Rybitwa krótkodzioba
Z Wikipedii
Rybitwa krótkodzioba | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ptaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Podgromada | Neornithes | ||||||||||||||||||||||||||||
Nadrząd | neognatyczne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | siewkowe | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | rybitwy | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | rybitwa krótkodzioba | ||||||||||||||||||||||||||||
Podgatunek | S. nilotica nilotica S. nilotica addenda S. nilotica macrotarsa S. nilotica aranea S. nilotica vanrossemi S. nilotica groenvoldi |
||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Sterna nilotica | |||||||||||||||||||||||||||||
Gmelin, 1789 | |||||||||||||||||||||||||||||
Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Rybitwa krótkodzioba (Sterna nilotica, syn. Gelochelidon nilotica) - średni ptak wodny z rodziny rybitw, zamieszkujący w zależności od podgatunku:
- Sterna nilotica nilotica - Europa i Maghreb, a na wschodzie po Bliski Wschód, Kazachstan, Indie i północno-zachodnie Chiny. Zimuje w pasie od międzyzwrotnikowej Afryki, przez Bliski Wschód po Indie. Do Polski zalatuje sporadycznie.
- Sterna nilotica addenda - Mandżuria i wschodnie Chiny. Zimuje w Azji Południowo-Wschodniej.
- Sterna nilotica macrotarsa - Australia
- Sterna nilotica aranea - wschodnie wybrzeże USA od New Jersey po Teksas, Wielkie Antyle oraz wyspowo wybrzeże Meksyku. Zimuje wzdłuż wybrzeży Ameryki Środkowej oraz Południowej po Peru i Brazylię.
- Sterna nilotica vanrossemi - zachodnie wybrzeże Ameryki Północnej od Kalifornii po Zatokę Tehuantepec. Zimą przemieszcza się na południe, osiągając Ekwador.
- Sterna nilotica groenvoldi - wybrzeża i brzegi rzek od Gujany Francuskiej po północno-wschodnią Argentynę oraz Ekwador i północne Peru.
- Cechy gatunku
- Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W upierzeniu godowym wierzch głowy i końce skrzydeł czarne, grzbiet i pokrywy skrzydłowe popielate, reszta ciała biała. Dziób i nogi czarne. W szacie spoczynkowej głowa staje się szarawa. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej, jednak na grzbiecie i ogonie mają brązowawe plamki.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 35-42 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 85-100 cm
waga ok. 130-300 g - Biotop
- Piaszczyste brzegi mórz i zbiorników słodkowodnych z ubogą szatą roślinną.
- Gniazdo
- Zazwyczaj na ziemi, w dołku w piasku, ale także na pływających kożuchach roślin, wrakach statków czy dachach budynków. Zazwyczaj tworzy kolonie.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w kwietniu - czerwcu (Europa i Ameryka Północna}, kwietniu - maju (w Indiach) lub październiku - grudniu w Australii) 2-3 jaja.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są od zniesienia pierwszego przez okres około 23 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta usamodzielniają się po około 3 miesiącach, a dojrzewają płciowo w wieku 5 lat.
- Pożywienie
- Głównie owady, a także drobne kręgowce. Może polować w znacznej odległości od wody.
- Ochrona
- Gatunek chroniony.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski, ptaki Polski.