Trybunał Stanu
Z Wikipedii
Ten artykuł jest częścią serii Polityka Polski |
Prawo |
---|
Konstytucja Polskie prawo |
Władza wykonawcza |
Prezydent Lech Kaczyński Prezes Rady Ministrów Donald Tusk Rada Ministrów |
Władza ustawodawcza |
Sejm Senat Zgromadzenie Narodowe |
Władza sądownicza |
Sąd Najwyższy Trybunał Konstytucyjny Trybunał Stanu Naczelny Sąd Administracyjny |
Samorząd terytorialny |
Samorząd w Polsce Samorząd gminny Samorząd powiatowy Samorząd województwa |
Kluby parlamentarne |
PO PiS Lewica PSL |
Wybory |
Wybory w Polsce (od 1989):
prezydenckie: |
Trybunał Stanu w Polsce jest konstytucyjnym organem władzy sądowniczej, którego główne zadanie polega na egzekwowaniu odpowiedzialności najwyższych organów i urzędników państwowych za naruszenie Konstytucji lub ustawy, w związku z zajmowanym stanowiskiem lub w zakresie swojego urzędowania, jeśli czyn ten nie wyczerpuje znamion przestępstwa (inaczej: popełnienie deliktu konstytucyjnego) oraz za przestępstwa pospolite i skarbowe w przypadku Prezydenta RP.
Spis treści |
[edytuj] Trybunał Stanu przed 1989 r.
[edytuj] Trybunał Stanu w II Rzeczypospolitej
Instytucję odpowiedzialności konstytucyjnej wprowadziła Konstytucja marcowa, uchwalona w 1921 roku, została ona utrzymana również w kolejnej Konstytucji Kwietniowej z 1935 roku.
Jedyne postępowanie przed Trybunałem Stanu w II Rzeczypospolitej znane jest jako sprawa Czechowicza.
[edytuj] Trybunał Stanu w PRL
Instytucja Trybunału Stanu została przywrócona w 1982 przez ustawę z dnia 26 marca 1982 r. o Trybunale Stanu z dniem 6 kwietnia 1982. Ustawa ta, wraz z kolejnymi nowelizacjami, obowiązuje do dziś.
[edytuj] Odpowiedzialność przed Trybunałem Stanu
Podmioty odpowiedzialne przed Trybunałem Stanu:
Przed Trybunałem Stanu mogą zostać postawieni jedynie przedstawiciele najwyższych władz państwowych, wymienieni w art. 198 Konstytucji Są to:
- Prezydent - za naruszenie Konstytucji lub ustawy, ale też za przestępstwa pospolite i skarbowe. Odpowiedzialność ta ma charakter wyłączny (prezydent może być karany tylko przez Trybunał Stanu),
- Premier i ministrowie - za naruszenie Konstytucji lub ustawy, oraz za przestępstwa związane z pełnioną przez nich funkcją,
- prezes NBP - za naruszenie Konstytucji lub ustawy,
- prezes NIK - za naruszenie Konstytucji lub ustawy,
- członkowie KRRiT - za naruszenie Konstytucji lub ustawy,
- kierownicy ministerstw - za naruszenie Konstytucji lub ustawy,
- Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych - za naruszenie Konstytucji lub ustawy,
- posłowie i senatorowie - w razie złamania zakazu działalności gospodarczej i czerpania korzyści z majątku Skarbu Państwa.
O postawieniu przed Trybunałem Stanu decydują:
- Zgromadzenie Narodowe:
- w odniesieniu do Prezydenta RP, wniosek w tej sprawie musi podpisać co najmniej 1/4 (140) członków ZN, a decyzja o postawieniu Prezydenta przed Trybunałem Stanu zapada, jeśli zagłosuje za nią co najmniej 2/3 członków ZN.
- Sejm:
- w odniesieniu do prezesa i członków Rady Ministrów, wniosek w tej sprawie może złożyć co najmniej 1/4 (115) posłów lub Prezydent RP, a decyzja o postawieniu członka Rady Ministrów przed Trybunałem Stanu zapada jeśli zagłosuje za nią co najmniej 3/5 (276) posłów.
- w odniesieniu do Prezesa NBP, Prezesa NIK, członków KRRiT oraz Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych, wniosek w tej sprawie może złożyć co najmniej 1/4 (115) posłów lub Prezydent RP (za kontrasygnatą), a decyzja o postawieniu przed Trybunałem Stanu zapada bezwzględną większością głosów w Sejmie.
- w odniesieniu do posłów, wniosek w tej sprawie może złożyć Marszałek Sejmu, a decyzja o postawieniu posła przed Trybunałem Stanu zapada bezwzględną większością głosów w Sejmie.
- Senat:
- w odniesieniu do senatorów, wniosek w tej sprawie może złożyć Marszałek Senatu, a decyzja o postawieniu senatora przed Trybunałem Stanu zapada bezwzględną większością głosów w Senacie.
Wniosek o postawienie przed Trybunałem Stanu może złożyć też Sejmowa komisja śledcza w odniesieniu do Prezesa NBP, Prezesa NIK, członków KRRiT oraz Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych, jeśli zostanie on poparty przez co najmniej 2/3 składu Komisji, w obecności co najmniej połowy jej członków. Aby któryś z wymienionych podmiotów stanął przed Trybunałem Stanu, podobnie jak w przypadku wniosku złożonego przez posłów, musi on zostać poparty w trakcie głosowania bezwzględną większością głosów w Sejmie.
Trybunał Stanu może orzekać kary:
- utraty czynnego i biernego prawa wyborczego,
- utraty wszystkich lub niektórych orderów, odznaczeń i tytułów honorowych,
- zakaz zajmowania kierowniczych stanowisk lub pełnienia funkcji związanych ze szczególną odpowiedzialnością w organach państwowych i organizacjach społecznych
- pozbawienia mandatu poselskiego,
- utraty zajmowanego stanowiska, z którego pełnieniem związana jest odpowiedzialność przed Trybunałem Stanu,
- za przestępstwa i przestępstwa skarbowe - kary przewidziane w ustawach.
[edytuj] Członkowie Trybunału Stanu
Skład Trybunału Stanu określa art. 199 Konstytucji. Trybunał składa się z szesnastu członków wybieranych przez sejm na czas trwania jego kadencji, dwóch zastępców Przewodniczącego, również wybieranych przez Sejm, oraz z Przewodniczącego, którym jest Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego. Obaj zastępcy Przewodniczącego i co najmniej połowa członków Trybunału musi mieć kwalifikacje sędziowskie.
Zgodnie z art. 200 Konstytucji członkowie Trybunału Stanu objęci są immunitetem formalnym oraz przywilejem nietykalności. Żaden z członków Trybunału Stanu nie może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej ani pozbawiony wolności bez zgody Trybunału. Członkowie Trybunału nie mogą być też zatrzymani ani aresztowani z wyjątkiem sytuacji, gdy zostali przyłapani na gorącym uczynku a ich zatrzymanie jest konieczne dla dobra śledztwa. W takiej sytuacji o zatrzymaniu musi zostać niezwłocznie powiadomiony Przewodniczący Trybunału Stanu, który może zażądać natychmiastowego zwolnienia zatrzymanej osoby.
[edytuj] Postępowania przed Trybunałem Stanu
- Sprawa Czechowicza (1929), skierowana przez Trybunał do ponownego rozpatrzenia przez Sejm, do czego z powodów politycznych nigdy nie doszło
- Sprawa byłego premiera Piotra Jaroszewicza i byłego wicepremiera Tadeusza Pyki (1984), zakończona umorzeniem
- Afera alkoholowa (1997), oskarżeni:
- były minister finansów Andrzej Wróblewski - uniewinniony
- były minister spraw wewnętrznych Czesław Kiszczak - uniewinniony
- były minister rynku wewnętrznego Aleksander Mackiewicz - uniewinniony
- były minister współpracy gospodarczej z zagranicą Dominik Jastrzębski - skazany na 5 lat utraty biernego prawa wyborczego i tyleż lat zakazu zajmowania stanowisk kierowniczych
- były prezez Głównego Urzędu Ceł Jerzy Ćwiek - skazany na 5 lat utraty biernego prawa wyborczego i tyleż lat zakazu zajmowania stanowisk kierowniczych
- Sprawa byłego ministra skarbu Emila Wąsacza, umorzona w 2006 ze względu na błędy proceduralne, decyzja uchylona w II instancji w marcu 2007, sprawa toczy się ponownie w I instancji
[edytuj] Skład w poprzednich kadencjach
[edytuj] Przewodniczący
- Włodzimierz Berutowicz (1982 - 1989)
- Adam Łopatka (1989 - 1990)
- Adam Strzembosz (1990 - 1998)
- Lech Gardocki (od 1998)
[edytuj] Zastępcy Przewodniczącego
- Witold Lassota (1982 - 1989)
- Jan Olszewski (1989 - 1991 i 2005 - 2006)
- Jerzy Jasiński (1991 - 1993)
- Olgier Baehr (1991 - 1993)
- Ryszard Kalisz (1993 - 1997)
- Lech Krzysztof Paprzycki (1993 - 1997)
- Marian Filar (1997 - 2001)
- Edward Rzepka (1997 - 2001)
- Jacek Majchrowski (2001 - 2005)
- Ryszard Skubisz (2001 - 2005)
- Stanisław Owczarek (2005 - 2006)
- Kazimierz Barczyk (od 2006)
- Jarema Trzebiński (od 2006)
[edytuj] Członkowie
- Stanisław Antoszewski (1982 - 1985)
- Jerzy Bratoszewski (1982 - 1989)
- Andrzej Burda (1982 - 1985)
- Henryk Cieśluk (1982 - 1989)
- Andrzej Elbanowski (1982 - 1989)
- Henryk Groszyk (1982 - 1985)
- Henryk Kempisty (1982 - 1985)
- Stanisław Kotowski (1982 - 1989)
- Henryk Korotyński (1982 - 1985)
- Jan Kwakszyc (1982 - 1989)
- Kazimierz Lipiński (1982 - 1985)
- Jan Meysztowicz (1982 - 1989)
- Franciszek Mleczko (1982 - 1989)
- Kazimierz Modzelewski (1982 - 1985)
- Jan Pawlak (1982 - 1989)
- Wojciech Romanowski (1982 - 1989)
- Zbigniew Salwa (1982 - 1989)
- Stanisława Świderska (1982 - 1989)
- Bolesław Szlązak (1982 - 1985)
- Jerzy Topolski (1982 - 1989)
- Alfred Wawrzyniak (1982 - 1985)
- Jerzy Wróblewski (1982 - 1989)
- Zbigniew Czajkowski (1985 - 1991)
- Tadeusz Kałasa (1985 - 1989)
- Janina Łęgowska (1985 - 1989)
- Józef Mikos (1985 - 1991)
- Stanisław Pniewski (1985 - 1989)
- Maciej Poros (1985 - 1989)
- Jan Socha (1985 - 1989)
- Czesław Ura (1985 - 1989)
- Jan Zając (1985 - 1989)
- Stanisław Afenda (1989 - 1991)
- Karol Cebula (1989 - 1991)
- Piotr Chojnacki (1989 - 1991)
- Maciej Dubois (1989 - 1991)
- Stanisław Estreich (1989 - 1991, 2001 - 2005)
- Stanisław Fornalik (1989 - 1991)
- Elżbieta Gacek (1989 - 1991)
- Roman Jagieliński (1989 - 1991)
- Jerzy Jasiński (1989 - 1991)
- Andrzej Kalwas (1989 - 1991, 2001 - 2004)
- Jerzy Kłoczowski (1989 - 1991)
- Leszek Kubicki (1989 - 1991)
- Jacek Kurczewski (1989 - 1991)
- Marek Kuryłowicz (1989 - 1991)
- Andrzej Płaza (1989 - 1991)
- Grzegorz Seidler (1989 - 1991)
- Janusz Sokołowski (1989 - 1991)
- Leon Taylor (1989 - 1991)
- Tadeusz de Virion (1989 - 1991, 1993 - 2005)
- Stanisław Żelichowski (1989 - 1991)
- Olgierd Baehr (1991 - 1993)
- Andrzej Bąkowski (1991 - 1993, 1997 - 2001)
- Maciej Bednarkiewicz (1991 - 1993, 1997 - 2001)
- Janusz Chmiel (1991 - 1993)
- Teresa Dębowska-Romanowska (1991 - 1993)
- Janusz Dobrosz (1991 - 1993)
- Grzegorz Karziewicz (1991 - 1997)
- Mieczysław Korczak (1991 - 1993)
- Piotr Kryczka (1991 - 1993)
- Franciszek Marek (1991 - 1993)
- Stanisław Maurer (1991 - 1993)
- Tadeusz Mołdawa (1991 - 1997)
- Barbara Niemiec (1991 - 1993)
- Zbigniew Rokicki (1991 - 1993)
- Zofia Romaszewska (1991 - 1993)
- Franciszek Ryszka (1991 - 1997)
- Władysław Siła-Nowicki (1991 - 1993)
- Tadeusz Szymczak (1991 - 1993)
- Hanna Świda-Ziemba (1991 - 1993)
- Piotr Winczorek (1991 - 1993)
- Wiesław Woda (1991 - 1993)
- Janusz Wojciechowski (1991 - 1993)
- Anna Bogucka-Skowrońska (1993 - 1997)
- Grzegorz Gapiński (1993 - 1997)
- Stanisław Gebethner (1993 - 1997)
- Wojciech Gryczewski (1993 - 1997)
- Wiesław Kamiński (1993 - 2001)
- Ryszard Kochniak (1993 - 1997)
- Jerzy Królak (1993 - 1997)
- Edward Loryś (1993 - 1997)
- Emilia Pogonowska-Jucha (1993 - 1997)
- Edward Rzepka (1993 - 1997)
- Feliks Siemieński (1993 - 1997)
- Eugeniusz Smoktunowicz (1993 - 1997)
- Wojciech Solarewicz (1993 - 1997)
- Marek Staszak (1993 - 1997)
- Maria Szyszkowska (1993 - 1997)
- Roman Tokarczyk (1993 - 1997)
- Edward Wende (1993 - 1997, 2001 - 2002)
- Tadeusz Bielecki (1997 - 2003)
- Jerzy Chmura (1997 - 2001)
- Zbigniew Cichoń (1997 - 2001, od 2005)
- Krystyna Gaczek (1997 - 2001)
- Elżbieta Markowicz (1997 - 2001)
- Stanisław Mikke (1997 - 2001)
- Włodzimierz Nykiel (1997 - 2001)
- Walerian Piotrowski (1997 - 2001)
- Jerzy Pomin (1997 - 2001)
- Andrzej Sandomierski (1997 - 2005)
- Ludwik Turko (1997 - 2001)
- Jerzy Weinberger (1997 - 2001)
- Ryszard Bender (2001 - 2005)
- Wojciech Geyer (2001 - 2005)
- Tadeusz Kilian (2001 - 2005)
- Artur Korobowicz (2001 - 2005)
- Władysław Mącior (2001 - 2002)
- Jan Szyszko (2001 - 2005)
- Krzysztof Śniegocki (2001 - 2006)
- Wojciech Tomczyk (2001 - 2005)
- Mariusz Zakręt (2001 - 2005)
- Róża Żarska (2001 - 2007)
- Janusz Niedziela (2002 - 2005)
- Andrzej Sokala (2003 - 2005)
- Krzysztof Śmieja (od 2003)
- Eleonora Zielińska (2004 - 2005)
- Lech Adamczyk (od 2005)
- Andrzej Buczkowski (od 2005)
- Henryk Dzido (od 2005)
- Andrzej Grabiński (od 2005)
- Ewa Gruza (od 2005)
- Jan Maria Jackowski (od 2005)
- Dariusz Kijowski (od 2005)
- Sylweriusz Królak (od 2005)
- Michał Lizak (od 2005)
- Jacek Majchrowski (od 2005)
- Janusz Margasiński (od 2005)
- Roman Nowosielski (od 2005)
- Andrzej Jan Szwarc (od 2007)
[edytuj] Zastępcy członków
- Stanisław Pawela (1982 - 1985)
- Stefan Rutkowski (1982 - 1985)
- Adolf Sobieraj (1982 - 1989)
- Stanisław Stolz (1982 - 1989)
- Bolesław Wójtowicz (1982 - 1985)
- Henryk Kostrzewa (1985 - 1989)
- Tadeusz Woźniczka (1985 - 1989)
- Maria Zakrzewska (1985 - 1989)
- Kazimierz Barczyk (1989 - 1991)
- Janina Łęgowska (1989 - 1991)
- Piotr Winczorek (1989 - 1991)
- Wiesław Zabłocki (1989 - 1993)
- Jerzy Zaniemojski (1989 - 1991)
- Krzysztof Góźdź-Roszkowski (1991 - 1993)
- Edward Loryś (1991 - 1993)
- Stanisław Michalkiewicz (1991 - 1993)
- Emilia Pogonowska-Jucha (1991 - 1993)
- Halina Bortnowska (1993 - 1997)
- Krzysztof Czeszejko-Sochacki (1993 - 1997)
- Wojciech Geyer (1993 - 1997)
- Jan Kaczmarek (1993 - 1997)
- Edmund Kozłowski (1993 - 1997)
[edytuj] Obecny skład (2007- )
Przewodniczący:
Wiceprzewodniczący:
Członkowie:
- Lech Adamczyk
- Kazimierz Barczyk
- Anna Bogucka-Skowrońska
- Andrzej Duda
- Ewa Gruza
- Dariusz Kijowski
- Sylweriusz Królak
- Jacek Majchrowski
- Janusz Margasiński
- Józef Medyk
- Roman Nowosielski
- Krystyna Pawłowicz
- Andrzej Jan Szwarc
- Krzysztof Śmieja
- Jarema Trzebiński
- Andrzej Wosiński
[edytuj] Akty prawne dotyczące Trybunału Stanu
# | Akt prawny | Data wejścia w życie | Data uchylenia | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1 | Ustawa z dnia 17 marca 1921 r. – Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej | 1 czerwca 1921 | 24 kwietnia 1935 | |
1a | Ustawa z dnia 27 kwietnia 1923 r. o Trybunale Stanu (Dz.U. Nr 59, poz. 415) |
15 czerwca 1923 | 22 lipca 1936 | |
2 | Ustawa Konstytucyjna z dnia 23 kwietnia 1935 r. | 24 kwietnia 1935 | 1944 | Uznana za nieobowiązującą przez Manifest PKWN z dnia 22 lipca 1944 r. |
2a | Ustawa z dnia 14 lipca 1936 r. o Trybunale Stanu (Dz.U. Nr 56, poz. 403) |
22 lipca 1936 | po 1945 | Desuetudo |
3 | Ustawa Konstytucyjna z dnia 19 lutego 1947 r. o ustroju i zakresie działania najwyższych organów Rzeczypospolitej Polskiej | 20 lutego 1947 | 22 lipca 1952 | Przewidywała powołanie (w drodze osobnej ustawy) organów właściwych do orzekania o odpowiedzialności konstytucyjnej Prezydenta Rzeczypospolitej (określonej w Konstytucji z 1921 r.) oraz ministrów, co nie zostało zrealizowane. |
4 | Konstytucja Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej z dnia 22 lipca 1952 r. (w brzmieniu nadanym przez Ustawę z dnia 26 marca 1982 r. o zmianie Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej – Dz.U. Nr 11, poz. 83) |
22 lipca 1952 | 17 października 1997 | Przepisy dotyczące Trybunału weszły w życie 6 kwietnia 1982 r. |
4a | Ustawa z dnia 26 marca 1982 r. o Trybunale Stanu (Dz.U. Nr 11, poz. 84, z 1993 r. Nr 5, poz. 22 i Nr 7, poz. 34, z 1996 r. Nr 73, poz. 350, z 1999 r. Nr 35, poz. 321, z 2001 r. Nr 125, poz. 1372, z 2003 r. Nr 175, poz. 1692 oraz z 2004 r. Nr 25, poz. 219) (teksty jednolite: Dz.U. z 1993 r. Nr 38, poz. 172 oraz z 2002 r. Nr 101, poz. 925) |
6 kwietnia 1982 | Obowiązuje | |
4b | Uchwała Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej z dnia 6 lipca 1982 r. w sprawie regulaminu czynności Trybunału Stanu (M.P. Nr 17, poz. 135) |
21 lipca 1982 | Obowiązuje
|
|
5 | Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. | 17 października 1997 | Obowiązuje |