Hamburg
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
|
Hamburg |
|
|---|---|
| Kaart | Wapen |
 |
|
 |
|
| Vlag | |
 |
|
| Land |  Duitsland |
| Deelstaat |  Hamburg |
| Koördinate | 53°34′ N, 10°02' O |
| Stigting | 810 |
| Stadstatus | 1510 Ryksstad |
| Oppervlak: | |
| - Totaal | 755,264 vk km |
| Hoogte bo seevlak | 6 m |
| Bevolking: | |
| - Totaal (30 Junie 2007) | 1 766 156[1] |
| - Bevolkingsdigtheid | 2 338/vk km |
| Tydsone | UTC +1 (MET) |
| Klimaat | |
| - Tipe | Gematigde seeklimaat |
| - Gemiddelde jaarlikse temperatuur | 9 °C |
| - Gem. temp. Januarie/Julie | 1,3 / 17,4 °C |
| - Gemiddelde jaarlikse neerslae | 773 mm |
| Burgemeester | Ole von Beust (CDU) |
| Amptelike Webwerf | www.hamburg.de |
.jpg/280px-Hamburger_Wahlspruch_(Rathausinschrift).jpg)
Hamburg (Nedersaksies/Nederduits: Hamborg [ˈhaˑmbɔːχ]) is met 'n oppervlakte van 755,264 vierkante kilometer en 'n bevolking van 1 766 156 mense (2007) die tweede grootste stad in Duitsland na Berlyn en sy belangrikste hawe, wat op een na ook die grootste in Europa en die negende grootste ter wêreld is. Hamburg is die sesde grootste stad in die Europese Unie en een van die welvarendste in Duitsland. Hamburg toon die vinnigste bevolkingsgroei van alle Duitse metropole.
Die amptelike naam van die stad, Freie und Hansestadt Hamburg ("Vrye en Hansestad Hamburg") verwys na sy lidmaatskap in die middeleeuse Hanseatiese Bond van stede en sy besondere status as stadstaat en een van Duitsland se sestien deelstate (Bundesländer).
Die stadstaat en administratiewe gebied van Hamburg het 'n oppervlakte van 750 vierkante kilometer en 1,8 miljoen inwoners, terwyl 'n bykomende 750 000 mense in die voorstede woon. Die metropolitaanse gebied van Hamburg (Metropolregion Hamburg) sluit gebiede van die aangrensende deelstate Sleeswyk-Holstein en Nedersakse in, met 'n oppervlakte van 18 100 vierkante kilometer en sowat vier miljoen inwoners.
Hamburg lê teen drie riviere, die Alster, Bille en Elbe. Eersgenoemde vorm twee kunsmatige mere, die Binne- en Buite-Alster (Binnenalster en Außenalster), wat in die hart van die middestad lê.
Drie klein eilande in die Noordsee, sowat 100 kilometer noordwes van Hamburg, maak eweneens deel uit van die stadstaat: Neuwerk, Scharhörn en Nigehörn.
Inhoud |
[wysig] Geografie
Hamburg lê in die noorde van Duitsland, by die monding van die Alster- en Billeriviere in die Elbe, wat 110 kilometer verder noordwes in die Noordsee uitmond. Die natuurlike getyehawe van die stad strek oor die hele breedte van die Elbe en lê hoofsaaklik aan die suidoewer van die Norderelbe, teenoor die stadswyke St. Pauli en Altona.
Die diepseehawe se houerterminale behoort tot die grootstes wêreldwyd. Die twee oewers is deur brûe in die ooste en die Ou en Nuwe Elbe-tonnel met mekaar verbind. Die gebied suid en noord van die rivier is geest, hoër geleë land, wat tydens die Ystydperk deur gletsers gevorm is.
Dyke langs die Elbe beskerm die stad teen vloedwater, wat in vroeër tye groot dele van Hamburg herhaaldelik oorstroom het. Die Alsterrivier is in die binnestad gestu en vorm nou 'n meer, wat in twee dele gesplits is - die Binne- en Buite-Alster. Talle kanale lei water na die mere, wat deur uitgestrekte parke omring word. Daar is altesaam 2 485 brûe in Hamburg wat die kanale en klein riviere oorspan. Die stad beskik oor die grootste aantal brûe in Europa (meer as Venesië met 400 en Amsterdam met 1 200 altesame).[2]
Die huidige grense van die stad is ingevolge die Wet oor die Vorming van Groot-Hamburg van 1 April 1938 vasgelê. Hamburg is na Berlyn volgens oppervlakte en bevolking die tweede grootste stad van Duitsland.
[wysig] Klimaat
Danksy die maritieme invloede het Hamburg in vergelyking met die oostelike agterland 'n gematigde, vogtige klimaat wat deur 'n minder wisselvallige weer as die binnelandse gebiede gekenmerk is. In die algemeen het die noorde van Duitsland ietwat laer temperature en meer reënval as die suide, maar danksy die maritieme invloed is die winters milder.
Die gemiddelde wintertemperatuur in Hamburg is 2 °C, die gemiddelde somertemperatuur sowat 22 °C. Julie is die warmste maand met 'n gemiddelde temperatuur van 17,0°C, Januarie die koudste met 'n gemiddelde van 0,0°C. Warm somerdae met meer as 25°C tree nou gereeld op. Die gemiddelde jaarlikse reënval is 714 millimeter, en op sowat 52 dae van die jaar lê misbanke oor die stad.
Stormagtige weer tree veral in die winter op, terwyl die tydperk tussen Julie en Oktober die natste van die jaar is. Reënbuie is in hierdie tydperk sterker en behels meer reënwater as die ligte reën wat in die res van die jaar val. Alhoewel selfs Hanburgers dikwels na hul tipiese Schmuddelwetter of reënweer verwys, kry Hamburg minder neerslae as byvoorbeeld München.
[wysig] Geskiedenis
Sowat 17 000 jaar gelede het die smeltwater van die laaste Ystydperk in die gebied afgevloei, en dit was moontlik nomadiese jagters en versamelaars wat hulle as eerste nedersetters hier gevestig het, soos uit argeologiese vondste uit die Laat Steentydperk blyk.
Die eerste permanente nedersettings dateer uit die 4de eeu v.C. Daar word soms beweer dat Romeinse ekspedisies die gebied van Hamburg verken het, maar tot dusver het geen opgrawing hierdie legende gesteun nie. By die samevloeiing van die riviere Alster, Bille en Elbe het 'n klein heuwel in die moerasgebied van die rivierdelta verrys waar Noord-Albingiese Sakse hulle in die tydperk tussen die 4de en 6de eeu n.C. gevestig het. Die dorp, wat omtrent 600 ontstaan het, is naas Noord-Albingiese Sakse ook deur Slawiese Abotriete uit die gebied van die huidige Schwerin bewoon. 'n Handelsroete, wat oor die Alster geloop het, het van die dorp 'n belangrike handelsplek gemaak.
Die naam Hamburg is afgelei van die eerste permanente gebou, die Hamma-burg, wat Karel die Grote in die tydperk tussen 808 en 810 as 'n militêre voorpos teen Slawiese invalle naby die dorp laat oprig het.
In 834 het Hamburg die setel van biskop Ansgar, die "Apostel van die Noorde", geword. 'n Vloot van seshonderd Wiking-skepe het Hamburg in die jaar 845 aangeval en die dorp, wat teen hierdie tyd sowat vyfhonderd inwoners getel het, volledig verwoes. Hamburg was vanaf die 11de eeu 'n belangrike sentrum vir die handel met die Skandinawiese lande en die basis van sendelinge, wat met die kerstening van Noord-Europa begin het.
In 1030 is die stad 'n tweede keer deur die Poolse koning Mieszko II aan die brand gesteek. Ná twee verdere aanvalle deur Slawiese krygers uit die ooste in 1066 en 1072 is die biskop se setel na Bremen verskuif.
Keiser Frederik I Barbarossa het in 'n oktrooi, wat in 1189 vervat is, Hamburg se vrye toegang tot die Neder-Elbe gewaarborg. Danksy die nabyheid van die belangrikste handelsroetes van die Noord- en Oossee het Hamburg vinnig tot een van die belangrikste hawens van Noord-Europa gegroei, en sy verbond met die hawestad Lübeck aan die Oossee in 1241 word as die oorsprong van die Hanseatiese Bond van handelstede beskou. Onlangse navorsing het die keiser se dokument, wat nog steeds in 'n stedelike museum vertoon word, as 'n vervalsing uit die jaar 1265 ontmasker - Hamburg het dus nie werklik stadstatus gekry nie.
[wysig] Hamburg as Hansestad
Hamburg het in 1321 amptelik by die Hanse aangesluit, maar terwyl die meeste Noord-Duitse stede hulle onder die leiding van Lübeck veral op die seehandel met die Oosseegebied en die Skandinawiese lande toegespits het, het Hamburg vanweë sy geografiese ligging voortgegaan om veral met lande in die Noordseegebied handel te dryf.
Die besondere status, wat Hamburg geniet het, was nie altyd met die Hanse se beginsel van 'n gemene koopman versoenbaar nie en het dikwels tot geskille met ander Hansestede, waaronder veral Lübeck, gelei. Hamburg het byvoorbeeld in 1367 geweier om by die Keulense Konfederasie en hulle stryd teen die Koninkryk Denemarke aan te sluit. Eers ná die oorwinning oor koning Waldemar IV in die tweede oorlog het Hamburg sy houding geleidelik verander.
Hamburg het in die loop van die tyd steeds meer belangrike handelsbetrekkinge aangeknoop. Hamburg het handelsvoorregte in Engeland en Vlaandere gekry en handelsposte in Londen, Brugge, Amsterdam, in die Skandinawiese lande en in die Duitse binneland gestig. Danksy 'n aantal vriendskapsverbonde met Lübeck is ook die geskille in die Hanse besleg.
Hamburg het vir talle Europese lande as 'n sogenaamde Stapelstad en oorlaaihawe gedien waar vistraan, stokvis en huide uit Noorweë; was en pelse uit Rusland; botter uit Friesland; speserye, wyn, heuning en olie uit die suide; en lakens, rog, koper, pik, as, lood en tin uit Vlaandere gehanteer is. Hamburg was daarnaas die belangrikste invoerhawe vir Engelse lakens. Hierdie uitvoerprodukte is eers in Hamburg gestoor of "gestapel" voordat hulle na ander stede in die Noordseegebied of Lübeck toe verskeep is.
Ondanks sy handelsbetrekkinge met die buiteland het Hamburg steeds ook die binnelandse handel in Duitsland en sy eie uitvoere bevorder. Bier was die vernaamste uitvoerproduk wat teen die begin van die 14de eeu orals in Europa gewild geraak het. Hamburg het in hierdie periode oor sowat 500 brouerye beskik en het derhalwe die bynam "Brouery van die Hanse" gekry.
Hamburg het daarnaas goedere uit die Duitse binneland, veral uit die Mark Brandenburg, Maagdenburg, Braunschweig en Lüneburg gehanteer. Die goedere is in Hamburg gestoor en met handelskepe oor die Elberivier en die Noordsee na hulle bestemmings in die Noordseegebied vervoer. Volgens historiese bronne was graan, wat veral in Brandenburg geoes is, die belangrikste handelsgoed wat van Hamburg naas Danzig en Amsterdam die grootste graanmark in Noord-Europa gemaak het, ofskoon Hamburg aanvankelik net in sy eie graanbehoeftes wou voorsien.
'n Ander belangrike uitvoerproduk, wat ook oorwegend uit Brandenburg gekom het, was hout, terwyl metale soos tin, koper, lood en yster uit die gebied van Braunschweig ingevoer en meestal eerder plaaslik verwerk as uitgevoer is.
Die Hansestede het sedert 1350 elkeen oor 'n sogenaamde Volmagtige Raad beskik wat die lidstede in politieke opsig verteenwoordig het. Hamburg se Raad het uit sowat dertig lede bestaan, waaronder twee burgemeesters. Alhoewel Hamburg destyds nog nie die status van 'n Vrye Ryksstad geniet het nie, het hierdie Raad nogtans die politieke en administratiewe gesag oor die stad uitgeoefen.
Die ekonomiese welvaart het steeds meer immigrante uit landelike gebiede na Hamburg gelok, en die bevolking het van 8 000 mense in 1375 tot 16 000 omtrent 1450 gegroei.
Met die ontdekking van Amerika in die laat 15de eeu en later ook die seeroetes na Asië het die seehandel na die Atlantiese Oseaan begin verskuif, en die handelsgebiede van die Oossee het hulle leidende ekonomiese rol geleidelik kwytgeraak. Nuwe Atlantiese handelsnasies soos Engeland en Nederland het 'n ekonomiese opswaai beleef.
Terwyl hierdie veranderings 'n nekslag aan die handel en ekonomie van talle Hansestede, waaronder veral Lübeck, toegedien het, het Hamburg danksy sy ligging aan die Noordsee voordeel uit die nuwe situasie getrek en veral sy handelsbande met Engeland en Nederland versterk. Die ou handelstradisies van die Hanse het hul betekenis verloor, en buitelanders is nou toegelaat om met mekaar handel te dryf en om saam met plaaslike koopmans handelsmaatskappye te stig. Hamburg het veral aan Engelse koopmans, sogenaamde Merchant Adventurers, beskerming en ekonomiese voorregte verleen wat deur Hamburg se Hanse-bondgenote as verraad beskou is.
[wysig] Die moderne tydperk
In die 1520-erjare het die stadsregering die Lutheraanse variant van die Protestantse geloof aanvaar. Hamburg het destyds as 'n toevlugsoord vir godsdiensvlugtelinge uit Nederland en Frankryk gedien.
Engeland en Nederland was sedert die einde van die 16de eeu Hamburg se belangrikste handelsvennote, en danksy die seehandel met Wes-Europa het Hamburg tot die vernaamste Duitse hawestad ontwikkel.
In 1678 is die eerste openbare operateater van Duitsland in Hamburg geopen.
Tydens die 18de eeu het die stad 'n tyd lank onder Deense heerskappy gekom, maar het nogtans steeds 'n deel van die Heilige Romeinse Ryk gebly. In 1768 het Hamburg selfs die status van 'n Vrye Keiserlike Stad gekry.
In die tydperk tussen 1810 en 1814 het Frankryk die stad, wat gedurende Napoléon Bonaparte se laaste veldtog in Duitsland erg verwoes is, geannekseer. Desondanks het Hamburg in die tweede helfte van die 19de eeu veral ingevolge die uitbreiding van die Atlantiese handel vinnig begin groei. Sy bevolkingsyfer het selfs viervoudig toegeneem tot 800 000 mense.
Die Hagenbeck'sche Zoo, wat in 1907 gestig is, was in sy tyd die modernste dieretuin ter wêreld.
Ná twee groot brande in die jare 1284 en 1842 is Hamburg vir 'n derde keer tydens die bomaanvalle van die Tweede Wêreldoorlog volledig verwoes. As 'n vergelding vir die Duitse aanvalle op Coventry het die Britse Royal Air Force Hamburg op 16 November 1940 met bomwerpers aangeval. Operation Gomorrah, 'n reeks gealliëerde bomaanvalle tussen 24 Julie en 2 Augustus 1942, het die binnestad van Hamburg in 'n vuurstorm verwoes, waarin 42 000 mense dood is. Altesaam het meer as 50 000 burgers as gevolg van bomaanvalle hul lewens verloor, en Hamburg beskik deesdae nie meer oor geboue uit die tyd voor 1842 nie, terwyl net 'n klein aantal uit die tydperk voor 1945 bewaar gebly het. Die uitgebrande toring van die Nikolai-kerk is as gedenkmonument bewaar.
In die jaar 1962 is die laerliggende dele van Hamburg deur 'n vloedramp getref, waarin meer as driehonderd mense gesterf het en duisende dakloos gelaat is.
Teen die middel van die sestigerjare het die inwonerstal tot 'n rekordsyfer van 1,85 miljoen gestyg. Tans groei die voorstede die vinnigste, en daar word verwag dat Hamburg in die nabye toekoms 'n bevolking van meer as twee miljoen mense sal hê.
[wysig] Ekonomie
Eeue lank het die hawe Hamburg se belangrikste ekonomiese basis gebly, en dit is nog steeds die belangrikste bedryf wat meer as 120 000 werkgeleenthede in die stad en 'n bykomstige 100 000 elders in Duitsland skep. Die belastinginkomste uit die hawebedryf beloop in die jaar 2005 sowat 600 miljoen Euro. Die tweede grootste Europese hawe (en negende grootste wêreldwyd) met 'n oppervlakte van sowat veertig vierkante kilometer hanteer in 2005 20 000 aankomste en vertrekke van groot vragskepe, wat gelykstaan aan agt miljoen standaard-houereenhede en 115 miljoen ton goedere. Na raming sal daar teen die jaar 2015 meer as 18 miljoen houers gehanteer word. Sowat dertig persent van die totale Europese houervrag kom in Hamburg aan, terwyl die Nederlandse hawe Rotterdam se aandeel van meer as veertig persent tot 33 persent in 2005 gedaal het.
Die stad het lankal die grootste Europese vervoersentrum vir die handel met die Verre Ooste geword. Die Duitse nywerhede voer baie onderdele vir die plaaslike vervaardiging uit oorsese lande in, terwyl vervaardigde goedere vanuit Hamburg na oorsese bestemmings uitgevoer word. Hamburg se posisie as internasionale handelstad verklaar ook die groot aantal buitelandse konsulate wat hier gevestig is.
Ander belangrike nywerhede is lug- en ruimtevaart met meer as 30 000 werknemers in Hamburg en sy omgewing (een van Airbus Industries se twee Duitse fabrieke is in Hamburg gevestig, en die stad pronk met die derde grootste lug- en ruimtevaartbedryf ter wêreld na Seattle (VSA) en Toulouse (Frankryk), verbruiksgoedere, die chemiese en farmaseutiese nywerheid en die mediabedryf. Sowat die helfte van Duitsland se nasionale nuusblaaie en tydskrifte word hier uitgegee. Daarnaas het ook 'n aantal musieketikette, waaronder Warner Music Germany, en internet-ondernemings soos America Online Duitsland en Google Germany hulle hoofkwartiere in Hamburg.
Swaar nywerhede sluit aluminium, staal en Europa se grootste koperaanleg in. Daarnaas is daar 'n aantal groot skeepswerwe, soos die bekende Blohm + Voss. Die Hamburgse Effektebeurs, wat in 1558 as die eerste in Duitsland en vierde in Europa gestig is, speel vandag geen belangrike rol meer nie.
[wysig] Demografie
[wysig] Bevolking
In die 17de eeu was Hamburg dekades lank die grootste stad in Duitsland, aangesien die stad die verwoestings van die Dertigjarige Oorlog gespaar is. Nogtans het Hamburg tot by die middel van die 19de eeu nie buite sy Middeleeuse stadsgrens begin uitbrei nie, en die huidige stadswyke St. Pauli, Altona en St. Georg het vir 'n lang tydperk net buurstede van Hamburg gebly. Die inwonerstal was derhalwe omtrent 1850 slegs 50 000 mense.
Eers met die nywerheidsomwenteling het Hamburg sedert 1860 vinnig begin groei, en steeds meer dorpe in sy omgewing is by die stad ingesluit. Omtrent 1900 het die Hamburgse bevolking vir die eerste keer die een-miljoen-kerf verbygesteek. Met die Wet oor die Vorming van Groot-Hamburg van die jaar 1937 is die huidige stadsgebied geskep.[3]
In die jaar 1964 het Hamburg se bevolking tot 'n rekordsyfer van naastenby 1,9 miljoen gegroei. Die uitbreiding van die voorstede het die inwonerstal in 1986 laat daal tot sowat 1,6 miljoen. Maar intussen begin die stad danksy die ekonomiese groei weer mense lok, en in die derde kwartaal van 2007 het die bevolking gestyg tot 1 766 156 mense. Alhoewel die bevolking tussen 1995 en 2005 slegs met 1,58 persent gestyg het[4], word daar verwag dat Hamburg as die vinnigste groeiende Duitse metropool in die nabye toekoms twee miljoen inwoners sal hê.
Hamburg beskik oor 'n multikulturele bevolking; 14,2 persent of 247 912 mense was teen die begin van die jaar 2006 van buitelandse afkoms. Die grootste groepe buitelanders is Turke (59 600 mense; 'n bykomende 27 000 het die Duitse burgerskap), Serwe en Montenegriners (18 650 mense) en Pole (17 410 mense; naastenby 100 000 Pole is ingeburger).
Van die stad se bevolking is 16,1 persent jonger as 18 jaar, 60 persent tussen 18 en 60 jaar oud, en 23,9 persent ouer as 60 jaar.
[wysig] Taal
Die Hamburgse variant van die Neder- of Platduitse taal was oorspronklik die handelstaal van die Hanse en is deur diplomate en koopmans gebruik. Nog in die 19de eeu was Nederduits die algemene omgangstaal van Hamburg. Sedertdien is die tradisionele "Platduitse" dialek deur die Hoogduitse skryf- en spreektaal teruggedring en speel 'n minder belangrike rol as streektaal. Desondanks het baie Hamburgers 'n kennis van Nederduits, en die meeste stadsbuurte soos byvoorbeeld Finkenwerder, Wilhelmsburg, Wandsbek of die Vierlande beskik oor hul eie variant van die dialek. [5] Die taal word nog steeds gepraat en orals in Noord-Duitsland met trots bewaar. Die stad se eie omgangstaal, Missingsch, is sterk deur Nederduits beïnvloed.
Die Hoogduitse omgangstaal het onder meer die term "tschüss" ("tot siens") aan Hamburg se Nederduits te danke - die woord het sy oorsprong in die afskeidsgroet a Dios wat deur Spaanse seemans gebruik is, en die Franse adieu wat Hamburgers dikwels gedurende die Franse besetting tussen 1806 en 1814 gehoor het. In die Nederduitse omgangstaal is die woord aanvanklik nageaap, maar later het adjüs tot 'n beleefde term ontwikkel en is later verkort tot tschüss. Die term word tans orals in Duitsland gebruik.
Met die Ohnsorg-Theater beskik Hamburg oor 'n kulturele instelling, wat toneelstukke in Nederduits aanbied en danksy sy Hoogduitse opvoerings op televisie al dekades lank as een van die gewildste nasionale teaters bekend staan.
Met die immigrasie van die sestigerjarige kry talle stadswyke van Hamburg 'n internasionale karakter, met Portugese buurte naby die hawe en Turkse en Kurdiese buurte in Altona en Wilhelmsburg.
[wysig] Argitektuur
In die bomaanvalle van die Tweede Wêreldoorlog is groot dele van Hamburg verwoes, en ook ná die oorlog is talle ou geboue afgebreek om plek te maak vir moderne argitektuur sodat min historiese kwartiere met kenmerkende boustyle bewaar gebly het, maar die huidige stad word nogtans weer by die indrukwekkendste metropole gereken en bekoor met sy mengsel van historiese en postmoderne boukuns. Die stad pronk met kerkgeboue in die barokstyl, statige villa's uit verskillende eeue en Art Nouveau-boukuns. Volgens die Noord-Duitse tradisie was bakstene aanvanklik die belangrikste boumateriaal, terwyl die moderne plaaslike boukuns net soos elders in die wêreld hoofsaaklik op staal en glas steun.
Die stadshorison word oorheers deur die torings van Hamburg se vyf hoofkerke, waaronder St. Michaelis of "Michel" wat as die baken van Hamburg bekend staan, en die bouvalle van die St. Nikolaikerk se toring wat as 'n historiese monument ter herdenking van die oorlog bewaar gebly het. As die sesde toring vorm die Hamburgse Raadsaaltoring die wêreldlike pendant tot die kerkgeboue.
Om die historiese stadshorison te bewaar, word in die algemeen geen wolkekrabbers in die middestad toegelaat nie. Die enigste uitsonderings is die Unilever-wolkekrabber uit die jaar 1964 met sy drie vleuels, 'n hotelgebou wat in 1973 naby die Kongressentrum opgerig is, die gebouekompleks by die Berliner Tor uit die jare 1962 en 2004 en die drie Mundsburg-torings.
Die hoogste geboue van Hamburg is die televisietoring Heinrich-Hertz-Turm (wat in die omgangstaal ook as Tele-Michel bekend staan) met 'n hoogte van 279,8 meter en 'n uitsaaitoring van die radiostasie Billwerder-Moorfleet met 'n hoogte van 304 meter. Die oudste gebou van Hamburg, 'n vuurtoring uit die jaar 1310, lê ver buite die stadsgebied op die eiland Neuwerk in die Elbemonding.
[wysig] Wêreldlike boukuns
Die Raadsaal van Hamburg huisves die parlement (Bürgerschaft) en regering (Senat) van die Vrye en Hansestad Hamburg. Nadat die ou Raadsaal uit die jaar 1290 naby die Trost-brug in die brandramp van die jaar 1842 verniel is, is 'n nuwe gebou naby die Klein Alster opgerig. Sowat 4 000 houtpale in die Alstergrond dra die gewig van die reusegebou.
Die indrukwekkende graniet- en sandsteengebou is een van min voorbeelde van die historisme-boukuns in Duitsland wat volledig bewaar gebly het. Die raadsaal se fasade is sowat 111 meter wyd en pronk in sy middel met 'n toring wat 112 meter hoog is. Die fasade word as 'n harmoniese vereniging van Italiaanse en Noord-Duitse Renaissance-elemente beskou. Die raadsaal beskik oor drie vleuels met altesame 647 sale en kamers en is in 1897 voltooi.
Tussen die vensternisse aan die kant van die Raadsaalmarkplein is standbeelde van twintig Duitse keisers van die ou ryk aangebring, van Karel die Grote tot by Frans II. Standbeelde, wat die burgerlike deugde simboliseer, troon bo oor die keisers aan die middeltoring - wysheid, eendrag, dapperheid en vroomheid. Hul posisie bo-oor die keisers versinnebeeld die vryheid wat Hamburg as 'n Hansestad teenoor die Kroon geniet het. Die mosaïek oor die hoofingang beeld Hamburg se nasionale allegorie Hammonia uit.
Die Chilehaus is in die tydperk tussen 1922 en 1924 volgens 'n ontwerp van die argitek Fritz Höger vir die Hamburgse koopman Henry Brarens Sloman opgerig wat drie dekades lank in Chili werksaam was. Die gebou met tien verdiepings en 2 800 vensters, wat op die boeg van 'n skip lyk, was destyds die eerste kantoorgebou in die gerestoureerde stadsbuurt suid van Steinstraße en behoort vandag tot Hamburg se bekendste argitektoniese monumente.
As een van die beduidendste voorbeelde van die ekspressionistiese baksteenargitektuur in die 1920's - die Chilehaus bestaan uit sowat 4,8 miljoen bakstene - wys hierdie hoofwerk van die argitek Höger die kenmerkende versmelting van baksteen-gotiese en ekspressionistiese stylelemente wat by die tipiese baksteen-gotiese argitektuur van Noord-Duitsland aansluit.
Die Elbphilharmonie is 'n futuristiese konserthuis wat tans teen 'n koste van € 186 miljoen in Hamburg se HafenCity-kwartier opgerig word. Die gebou, wat na verwagting in 2009 of 2010 ingewy sal word, is deur die Switserse argitekte Herzog & de Meuron ontwerp en behels 'n glasgebou wat op die bestaande kakaostoorhuis Kaispeicher A in die hawe opgesit word. Hierdie stoorhuis is deur Werner Kallmorgen ontwerp en in die jare 1963-1966 gebou. Net sy fasades sal bewaar bly, terwyl sy binneste parkeerplekke vir konsertgangers sal bied. Die nuwe Elbphilharmonie-kompleks behels 'n konsertsaal met sowat 2 200 sitplekke, 'n multifunksionele saal met 600 sitplekke, 'n hotel en luukse woonstelle.[6] In argitektoniese opsig sal die nuwe konserthuis 'n kontras tussen die suiwer funksionele rooi baksteen-boustyl van die stoorhuis en die nuwe glasgebou op sy dak skep. Die nuwe ontwerp sluit by die onreëlmatige vierhoek van die stoorhuis aan en sal soos 'n skip met seile van glas bo-oor die rooi baksteengebou lyk.
[wysig] Die susterstede van Hamburg
- Sint-Petersburg, Rusland, sedert 1957
- Marseille, Frankryk, sedert 1958
- Shanghai, Sjina, sedert 1986
- Dresden, Duitsland, sedert 1987
- Osaka, Japan, sedert 1989
- León, Nicaragua, sedert 1989
- Praag, Tsjeggië, sedert 1990
- Chicago, Verenigde State, sedert 1994
[wysig] Verwysings
- ^ Statistisches Amt für Hamburg und Schlewsig-Holstein - 3de kwartaal 2007
- ^ Die Zeit, nommer 34 (2002)
- ^ Die geskiedenis van Hamburg
- ^ Der Fischer Weltalmanach 2007. Frankfurt am Main: Fischer Taschenbuch Verlag 2006, bl. 119
- ^ genealogus.de: Hamburger Platt
- ^ Der Fischer Weltalmanach 2007. Frankfurt am Main: Fischer Taschenbuch Verlag 2006, bl. 749
[wysig] Bronne
[wysig] Geskiedenis: Hamburg as Hansestad
- Rollinger, Caroline: Hamburg in der Hansezeit. In: Zur Geschichte der Hansezeit. Skooltake van leerders Geskiedenis op Hoërgraad van die Hoërskool Blankenese, Hamburg. Tweede semester, skooljaar 2000/2001. Aanlyn beskikbaar: Hamburg in der Hansezeit
