Polskie kutry uzbrojone
Z Wikipedii
[edytuj] KU 1 - KU 3
KU 1 - KU 3 - kutry uzbrojone. Zakupiono je w Wiedniu wraz z KU 4 i KU 5. Wcielono je w skład Flotylli Wiślanej w 1921r. i pierwotnie nazwano M 1, M 2 i M 3 (M = motorówka). 31 VII 1925 r. motorówkę M 3, w związku z likwidacją Flotylli Wiślanej, przekazano Morskiemu Dywizjonowi Lotniczemu, gdzie nazwano ją L-3. W X 1924 motorówkę M 2 wraz z M 4 przekazano Flotylli Pińskiej, a motorówkę M 1 przekazano Flotylli X 1925 r. W 1926 r. M 1 i M 2 w związku ze zmianą klasyfikacji wszystkich motorówek przemianowano na KU 1 i KU 2. Miały haki holownicze, dlatego też, oprócz zadań bojowych mogły holować wszelkie jednostki bez własnego napędu. W latach 30. przeszły modyfikację. Wymieniono stalową osłonę, która chroniła silnik oraz załogę, zamontowano w części dziobowej ruchomą płytę pancerną i oddzielono hak holowniczy od podstawy ckm. Gdy w 1939 r. KU 3 powrócił z MDL,przebudowano go w ten sam sposób.
Podczas kampanii wrześniowej, kutry były przydzielone do IV Grupy Kutrów Uzbrojonych, która z kolei była przydzielona do Bazy Wysuniętej (BW). W pierwszych dwóch tygodniach kampanii wrześniowej, kutry holowały krypy transportowe BW. 17 IX uczestniczyły BW. Holując po rzece Prypeć jednostki BW, dotarły 19 IX do Pińska. Kilka dni później, 21 IX zostały zatopione u wejścia do Kanału Królewskiego w Pinie, pod Kuźliczynem.
- Wyporność: std 6.5 t
- Wymiary: długość 12.0 m, szerokość 2.45m, zanurzenie 0.7 m
- Napęd: 2 silniki 4 cylindrowe Austro-Daimler o mocy po 40/45 KM, 2 śruby, 2 stery
- Osiągi: prędkość 18 km/h
- Załoga: 5 podoficerów i marynarzy
- Uzbrojenie: 1 działo wz.1885 kal. 37 mm, 1 ckm Maxim wz.08 kal. 7.92 mm
[edytuj] KU 4 - KU 5
KU 4 - KU 5 - kutry uzbrojone. Zakupiono je w Wiedniu wraz z KU 1 - KU 3. Wcielono je w skład Flotylli Wiślanej w 1921r. i pierwotnie nazwano M 4, M 5 (M = motorówka). W X 1924 w związku z likwidacją w 1924 r. Flotylli Wiślanej motorówkę M 4 wraz z M 2 przekazano Flotylli Pińskiej, a motorówkę M 5 przekazano Flotylli X 1925 r. W 1926 r. M 4 i M 5 w związku ze zmianą klasyfikacji wszystkich motorówek przemianowano na KU 4 i KU 5. Miały haki holownicze, dlatego też, oprócz zadań bojowych mogły holować wszelkie jednostki bez własnego napędu. W marcu 1939r. oba kutry zostały przydzielone do powstałego niedawno Oddziału Wydzielonego rzeki Wisły (OW Wisła) i z innymi jednostkami Oddziału przetransportowano 31 III 1939r. koleją do Modlina Od 6 VII cały Oddział wraz z KU 4 i KU 5 został przeniesiony z Torunia do Brdyujścia.
W niedzielę 3 IX, kutry z jednostkami OW Wisła przewoziły niedaleko Grabowa i Grabówka pod ogniem niemieckim szwoleżerów 2. pułku, ułanów 16 pułku oraz obsługę taborów Pomorskiej Brygady Kawalerii. 5/6 IX kutry wraz z KU 6, KM 12 i KM 13 zaatakowały i zniszczyły most pontonowy zbudowany niedaleko Topolna przez 601. pułk pionierów. Miały przeprawiać się na nim oddziały niemieckie z 3 Dywizji Piechoty z II Korpusu Piechoty. Następnie, kutry wycofywały się Wisłą do Modlina, osłaniając przed Luftwaffe 5-7 IX mosty w Toruniu i 8-9 IX mosty we Włocławku. Niestety, z powodu mielizn na Wiśle, kutry nie mogły płynąć dalej i zostały samo zatopione niedaleko Płocka, pod Duninowem Nowym.
- Wyporność: std 5.2 t
- Wymiary: długość 13.2 m, szerokość 2.2m, zanurzenie 0.7 m
- Napęd: 2 silniki 4 cylindrowe Austro-Daimler o mocy po 60/65 KM, 1 śruba, 1 ster.
- Osiągi: prędkość 18 km/h
- Załoga: 5 podoficerów i marynarzy
- Uzbrojenie: 1 działo wz.1885 kal. 37 mm, 1 ckm Maxim wz.08 kal. 7.92 mm
[edytuj] Źródło
- A. Zasieczny "Broń Wojska Polskiego 1939-1945"
