Sokal
Z Wikipedii
Współrzędne: 50°48' N 24°28' E
Sokal | |||
|
|||
Państwo | Ukraina | ||
Obwód | lwowski | ||
Położenie | 50° 48' N 24° 28' E |
||
Ludność (2001) • liczba ludności |
21 693 |
||
Nr kierunkowy | +3083 257 | ||
Kod pocztowy | 80000 | ||
Miasta partnerskie | Opole Lubelskie | ||
Położenie na mapie kraju
|
Sokal (ukr. Сокаль) - miasto na Ukrainie, na Wołyniu, nad Bugiem, w obwodzie lwowskim, w rejonie sokalskim, do 1951 w Polsce, do 1945 w województwie lwowskim, w powiecie sokalskim, do 1951 w województwie lubelskim; około 21,5 tys. mieszk. (2007).
Do roku 1914 linia kolejowa oraz przejście graniczne Galicji i Rosji.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Miasto założone przez księcia mazowieckiego Ziemowita w 1424 roku na prawie magdeburskim.
- Pierwsze wzmianki o Sokalu pochodzą z XI w., jako o ważnym mieście w księstwie włodzimierskim.
- W 1366 r. dostało się pod panowanie Polski piastowskiej. W 1410 r. weszło w skład województwa bełskiego.
- 2 sierpnia 1519 klęska wojsk polsko-litewskich pod wodzą hetmana wielkiego litewskiego Konstantego Ostrogskiego w bitwie pod Sokalem z Tatarami. Fryderyk Herburt bronił przed Tatarami w otwartym polu miasta Sokal, swoją walkę zakończył bohaterską śmiercią w Bitwie pod Sokalem, zostawiając pięcioro dzieci, Elżbietę, . Polski poeta okresu baroku Mikołaj Sęp-Szarzyński w kilkadziesiąt lat później poświęcił Fryderykowi swój poemat "Pieśń o Fridruszu, co pod Sokalem zabit",
- Po pierwszym rozbiorze znalazło się w zaborze austriackim, w prowincji Lodomeria.
- 19 października 1918 Sokal znalazł się w Zachodnioukraińskiej Republice Ludowej, następnie do Polski.
- W okresie międzywojennym znajdował się w województwie lwowskim, w powiecie sokalskim.
- Od 1939 r. należał do ZSRR, a od 1941 do Generalnego Gubernatorstwa.
- Od 1944 część Sokala należała do Polski, po czym od 15 lutego 1951, w ramach umowy o zamianie granic do Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej będącej częścią ZSRR.
Kolebka rodu Sokalskich. Pierwotne miejsce kultu Matki Bożej Sokalskiej. Święty obraz został przeniesiony do Sanktuarium w Hrubieszowie.