Język górnołużycki
Z Wikipedii
| Hornjoserbšćina | |
| Obszar | Łużyce (Niemcy) |
| Liczba mówiących | 55 tys. |
| Ranking | (poza pierwszą 100.) |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki indoeuropejskie Języki słowiańskie Zachodniosłowiańskie Łużyckie Język górnołużycki |
| Pismo | łacińskie |
| Status oficjalny | |
| Język urzędowy | Język regionalny w Niemczech (Brandenburgia i Saksonia) |
| Kody języka | |
| ISO 639-1 | - |
| ISO 639-2 | wen |
| ISO/FDIS 639-3 | hsb |
| SIL | WEN |
| W Wikipedii | |
| Zobacz też: język, języki świata | |
Język górnołużycki - jeden z dwóch języków łużyckich, którym posługują się Serbołużyczanie na niewielkim obszarze wokół Budziszyna we wschodniej części Niemiec.
Język górnołużycki różni się od dolnołużyckiego szeregiem cech oraz odmienną w dużej mierze leksyką, co powoduje, że wzajemne zrozumienie użytkowników obydwu tych języków może być dość trudne. Język dolnołużycki ze względu na pewne cechy bliższy jest językowi polskiemu, natomiast górnołużycki bliższy jest językowi czeskiemu.
Spis treści |
[edytuj] Alfabet górnołużycki
| Alfabet górnołużycki | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| a | b | c | č | ć | d | dź | e | ě | f | g | h | ch | i | j | k | ł | l | m | n | ń | o | ó | p | (q) | r | ř | s | š | t | u | (v) | w | (x) | y | z | ž |
| A | B | C | Č | Ć | D | Dź | E | - | F | G | H | Ch | I | J | K | Ł | L | M | N | - | O | - | P | (Q) | R | - | S | Š | T | U | (V) | W | (X) | (Y) | Z | Ž |
Uwaga: W nowszej wersji "ć" znajduje się po "č". Do roku 2005 można spotkać "ć" w alfabecie po "t".
[edytuj] Gramatyka
Rzeczowniki w górnołużyckim występują w liczbie pojedynczej, podwójnej i mnogiej (podobnie jak w dolnołużyckim) i odmieniają się przez 7 przypadków: mianownik, dopełniacz, celownik, biernik, narzędnik, miejscownik i wołacz (w dolnołużyckim w zasadzie nie wyróżnia się wołacza).
[edytuj] Wymowa
Akcent w górnołużyckim pada na pierwszą sylabę wyrazu (podobnie jak w języku czeskim).
[edytuj] Linki zewnętrzne
zachodniosłowiańskie:
czeski • dolnołużycki • górnołużycki • kaszubski • knaan † • polski (staropolski † • średniopolski †) • połabskie † • słowacki • słowiński † • śląski²
wschodniosłowiańskie:
białoruski • Krywiczów † • rosyjski • rusiński • ruski † • staroruski † • ukraiński
południowosłowiańskie:
bułgarski • cerkiewnosłowiański †* • macedoński • serbsko-chorwacki (bośniacki, chorwacki, czarnogórski, serbski) • słoweński • staro-cerkiewno-słowiański †
¹ Język prasłowiański nie jest językiem słowiańskim, ale przodkiem wszystkich języków słowiańskich
² przez literaturę naukową uznawany za dialekt śląski języka polskiego
