Nowa Kaledonia
Z Wikipedii
Nouvelle-Calédonie Nowa Kaledonia |
|||||
|
|||||
Hymn: La Marseillaise (Marsylianka) |
|||||
Język urzędowy | francuski | ||||
Stolica | Numea | ||||
Status terytorium | terytorium zależne | ||||
Zależne od | Francji | ||||
Głowa terytorium | Prezydent Nicolas Sarkozy | ||||
w jego imieniu | Wysoki Komisarz Yves Dassonville | ||||
Szef rządu | prezydent rządu Harold Martin |
||||
Powierzchnia • całkowita • wody śródlądowe |
19 058 km² 18 575,5 km² |
||||
Liczba ludności (2005) • całkowita • gęstość zaludnienia |
232 258 12,5/km² osób/km² |
||||
Jednostka monetarna | frank CFP (XPF) | ||||
Rok utworzenia | 1853 | ||||
Strefa czasowa | UTC +11 | ||||
Kod ISO 3166 | NC/NCL/540 | ||||
Domena internetowa | .nc | ||||
Kod samochodowy | NCL | ||||
Kod telefoniczny | +687 | ||||
Nowa Kaledonia (Nouvelle Calédonie) – francuskie terytorium zależne w zachodniej części Oceanu Spokojnego, w Melanezji, około 1400 km na wschód od Australii i 1 500 km na północny zachód od Nowej Zelandii.
Spis treści |
[edytuj] Geografia
W skład terytorium wchodzi wyspa Nowa Kaledonia wraz z przybrzeżnymi wyspami (m.in. Wyspy Lojalności, Pins, Chesterfield).
Preferowaną przez melanezyjskich ludność (określającą siebie jako Kanak) nazwą państwa, będącą w czasami w użyciu również przez tamtejszych Francuzów i pozostałych mieszkańców pochodzenia europejskiego lub azjatyckiego jest Kanaky.
Powierzchnia całego terytorium zamorskiego Nowej Kaledonii wynosi 18,6 tys. km², w tym główna wyspa - 16,8 tys. km². 179 tys. mieszkańców (1993). Stolicą terytorium jest Numea (Nouméa) w południowej części wyspy Nowa Kaledonia. Melanezyjscy Kanakowie stanowią 42,5% mieszkańców, biali 37,1%, Polinezyjczycy 11,8%. Poza tym głównie Azjaci.
Wnętrze głównej wyspy jest górzyste z najwyższym szczytem Górą Panié 1628 m n.p.m. Klimat tropikalny, opady sezonowe, 1 500 mm na Wyspach Lojalności, 2 000 na wschodnim wybrzeżu, 4 000 w górach, 1 200 na zachodzie.
Nowa Kaledonia jest pochodzenia kontynentalnego - jest fragmentem Gondwany. Najpierw 85 mln lat temu oddzieliła się od Australii, a 65 mln od Nowej Zelandii. Izolacja od gatunków powstających w innych rejonach świata, jak ssaki, spowodowała, że wyspa stała się ,,arką Noego" dla wielu różnorodnych, prymitywnych organizmów, głównie roślin jak np. araukaria.
Przed przybyciem ludzi żył tu m.in. Sylviornis neocaledoniae o wysokości 1,7 m i wadze 30 kg. Obecnie żyje tu 21 endemicznych ptaków, w tym kagu będący jedynym gatunkiem w rodzinie Rhynochetidae. Z 69 gatunków gadów endemicznych jest 62. Zwierzęta te są zagrożone przez sprowadzone i zdziczałe szczury, koty, psy i świnie.
[edytuj] Podział administracyjny
Nowa Kaledonia dzieli się na trzy prowincje, te zaś podzielone są na 33 gminy.
Prowincjami Nowej Kaledonii są:
- Province Sud (Prowincja Południowa) ze stolicą w Numei
- Province Nord (Prowincja Północna) ze stolicą w Koné
- Province des îles Loyauté (Prowincja Wysp Lojalności) ze stolicą w Lifou
[edytuj] Historia
Wyspy zostały zasiedlone około 1 500 lat p.n.e. Około XI wieku przybyli tu Polinezyjczycy i wymieszali się z rdzenną ludnością. Nowa Kaledonia została odkryta przez Europejczyków w 1774 r. przez Jamesa Cooka. Nazwę swą wywodzi od łac. nazwy Szkocji - Caledonia - zgodnie z powszechną niegdyś praktyką nazywania nowo odkrytych terytoriów (a także - nowo budowanych osad) tak jak terytoria i miejsca już istniejące. Od 1853 stanowiła posiadłość francuską. W latach 1864-94 istniała tu kolonia karna, gdzie deportowano wielu skazanych komunardów. W czasie II wojny światowej była ważną bazą wojsk alianckich na Pacyfiku. Od 1946 uznana za terytorium zamorskie Francji. W latach 80. doszło do licznych zatargów z Francją, spowodowanych dążeniami niepodległościowymi rdzennej ludności. W 1988 roku podpisano porozumienie o odłożeniu na 10 lat kwestii referendum nad przyszłym statusem politycznym terytorium. W roku 1998 Nowa Kaledonia, przyjmując status terytorium zamorskiego (fr. territoire d'outre mer), weszła zarazem w związek wolnego stowarzyszenia państw z Francją. Nowa Kaledonia jest obecnie w pełni samodzielna administracyjnie, lecz posiada reprezentantów w parlamencie francuskim.
[edytuj] Gospodarka
Na Nowej Kaledonii znajdują się bardzo bogate złoża rud niklu (ok. 12% światowego wydobycia - 3. miejsce w świecie i 1/4 światowych zasobów) i kobaltu (ok. 8% światowego wydobycia - 4. miejsce). Dużym ośrodkiem hutnictwa niklu jest Numea. Eksploatacja surowców mineralnych przyczyniła się jednak do degradacji środowiska w wielu miejscach wyspy. Poza terenami przemysłowymi rozwija się turystyka - ok. 100 tys. turystów rocznie.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Nowa Kaledonia - zdjęcia i informacje na temat wysp i mieszkańców Nowej Kaledonii
[edytuj] Przypisy
Departamenty zamorskie
Gwadelupa (971) • Martynika (972) • Gujana Francuska (973) • Reunion (974)
Zbiorowości zamorskie
Saint-Pierre i Miquelon (975) • Majotta (985) • Wallis i Futuna (986) • Polinezja Francuska (987) • Saint-Barthélemy • Saint-Martin
Nowa Kaledonia
Nowa Kaledonia (988)
Terytoria bez stałej ludności
Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne (984) • Clipperton
Zobacz też Podział administracyjny Francji
Australia • Fidżi • Kiribati • Mikronezja • Nauru • Nowa Zelandia • Palau • Papua-Nowa Gwinea • Samoa • Tonga • Tuvalu • Vanuatu • Wyspy Marshalla • Wyspy Salomona
Terytoria zależne
Baker • Clipperton • Guam • Howland • Jarvis • Johnston • Kingman • Mariany Północne • Midway • Niue • Norfolk • Nowa Kaledonia • Palmyra • Pitcairn • Polinezja Francuska • Samoa Amerykańskie • Tokelau • Wake • Wallis i Futuna • Wyspa Bożego Narodzenia • Wyspy Ashmore i Cartiera • Wyspy Cooka • Wyspy Kokosowe • Wyspy Morza Koralowego
Integralne części państw położonych poza Australią i Oceanią
Hawaje (część Stanów Zjednoczonych) • Papua, Papua Zachodnia (część Indonezji) • Wyspa Wielkanocna, Sala y Gómez (część Chile) • Ogasawara Shotō, Minami Tori-shima, Okino Tori-shima, Kazan Rettō (część Japonii)