Tunisië
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
|
|||||
| Nasionale Leuse: Geen | |||||
 |
|||||
| Amptelike taal | Arabies | ||||
| Hoofstad | Tunis | ||||
| President | Zine El Abidine Ben Ali | ||||
| Eerste Minister | Mohamed Ghannouchi | ||||
| Area - Totaal |
89ste 163,610 km² |
||||
| Bevolkingsgrootte - Totaal (2005) |
80ste 10,074,951 |
||||
| MOI 1 (2003) | 0.753 (89ste) – Gemiddeld | ||||
| Geldeenheid | Tunisiese Dinar | ||||
| Tydsone - in somer |
SET (UTC+1) SEST (UTC+2) |
||||
| Onafhanklikheid - Toegeken |
(vanaf Frankryk) 20 Maart 1956 |
||||
| Volkslied | Himat Al Hima | ||||
| Internet-TLD | .tn | ||||
| Skakelkode | 216 | ||||
| 1 Menslike ontwikkelingsindeks | |||||
Die Republiek van Tunisië (الجمهرية التونسية), of net Tunisië, is 'n land geleë op die kus van Noord-Afrika langs die Middellandse See in die Magreb-streek. Dit is die mees oostelike en ook die kleinste van die nasies langs die Atlasgebergte, en begrens Algerië aan die weste, en Libië aan die suide en ooste. Veertig persent van die land bestaan uit die Sahara woestyn, met die res wat bestaan uit redelike vrugbare grond, wat maklik bereikbaar is vanaf die kus. Beide faktore het 'n prominente rol gespeel in antieke tye, eerste betreffende die Fenisiese stad van Karthago, en later as die provinsie van Afrika in die Romeinse Ryk, het dit bekend geword as die broodmandjie van die Romeinse Ryk. Daar word beweer dat die naam Tunis ontstaan het uit Berber, met die betekenis van óf 'n geografiese prominensie, óf "om te oornag".
Inhoud |
[wysig] Geskiedenis
Met die begin van dateerde geskiedenis, is Tunisië bewoon deur Berber stamme. Die kus is bewoon deur Fenisiërs aan die begin van so vroeg as die 10de eeu v.C. In die 6de eeu v.C. het Karthago opgekom as 'n dominante fors in die gebied rondom die Middellandse See, maar is oorwin en verpletter deur Rome in die 2de eeu v.C., en die streek het as die broodmandjie van Rome gedien. Die gebied was ook in die besit van die Vandale (5de eeu n.C.) en die Bisantyne (6de eeu). In die 7de eeu is dit verslaan deur Arabiese Moslems, wat Al Qayrawan gestig het. Daaropvolgende Moslem dinastieë het die gebied regeer, onderbreek deur Berber opstande. Die bewind van die Aghlabids (9de eeu) en die van die Zirids (van 972), Berber volgeling van die Fatimids, was veral voorspoedig. Nadat die Zirids die Fatimids in Kaïro in (1050) vertoorn het, het die laasgenoemde die Banu Hilal ingestuur om Tunisië te verwoes. Die kusgebiede is kortstondig deur die Normandiërs van Sisilië in die 12de eeu n.C beset. In 1159, is Tunisië verower deur die Almohad caliphs van Morokko. Hulle is opgevolg deur die Berber Hafsiede (ongeveer 1230–1574), en Tunisië het onder hulle bewind floreer. In die laste jare van die Hafsiede, het Spanje baie van die stede aan die kus oorgeneem, maar is later weer teruggewen vir Islam deur die Ottomaanse Ryk Onder die Turkse regeerders, die Beys, het Tunisië virtuele onafhanklikheid bekom. Die Hussein-dinastie van Beys, wat ontstaan het in 1705 het gehou tot in 1957. In die laat 16de eeu het die kusgebiede 'n vesting geword vir seerowers. Tunisië is 'n Franse protektoraat gemaak op die 12de Mei, 1881, en het daarna in 1956 onafhanklik geraak. Sedert onafhanklikheid het Tunisië slegs twee presidente gehad.
[wysig] Politiek
Tunisië is 'n republiek met 'n baie sterk presidensiële stelsel wat domineer word deur 'n enkele politieke party.
President Zine El Abidine Ben Ali beklee hierdie posisie sedert 1987 toe hy van Habib Bourguiba ontslae geraak het, hy was weer op sy beurt die President vanaf Tunisië se onafhanklikheid van Frankryk in 1956. Die regerende party, die Demokratiese Grondwetlike Aksie (RCD), was die enigste wettige party vir 25 jaar - toe dit bekend was as die Sosialistiese Destouriese Party (PSD) - en dit domineer nog die politieke sfeer van die land.
Die President word verkies vir 5-jaar termyne—met geen werklike opposisie nie—en wys dan 'n Eerste Minister en kabinet aan, wat 'n rol speel in die uitvoering van beleid speel. Streek-goewerneurs en plaaslike administrateurs word ook aangewys deur die sentrale regering; meestal konsultatiewe burgemeesters en stadsraadlede word verkies.
Daar is 'n enkele wetgewende liggaam, die Kamer van Adjunkte, met 182 setels, waarvan 20% gereserveer is vir die opposisie. Dit speel 'n toenemende rol as 'n arena vir debatvoering oor nasionale beleid, maar geen nuwe wetgewing het al ooit daaruit gekom nie en dit voer omtrent te alle tye wetgewing deur soos dit aangebied word deur die uitvoerende komitee, met slegs klein veranderings aangebring.
Die Regstelsel is grotendeels onafhanklik, maar gehoorsaam uitvoerende direksie, veral in politieke sake. Die weermag is professioneel en speel nie 'n rol in die politiek nie. Daar is tans ses wettige opposisie partye
 Kelibya |
 Nabeul |
[wysig] Geografie
Tunisië is in Noord-Afrika, tussen die Middellandse See en die Sahara woestyn en tussen Algerië en Libië geleë. Groot dele van die land is semi-woestyn en woestyn. Daar is berge in die noorde. Die klimaat is gematigd is mediterreens in die noorde, met gematigde, reënerige winters en warm en droë somers. Die woestyn is in die suide.
[wysig] Ekonomie
Tunisië het 'n diverse ekonomie, met belangrike landbou-, mynbou-, energie-, toerisme- en vervaardigingsektore. Regeringsbeheer van ekonomiese sake, terwyl nog baie streng, het minder geword oor die laaste dekade met toenemde privatisering, vereenvoudiging van belastingstrukture en 'n verstandige aanslag op skuld. Ware groei het 'n gemiddeld van 5% getoon in die 1990's, en inflasie neem af. Groei in toerisme en toenemende handel is sleutelelemente in hierdie bestandige groei. Tunisië se samewerkende ooreenkoms met die Europese Unie (EU) het in werking getree op die 1ste Maart 1998, en is die eerste ooreenkoms van so aard wat in werking tree tussen die EU en 'n mediterreense land. Onder die ooreenkoms sal Tunisië stelselmatig struikelblokke vir handel met die EU uit die weg ruim oor die volgende dekade. Verdere privatisering, verdere liberalisasie van die investeringsbeleid om buitelandse belegging aan te moedig, en verbeteringe in die effektiwiteit van die regering is maar van die uitdagings waarmee die land in die toekoms moet deel. In 2008 sal Tunisië ten volle 'n samewerkende lid van die E.U. wees (vergelykbaar met die status van Noorweë of Ysland.)
[wysig] Demografie van Tunisië
.jpg/180px-Tabouna_(Piotr_Kuczynski).jpg)
Hedendaagse Tunisiërs is afstammelinge van die inheemse [[Berber]s en van talle beskawings wat die gebied binnegeval het, of na migreer het, en is geassimileer in die bevolking oor die millenia heen, soos die Feniciërs.[1] Opgetekende geskiedenis in Tunisië begin met die aankoms van die Feniciërs, wat Karthago en ander nedersettings van Noord-Afrika laat ontstaan het in die 8ste eeu v.C.. Karthago het 'n groot seemag geword, en het in konflik met die Romeinse Ryk gekom, betreffende die beheer van die Middellandse See, totdat hulle verslaan en gevange geneem is deur die Romeine in 146 v.C. Die Romeine het oor Noord-Afrika regeer, en hulself gevestig in die gebied, tot en met die 5de eeu toe die Romeinse Ryk tot 'n val gekom het en Tunisië binnegeval is deur Europese stamme, insluitende die Vandale. Die Moslem oorname in die 7de eeu het Tunisië en die samestelling van sy bevolking getransformeer, met opeenvolgende golwe van immigrasie van regoor die Arabiese en Ottomaanse wêreld, insluitende noemenswaardige getalle van Spaanse Moore en Jode teen die einde van die 15de eeu. Tunisië het 'n sentra van Arabiese kultuur en opvoeding geword en is geassimileer in die Turkse Ottomaanse Ryk in die 16de eeu. Dit was 'n Franse protektoraat vanaf 1881 tot en met onafhanklikheid in 1956, en behou goeie politieke, ekonomiese, en kulturele bande met Frankryk.
Amper alle Tunisiërs (98% van die bevolking) is Moslem. Daar was 'n Joodse gemeenskap op die suidelike eiland van Djerba vir 2000 jaar, en alhoewel die bevolking aansienlik verminder het, is daar 'n klein oorblywende Joodse bevolking in Tunis wat afstammeling is van die wat vanuit Spanje gevlug het in die laat 15de eeu. Daar is geen inheemse Christelike bevolking nie. Klein nomadiese inheemse minderhede is amper geheel en al in die groter bevolking geassimileer.
[wysig] Opvoeding
Kolleges en universiteite in Tunisië sluit in:
- Die Internasionale Universiteit van Tunis
- Die Universite Libre de Tunis
- Die Universiteit van Lugvaar en Tegnologie, Tunisië
[wysig] Eksterne skakels
[wysig] Regering
- Tunisiese Regering amptelike webwerf (Frans)
- Tunisië Kamer van Adjunkte amptelike webwerf (Arabies)
[wysig] Nuus
- AllAfrica.com - Tunisië skakel na nuushooftrekke
- Tunisiese Media Aanlyn inligting deur die regering
- Die Noord-Afrika Joernaal besigheidsnuus
