Padniewko

Z Wikipedii

Artykuł ten został zgłoszony do odebrania medalu. Weź udział w dyskusji na ten temat.

Współrzędne: 52°39'49" N 17°54'31" E52.6636111 17.9086111 (Padniewko)


Padniewko
Województwo	kujawsko-pomorskie
Powiat	mogileński
Gmina	Mogilno
Sołtys	Jan Zieliński
Powierzchnia	4,93 km²
Położenie	52° 39' 49'' N 17° 54' 31'' E
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności • gęstość	399 80,93 os./km²
Strefa numeracyjna (do 2005)	52
Kod pocztowy	88-300 (p-ta Mogilno)
Tablice rejestracyjne	CMG
SIMC10	0091652
Położenie na mapie Polski Padniewko
Typowa zabudowa Padniewka

Padniewko – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Mogilno granicząca od wschodu bezpośrednio z Mogilnem. Wieś jest siedzibą sołectwa Padniewko, w którego skład wchodzą również miejscowości Baba, Kopczyn i Szerzawy.

Wieś Padniewko leży w bezpośrednim sąsiedztwie Mogilna, przy drodze lokalnej Mogilno - Rogowo - Gąsawa.

Tradycyjnym i nadal ważnym źródłem utrzymania mieszkańców jest praca w rolnictwie. W Padniewku istnieją 62 gospodarstwa rolne, z czego 10 powyżej 50 ha, 25 powyżej 10 ha^{[potrzebne źródło]}, a pozostałe mają mniejszą powierzchnię. Grunty orne to w większości ziemia III i IV klasy. Coraz więcej mieszkańców znajduje zatrudnienie w sektorze usług czy rzemiosła w pobliskim Mogilnie, okolicznych miejscowościach a także samym Padniewku, do którego przeniosło swe siedziby kilka firm.

[edytuj] Samorząd

Sołtys

Jan Zieliński

Rada sołecka

Jan Zieliński - przewodniczący
Jolanta Konieczka - sekretarz
Roman Pawłowski
Ryszard Lesicki
Teofil Stanek
Hieronim Murzyn
Jerzy Zwolanowski

Radny z Padniewka w samorządzie gminnym

Paweł Molenda

[edytuj] Demografia

Według stanu na 31 grudnia 2006 liczy 399 mieszkańców, 214 kobiet i 185 mężczyzn^{[potrzebne źródło]}. Większość mieszkańców stanowią ludzie młodzi. Z uwagi na bliskość Mogilna nie zachodzi zjawisko odpływu ludności do miast.

Mieszkańcy Padniewka według wieku

[edytuj] Infrastruktura

Główna droga, granica z Padniewem

Komunikacja autobusowa, łączy wieś z sąsiednim Mogilnem i okolicznymi miejscowościami. We wsi funkcjonuje wodociąg (od 1974) i kanalizacja (od 1999). Prowadzona jest selektywna zbiórka odpadów.

W Padniewku główne ulice są wyasfaltowane, główna droga jest oświetlona. W centrum wsi znajduje się skrzyżowanie dróg ze skwerem trawnikowym. Pozostały jednak niewyasfaltowane drogi, wiodące nad pobliskie jezioro i do sąsiednich wsi. Zabudowa miejscowości jest zwarta. Obecnie liczy 82 posesje zabudowane domami jedno- i dwurodzinnymi, wytyczono też działki pod budownictwo jednorodzinne. W Padniewku funkcjonują dwa sklepy spożywczo-przemysłowe.

Do 1967 istniała w Padniewku szkoła podstawowa. W latach 20. XX wieku uczył w niej Leon Niewiadomski, polski geograf i harcmistrz. Obecnie w budynku byłej szkoły funkcjonuje świetlica wiejska, wykorzystywana głównie przez miejscową młodzież, a także do organizowania imprez okolicznościowych i integracyjnych.

W Padniewku istnieje pełnowymiarowe boisko, powstałe w 1997 roku, na którym amatorskie zespoły piłki nożnej rozgrywają mecze z drużynami z sąsiednich miejscowości np. Gozdanin.

[edytuj] Gospodarka

Ogród przydomowy w Padniewku

Pola - widok zimą

Pozarolnicza działalność gospodarcza w Padniewku to głównie handel i usługi. We wsi funkcjonują:

zakład ślusarski
2 zakłady blacharstwa i mechaniki pojazdowej
wypożyczalnia i sprzedaż przyczep campingowych
zakłady usługowe: usługi drogowe, dźwigowe, lakiernictwo
2 sklepy spożywczo-przemysłowe
punkt sprzedaży pasz i koncentratów
punkt skupu miodu
punkt skupu żywca.

Łącznie w firmach mających siedzibę w Padniewku znalazło zatrudnienie 40 osób^{[potrzebne źródło]}.

[edytuj] Społeczność

Aktywność lokalnej społeczności skupia Koło Gospodyń Wiejskich oraz Kółko Rolnicze. Życie kulturalne koncentruje się wokół świetlicy wiejskiej, gdzie organizowane są okolicznościowe imprezy i zabawy, ale także zebrania i szkolenia dla rolników.

Zwolennicy sportu mają do dyspozycji boisko. Istniał niegdyś także plac zabaw dla dzieci, został jednak zdewastowany, a obecnie teren ten stanowi własność prywatną.

Padniewko nie posiada kościoła ani kaplicy. Miejscem kultu religijnego dla katolików jest figura Matki Bożej, przy której odprawiane są nabożeństwa majowe. Figurę tę wzniesiono w połowie XIX wieku, podczas II wojny światowej była rozebrana, by po jej zakończeniu powrócić na dawne miejsce. Padniewko w katolickiej administracji kościelnej należy do parafii pw. św. Faustyny w Mogilnie.

W lesie, na skraju wsi, znajduje się pomnik upamiętniający ofiary represji niemieckich z lat II wojny światowej.

[edytuj] Historia

[edytuj] Do XVIII wieku

Pierwsze pisane wzmianki o Padniewku pochodzą z XII wieku. Wówczas to rycerz Dobrogost z rodu Nałęczów ufundował kościół pw. św. Klemensa na zachodnim brzegu Jeziora Mogileńskiego (obecnie w tym miejscu znajduje się cmentarz i mauzoleum). Parafia została uposażona w część wsi Padniewo. Nazywano ją Padniewo Klasztorne, Padniewo Opackie, Padniewo Księże, a w pewnym okresie nawet Padniewo Wielkie. Późniejsze zapiski, po ustanowieniu folwarku ziemskiego (przed 1223), wymieniają już obecną nazwę - Padniewko.

W wyniku wzrostu znaczenia klasztoru mogileńskiego, kościół św. Klemensa podobnie jak inne okoliczne parafie przeszedł pod jego jurysdykcję. Na przełomie XII i XIII wieku klasztor utracił jednak większość swoich posiadłości, w tym Padniewko. Wieś przeszła pod jurysdykcję biskupstwa włocławskiego. W dokumencie z 1786 roku znajduje się potwierdzenie opłacania przez wieś czynszu dzierżawnego.

[edytuj] Okres zaborów i międzywojenny

W wyniku zaborów Padniewko znalazło się na obszarze zaboru pruskiego. W drugiej połowie XIX wieku Padniewko znajdowało się w dobrach wienieckich, należących do rodziny Seydlitzów. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego podaje, że w 1886 roku wieś Padniewko liczyła 21 domostw zamieszkanych przez 219 osób, 198 katolików i 21 protestantów. Folwark miał powierzchnię 226 ha, a jego roczne dochody wynosiły 2244 marki niemieckie. W roku 1910 Padniewko zamieszkiwało 316 osób. Podobnie jak w całym powiecie mogileńskim, także i w Padniewku intensywnie osadzano ludność niemiecką, przy wsparciu Komisji Kolonizacyjnej.

Miejsce kultu maryjnego w Padniewku

Od końca I wojny światowej miejscowość znajduje się ponownie w Polsce. W latach 20. i 30. XX wieku w regionie mogileńskim działały prężnie związki niemieckie. Jednemu z nich, Związkowi Niemieckich Chłopów, przewodniczył Willi Schonert z Padniewka. Działały też 3 niemieckie partie, z których największa, Jungdeutsche Partei, 20 czerwca 1935 utworzyła samodzielną, liczącą 50 członków jednostkę w Padniewku^[1].

Także polska ludność Padniewka aktywnie uczestniczyła w życiu gospodarczym i społecznym odrodzonej II Rzeczypospolitej. Aktywnych członków na terenie wsi miały organizacje rolnicze: Kółko Włościanek, Kółko Ziemianek, Kółko Rolnicze, Koło Hodowców Koni, Związek Szwajcarów Obornych, a od 1937 roku także Związek Łowiecki. W Padniewku kilkakrotnie organizowano wystawy płodów rolnych oraz obchody "Dni Konia" i "Dni Lasu" (imprezy te odbywały się w różnych miejscowościach powiatu mogileńskiego, nie tylko w Padniewku)^[2]. Najstarszą z organizacji tego typu było założone w Mogilnie już w 1916 roku Towarzystwo Pszczelarzy. Tradycje pszczelarskie są w Padniewku kultywowane do dzisiaj, o czym świadczy istnienie punktu skupu miodu w tej niewielkiej przecież miejscowości.

[edytuj] II wojna światowa i okres powojenny

Pomnik poświęcony Polakom - ofiarom egzekucji z lat 1939-1945.

Z chwilą wybuchu II wojny światowej władze polskie internowały większość najbardziej wrogo do Polski nastawionych Niemców z Padniewka i wywiozły ich w głąb kraju. Już rankiem pierwszego dnia wojny podjęła działalność polska Straż Obywatelsko-Porządkowa. 6 września była zmuszona podjąć dodatkowe obowiązki, gdyż rejon Mogilna opuściły w tajemnicy przed ludnością miejscowe władze, włącznie z policją. W dniach 9 września i 10 września 1939 roku (po opuszczeniu rejonu Mogilna przez regularne formacje Wojska Polskiego) miejscowa ludność cywilna w ramach straży obywatelskiej podjęła próbę krótkotrwałej obrony wsi. Mogileński oddział Straży Obywatelskiej liczył ponad 100 osób. Był jednak słabo uzbrojony, podstawowe wyposażenie stanowiły karabiny ćwiczebne z magazynów Przysposobienia Wojskowego oraz broń myśliwska i broń krótka, będąca własnością członków Straży. 9 września nastąpiła próba opanowania przez Niemców Mogilna poprzez atak od strony Padniewka. Siły niemieckie zostały ostrzelane przez członków Straży, ukrytych w rowach przeciwczołgowych, i po krótkiej wymianie ognia wycofały się na pozycje wyjściowe. Ataki były kilkakrotnie ponawiane 10 września oraz w nocy z 10 na 11 września. Dopiero 11 września rano siły Straży Obywatelskiej zostały zmuszone do opuszczenia Padniewka przez regularną jednostkę Wehrmachtu. Okupant niemiecki po wkroczeniu do miejscowości dokonał masowych egzekucji a w późniejszym okresie wysiedleń i wywózek do obozów koncentracyjnych. Represje dotknęły obrońców wsi, a szczególnie członków Straży Obywatelskiej^[3].

W okresie powojennym Padniewko posiadało szkołę podstawową (obecnie w budynku mieści się świetlica wiejska), działały kółka rolnicze i Koło Gospodyń Wiejskich. W okresie 5 października 1954 - 31 grudnia 1959 Padniewko miało status gromady, jednakże została ona zlikwidowana.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.

Obecnie Padniewko powoli staje się przedmieściem Mogilna. Przenoszą się tutaj dyslokowane z miasta firmy rzemieślnicze i usługowe. Padniewko zaczęło też korzystać ze swoich walorów przyrodniczych, rozwijając turystykę. Sprzyja temu położenie w pobliżu jezior Wienieckiego i Wiecanowskiego.

Padniewko jest od roku 2005 punktem startowym lokalnego wyścigu kolarskiego (inaugurującego sezon wiosenno-letni) na obszarze powiatu mogileńskiego.

Przypisy

↑ Mogileńskie Towarzystwo Kultury w Mogilnie, Prace historyczne nr. 3
↑ "Dziennik Kujawski" z dn. 19 XII 1933, 17 VI i 26 VII 1937, źródło podane w przypisach do "Dziejów Mogilna" Czesława Łuczaka
↑ Czesław Łuczak, Witold Szulc "Studia. Z dziejów Ziemi Mogileńskiej", wydawnictwo PSZ sp. z o.o. Poznań 1996

[edytuj] Bibliografia

"Rozmaitości Mogileńskie" nr 98/2000 ISSN 1233-4618
Grzegorz Ratajski "Mogilno" Wydawnictwo WBP, Poznań 1998 ISBN 83-85811-55-9
Czesław Łuczak "Dzieje Mogilna" Wydawnictwo PSO Sp. z o.o. Poznań 1998 ISBN 83-87073-08-3