprezentacyjne i prowadzenie biura, oraz ochrona osobista Secret Service. Każdy były prezydent zakłada też bibliotekę własnego imienia, gdzie gromadzi dane związane ze swoją prezydenturą. Niektórzy też własne fundacje. Przywileje te są niezbywalne, chyba że prezydent zostanie usunięty z urzędu i ich pozbawiony. Można się też ich zrzec. Tak uczynił w latach 80. Richard Nixon, który zrezygnował z ochrony osobistej.

Często prezydenci prowadzą na emeryturze aktywne życie, jak np. Jimmy Carter, będący autorem wielu bestsellerowych książek, międzynarodowym działaczem humanitarnym i na rzecz praw człowieka, za co wyróżniono go Pokojową Nagrodą Nobla w roku 2002. William H. Taft został zaś Prezesem Sądu Najwyższego z nominacji Warrena Hardinga.

Obecnie żyje trzech byłych prezydentów:

• Jimmy Carter (ur. 1924, prezydent 1977-1981)
• George H. W. Bush (ur. 1924, prezydent 1989-1993)
• Bill Clinton (ur. 1946, prezydent 1993-2001)
  • (zobacz też: Precedencja w USA)

Najdłużej żyjącym prezydentem na emeryturze był Herbert Hoover (1933-1964), zaraz po nim Gerald Ford (1977-2006). Najkrócej, bo zaledwie kilka miesięcy, James Knox Polk.

[edytuj] Różne dane statystyczne dotyczące prezydentów USA

• Czterej prezydenci zostali zamordowani w czasie pełnienia urzędu:
  • Abraham Lincoln (1861-1865)
  • James A. Garfield (1881)
  • William McKinley (1897-1901)
  • John Fitzgerald Kennedy (1961-1963)

• Czterej prezydenci zmarli z przyczyn naturalnych w trakcie pełnienia urzędu:
  • William Henry Harrison (1841)
  • Zachary Taylor (1849-1850)
  • Warren Harding (1921-1923)
  • Franklin Delano Roosevelt (1933-1945)

• Jeden prezydent ustąpił ze stanowiska:
  • Richard Nixon (1969-1974)

• Dwaj prezydenci byli poddani procedurze usunięcia z urzędu, ale zostali uniewinnieni przez Senat USA:
  • Andrew Johnson (1865-1869, sądzony w roku 1868)
  • Bill Clinton (1993-2001, sądzony w roku 1998)

• Czterech prezydentów objęło urząd, mimo że przegrali w głosowaniu powszechnym (w wypadku Adamsa należy zauważyć, że w XIX wieku wiele stanów, np. Delaware, Karolina Południowa nie przeprowadzały powszechnych wyborów elektorów, których wybierała stanowa legislatywa, zatem nie wiadomo, jakie faktycznie poparcie mieli kandydaci w całym kraju):
  • John Quincy Adams (1825-1829) (pokonany w głosowaniu powszechnym przez Andrew Jacksona)
  • Rutherford Birchard Hayes (1877-1881) (pokonany przez Samuela Tildena)
  • Benjamin Harrison (1889-1893) (pokonany przez Grovera Clevelanda)
  • George W. Bush (od 2001) (pokonany przez Ala Gore'a)

• Dwaj prezydenci zostali ostatecznie wybrani przez Izbę Reprezentantów:
  • Thomas Jefferson (1801-1809)
  • John Quincy Adams (1825-1829)

• Pięciu prezydentów, którzy zostali wybrani lub mianowani na stanowisko wiceprezydenta i objęli najwyższy urząd w wyniku sukcesji, nigdy nie zostało wybranych na prezydenta:
  • John Tyler (1841-1845)
  • Millard Fillmore (1850-1853)
  • Andrew Johnson (1865-1869)
  • Chester Arthur (1881-1885)
  • Gerald Ford (1974-1977)

• Jeden prezydent był jedynym w historii wiceprezydentem i prezydentem nie z wyboru, a z nominacji (w wyniku zastosowania 25. Poprawki do Konstytucji):
  • Gerald Ford (1974-1977)

• Czterej wiceprezydenci, którzy objęli rządy w wyniku sukcesji, zostali potem wybrani na kolejną kadencję:
  • Theodore Roosevelt (1901-1909, wybrany w 1904 r.)
  • Calvin Coolidge (1923-1929, wybrany w 1924 r.)
  • Harry Truman (1945-1953, wybrany w 1948 r.)
  • Lyndon Johnson (1963-1969, wybrany w 1964 r.)

[edytuj] Kadencje prezydentów USA

[edytuj] Prezydenci amerykańscy wobec spraw polskich

Związki polsko-amerykańskie sięgają czasów wojny o niepodległość (1776-1783), w której uczestniczyli również Polacy, z których najważniejsi to Tadeusz Kościuszko i Kazimierz Pułaski. Pierwszy prezydent USA, Jerzy Waszyngton, spotykał się z Polakami jeszcze przed objęciem prezydentury.

William Henry Harrison (prezydent 1841 r.) jeszcze jako kongresman wygłosił w 1818 r. przemówienie w Kongresie w związku ze śmiercią Kościuszki. Powstanie listopadowe w latach 1830-31 przypada na okres prezydentury Andrew Jacksona. Do Stanów Zjednoczonych przybyła wtedy znacząca grupa uchodźców politycznych, będących uczestnikami tego powstania. Wtedy też z jego reperkusjami spotkał się James Buchanan, poseł amerykański w Petersburgu w latach 1832-33 i prezydent w latach 1857-1861.

Następca Buchanana, Abraham Lincoln (1861-1865) zasiadał w Białym Domu w czasie, gdy w USA trwała wojna secesyjna, a w Królestwie Polskim powstanie styczniowe. Prezydent zachował w nim neutralność, gdyż w wojnie secesyjnej carska Rosja popierała Unię, a Lincoln nie chciał zrażać do siebie ważnego sojusznika, aczkolwiek sekretarz stanu William Henry Seward nie wierzył w możliwość sukcesu powstania.

Dziesięciu prezydentów urzędujących w latach 1865-1913 nie łączy praktycznie nic ze sprawami polskimi. Pewne ślady polskie da się zauważyć w przypadku Grovera Clevelanda (1885-1889, 1893-1897). i Williama McKinleya (1897-1901). Grover Cleveland był jednym z niewielu polityków amerykańskich tego okresu, którzy nie służyli w wojsku w czasie wojny secesyjnej. Dwaj jego bracia uczestniczyli w niej. Cleveland nie chciał zaciągnąć się do armii, wolał więc znaleźć kogoś, kto odbyłby służbę za niego. Znalazł analfabetę, polskiego imigranta, któremu zapłacił 150 dolarów za to, że poszedł za niego na front. Zaciągnął za to pożyczkę, którą spłacał przez kilka następnych lat.

William McKinley został zastrzelony przez syna polskich imigrantów, Leona Czolgosza 6 września 1901 r. i zmarł 8 dni później, 14 września. Zabójcę schwytano natychmiast i skazano na śmierć; wyrok wykonano 29 października 1901 r. poprzez śmierć na krześle elektrycznym w więzieniu stanowym w Auburn w stanie Nowy Jork.

Pierwszym prezydentem, który osobiście zaangażował się w sprawy polskie, był Woodrow Wilson (1913 - 1921). Wniósł on wkład w dzieło niepodległości Polski, choć jako autor książki Historia narodu amerykańskiego nie wyrażał się pochlebnie o Polakach. To właśnie w czasie jego prezydentury Polska nawiązała w 1919 r. stosunki dyplomatyczne ze Stanami Zjednoczonymi i utrzymuje je nieprzerwanie do dziś. Warren Harding (prezydent 1921-23), podobnie jak Wilson, też wyrażał się negatywnie o Polakach, określając ich pogardliwie Polacks. 20 maja 1921 r. wręczył on noblistce Marii Curie-Skłodowskiej kapsułkę z zawartością radu o wartości 100 000 dolarów.

W okresie prezydentury Calvina Coolidge'a (1923-29) główny nacisk w stosunkach polsko-amerykańskich położony był na sprawy gospodarcze. Jesienią 1924 r. amerykańskie towarzystwo Ulen zaproponowało Polsce kredyt w wysokości 10 mln dolarów na zaprojektowanie i wykonanie instalacji wodociągowo-kanalizacyjnych. Co prawda warunki kredytu nie były dogodne, jednak władzom polskim zależało na tej transakcji, by przyciągnąć kapitał zagraniczny. W 1925 r. jeden z największych banków amerykańskich, Dillon Read and Co, zaproponował Polsce pożyczkę w wysokości 20 mln dolarów. Rozmowy w sprawie tej pożyczki były bardzo trudne. Amerykanie stawiali warunki, których nie akceptowała strona polska. Początkowo Polska ubiegała się o pożyczkę w wysokości 50 mln dolarów, jednak przedstawiciele banku nie byli tym zainteresowani i w efekcie podpisano porozumienie na ok. 21 mln dolarów.

Herbert Hoover (prezydent w latach 1929-33) nie zapisał się najlepiej w historii USA. Jego prezydentura przypadła na okres wielkiego kryzysu gospodarczego, któremu najpierw nie potrafił w porę zapobiec, a potem wyciągnąć kraju z niego. Jednak jeszcze przed wstąpieniem do Białego Domu zbił fortunę jako inżynier geolog i odkrywca żył złota, znany był też jako działacz humanitarny w skali międzynarodowej. W tej roli dobrze zapisał się w pamięci Polaków. W listopadzie 1915 r. próbował zorganizować dostawy żywności dla głodującej ludności polskiej, ale nie udało mu się to z powodu trudności stawianych przez Niemców i Anglików. W 1922 r. Sejm przyznał mu honorowe obywatelstwo Polski. Hoover trzykrotnie odwiedził Polskę, choć nigdy jako urzędujący prezydent (w 1913, 1938 i 1946 roku).

Franklin Delano Roosevelt, prezydent w latach 1933-1945, do końca lat 30., kiedy w stosunkach polsko-niemieckich wystąpiły poważne napięcia, nie wykazywał szczególnego zainteresowania sprawami polskimi. Bogate są natomiast polonika rooseveltowskie z okresu II wojny światowej. W miesiącach poprzedzających wybuch wojny, gdy Polska była już wyraźnie zagrożona ze strony Niemiec, Stany Zjednoczone odsuwały się od problemów europejskich, z czego Polska nie mogła być zadowolona. Polskie koła rządowe wiązały duże nadzieje ze stanowiskiem Waszyngtonu. Jednak polskie depesze przesyłane do Departamentu Stanu nie były traktowane jako pilne.

O wybuchu wojny Roosevelt dowiedział się telefonicznie od ambasadora USA w Paryżu, Bullitta. Stany Zjednoczone ogłosiły neutralność w tej wojnie. 25 października prezydent zaproponował prezydentowi RP, Ignacemu Mościckiemu, gościnę w USA. Mościcki tę propozycję odrzucił. W okresie 24 marca - 12 maja 1941 r. premier rządu polskiego, gen. Władysław Sikorski przebywał z wizytą w USA i Kanadzie. W Waszyngtonie odbył rozmowy m.in. z prezydentem Rooseveltem. Roosevelt, mimo iż Stany Zjednoczone były krajem neutralnym, przygotowywał amerykańską opinię publiczną do możliwości przystąpienia do wojny.

W połowie lutego 1942 r. Roosevelt przyjął w Waszyngtonie p.o obowiązki ministra spraw zagranicznych, Edwarda Raczyńskiego, który miał przygotować drugą wizytę Sikorskiego w USA (odbyła się ona w dniach 24 - 30 marca 1942 r.). Roosevelt zapewnił go, iż USA i Wielka Brytania koordynują swe posunięcia w polityce zagranicznej i nie wyrażą zgody na zmiany terytorialne i polityczne w czasie trwania wojny. Pod koniec listopada 1942 r. Sikorski złożył trzecią wizytę w USA. Po jego tragicznej śmierci w Gibraltarze 4 lipca 1943 r. Roosevelt w depeszy do Władysława Raczkiewicza podziękował mu za życzenia z okazji święta narodowego USA. W czasie konferencji Wielkiej Trójki w Teheranie (28 listopada - 1 grudnia 1943 r.) prezydent wypowiedział się na temat spraw polskich.

[edytuj] Wizyty urzędujących prezydentów w Polsce

Data	Prezydent	Miejsce wizyty	Prezydent RP
31 maja - 1 czerwca 1972	Richard Nixon[12]	Warszawa	Henryk Jabłoński Przewodniczący Rady Państwa
28 - 29 lipca 1975	Gerald Ford	Warszawa, Kraków
29 - 31 grudnia 1977	Jimmy Carter	Warszawa
9 - 11 lipca 1989	George H. W. Bush	Warszawa, Gdańsk	Wojciech Jaruzelski Przewodniczący Rady Państwa
5 lipca 1992		Warszawa	Lech Wałęsa
6 - 7 lipca 1994	Bill Clinton	Warszawa
10 - 11 lipca 1997		Warszawa	Aleksander Kwaśniewski
15 - 16 czerwca 2001	George W. Bush	Warszawa
30 - 31 maja 2003		Kraków
8 czerwca 2007		Gdańsk, Hel	Lech Kaczyński

[edytuj] Ciekawostki

[edytuj] Wzrost prezydentów USA

Prawie wszyscy prezydenci USA urzędujący w XX wieku byli wysocy^[13]. Najniższym prezydentem XX wieku w USA był William McKinley (170 cm), skończył on jednak urzędować w 1901 roku. Drugim od końca biorąc pod uwagę to kryterium był Harry Truman (173 cm). Poza nim mniej niż 180 cm miał jeszcze Jimmy Carter (175 cm) oraz John Calvin Coolidge, Jr. (178 cm) reszta urzędujących prezydentów po roku 1901 mierzyła 180 cm lub więcej. Również prezydent George W. Bush urzędujący już w XXI wieku mierzy 180 cm wzrostu.

Przypisy

[edytuj] Zobacz też

• wiceprezydenci USA
• pełniący obowiązki prezydenta USA
• Designated survivor

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Białego Domu
• Więcej szczegółów o prezydentach USA