Język knaan
Z Wikipedii
| כנען - Kenaán | |
| Obszar | Czechy, Łużyce, Polska |
| Liczba mówiących | język wymarły |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki indoeuropejskie *Języki słowiańskie **Języki zachodniosłowiańskie ***język knaan |
| Pismo | hebrajskie |
| Kody języka | |
| ISO 639-1 | - |
| ISO 639-2 | sla |
| SIL | CZK |
| W Wikipedii | |
Zobacz też: język, języki świata
 |
|
Język knaan (nazywany też Leshon Knaan lub język judeosłowiański) - wymarły język (lub grupa języków) diaspory żydowskiej, który rozwinął się na bazie języków słowiańskich, głównie w oparciu o język czeski. Był używany na terenach słowiańskich do czasów średniowiecza. Zaliczany jest do języków zachodniosłowiańskich.
Niektórzy badacze twierdzą, iż przetrwał do czasów o wiele późniejszych, aż do momentu ekspansji kultury aszkenazyjskiej i języka jidysz, przez który został wchłonięty i zasymilowany. Znane jest przynajmniej jedno świadectwo piśmiennicze z końca XVI w. w języku polskim (?), zapisane jednak literami hebrajskimi. Potencjalnym dowodem na tę tezę miałby być również archaiczne zapożyczenia z języków słowiańskich w jidysz, w formach, które w momencie jego ekspansji w językach słowiańskich już nie istniały. Miałyby być to rzekome zapożyczenia z knaan.
Jeszcze inna hipoteza wyjaśniająca pochodzenie elementu słowiańskiego w jidysz, zaproponowana przez Paula Wexlera zakłada, iż on sam ma rodowód judeo-słowiański (judeo-łużycki) a dopiero z czasem został zgermanizowany i błędnie jest klasyfikowany jako język germański.
[edytuj] Piśmiennictwo
Jednym z nielicznych dowodów istnienia języków judeo-słowiańskich (w tym przypadku judeo-polskiego) są napisy na XII i XIII wiecznych brakteatach polskich bitych przez żydowskich mincerzy na dworze Mieszka Starego i Leszka Białego. Jedna z zachowanych inskrypcji brzmi:
| knaan | משקא קרל פלסק |
| transkrypcja | mšk⊃ krl plsk |
| tłumaczenie | Mieszko król Polski |
Jeden ze srebrnych brakteatów Mieszka III. Na czerwono zaznaczono napis משקא קרל - Mieszko król. Reszta napisu nieczytelna. Zapis bez samogłosek jak w jęz. hebrajskim.
[edytuj] Zobacz też
- przykładowe inne polskie brakteaty hebrajskie na angielskiej wikipedii
- języki żydowskie
- Knaanejczycy
- jidysz (Aszkenazyjczycy)
- ladino (Sefardyjczycy)
zachodniosłowiańskie:
czeski • dolnołużycki • górnołużycki • kaszubski • knaan † • polski (staropolski † • średniopolski †) • połabskie † • słowacki • słowiński † • śląski²
wschodniosłowiańskie:
białoruski • Krywiczów † • rosyjski • rusiński • ruski † • staroruski † • ukraiński
południowosłowiańskie:
bułgarski • cerkiewnosłowiański †* • macedoński • serbsko-chorwacki (bośniacki, chorwacki, czarnogórski, serbski) • słoweński • staro-cerkiewno-słowiański †
¹ Język prasłowiański nie jest językiem słowiańskim, ale przodkiem wszystkich języków słowiańskich
² przez literaturę naukową uznawany za dialekt śląski języka polskiego
