See also ebooksgratis.com: no banners, no cookies, totally FREE.

CLASSICISTRANIERI HOME PAGE - YOUTUBE CHANNEL
Privacy Policy Cookie Policy Terms and Conditions
Aszdod - Wikipedia, wolna encyklopedia

Aszdod

Z Wikipedii

Współrzędne: 31°47'40" N 34°38'50" EGeografia

Aszdod
אשדוד
Dewiza: brak
Państwo Izrael Izrael
Dystrykt Dystrykt Południowy
Burmistrz Zvi Zilker
Powierzchnia 47,2 km²
Położenie 31° 47' 40 '' N
34° 38' 50 '' E
Wysokość 0-40 m n.p.m.
Ludność (2006)
• liczba ludności
• gęstość

204 200
4 325 os./km²
Miasta partnerskie Argentyna Bahia Blanca, Argentyna
Francja Bordeaux, Francja
Niemcy Spandau, Niemcy
Stany Zjednoczone Tampa, Stany Zjednoczone
Położenie na mapie kraju
Aszdodאשדוד
Aszdodאשדוד
Aszdod
אשדוד
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Strona internetowa miasta

Aszdod (hebr. אשדוד; arab. إسدود/أشدود) – miasto położone w Dystrykcie Południowym w Izraelu. Leży nad Morzem Śródziemnym, w odległości 25 km na południe od Tel Awiwu.

Jest to ważny port morski i ośrodek przemysłowy Izraela.

Spis treści

[edytuj] Historia

[edytuj] Starożytność

Pierwsze osadnictwo ludzkie w rejonie dzisiejszego Aszdod datuje się epokę paleolitu[1]. O tutejszej osadzie wspominają teksty spisane w języku ugaryckim w czasach starożytnego Kanaanu. Pod koniec XIII wieku p.n.e. miasto zdobyły i zniszczyły ludy morza. Na początku XII wieku p.n.e. osiedlili się tutaj Filistyni, którzy stworzyli tutaj unię pięciu miast. Znajdowało się tutaj centrum uwielbienia przez Kananejczyków boga Dagona[2].

W 950 p.n.e. Aszdod zostało zniszczone przez faraona Siamuna. Miasto nie było odbudowywane do co najmniej 815 p.n.e.. Około 715 p.n.e. miasto zdobył i zniszczył asyryjski król Sargon II, który wygnał wszystkich jego mieszkańców[3]. Miasto Aszdod przewodziło powstaniu Filistynów, Żydów, Edomitów i Moabitów przeciwko Asyrii.

W 605 p.n.e. miasto zajął król babiloński Nabuchodonozor II. W 539 p.n.e. miasto zdobył król macedoński Aleksander III Macedoński. Zmieniono wówczas nazwę z Aszdod na Izotus (łac. Azotus). Podczas powstania Machabeuszów miasto zdobył żydowski przywódca Juda Machabeusz. Jego brat Jonatan w 147 p.n.e. zburzył tutejszą świątynię Dagona. W następnych latach odbudowano mury obronne i miasto zaczęło podnosić się z upadku.

[edytuj] Średniowiecze

Widok na Aszdod - początek XIX wieku.
Widok na Aszdod - początek XIX wieku.

W X wieku Aszdod znalazło się pod panowaniem Fatymidów. Była to jednak niewielka wieś, położona w strategicznym miejscu, na pomoście pomiędzy Europą a Afryką. W okresie panowania tureckiego wioska pozostawała zapomniana i w 1596 liczyła zaledwie 413 mieszkańców[4].

Na początku XX wieku wieś była znana jako wieś Esdūd. Populacja wynosiła 5 tys. osób, którzy trudnili się handlem i rolnictwem[5].

[edytuj] Czasy współczesne

Podczas I wojny arabsko-izraelskiej 1948 Isdud zostało zajęte przez wojska egipskie w dniu 29 maja 1948. Był to najdalej wysunięty na północ punkt w Palestynie osiągnięty przez egipską armię. W całej okolicy doszło do licznych starć izraelsko-egipskich. W październiku 1948 izraelskie oddziały otoczyły Aszdod, który był ostrzeliwany i bombardowany z powietrza. Wioska została zajęta przez Izraelczyków 28 października 1948. Większość arabskich mieszkańców uciekła do Egiptu[6].

W 1953 rzeczoznawcy budowlani i projektanci wybrali te okolice pod budowę nowej elektrowni (Eshkol), która miała zasilać południową część kraju. Do jej budowy przyjechali tutaj robotnicy z Rehovot i Gedery. 1 maja 1956 minister finansów Lewi Eszkol oficjalnie zatwierdził utworzenie nowej miejscowości Aszdod. Do przeprowadzenia prac budowlanych powstała firma Ashdod Company Ltd., założona przez Oveda Ben-Ami i Philippa Klotznika. Pierwsi osadnicy przybyli do Aszdod w listopadzie 1956. Była to grupa 22 żydowskich rodzin z Maroka, do których dołączyli imigranci z Egiptu.

W 1958 ukończono budowę elektrowni Eshkol A, która składa się z trzech bloków energetycznych: dwa po 50 MW i jeden 45 MW. Tuż obok powstał zakład odsalania morskiej wody.

W październiku Aszdod uzyskało status samorządu lokalnego. W kwietniu 1961 rozpoczęto budowę portu morskiego, którego otwarcie nastąpiło w listopadzie 1963. Pierwszy zagraniczny statek wpłynął do portu w listopadzie 1965 (był to szwedzki statek "Wiengelgad"). Prawa miejskie Aszdod otrzymało w 1968[7].

Od 1991 w Aszdod zaczęli masowo osiedlać się imigranci z krajów byłego ZSRR. Nastąpiła wówczas gwałtowna rozbudowa miasta.

[edytuj] Demografia

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2006 roku w mieście żyło 204,2 tys. mieszkańców[8].

Populacja miasta pod względem wieku:

Wiek (w latach) Procent populacji w %
0-4 9,8%
5-9 9,6%
10-14 8,4%
15-19 7,3%
20-29 14,5%
30-44 19,1%
45-59 16,2%
ponad 60 15,1%


Źródło danych: Central Bureau of Statistics.

[edytuj] Klimat

Aszdod ma klimat śródziemnomorski, który charakteryzuje się gorącymi i wilgotnymi latami oraz chłodnymi i deszczowymi zimami[9]. Wiosna rozpoczyna się w marcu, a w drugiej połowie maja rozpoczyna się lato. Średnia temperatura latem wynosi 26 °C, a zimą 12 °C. Największe opady deszczu występują pomiędzy październikiem a kwietniem. Suma rocznych opadów atmosferycznych wynosi 510 mm.

Temperatura w kolejnych miesiącach roku (w °C) - średnia pomiarów z lat 1981-2000:

Miesiąc I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII
Maksymalna
temperatura
17,2 17,5 19,7 24,6 27,4 29,5 30,8 31,1 30,2 27,9 23,6 19,2
Minimalna
temperatura
8,1 8,0 9,3 11,9 14,8 18,0 20,6 21,4 20,1 17,5 13,1 9,8
Suma opadów
mm
128 99 61 18 3 0 0 0 2 19 70 115
Źródło danych: Israel Central Bureau of Statistics.

[edytuj] Gospodarka

Aszdod
Aszdod
Aszdod
Aszdod

Aszdod jest jednym z najważniejszych ośrodków przemysłowych Izraela. Cała przemysłowa działalność w mieście jest skoncentrowana w rejonie portu morskiego, który jest położony na północ od ujścia rzeki Lachisz do Morza Śródziemnego. Port w Aszdod jest największym portem w kraju. Przeładowuje się tutaj 60% towarów. Do portu mogą zawijać statki klasy Panamax. W rejonie portu znajdują się liczne siedziby morskich spółek przewozowych, terminal węglowy oraz elektrownia Eshkol.

W północnej części miasta jest zlokalizowana strefa przemysłowa z licznymi zakładami przemysłowymi, w tym rafineria ropy naftowej. Z licznych przedsiębiorstw ulokowały się tutaj: Teva Pharmaceutical Industries, Elta (część Israel Aircraft Industries - sprzęt radarowy), Elint i inne.

[edytuj] Komunikacja

Miasto posiada dogodne połączenie z Tel Awiwem poprzez autostradę nr 4, która biegnie wzdłuż południowej części izraelskiego wybrzeża morskiego. Autostrada łączy Tel Awiw z Aszkelonem. Linie autobusowe łączą Aszdod z całym krajem. W 1996 wybudowano nowy dworzec autobusowy.

W 1992 w Aszdod otworzono linię kolejową Israel Raiwlays. Budynek dworca kolejowego otworzono w 2003. Od 1975 port w Aszdod obsługuje statki pasażerskie, utrzymując głównie połączenia z Egiptem.

[edytuj] Sport

W Aszdod znajduje się stadion Yud Alef na którym swoje mecze rozgrywają drużyny Maccabi Ironi Aszdod i Hapoel Aszdod.

[edytuj] Burmistrzowie

Urząd miejski w Aszdod
Urząd miejski w Aszdod
  • 1961-1963 – Robert Hayim
  • 1963-1969 – Avner Garin
  • 1969-1983 – Zvi Zilker
  • 1983-1989 – Arye Azulay
  • 1989-2006 – Zvi Zilker

Przypisy

  1. M. Dotan: Ashdod - Seven levels of excavations. 1990, s. 91. 
  2. B. Frenkel: The Philistines. Izrael: Society for the Protection of Nature in Israel, 1990, s. 119. 
  3. Mordechai Cogan: Judah under Assyrian Hegemony: A Reexamination of Imperialism and Religion. Izrael: Journal of Biblical Literature 112, 1993, ss. 403-414. 
  4. A. Petersen: The Towns of Palestine under Muslim Rule AD 600-1600. BAR International Series 1381, 2005, s. 133. 
  5. Benny Morris i Walid al-Halidi, PalestineRemembered.com: Wellcome to Isdud (en). [dostęp 23 maja 2008].
  6. International Middle East media Center: From Isdud to Ashdod: One man's immigrant dream; another's refugee nightmare (en). [dostęp 23 maja 2008].
  7. R. Yaniv: Ashdod. From repatriants settlement to the City. Izrael: Society for the Protection of Nature in Israel, 1990, s. 163. 
  8. Israel Central Bureau of Statistics (en). [dostęp 23 maja 2008].
  9. Israeli Encarta (en). [dostęp 23 maja 2008].

[edytuj] Linki zewnętrzne



aa - ab - af - ak - als - am - an - ang - ar - arc - as - ast - av - ay - az - ba - bar - bat_smg - bcl - be - be_x_old - bg - bh - bi - bm - bn - bo - bpy - br - bs - bug - bxr - ca - cbk_zam - cdo - ce - ceb - ch - cho - chr - chy - co - cr - crh - cs - csb - cu - cv - cy - da - de - diq - dsb - dv - dz - ee - el - eml - en - eo - es - et - eu - ext - fa - ff - fi - fiu_vro - fj - fo - fr - frp - fur - fy - ga - gan - gd - gl - glk - gn - got - gu - gv - ha - hak - haw - he - hi - hif - ho - hr - hsb - ht - hu - hy - hz - ia - id - ie - ig - ii - ik - ilo - io - is - it - iu - ja - jbo - jv - ka - kaa - kab - kg - ki - kj - kk - kl - km - kn - ko - kr - ks - ksh - ku - kv - kw - ky - la - lad - lb - lbe - lg - li - lij - lmo - ln - lo - lt - lv - map_bms - mdf - mg - mh - mi - mk - ml - mn - mo - mr - mt - mus - my - myv - mzn - na - nah - nap - nds - nds_nl - ne - new - ng - nl - nn - no - nov - nrm - nv - ny - oc - om - or - os - pa - pag - pam - pap - pdc - pi - pih - pl - pms - ps - pt - qu - quality - rm - rmy - rn - ro - roa_rup - roa_tara - ru - rw - sa - sah - sc - scn - sco - sd - se - sg - sh - si - simple - sk - sl - sm - sn - so - sr - srn - ss - st - stq - su - sv - sw - szl - ta - te - tet - tg - th - ti - tk - tl - tlh - tn - to - tpi - tr - ts - tt - tum - tw - ty - udm - ug - uk - ur - uz - ve - vec - vi - vls - vo - wa - war - wo - wuu - xal - xh - yi - yo - za - zea - zh - zh_classical - zh_min_nan - zh_yue - zu -