Ameryka Łacińska

Z Wikipedii

Ameryka Łacińska, Iberoameryka - to termin obejmujący 20 krajów i 9 autonomii Ameryki Południowej i Ameryki Środkowej, w których mówi się językami romańskimi, tj. po hiszpańsku, portugalsku lub francusku.
Termin po raz pierwszy pojawił się w 1856 roku w pismach kolumbijskiego pisarza i publicysty, żyjącego i tworzącego na emigracji w Paryżu: Jose Marii Torresa Caicedo. Niemal równocześnie zaczął używać takiej nazwy pisarz chilijski Francisco Bilbao. Nazwa ma uzasadnienie historyczne - jest to część kontynentu amerykańskiego skolonizowana prawie w całości przez dwa państwa położone na Półwyspie Iberyjskim - Hiszpanię i Portugalię. Z tego powodu we wszystkich państwach latynoamerykańskich mamy do czynienia z podobnymi strukturami społecznymi, gospodarczymi, kulturowymi (w tym językiem urzędowym, którym jest język hiszpański - z wyjątkiem Brazylii, w której mówi się po portugalsku, Haiti - po francusku, Surinamu - język niderlandzki), wyraźnie różnymi od pozostałej części Ameryki, zwanej Angloameryką (Ameryką Anglosaską).

Część hiszpańskojęzyczną Ameryki Łacińskiej nazywa się Hispanoameryką, a portugalskojęzyczną - Luzytoameryką.

Ameryka Łacińska zajmuje obszar ponad 21 mln km², z ludnością sięgającą 549 mln mieszkańców (2006).

[edytuj] Bibliografia

• Tadeusz Łepkowski (red.) "Dzieje Ameryki Łacińskiej od schyłku epoki kolonialnej do czasów współczesnych" Warszawa, "Książka i Wiedza"

[edytuj] Zobacz też

• Ameryka Anglosaska
• Centrum Studiów Latynoamerykańskich UW (CESLA)

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Niekomercyjne informacje praktyczne o Ameryce Łacińskiej
• Galeria zdjęć ze wszystkich krajów Ameryki Łacińskiej

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny geografii. Jeśli możesz, rozbuduj go.