Michelin

Z Wikipedii

Michelin Polska w Olsztynie

Compagnie Générale des Établissements Michelin – największy w Europie i jeden z największych na świecie producent opon. Jego siedziba znajduje się w Clermont-Ferrand we Francji. Ponadto Michelin znany jest z wydawanych przez siebie map i przewodników dla turystów zmotoryzowanych.

Michelin posiada 69 zakładów produkcyjnych w 19 krajach; centrum technologii zlokalizowane na 3 kontynentach: w Europie, Azji i Ameryce Północnej oraz 6 plantacji kauczuku w Brazylii i Nigerii. Michelin jest obecny w 170 krajach, zatrudniając ponad 129 tysięcy osób. W 2006 r. Grupa Michelin wyprodukowała 190 mln opon oraz 15 mln map i przewodników.

Firma została założona przez braci André i Édouarda Michelin w 1832. Firma zasłynęła z produkcji opon na potrzeby Formuły 1, jednakże w sezonie 2005/2006 wycofała się z produkcji w tym segmencie. Firma produkuje głównie opony do pojazdów osobowych, ciężarowych, dętki i opony rowerowe oraz opony do samolotów i promów kosmicznych.

Portfolio Grupy Michelin składa się z opon marek: Michelin, Kleber, BFGoodrich, Uniroyal, Rekin, Kronprinz, Taurus, Kormoran, Warrior, Siamtyre.

Spis treści

1 Historia Michelin
2 Kultura organizacji
3 Osiągnięcia i odpowiedzialność
4 Umiędzynarodowienie działalności
5 Metody zarządzania, strategia, liderzy organizacji
6 Struktura
7 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia Michelin

W 1832 r. Aristide Barbier (dziadek założycieli firmy Michelin) założył spółkę ze swoim kuzynem Edouardem Daubree, która zajmowała się produkcją maszyn rolniczych i części gumowych. Kłopoty finansowe skłoniły wspólników do szukania wsparcia, którym okazali się Edouard i Andre Michelin.

"Michelin & Co" została założona w 1889 r. Celem fabryki mieszczącej się w Clermont-Ferrand było odnowienie produkcji gumowych podkładek hamulcowych "The Silent". Fabryka zajmowała teren 30 akrów i zatrudniała 52 osoby.

W 1891 r. Michelin rozpoczął produkcję wymiennej opony do rowerów. Michelin złożył swoje pierwsze patenty na opony wymienne, które można zreperować w kwadrans. Publiczność mogła je zobaczyć w czasie słynnego wyścigu rowerowego Paryż – Brest – Paryż, w którym zwyciężył Charles Terror na tychże oponach. Starannie przygotowana promocja rozsławiła Michelin. W magazynie dla rowerzystów "Velo Sport" Terront powiedział: "Wygrałem wyścig Paryż – Brest dzięki oponom demontowalnym Michelin, które łatwo jest zdjąć i naprawić". W dzienniku "Petit Journal" (główny dziennik tamtych czasów) Andre Michelin oświadczył, że organizował wyścig między Paryżem a Clermont-Ferrand, który miał się odbyć na oponach demontowalnych Michelin. Była to doskonała szansa na przetestowanie produktu w ekstremalnych warunkach panujących na drogach w XIX wieku.

Trzy miesiące po sukcesie wyścigu Paryż – Brest Edouard opracował nową wymienialną oponę, która pozwalała rowerzystom wymieniać opony w rekordowym czasie. Była to jedna z atrakcji London Velocipede Show w grudniu 1891. Jeden z techników firmy zademonstrował zdejmowanie i zakładanie opony w czasie 1 minuty i 15 sekund.

1895 – Michelin po raz pierwszy wyposażył automobil The Eclair w pneumatyczne opony. The Eclair zbudowany i prowadzony przez braci Michelin podczas wyścigu Paryż-Bordeaux-Paryż był pierwszym automobilem z oponami wypełnionymi powietrzem.

Maskotka Michelin – ludzik Bibendum. W 1984 r. podczas wystawy Universal and Colonial Exhibition w Lyonie wejście na stoisko Michelin było udekorowane kolumnami leżących na sobie opon. Edouard Michelin wpadł na pomysł ludzika. Wkrótce potem powstała postać BIBENDUM w oparciu o szkic O’Galop’a (jego motto brzmiało z łac. wg Horacy’ego "Nunc est bibendum" – "Czas się napić" – opona Michelin wypija przeszkody). Bibendum jest biały prawdopodobnie dlatego, że na początku opony owijano przed sprzedażą w białą bibułkę (opona była w tamtych czasach produktem luksusowym).

W 1900 r. Michelin wydał swój pierwszy przewodnik w nakładzie 35tys. egzemplarzy. W 1905 r. fabryka Michelin w Clermont-Ferrand zajmowała już 74 akry, a rok później zatrudniała 4 tys. pracowników. Po wprowadzeniu opon podwójnych (bliźniaczych, twin tires) w 1913 r. Michelin wynalazł wymienialne koło stalowe, które było prekursorem koła zapasowego. Wybuchła wojna. Produkcja uległa spowolnieniu. Również wskutek tego, że część |magazynów została zamieniona na szpital dla rannych na froncie. Przewinęło się przez nie ponad 3000 rannych. Gdy tylko wojna się skończyła, Michelin powrócił do badań nad oponami. Materiał wykonany z krzyżowo ułożonych włókien (opona diagonalna) zastąpił kord wykonany z włókien ułożonych równolegle (opona radialna).

W 1923 r. pierwsza opona o niskim ciśnieniu "Comfort" przejechała 15 000 km. Był to moment przełomowy w świecie, który otwierał się na nowe możliwości transportowe.

Nadszedł czas kiedy synowie Edouarda, Etienne (w 1928) i Pierre Michelin (w 1933) zastąpili wuja André jako menadżerowie. W kolejnych latach nastąpiła silna ekspansja Michelin na inne rynki.

W 1935 r. – Michelin przejmuje kontrolę nad firma Citroen. Pierre Michelin został wybrany na prezesa Citroen. Citroen rozpoczyna pierwsze studia nad TPV (bardzo mały pojazd), który stanie się później 2CV. W 1940 r. firma przyjęła nazwę Zakłady Przemysłu Gumowego Michelin (Manufacture de Caoutchgouc Michelin, Michelin Rubber Manufacturer).

Gdy tylko skończyła się wojna, badania prowadzone jeszcze podczas jej trwania pozwoliły firmie zacząć nową przygodę, którą była opona radialna. Opona X została przystosowana do wszystkich rodzajów pojazdów: do samochodów ciężarowych w 1952, maszyn przemysłowych w 1959, lotnictwa w 1981, motocykli w 1984, Formuły 1 (dla Ferrari) w 1979. W 1951 r. założono dwie firmy: Compagnie Générale des Etablissements Michelin i Manufacture Francaise des Pneumatiques Michelin.

Podczas gdy opona radialna dalej zdobywała rynki, Michelin wprowadzał dalsze innowacje: 1951 – na kołach pociągów paryskiego metra założono opony Michelin, 1965 – założono Centrum Technologiczne w Ladoux, 1977 – Centra Technologiczne w Almerii w Hiszpanii i Laurens w Południowej Karolinie (USA). W 1966 kiedy firma przejęła Pneu Laurent (1964), Francois Michelin poprosił o współpracę Francois Rollier, który został mianowany partnerem współzarządzającym.

W 1966 r. firmy z grupy Michelin zatrudniają łącznie 81 tysięcy osób na całym świecie, w tym 37 400 we Francji.

W 1990 r. po przejęciu Uniroyal-Goodrich Company (USA) grupa osiąga maksymalny rozmiar potrzebny by zapewnić sobie przyszłość w Ameryce Północnej. W 1995 po otwarciu granic wschodnich, Michelin zintegrował z Grupą polską firmę Stomil-Olsztyn S.A., a potem węgierskiego Taurusa (w 1996). W 1995 r. firma Michelin weszła do Chin (w ShenYang). Michelin kontynuuje wzrost kupując firmy działające na całym świecie. Niemiecki Kronprinz został kupiony w 1997 r., a Icollantas w 1998.

Ludzik Michelin obchodzi swoje 100 urodziny. Powstaje ogólnoświatowy program Challenge Bibendum, którego ideą jest propagowanie nieszkodliwych dla środowiska technologii motoryzacyjnych i zmobilizowanie światowych koncernów do prac nad autem przyszłości.

W 2000 r. Bibendum zostaje wybrany przez międzynarodowy panel profesjonalistów najlepszym logo świata. Michelin ogłasza, że przystąpi do wyścigów Formuły 1 i w ciągu roku zwycięża 4 razy.

2001 – Michelin wprowadza na rynek oponę o rozmiarach 59/80 R63, której waga wynosi 5 ton, wysokość 4 metry. Nowa opona przeznaczona jest do maszyn budowlanych, pozwala na uniesienie nawet 100 ton ładunku.

2002 – Michelin wprowadza XeoBib – pierwszą oponę rolniczą, pracującą pod stałym, niskim ciśnieniem

2005 – Michelin zdobywa wszystkie tytuły Mistrza Świata wspólnie z kierowcami, których wyposaża w opony: Formuła 1, WRC, 24h le Mans, Moto GP, VTT Cross Country.

Michelin zawdzięcza swój sukces swoim produktom i innowacyjnym procesom: w 1933 Michelin wynalazł technologię C3M, która jest zupełnie nowym procesem produkcji i ma ogromne perspektywy. System przyczynił się do znacznego zwiększenia produktywności, w 1994 r. Michelin rozpoczął pracę nad Energy – oponą, która pozwala zaoszczędzić na paliwie dzięki dodatkowi krzemionki do mieszanki gumowej. Michelin projektuje opony oszczędzające paliwo ponieważ producenci aut spodziewają się coraz większych restrykcji i szukają sposobu na ograniczenie zanieczyszczeń bez potrzeby ograniczania osiągów.

Michelin promował zieloną oponę, przyjazną dla środowiska. Michelin stał się liderem w przeróbce wtórnej starych opon i w ogólnym zainteresowaniu problemami środowiska, w 1995 r. prom kosmiczny wylądował na oponach Michelin, w 1996 r. dzięki wprowadzeniu krzemionki do mieszanki gumowej Michelin wprowadził nowość dla wymagających klientów – kolorowe opony samochodowe, w 1996 r. Michelin przedstawił następne rewolucyjne rozwiązanie: System PAX. Produkcja tej innowacji na skalę komercyjną ruszyła w 1998 r.

[edytuj] Kultura organizacji

Michelin zatrudnia prawie 115 755 osób ze wszystkich kontynentów. Jednym z haseł firmy jest Diversity – różnorodność ma być gwarantem obiektywnego spojrzenia na zagadnienia. Te wielonarodowe zespoły stanowią cenny zasób przedsiębiorstwa. Każdy pracownik ma szansę budować własną ścieżkę kariery w obrębie całej grupy.

Aby przybliżyć współpracowników różnych narodowości Michelin wydaje w każdym kraju kolorowe magazyny, rozsyłane do każdego pracownika, w których przedstawia aktualności z danej fabryki i z całej grupy, wywiady z nowymi pracownikami, plany rozwojowe Michelin. Do magazynów dołączane są krótkie przewodniki po poszczególnych krajach, w których Michelin ma swoje fabryki.

[edytuj] Osiągnięcia i odpowiedzialność

Podróże i transport towarów to obszary o fundamentalnym znaczeniu dla rozwoju gospodarczego i społecznego. Spośród dostępnych środków transportu, droga – ze względu na swoją elastyczność i pewność – to coraz bardziej naturalny wybór, zwłaszcza w krajach przeżywających dynamiczny rozwój. Jednakże rozwój transportu drogowego niesie ze sobą wiele wyzwań społecznych i ekologicznych, którym trzeba stawić czoła. Dzięki współpracy z innymi firmami, a przede wszystkim poprzez własne inicjatywy, firma ma swój udział w tym wspólnym wysiłku.

Pierwszorzędnym obowiązkiem Michelin są parametry techniczne opon. Firma nieustannie pracuje nad ich ulepszaniem. Niezmiennie przedmiotem uwagi jest poprawa bezpieczeństwa przy zachowaniu właściwej równowagi trzech czynników: przyczepności, trwałości i wydajności energetycznej. Postępy w tym zakresie nowych gam produktowych umacniają pozycję firmy na rynku. Firma doskonali się też w innych kluczowych obszarach, jak stosowanie komponentów zapewniających lepsze osiągi i bardziej przyjazne środowisku naturalnemu.

Michelin odnotowuje też wymierne rezultaty w zakresie gospodarczego przerobu zużytych opon. W Europie od połowy 2006 r. nie wolno będzie składować opon na wysypiskach.

W Grupie Michalin zrobiono wyraźne postępy w zakresie poprawy bezpieczeństwa pracy. Dzięki aktywnemu udziałowi wszystkich, od operatora maszyn po dyrektora zakładu produkcyjnego, znacznie obniżono liczbę i ciężkość wypadków. Poszerzono plany postępu w zakresie tak ważnych elementów jak ergonomia i jakość środowiska pracy. Z determinacją kontynuowane jest wdrażanie systemu zarządzania środowiskiem naturalnym w fabrykach. Udoskonalono mapowanie zagrożeń przemysłowych oraz wzmocniono zarządzanie ryzykiem w firmie.

[edytuj] Umiędzynarodowienie działalności

W 1905 r. w Londynie została założona firma Michelin Tyre Co. Ltd. – oficjalne przedstawicielstwo w Anglii. Rok 1906 – uruchomienie fabryki w Turynie we Włoszech.

Już przed I wojną światową firma odniosła takie sukcesy, że mogła otworzyć filię w Stanach Zjednoczonych, w Milltown, New Jersey (1907). W Clermont-Ferrand firma rozwijała się otwierając zakłady w Cataroux i Estaing. Michelin nabył też plantacje w Indochinach. W 1913 r. otwarto przedstawicielstwo w Belgii.

Po zakończeniu I wojny światowej firma zdobyła nowe rynki i budowała nowe fabryki dosłownie wszędzie: w 1931 r. w Niemczech w Karlsruhe, w 1933 w Argentynie (zakład Bella Vista, który zamknięto w 1953), w 1934 w Hiszpanii w Lasarte i w Czechosłowacji (zakład w Zabehlicach zamknięty w 1945), w 1937 w Belgii (Zuen, zamknięte w 1986). W 1937 r. rozpoczęto budowę fabryki w 's-Hertogenbosch w Holandii.

Rozwój po II wojnie światowej: 1977 – Centra Technologiczne w Almerii w Hiszpanii i Laurens w Południowej Karolinie (USA). 1978 – Michelin nabył fabrykę w Tokio – Nixon X Tire.

W 1966 r. firmy z grupy Michelin zatrudniają łącznie 81 tysięcy osób na całym świecie, w tym 37400 we Francji.

W 1990 po przejęciu Uniroyal-Goodrich Company (USA) grupa osiąga maksymalny rozmiar potrzebny by zapewnić sobie przyszłość w Ameryce Północnej.

W 1995 po otwarciu granic wschodnich, Michelin zintegrował z Grupą polską firmę Stomil-Olsztyn S.A., a potem węgierskiego Taurusa (w 1996). W 1995 r. firma Michelin weszła do Chin (w ShenYang). Michelin kontynuuje wzrost kupując firmy działające na całym świecie. Niemiecki Kronprinz został kupiony w 1997 r., a Icollantas w 1998. W 2004 – Michelin inauguruje otwarcie pierwszej fabryki opon w Rosji w miejscowości Davidovo.

Michelin posiada 69 zakładów produkcyjnych w 19 krajach; centrum technologii zlokalizowane na 3 kontynentach: w Europie, Azji i i Ameryce Północnej oraz 6 plantacji kauczuku w Brazylii i Nigerii. Produkty Michelin można nabyć w 170 krajach. Grupa Michalin zatrudnia ponad 129 tysięcy osób.

[edytuj] Metody zarządzania, strategia, liderzy organizacji

Każda fabryka pracuje jako element całej grupy. Zasady obowiązują te same w każdej fabryce – wykorzystanie dobrych praktyk z innych fabryk grupy sprzyja szybszemu rozwojowi nowych fabryk.

Planowanie centrali grupy narzuca cele, wskaźniki poszczególnym fabrykom. Plany są konfrontowane z możliwościami danej fabryki i w przypadku braku możliwości produkcyjnych korygowane, tak aby urealnić wykonanie. Grupa nieustannie pracuje nad poprawą produktywności w swoich zakładach, jest to osiągane przez wdrażanie różnego typu narzędzi, jak: Bib Standard (odpowiednik 5S), Bib Flex (odpowiednik SMED), Bib Innovation czy MQP (Zarządzanie przez wskaźniki).

Każda fabryka produkuje zarówno na potrzeby rynku krajowego jak też na potrzeby popytu w innych krajach, rozbudowana sieć logistyczna i stały kontakt z centralą pozwalają na sprawny transport do punktu zapotrzebowania.

[edytuj] Struktura

Aby lepiej rozumieć rynek i opracowywać możliwie najlepsze strategie przewidywania i zaspokajania potrzeb klientów organizacja Grupy Michelin opiera się na Liniach Produktowych. Każda Linia Produktowa dysponuje wszelkimi służbami pozwalającymi jej na rozwój sprzedaży na swoich rynkach: marketing, rozwój produktu, produkcja, sprzedaż. Michelin jest podzielony na osiem Linii produktowych: opon osobowych i dostawczych, opon ciężarowych, opon lotniczych, opon przemysłowych, opon rolniczych, opon do jednośladów (motocykle, skutery, rowery), komponentów wydawnictw turystycznych. Misją 8 Linii Produktowych jest opracowywanie, rozwój i wdrażanie ogólnoświatowej strategii dla swoich gam produktowych.

Inna działalność Grupy Michelin to również:
- Michelin Lifestyle Limited – akcesoria samochodowe, rowerowe; od manometrów, kasków ochronnych po okulary i foteliki dla dzieci – w sumie około 950 produktów
- Viamichelin – serwis podróżniczy www.viamichelin.com
- Travel assistance services – wydawnictwa turystyczne, mapy, przewodniki, systemy nawigacji
- Michelin Engineering & Services – partner w przemyśle motoryzacyjnym w przeprowadzaniu testów i ekspertyz (współpraca z projektantami samochodów, producentami części i wyposażenia)

Centrum Technologii

Centrum technologii zlokalizowane na trzech kontynentach: Ameryce Północnej, w Europie i Azji tworzy i realizuje innowacje technologiczne produktów i procesów, Udostępnia wiedzę naukową i techniczną Liniom produktowym

Strefy Geograficzne

Grupa podzielona jest na pięć stref geograficznych: Europę, Amerykę Północną, Amerykę Południową, Azję i Pacyfik oraz Afrykę i Bliski Wschód. Taka organizacja gwarantuje spójność i synergię prowadzonej przez Michelin na poszczególnych kontynentach działalności.

Serwisy Grupy

10 serwisów Grupy zapewnia spójność polityki działalności poszczególnych jednostek Grupy. Serwisy dostarczają wiedzy i informacji na różnych polach działania: zakupy, audyt, bezpieczeństwo i ochrona środowiska, finansowy, systemy informatyczne, instytucjonalny i komunikacji, prawny, personalny, jakości, zarządzanie systemem dostaw.

Społeczna odpowiedzialność firmy, grupy interesariuszy

Dziewięć obszarów działań podczas wprowadzania zasad Karty "Wewnętrzna diagnoza" pomogły firmie zidentyfikować osiem obszarów specjalnych działań odpowiadających głównym problemom Grupy Michelin:

1. Odpowiedzialne osiągi naszych produktów i usług

Szybki wzrost udziału samochodów wyższej klasy w rynku aut osobowych przełożył się na rozwój ogumienia o odpowiadających temu trendowi parametrach użytkowych. Na przykład, opony o wysokim indeksie ładowności do pojazdów sportowo-użytkowych SUV, czy przyczepność i trzymanie się drogi przy wysokich prędkościach w przypadku opon przeznaczonych do sportowych sedanów i coupe. Dla segmentu pojazdów gospodarczych, szczególnie dla samochodów ciężarowych i przemysłowych, Michelin opracował rozwiązania pozwalające na zwiększenie przewożonych ładunków. Pomaga to użytkownikom na tych niezmiernie konkurencyjnych rynkach w podniesieniu wydajności zgodnie z obowiązującymi lokalnie przepisami.

2. Oddziaływanie użytkowania opon na środowisko naturalne

W całym okresie użytkowania opona, poprzez zużycie, traci średnio 10% swojej wagi. Zużycie paliwa związane z oporami toczenia ma jednak znacznie większy wpływ na środowisko naturalne i zdrowie ludzi niż drobiny gumy gromadzące się na drogach. Mimo to, od 2002 r. Michelin prowadzi program badawczy, którego celem jest opisanie i kontrolowanie oddziaływania drobin gumy na środowisko. Program rozwija się w dwóch zasadniczych obszarach. Pierwszy dotyczy określenia cech charakterystycznych drobin gumy oraz zmian, którym ulegają w czasie. Drugi obejmuje opracowanie sposobów eliminacji substancji, które niedawno zostały zidentyfikowane jako "niebezpieczne dla zdrowia", jak oleje aromatyczne, bądź też jako "niebezpieczne dla środowiska wodnego", jak tlenek cynku. Istotne jest, aby eliminacja ta odbyła się bez uszczerbku dla parametrów ogumienia, gdyż substancje te, według aktualnej wiedzy, są jednak niezbędne do produkcji bezpiecznych i pewnych opon. Koncern pracuje także nad redukcją emitowanych przez opony lotnych cząstek organicznych.

3. Recykling zużytych opon

Wiele istniejących możliwości przetwarzania i recyklingu zużytych opon czyni z nich produkty o wysokim potencjale jako alternatywne źródło energii bądź wtórny surowiec naturalny. Michalin pracuje z innymi producentami nad utworzeniem wspólnych firm, które zajmą się zużytymi oponami. W latach 2003-2004 w Europie powstały cztery takie struktury. Dzięki nim wskaźnik przetworzenia szybko rośnie. Michelin inwestuje też w opracowanie nowych, zrównoważonych zastosowań recyklingu oraz wspiera Badania i Rozwój, przede wszystkim w zakresie prac nad procesami, które w pełni wykorzystują własności komponentów gumy.

4. Różnorodność personelu

Celem programu "Różnorodność" ("Diversity") jest rozwój talentów i możliwości bez jakiejkolwiek dyskryminacji, na każdym poziomie hierarchii i we wszystkich sektorach firmy, tak aby zapewnić jej lepsze funkcjonowanie w harmonii z oczekiwaniami klientów, pracowników, akcjonariuszy.

W latach 2003-2004 opracowano wspólną wizję różnorodności w Grupie, powołano odpowiednie struktury oraz przyśpieszono realizację modułów szkoleniowych i podnoszących świadomość tego zjawiska. Kontynuowano działania na rzecz integracji mniejszości, zróżnicowania rekrutacji, umiędzynarodowienia kadry zarządzającej oraz promocji kobiet na stanowiskach kierowniczych.

5. Relacje z lokalnymi społecznościami

a) Fundacja Rozwoju Michelin (ang: Michelin Development) – w latach 2003-2004 Michelin kontynuował swoje działania na rzecz tworzenia miejsc pracy na obszarach gospodarczych w Europie, gdzie prowadzi działalność produkcyjną. Rozwinięto Fundację Rozwoju Michelin, włączając do niej jednostki w Niemczech, Polsce, Rosji i na Węgrzech. Ich rolą jest rozwój gospodarczy i społeczny w sąsiedztwie fabryk Michelin we współpracy z lokalnymi uczestnikami rynku.

b) Zaangażowanie w życie lokalnych społeczności – grupa Michelin pragnie odgrywać rolę w życiu lokalnych społeczności, tam gdzie prowadzi działalność produkcyjną, i na całym Świecie. W celu objaśnienia znaczenia tego zaangażowania fabrykom, opracowano zestaw wskazań precyzujących jego zakres i naturę. Postanowiono skupić się na działaniach na korzyść mobilności, doskonalenia zawodowego i rozwoju młodzieży, a także na inicjatywach odzwierciedlających lokalne potrzeby.

6. Jakość Środowiska pracy w zakładach Michelin

a) Bezpieczeństwo pracy i ergonomia – W latach 2003-2004 umocniono organizację w zakresie bezpieczeństwa, higieny pracy i ergonomii. Rosnąca świadomość, dobre praktyki oraz zdefiniowanie standardów Grupy pozwoliły na konsolidację polityki prewencyjnej. Stosowanie takich narzędzi jak metoda EVANE do oceny wartości ergonomicznej stanowisk pracy pomaga fabrykom w nadawaniu priorytetów prowadzonym działaniom i skoncentrowaniu się na obszarach gdzie najszybciej trzeba poprawić warunki pracy. Widoczne postępy: wskaźnik częstotliwości wypadków przy pracy w Grupie spadł z 9,93 w 2003 r. do 5,73 w 2004 r. W tym samym czasie wskaźnik ciężkości wypadków zmalał z 0,46 do 0,32. W 2004 r. siedem fabryk Grupy nie odnotowało żadnego wypadku w porównaniu do czterech w 2002 r.

b) Jakość Środowiska pracy – We wrześniu 2004 r. rozpoczęto badanie jakości środowiska pracy w zakładach produkcyjnych. Jego efektem będzie utworzenie zestawu wskazań, opartych na wewnętrznej i zewnętrznej dyskusji na temat najlepszych praktyk.

7. Zarządzanie Środowiskiem naturalnym w zakładach Grupy Michelin

Polityka Środowiskowa w zakładach opiera się na Systemie Zarządzania środowiskiem Michelin (Michelin Environmental Management System, w skr. MEMS). Umożliwia on jednostkom produkcyjnym samodzielne, zarówno bieżące, jak i długoterminowe zarządzanie specyficznym wpływem, jaki mogą mieć na Środowisko naturalne. W latach 2003-2004 MEMS objął nowe zakłady, w tym także te nieprodukcyjne, oraz nowe kraje Grupy. W ramach rozwoju systemu w 2004 r. poprawiono raportowanie oraz określono poziomy wyników, które nazwano wymogami środowiskowymi Grupy Michalin.

8. Wkład w zrównoważoną mobilność

W 2000 r. 12 firm członków Światowej Rady na Rzecz Zrównoważonego Rozwoju (WBCSD): BP, Daimler Chrysler, Ford, General Motors, Honda, Michelin, Nissan, Norsk Hydro, Renault, Shell, Toyota i Volkswagen połączyło siły w projekcie Zrównoważonej Mobilności. Celem projektu było oszacowanie stanu mobilności na całym Świecie, analiza wyzwań stojących przed branżą oraz określenie działań, które należy podjąć, aby im sprostać. Wynikiem tej zespołowej pracy był raport Mobilność 2030 będący zbiorem przemyśleń i działań mających nas zbliżyć do zrównoważonej mobilności. Pierwszym widocznym efektem są światowe akcje z zakresu bezpieczeństwa drogowego prowadzone w ramach Global Road Safety Partnership.

Utrzymaniu wysokiej pozycji na bardzo konkurencyjnym rynku jest osiągane poprzez:

Różnorodność produktów

Konstruktorzy coraz częściej dążą do uproszczenia procesów produkcyjnych, dzięki czemu poprawia się wydajność. Opracowują dla pojazdów wspólne platformy. Opona, która daleka jest od podobnych procesów, staje się elementem odróżniającym pojazdy pochodzące z tej samej platformy. Oferta ogumienia staje się bardzo specyficzna, relacje z producentami zaś coraz bliższe, co służy lepszemu zrozumieniu potrzeb.

Integrację łańcucha logistycznego

W tym celu, podobnie jak w przypadku procesów przemysłowych, Michelin rozwija systemy informacji i zarządzania do komunikacji z konstruktorami oraz zespołami badawczymi, które współpracują z ekipami technicznymi producenta samochodu.

Reaktywność

Konstruktorzy oczekują od producentów wyposażenia skracania czasu rozwoju nowych produktów przeznaczonych do montażu w nowych modelach coraz liczniej i w coraz krótszym czasie pojawiających się na rynku. Szczególnie dzięki integracji łańcucha logistycznego, zespoły robocze Michelin są coraz bardziej reaktywne.

Zasięg światowy

Producent musi mieć zakład produkcyjne na całym świecie, co zapewnia mu dostęp do klientów i możliwie najwyższą reaktywność. Michelin ma fabryki na wszystkich pięciu kontynentach