Zaradna (1935)

Z Wikipedii

Historia
Zaradna
Położenie stępki	1933
Oddanie do służby	1935
Wycofanie ze służby	18 września 1939
Status okrętu	zatopiona przez załogę koło wsi Knubowo nad rzeką Strumień
Stocznia	Warsztaty Portowe Marynarki Wojennej w Pińsku
Następna nazwa	Bielorus
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	35,2 t
Długość	18,10 m
Szerokość	4,60 m
Zanurzenie	0,42 m
Napęd	dwa silniki wysokoprężne 6 cylindrowe 'Ailsa Craig' o mocy łącznej 120 KM
Prędkość	10 km/godz
Załoga	15 marynarzy
Uzbrojenie	1 haubica kalibru 100 mm wz. 14/19 w obrotowej wieży pancernej, 1 działo 37 mm Puteaux wz.18 oraz 1 ckm kalibru 7,92 mm Hotchkiss plot.

"Zaradna" - polska kanonierka rzeczna z okresu II wojny światowej.

[edytuj] Historia

Jak kanonierka rzeczna "Zuchwała".

[edytuj] Służba

"Zaradna" została zbudowana jako rzeczna kanonierka obserwacyjna. Posiadała wysuwaną drabinę ze stanowiskiem obserwacyjnym, co pozwalało to znacznie rozszerzyć zasięg obserwacji. Wcielono ją do służby w I Dywizjonie Flotylli Rzecznej Marynarki Wojennej w 1935 roku. Od wiosny 1939 służyła wraz Zuchwałą i Zawziętą w I Dywizjonie utworzonego w ramach Flotylli Oddziału Wydzielonego na Prypeci. W chwili wybuchu II wojny światowej, kanonierka patrolowała rejon Pińska. Po powierzeniu 9 września gen.F. Kleebergowi dowództwa obrony Polesia, została przydzielona do pododcinka "Mołodzielczyce" z zadaniem dozorowania przepraw na rzekach Jasiołda i Strumień pomiędzy miejscowościami Kaczanowicze i Mołodzielczyce i utrzymywania łączności Pińska z Mostami Wolańskimi. W chwili agresji sowieckiej rozpoczęła odwrót do Pińska, jednak dotarcie tam okazało się niemożliwe. Załoga zatopiła swój okręt 18 września koło wsi Knubowo nad rzeką Strumień.

6 listopada 1939 "Zaradna" została wydobyta przez Rosjan. Wyremontowana i przezbrojona w Pińsku, została wcielona do radzieckiej Flotylli Pińskiej pod nazwą "Bielorus". W 1941 roku działała na Berezynie i Desnie. Wielokrotnie walczyła z wojskami niemieckimi. 18 września 1941 została porzucona przez załogę. Przejęta przez Niemców została, po remoncie przeprowadzonym w Kijowie, wcielona do Dnieprflotille z numerem taktycznym 91. Była wykorzystywana na tyłach frontu do akcji przeciwpartyzanckich. W trakcie jednej z nich, 05 kwietnia 1942, weszła na mieliznę w Kanale Królewskim. Tam też 11 kwietnia została zaatakowana przez oddziały AK i zniszczona. Po kilku miesiącach wrak został podniesiony i złomowany w Kijowie.