Nurzyk
Z Wikipedii
| Nurzyk | |||||||||||||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||||||||||||
| Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
| Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
| Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
| Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gromada | ptaki | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podgromada | Neornithes | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nadrząd | neognatyczne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rząd | siewkowe | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzina | alki | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gatunek | nurzyk | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podgatunek | U. aalge aalge U. aalge intermedius* U. aalege californica U. aalge inornata U. aalge ibericus* U. aalge spiloptera* U. aalge albionis U. aalge hyperborea |
||||||||||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
| Uria aalge | |||||||||||||||||||||||||||||
| Pontoppidan, 1763 | |||||||||||||||||||||||||||||
| Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|||||||||||||||||||||||||||||
| * - istnienie osobnych podgatunków sporne | |||||||||||||||||||||||||||||
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
Nurzyk (n. podbielały) (Uria aalge Pontoppidan, 1763) - duży ptak wodny z rodziny alkowatych, zamieszkujący w zależności od podgatunku:
- Uria aalge aalge - gnieździ się we wschodniej Kanadzie, na Grenlandii, Islandii, Wyspach Owczych (niekiedy wyodrębniany w osobny podgatunek Uria aalge spiloptera), Szetlandach i Orkadach oraz południowej Norwegii i na wybrzeżach Bałtyku (niekiedy wyodrębniany w osobny podgatunek Uria aalge intermedius). Zimuje w północno-wschodniej części USA, głównie w Maine oraz na północnym wybrzeżu Hiszpanii.
- Uria aalege californica - zachodnie wybrzeże USA od stanu Waszyngton po Kalifornię
- Uria aalge inornata - Półwysep Koreański, Hokkaido, Sachalin, Kamczatka, wyspy Morza Beringa po Alaskę i zachodnie wybrzeża Kanady
- Uria aalge albionis - osiadły, występuje na Irlandii, południowe części Wielkiej Brytanii, na wybrzeżach Bretanii i Portugalii (niekiedy wyodrębniany w osobny podgatunek Uria aalge ibericus) oraz na Wyspach Berlenga
- Uria aalge hyperborea - gnieździ się na Svalbardzie w północnej części Półwyspu Skandynawskiego oraz północno-zachodniej Rosji od Murmańska po Nową Ziemię
W Polsce pojawia się podczas przelotów i zimą od września do maja.
- Cechy gatunku
- Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W upierzeniu godowym wierzch ciała, szyja i głowa czarne. Krawędzie lotek I rzędowych białe, widoczne przy złożonych skrzydłach jako białe linie. U niektórych podgatunków wokół oka biała obwódka, od której odchodzi łukowata linia na pokrywy uszne. Spód ciała Biały z czarnym kreskowaniem po bokach. Osobniki młodociane oraz dorosłe w szacie spoczynkowej mają barwę czarną zastąpioną czarnobrązową, gardło, boki szyi oraz bok głowy za okiem bieleją. Dziób czarny, prosty.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 44-50 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 64-71 cm
waga ok. 700-1200 g - Biotop
- Skaliste wybrzeża morskie, poza okresem lęgowym pełne morze.
- Gniazdo
- Jaja składa na nagiej skale, tworzy kolonie.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg (może być powtórzony, jeśli zostanie utracony w 14-16 dni od zniesienia jaja), składając w maju-lipcu (od marca na Pacyfiku) zwykle jedno jajo o gruszkowatym kształcie. Barwa jaja zmienna, od cielistej, brązowej po zieloną lub niebieską, z różnobarwnym nakrapianiem.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres 28-34 dni przez obydwoje rodziców zmieniających się co 12-24 godziny. Pisklę opuszcza gniazdo po 18-25 dniach, a zdolność do lotu zdobywa w wieku 39-46 dni.
- Pożywienie
- Drobne ryby i bezkręgowce, które chwytają nurkując.
- Ochrona
- Gatunek chroniony.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski, ptaki Polski.
