Renzo De Vecchi

Z Wikipedii

Renzo De Vecchi
Data i miejsce urodzenia	3 lutego 1894 Mediolan, Włochy
Pseudonim	El Fioue del Signor
Pozycja	Obrońca
Kariera piłkarska
Lata	Klub	M (G)
1909-1913 1913-1929	A.C. Milan Genoa CFC	? (7) 240 (?)
Reprezentacja narodowa
Lata	Reprezentacja
1910-1925	Włochy	43 (0)

Renzo De Vecchi (ur. 3 lutego 1894 r. w Mediolanie, zm. 14 maja 1967 r.) - włoski piłkarz grający na pozycji lewego obrońcy. Zawodnik klubów A.C. Milan i Genoa CFC. Z reprezentacją Włoch dwukrotny uczestnik igrzysk olimpijskich.

[edytuj] Przebieg kariery

De Vecchi rozpoczął swoją piłkarską karierę w roku 1908, trafiając w wieku 14 lat do młodzieżowej drużyny Milanu. W roku 1909 przeszedł do pierwszego zespołu tego klubu. W mistrzostwach Włoch zadebiutował 16 listopada w derbach Mediolanu przeciwko Ausonii, wygranych 2:1. Rok później, 26 maja, mając 16 lat, zadebiutował we włoskiej reprezentacji narodowej w meczu przeciwko Węgrom.

W mediolańskim zespole grał do sezonu 1912/1913, strzelając 7 bramek. W roku 1913 przeszedł do Genui CFC za 24 tysiące lirów (co zostało uznane za pierwszy profesjonalny transfer w historii piłki nożnej); W Genui De Vecchi rozpoczął pracę zawodową jako bankier (rozgrywki piłkarskie były jeszcze amatorskie).

Z Genuą De Vecchi zdobył 3 tytuły mistrzowskie - w sezonach 1914/1915, 1922/1923 i 1923/1924. Karierę zakończył w wieku 35 lat, w sezonie 1928/1929. W reprezentacji Włoch, w latach 1910 - 1925, rozegrał 43 spotkania nie strzelając w nich żadnej bramki. Brał z nią udział w igrzyskach olimpijskich w latach 1912 i 1920.

Po zakończeniu kariery sportowej współpracował z piłkarskim czasopismem "Calcio Illustrato". W roku 1939 został współtwórcą pierwszego rocznika słynnego włoskiego almanachu piłkarskiego - "Almanacco illustrato del calcio".

[edytuj] Ciekawostki

Ta sekcja może zawierać informacje trywialne, plotkarskie i tym samym niepotrzebne w artykule encyklopedycznym. Staraj się integrować ciekawostki z główną treścią artykułu. Po oczyszczeniu tej sekcji możesz usunąć szablon. Potrzebę wpisania ciekawostek możesz omówić w dyskusji artykułu.

• Nosił pseudonim "El Fioue del Signor" (mediolańskie Syn Boży), co miało odzwierciedlać jego nieprzeciętne umiejętności piłkarskie.
• Był jednym z najbardziej przepisowo grających włoskich zawodników w historii. W ciągu 17 sezonów gry w Genui został zaledwie raz wykluczony z boiska (według wielu obserwatorów była to bardzo kontrowersyjna decyzja sędziego).
• Jest najmłodszym graczem w historii reprezentacji Włoch - zadebiutował w drużynie narodowej w wieku 16 lat, 3 miesięcy i 23 dni.

[edytuj] Bibliografia

• "CentoMilan, il libro ufficiale", Fabrizio Melegari, wyd. Panini, 1999