Tarcisio Bertone
Z Wikipedii
| Tarcisio kardynał Bertone, S.D.B. | |
 |
|
| sekretarz stanu Watykanu kamerling Kamery Apostolskiej |
|
| Kościół tytularny kardynał-biskup Frascati |
|
| Urodzony | 2 grudnia 1934 Romano Canavese |
| Święcenia kapłańskie | 1 lipca 1960 |
| Nominacja biskupia | 4 czerwca 1991 arcybiskup metropolita Vercelli |
| Sakra biskupia | 1 sierpnia 1991 |
| Kreacja kardynalska | 21 października 2003 |
| Za papieża | Jana Pawła II |
| Dewiza Fidem custodire - concordiam servare! Strzec wiary - zachować zgodę! |
|
Tarcisio Bertone (ur. 2 grudnia 1934 w Romano Canavese, diecezja Ivrea) – włoski duchowny katolicki, emerytowany arcybiskup Vercelli i Genui, kardynał, nominowany 22 czerwca 2006 na sekretarza stanu Stolicy Apostolskiej. Objął swój urząd 15 września 2006 roku.
Pochodzi z wielodzietnej rodziny (piąty z ośmiorga rodzeństwa). Wstąpił do zakonu salezjańskiego (S.D.B.), kształcił się w oratorium w Valdocco (koło Turynu), odbył nowicjat w Monte Oliveto, a 3 grudnia 1950 złożył śluby zakonne. Na Salezjańskim Wydziale Teologicznym w Turynie obronił licencjat, a w Papieskim Athenaeum Salezjańskim w Rzymie pracę doktorską z prawa kanonicznego poświęconą czasom papieża Benedykta XIV. 1 lipca 1960 przyjął święcenia kapłańskie.
W 1967 został profesorem Papieskiego Athenaeum Salezjańskiego w Rzymie (przekształconego w Papieski Uniwersytet Salezjański w 1973), był m.in. dziekanem Wydziału Prawa Kanonicznego (1979-1985), wicerektorem (1987-1989), rektorem (1989-1991). Gościnnie wykładał kościelne prawo publiczne na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim. Pracował nad reformą Kodeksu Prawa Kanonicznego i promował jego nową wersję wśród parafii włoskich. Pełnił jednocześnie obowiązki duszpasterskie w kilku rzymskich parafiach.
4 czerwca 1991 Jan Paweł II mianował go arcybiskupem Vercelli. Bertone przyjął sakrę biskupią 1 sierpnia 1991 z rąk emerytowanego arcybiskupa Vercelli Albino Mensy; stał na czele archidiecezji tylko cztery lata, złożył rezygnację w czerwcu 1995 i przeszedł do pracy w Kurii Rzymskiej. Został sekretarzem Kongregacji Doktryny Wiary, papież Jan Paweł II powierzył mu zadanie ogłoszenia trzeciej tajemnicy fatimskiej. 10 grudnia 2002 został arcybiskupem Genui.
21 października 2003 arcybiskup został wyniesiony do godności kardynalskiej; otrzymał tytuł prezbitera S. Maria Ausiliatrice in via Tuscolana (przypisywany zazwyczaj do rangi kardynała-diakona, ale wyniesiony do tytułu prezbiterskiego pro hac vice). W lutym 2005 Bertone był specjalnym wysłannikiem papieża w Coimbra (Portugalia) na pogrzebie siostry Łucji, ostatniego świadka objawień fatimskich.
W czerwcu 2006 został mianowany na stanowisko sekretarza stanu Stolicy Apostolskiej w miejsce emerytowanego kardynała Angelo Sodano. Kardynał Bertone oprócz języka włoskiego, biegle zna język francuski, niemiecki, hiszpański i portugalski.
4 kwietnia 2007 roku został mianowany przez papieża Benedykta XVI kamerlingiem Świętego Kościoła Rzymskiego.
W dniach 14 września - 16 września 2007r. odwiedził Polskę: Kraków, Warszawę i Licheń, gdzie beatyfikował założyciela Marianów, o. Stanisława Papczyńskiego.
W dniu 10 maja 2008 został promowany do rangi kardynała - biskupa tytularnego diecezji suburbikarnej Frascati.
[edytuj] Linki zewnętrzne
| Poprzednik Dionigi Tettamanzi |
 |
Arcybiskup Genui 2002-2006 |
|
Następca Angelo Bagnasco |
| Poprzednik Angelo Sodano |
 |
Sekretarze stanu Watykanu od 2006 |
|
Następca nadal sprawuje urząd |
Boso Breakspeare • Melior le Maitre • Cencio • Ottaviano Conti di Segni • Stefano di Ceccano • Rinaldo Conti di Segni • Niccolo da Anagni • Pierre de Roncevault • Pierre de Charny • Odon de Châteauroux • Pietro de Montebruno • Guglielmo di San Lorenzo • Raynaldus Marci • Angelo de Vezzosi • Berardo di Camerino • Niccolo • Tommaso d'Ocra • Teodorico Ranieri • Arnaud Frangier de Chanteloup • Bertrand des Bordes • Arnaud d'Aux • Gasbert de Valle • Stefano Aldebrandi Cambaruti • Arnaud Aubert • Pierre du Cros • Marino Giudice • Marino Bulcani • Stefano Palosio • Cosimo Gentile Migliorati • Corrado Caraccioli • Enrico Minutoli • Antonio Correr • François de Conzie • Francesco Condulmer • Ludovico Trevisan • Latino Orsini • Guillaume d'Estouteville • Raffaele Sansoni Galeotti Riario • Innocenzo Cibo • Francesco Armellini Pantalassi de' Medici • Agostino Spinola • Guido Ascanio Sforza • Vitellozzo Vitelli • Michele Bonelli • Luigi Cornaro • Filippo Vastavillani • Enrico Caetani • Pietro Aldobrandini • Ludovico Ludovisi • Ippolito Aldobrandini • Antonio Barberini • Paluzzo Paluzzi Altieri degli Albertoni • Galeazzo Marescotti (pro-kamerling) • Giovanni Battista Spinola • Annibale Albani • Silvio Gonzaga Valenti • Girolamo Colonna di Sciarra • Carlo Rezzonico • Romoaldo Braschi-Onesti • Giuseppe Maria Doria Pamphili (pro-kamerling) • Bartolomeo Pacca • Pietro Francesco Galleffi • Giacomo Giustiniani • Tommaso Riario Sforza • Lodovico Altieri • Filippo De Angelis Vincenzo Gioacchino Pecci • Camillo di Pietro • Domenico Consolini • Luigi Oreglia di Santo Stefano • Francesco Salesio della Volpe • Pietro Gasparri • Eugenio Pacelli • Lorenzo Lauri • Benedetto Aloisi Masella • Jean-Marie Villot • Paolo Bertoli • Sebastiano Baggio • Eduardo Martínez Somalo • Tarcisio Bertone
