Horst Köhler

Z Wikipedii

Horst Köhler

Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1943 Skierbieszów
9. Prezydent Republiki Federalnej Niemiec
Okres urzędowania	od 1 lipca 2004
Przynależność polityczna	Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna
Poprzednik	Johannes Rau
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Horst Köhler z małżonką podczas wizyty w Warszawie, w marcu 2007.

Horst Köhler i Hans-Gert Pöttering podczas obchodów dnia Kościoła Ewangelickiego w Kolonii, w czerwcu 2007.

Horst Köhler wym. , (ur. 22 lutego 1943 w Skierbieszowie w Polsce) – niemiecki polityk CDU, prezydent Republiki Federalnej Niemiec (od lipca 2004 roku). Protestant.

[edytuj] Lata młodzieńcze

Urodził się w rodzinie chłopskiej, jeden z ośmiorga potomstwa. Jego rodzice wywodzili się z Niemców besarabskich. Besarabia wówczas należała do Rumunii. W wyniku porozumień paktu Ribbentrop-Mołotow Besarabia została anektowana przez ZSRR po ultimatum skierowanym w czerwcu 1940 do Rumunii i ludność niemiecka została stamtąd przesiedlona (ściślej – repatriowana do Rzeszy)^[1]. Köhlerowie początkowo znaleźli się w Niemczech, a w 1942 r. w wyniku akcji kolonizacyjnej osiedlono ich w Skierbieszowie koło Zamościa. W 1944 r. Horst Köhler z matką i trojgiem rodzeństwa uciekł przed Armią Czerwoną, osiedlając się w okolicach Lipska. Po ośmiu latach rodzina Horsta Köhlera uciekła poprzez Berlin Zachodni do Niemiec Zachodnich i po czterech latach pobytu w obozach dla uciekinierów osiedliła się w Ludwigsburgu (Badenia-Wirtembergia). Tam zdał maturę i po dwuletniej służbie wojskowej rozpoczął studia uniwersyteckie.

[edytuj] Studia i działalność polityczna

Ukończył studia ekonomiczne i politologiczne na Uniwersytecie w Tybindze; dr nauk ekonomicznych. W latach 1969-1976 pracownik naukowy Uniwersytetu w Tybindze. Był wieloletnim urzędnikiem administracji państwowej (ministerstwo gospodarki i ministerstwo finansów). Od 1981 r. jest członkiem partii chrześcijańsko-demokratycznej (CDU). W latach 1990-1993 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Finansów w gabinecie kanclerza Helmuta Kohla. Przygotowywał i prowadził wiele gospodarczych negocjacji międzypaństwowych, m.in. spotkania grupy państw G7. Negocjował też finansowe warunki wycofania Armii Radzieckiej z Niemiec.

Od 1998 r. kierował Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju. W 2000 został wybrany na dyrektora zarządzającego Międzynarodowego Funduszu Walutowego i przewodniczącego Rady Wykonawczej MFW (po odrzuceniu przez USA innego niemieckiego kandydata, C. Koch-Wesera).

[edytuj] Prezydentura Niemiec

W marcu 2004 został wybrany przez koalicję kilku partii (CDU, CSU i FDP) na kandydata na prezydenta Niemiec i złożył rezygnację z kierowania MFW. 23 maja 2004 pokonał w wyborach prezydenckich Gesine Schwan i został wybrany następcą Johannesa Rau. Zgromadzenie Federalne, połączone obie izby parlamentu RFN, Bundestag i Bundesrat, wybrały go w pierwszej turze głosowania. Uzyskał 604 głosy – o jeden głos więcej niż wynosiła absolutna większość. Objął urząd 1 lipca 2004 roku.

We wrześniu 2006 roku wziął udział w "Dniu ziem ojczystych" organizowanym przez Związek Wypędzonych. Było to pierwsze uczestnictwo prezydenta Republiki Federalnej Niemiec w corocznej imprezie ziomkostw. W swojej przemowie ^[2] przypomniał wszystkim uczestnikom, że Niemcy ponoszą odpowiedzialność za śmierć sześciu milionów obywateli polskich i że historię trzeba traktować uczciwie.

Cytat:

I musimy szukać dialogu na te tematy z naszymi polskimi, czeskimi, słowackimi, węgierskimi sąsiadami, innymi krajami sąsiedzkimi i przyjaciółmi, ponieważ elementem naszej wspólnej dobrej przyszłości powinien być fakt, że podchodzimy do naszej przeszłości uczciwie, kierując się wolą pojednania.

Przypomniał również deklarację swojego poprzednika Johannesa Rau, że w stosunkach polsko-niemieckich nie ma miejsca na wzajemne roszczenia oraz potępił działania Powiernictwa Pruskiego.

Cytat:

Musimy cierpliwie tłumaczyć, że nie ma w Niemczech żadnej liczącej się siły politycznej, która chciałaby "napisać historię na nowo". Ja takiej nie widzę, i to musimy też wyraźnie powiedzieć. Ostatnio debata wokół centrum przeciwko wypędzeniom u naszych sąsiadów niektórych napełniła niepokojem i troską. Nie powinniśmy ignorować tych obaw – tym bardziej, jeśli uznajemy je za bezpodstawne. Nie ma żadnej wątpliwości, co wywołało ucieczkę i wypędzenie: narodowosocjalistyczny reżim bezprawia i rozpętana przez Niemcy II wojna światowa. Witam z zadowoleniem fakt, że Związek Wypędzonych odciął się od Powiernictwa Pruskiego.^[3]

29 grudnia 2007 w wywiadzie dla "Frankfurter Allgemeine Zeitung" Horst Köhler stwierdził między innymi: Nie widzę siebie jako wypędzonego. Wypędzeni zostali Polacy, w których domu moi rodzice zostali wtedy zakwaterowani.^[4]

[edytuj] Wybory 2009

Horst Köhler ogłosił 23 maja 2008 roku, że będzie ubiegał się o urząd prezydenta w 2009. Jego konkurentką najprawdopodobniej będzie ponownie Gesine Schwan^[5]. Tłumacząc powody swojej decyzji powiedział, że chce jak najlepiej wspierać zmiany w swoim kraju. Podziękował rodakom za wsparcie i krytykę. Na pytania o kontrkandydaturę Gesine Schwan odpowiedział, iż nie obawia się demokratycznej konkurencji [1]

[edytuj] Poglądy polityczne

Horst Köhler z ówczesnym prezydentem Argentyny Néstorem Kirchnerem na spotkaniu w Meksyku w styczniu 2004.

Horst Köhler jest pierwszym przywódcą w historii Niemiec, który za cel swojej pierwszej podróży zagranicznej wybrał Warszawę, przedkładając stolicę Polski nad Paryż, Londyn czy Rzym. Ten symboliczny wybór uzasadniał w Bundestagu podkreślając poczucie obowiązku związane z rozszerzeniem Unii Europejskiej. Jest zwolennikiem poprawy stosunków z USA. Jego zdaniem Europa powinna utrzymać ścisłe stosunki z Ameryką, nie rezygnując z krytyki tam, gdzie jest ona uzasadniona.

Jest zwolennikiem ograniczenia roli państwa na rzecz większej odpowiedzialności obywateli, opowiadał się za wydłużeniem czasu pracy oraz podwyższeniem wieku emerytalnego, nie wykluczał wprowadzenia opłat za studia. Jego zdaniem Niemcy wymagają reform. Jego hasło to Niemcy muszą się obudzić.