Sulęcin
Z Wikipedii
Współrzędne: 52°27' N 15°07' E
Sulęcin | |||||
|
|||||
Województwo | lubuskie | ||||
Powiat | sulęciński | ||||
Gmina - rodzaj |
Sulęcin miejsko-wiejska |
||||
Prawa miejskie | 1244 | ||||
Burmistrz | Michał Deptuch | ||||
Powierzchnia | 8,56 km² | ||||
Położenie | 52° 27' N 15° 07' E |
||||
Liczba mieszkańców (2005) - liczba ludności - gęstość |
10 310 1165,8 os./km² |
||||
Strefa numeracyjna (do 2005) |
95 | ||||
Kod pocztowy | 69-200 | ||||
Tablice rejestracyjne | FSU | ||||
Położenie na mapie Polski
|
|||||
TERC10 (TERYT) |
4081007044 | ||||
Miasta partnerskie | Beeskow Kamen Friedland Nowy Tomyśl |
||||
Urząd miejski3
ul. Lipowa 1869-200 Sulęcin tel. 95 755-36-01; faks 95 755-21-22 (e-mail) |
|||||
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons | |||||
Strona internetowa miasta |
Sulęcin (niem. Zielenzig) to miasto powiatowe w woj. lubuskim, w powiecie sulęcińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Sulęcin. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. gorzowskiego. Liczy ponad 10 tys. mieszkańców.
Wzmiankowane od XIII wieku (1244 jako Zulenche, 1286 Sulenzec, 1289 Sulenzhit, 1347 Zcullentzk, 1575 Zyllenzig). Nazwa typu appelativa - pochodzi od nazwy rodowej Sulęta (por. imiona Sulimir, Sulisław).
Spis treści |
[edytuj] Historia
Miasto rozwinęło się ze słowiańskiej osady targowej na skrzyżowaniu szlaków Frankfurt nad Odrą - Poznań, Krosno Odrzańskie – Gorzów Wielkopolski. Do XII wieku znajdowało się we władaniu piastowskich książąt Śląska. Henryk Brodaty przekazał miasto wraz z 10 wsiami Mroczkowi z Pogorzeli, który z kolei oddał je w 1244 roku templariuszom. W 1258 roku przeszło pod panowanie branderburskie. W 1269 Otto, magrabia brandenburski wzniósł w Sulęcinie zamek. Po kasacie zakonu w XIV wieku dobra zostały przejęte przez joannitów. Władali oni miastem i okolicą aż do 1810 roku – do sekularyzacji.
W 1574 roku w mieście doszło do spotkania udającego się do Warszawy orszaku Henryka Walezego z powitalną delegacją polskiej szlachty. W 1657 roku przez miasto przeszła ekspedycja odwetowa Stefana Czarnieckiego przeciwko Brandenburgii.
3 lutego 1945 Sulęcin został zdobyty po ciężkich walkach przez wojska 1 Frontu Białoruskiego Armii Radzieckiej. Miasto w wyniku działań wojskowych nie zostało zniszczone, jednak podczas stacjonowania wojsk radzieckich zostało zniszczone w 50%, przez umyślne podpalanie najokazalszych budynków. Po wojnie wschodnia część ziemi lubuskiej wraz z Sulęcinem została przyłączona do terytorium Polski jako część Ziem Odzyskanych.
[edytuj] Zabytki
- Gotycki kościół św. Mikołaja z XIV wieku
- Neogotycki kościół z XIX wieku
- Fragmenty średniowiecznych murów obronnych
[edytuj] Przemysł
Fabryka kabli elektrycznych MOLEX POLSKA
[edytuj] Transport
Przez miasto przebiegaja drogi wojewódzkie:
137 - Słubice-Ośno Lubuskie-Sulęcin-Międzyrzecz-Trzciel,
138 - Gubin-Torzym-Sulęcin-Trzebów-droga krajowa nr 22,
Istnieją bezpośrednie połączenia autobusowe do Poznania, Szczecina, Gorzowa Wielkopolskiego, Zielonej Góry oraz kolejowe do Rzepina i Międzyrzecza.
[edytuj] Sport
- STS Olimpia Sulęcin stale zajmuje wysokie miejsca w II lidze siatkówki mężczyzn.
- MKS Stal Sulęcin gra w IV lidze piłki nożnej.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy: Autopilot • Google Maps • Szukacz • Targeo • Zumi
- Zdjęcia satelitarne: Google Maps • Wikimapia • Zumi
Brzeźno • Drogomin • Długoszyn • Długoszyn-Kolonia • Długoszynek • Glisno • Grochowo • Grzeszów • Małuszów • Miechów • Ostrów • Rychlik • Sulęcin • Trzebów • Trzemeszno Lubuskie • Tursk • Wielowieś • Wędrzyn • Żarzyn • Żubrów
Miasta: Lubniewice • Sulęcin • Torzym
Gminy miejsko-wiejskie: Lubniewice • Sulęcin • Torzym
Gminy wiejskie: Krzeszyce • Słońsk