Marynarka Wojenna II RP

Z Wikipedii

Marynarka Wojenna II RP - rozdaj wojsk Wojska Polskiego II RP.

Spis treści 1 Formowanie Marynarki Wojennej 1.1 Struktura organizacyjna Marynarki Wojennej w 1924 2 Rozbudowa sił morskich 3 Wojna obronna 1939 3.1 Struktura organizacyjna Marynarki Wojennej w 1939 4 Przypisy 5 Bibliografia 6 Zobacz też

[edytuj] Formowanie Marynarki Wojennej

Krótko po odzyskaniu niepodległości w 1918 rozpoczęto budowę polskiej Marynarki Wojennej. W latach 20. trzon floty stanowiły poniemieckie trałowce i torpedowce. W trakcie wojny polsko-bolszewickiej marynarze uczestniczyli w działaniach piechoty na froncie.

Do 1926 w jej skład wchodziły: 2 kanionierki ("Komendant Piłsudski" i "Generał Haller"), 4 trawlery ("Jaskółka", "Mewa", "Rybitwa" i "Czajka"), 5 torpedowców ^[1] ("Mazur", "Krakowiak", "Ślązak", "Podhalanin" i "Kujawiak"), 4 monitory rzeczne ("Warszawa", "Toruń", "Pińsk" i "Horodyszcze") oraz 2 transportowce ("Warta" i "Wilia"). Przewidywano dalszy rozwój floty wojennej.

[edytuj] Struktura organizacyjna Marynarki Wojennej w 1924

• Kierownictwo Marynarki Wojennej
  • Dowództwo Floty i Obszaru Nadmorskiego
    • dywizjon torpedowców
    • dywizjon ćwiczebny
    • eskadra szkolna lotnictwa morskiego
    • Komenda Portu Wojennego Gdynia
  • Dowództwo Flotylli Wiślanej
    • dywizjon monitorów
    • 1 grupa kutrów uzbrojonych
    • 2 grupa kutrów uzbrojonych
    • Komenda Portu Wojennego Toruń
    • Komenda Portu Wojennego Modlin
  • Dowództwo Flotylli Pińskiej
    • grupa statków pancernych
    • 1 grupa kutrów uzbrojonych
    • 2 grupa kutrów uzbrojonych
    • Komenda Portu Wojennego Pińsk
  • Oficerska Szkoła Marynarki Wojennej
  • Szkoła Specjalistów Morskich
  • Kadra Szeregowych Floty
  • Centralne Składy Techniczne

[edytuj] Rozbudowa sił morskich

Znaczący rozwój Marynarki Wojennej nastąpił dopiero w latach 30., kiedy do służby trafiły, zbudowane głównie zagranicą, nowoczesne niszczyciele, okręty podwodne i okręty minowe (trałowce, stawiacz min) oraz samoloty rozpoznawcze.

W 1936, kiedy przystąpiono do realizacji planu modernizacji i rozbudowy wojska , Marynarka Wojenna posiadała już dość znaczny potencjał bojowy. Składały się nań: dywizjon kontrtorpedowców ("Wicher" i "Burza"), dywizjon okrętów podwodnych ("Wilk", "Ryś", "Żbik" oraz torpedowiec "Kujawiak" i okręt pomocniczy "Sławomir Czerwiński"), dywizjon minowców (kanonierki: "Komendant Piłsudski" i "Generał Haller" oraz trałowce: "Jaskólka", "Mewa", "Czajka" i "Rybitwa"), zespół okrętów wydzielonych (okręty pomocnicze: "Wilia", "Iskra" i "Pomorzanin").

Centrum Wyszkolenia Specjalistów Floty posiadało 5 okrętów (okręt pomocniczy "Bałtyk" i torpedowce:"Mazur", "Ślązak", "Krakowiak" i "Podhalanin"). Dowództwu Floty podlegały ponadto: morski dywizjon lotniczy, (25 wodnopłatowców), morski batalion strzelców, morski dywizjon artylerii przeciwlotniczej, (8 dział 75 mm)

Siły obronne na Helu to: dywizjon artylerii przeciwlotniczej (6 dział 75 mm) i dywizjon artylerii nadbrzeżnej (4 działa 152 mm i 6 dział 100—105 mm).

Flota wojenna dysponowała ponadto kompanią łączności i oddziałem minowym (okręt pomocniczy "Smok" i 3 krypy minowe).

Rozbudowano też flotyllę rzeczną w Pińsku, (2 monitory rzeczne, 2 kanonierki, 5 uzbrojonych statków rzecznych i 3 uzbrojone kutry rzeczne).

W stoczniach zachodnich budowane były 2 nowoczesne niszczyciele ("Grom" i "Błyskawica";), 2 okręty podwodne ("Sęp" i "Orzeł") oraz stawiacz min ("Gryf"). W wyniku realizacji planu rozbudowy sił morskich flota wojenna miała się składać z 6 niszczycieli, 8 okrętów podwodnych, jednego stawiacza min, 8 trałowców, 3 ścigaczy oraz w/w okrętów wojennych i pomocniczych.

[edytuj] Wojna obronna 1939

Podczas kampanii wrześniowej w 1939 polska Obrona Wybrzeża nie miała szans nawiązania równorzędnej walki z przeważającą armią niemiecką. Większość okrętów została zatopiona, niektórym udało się przedostać do Wielkiej Brytanii, a pozostałe internowały się w Szwecji. Pomimo, że na Bałtyku pozostawał już tylko ORP Orzeł, który jednak działał po ucieczce z Tallinna i skonfiskowaniu map i ksiąg kodowych z dala od lądu, marynarze broniący Półwyspu Helskiego poddali się 2 października jako jeden z ostatnich punktów obrony w kraju.

[edytuj] Struktura organizacyjna Marynarki Wojennej w 1939

• Kierownictwo Marynarki Wojennej
  • Dowództwo Obrony Wybrzeża
    • dywizjon kontrtorpedowców
    • dywizjon okrętów podwodnych
    • morski dywizjon lotniczy
    • Dowództwo Morskiej Obrony Wybrzeża
      • dywizjon minowców
      • Rejon Umocniony Hel
        • dywizjon artylerii nadbrzeżnej
        • 2 morski dywizjon artylerii przeciwlotniczej
        • 4 batalion ochrony pogranicza
    • Dowództwo Lądowej Obrony Wybrzeża
      • 4 Brygada Obrony Narodowej
        • batalion obrony narodowej Gdynia I
        • batalion obrony narodowej Gdynia II
        • batalion obrony narodowej Kartuzy
        • batalion obrony narodowej Puck
      • 1 Morski Pułk Strzelców
      • 2 Morski Pułk Strzelców
      • 1 batalion rezerwowy
      • 2 batalion rezerwowy
      • 3 batalion rezerwowy
      • 1 morski dywizjon artylerii przeciwlotniczej
      • pluton łącznikowy
    • Komenda Portu Wojennego Gdynia
      • Centrum Wyszkolenia Specjalistów Floty
      • Kadra Floty
      • Warsztaty Portowe Marynarki Wojennej
      • Składnica Uzbrojenia
      • Składnica Amunicyjna
      • Składnica Żywnościowa
    • Wojskowa Składnica Tranzytowa
    • Dowództwo Flotylli Rzecznej Marynarki Wojennej
      • 1 dywizjon bojowy
      • 2 dywizjon bojowy
      • 3 dywizjon bojowy
      • grupa sztabowa
      • Oddział Wydzielony rzeki Wisły
      • Oddział Minowo-Gazowy
      • Oddział Łączności
      • Komenda Portu Wojennego Pińsk
      • Baza Wysunięta Nyrcza
      • Kadra Flotylli Rzecznej
  • Szkoła Podchorążych Marynarki Wojennej
  • Centralna Składnica Marynarki Wojennej

Przypisy

[edytuj] Bibliografia

• Edmund Kosiarz. "Flota Orła Białego." Wydawnictwo Morskie. Gdańsk 1989. (ISBN 83-215-3241-1)
• Jerzy Pertek. "Wielkie dni małej floty". Wydawnictwo Poznańskie. Poznań 1959.
• Zdzisław Waśko, Rafał Witkowski: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 10, Regularne jednostki Wojska Polskiego, formowanie, działania bojowe, organizacja uzbrojenie, wyposażenie, metryki okrętów i oddziałów lądowych Marynarki Wojennej. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1976.

[edytuj] Zobacz też

• obrona Wybrzeża w kampanii wrześniowej 1939