Koźminek (województwo wielkopolskie)
Z Wikipedii
Współrzędne: 51°47'55.3" N 18°19'59.9" E
| Koźminek | |||
|
|||
| Województwo | wielkopolskie | ||
| Powiat | kaliski | ||
| Gmina | Koźminek | ||
| Położenie | 51° 47' 55.3'' N 18° 19' 59.9'' E |
||
| Liczba mieszkańców • liczba ludności |
1800 |
||
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
62 | ||
| Kod pocztowy | 62-840 | ||
| Tablice rejestracyjne | PKA | ||
|
Położenie na mapie Polski
  Koźminek
|
|||
Koźminek – duża wieś w Polsce (do 1870 r. miasto) położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, w gminie Koźminek przy drodze wojewódzkiej nr DW471.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Koźminek.
Spis treści |
[edytuj] Kalendarium
- 1369 – miejscowość pojawiła się w źródłach historycznych jako miasto na prawie niemieckim, własność Bartosza z Wezenborga herbu Tur
- 1441 – miasteczko przeszło na własność Wojciecha z Pakości, później do książąt raciborskich
- 1450 – Kazimierz IV Jagiellończyk ustanowił w Koźminku dwa jarmarki
- 1458 – miasto wystawiło 6 pieszych na wojnę z zakonem krzyżackim
- 1543 – Koźminek otrzymał prawo urządzania trzeciego jarmarku
- 1505 – miasto przeszło w ręce rodu Ostrorogów
- 1550 – pod opieką starosty Jakuba z Ostroroga Koźminek stał się jednym z ważniejszych ośrodków dysydenckich w Polsce, kościół miejski przeszedł w ręce braci czeskich, którzy otwarli w mieście szkołę dla współwyznawców i drukarnię
- 1555 – na synodzie w Koźminku doszło do zjednoczenia kalwinów i braci czeskich. Był to doniosły moment w dziejach polskiego protestantyzmu, ale unia okazała się krótkotrwała.
- 1570 – w mieście działało 50 rzemieślników, Koźminek posiadał gorzelnię i browar
- 1607 – fara wróciła do katolików
- 1614 – parafia dysydencka została rozwiązana
- 1618 – zaczął się powolny upadek miasta, działało tam już tylko 34 rzemieślników
- 1770 – powstał przemysł tkacki, prowadzony głównie przez niemieckich osadników z Dolnego Śląska
- 1793 – w wyniku II rozbioru Polski Koźminek przeszedł pod władzę pruską. Miał wówczas 342 mieszkańców i 111 domów, działało tam 85 rzemieślników, w czym 30 szewców i 19 krawców
- 1810 – miasto posiadało 737 mieszkańców
- 1860 – 1422 mieszkańców, w tym 980 katolików, 182 ewangelików i 260 Żydów
- 1870 – władze rosyjskie odebrały Koźminkowi prawa miejskie
- 1902 – 2000 mieszkańców
- 1939 – Koźminek wraz z okolicznymi miejscowościami został anektowany przez III Rzeszę i przyłączony administracyjnie do tzw. Warthegau.
- 1940 – władze hitlerowskie urządziły w Koźminku getto, gdzie zgromadziły Żydów z okolicznych miejscowości
- 1941 – likwidacja getta i przewiezienie jego mieszkańców do różnych KZów.
- 1961 – 1433 mieszkańców, z których ok. 50% utrzymuje się z rolnictwa
[edytuj] Zabytki
- Zespół pałacowo-parkowy, klasycystyczny dwór z XVIII wieku, przebudowany w latach 1906-1907. W parku ciekawy drzewostan, w nim 41 drzew w wieku ponad 120 lat
- Kościół parafialny z XIV/XV wieku, przebudowywany na początku XVIII i w XIX wieku, wystrój barokowy
[edytuj] Znane osoby związane z Koźminkiem
- Franciszek Młokosiewicz, generał Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, bohater kampanii Napoleona w Hiszpanii, urodzony w Koźminku w 1769.
- Andrzej Mielęcki, lekarz, uczestnik akcji niepodległościowej na Śląsku, zamordowany przez bojówkarzy niemieckich.
- Józef Faworski czynny w latach 1790-1805 pochodził z Warszawy i za panowania Stanisława Augusta malował portrety pastelami. Ponoć Faworski był kaliszaninem urodzonym w Koźminku k/Kalisza, a długi czas przebywał w Krakowie. Wobec wiadomości źródłowych miejsca jego kolejnych pobytów ustalono w nowej literaturze na podstawie pochodzenia portretowanych przez niego osób. Przypuszczalnie więc Faworski działał kolejno w Łęczyckiem, na Mazowszu, w Sieradzkiem, w Wielkopolsce i być może w Berlinie.
