Maria Medycejska
Z Wikipedii
Maria Medycejska (wł. Maria de' Medici), (ur. 26 kwietnia 1575 we Florencji – zm. 3 lipca 1642 w Kolonii) – królowa Francji z rodu włoskich Medyceuszy, druga żona Henryka IV (od 1600). Sprawowała regencję, wraz z kardynałem Richelieu, w okresie małoletniości syna Ludwika XIII. Jej polityka prohiszpańska i intrygi dworskie spowodowały zatarg z synem i jej uwięzienie. W 1631 r. uciekła do Holandii.
Była córką Franciszka I Medyceusza Wielkiego, księcia Toskanii (1541–1587) i Joanny, arcyksiężniczki austriackiej (1548–1578). Urodziła się we Florencji, we Włoszech.
5 sierpnia 1600 poślubiła króla Henryka IV, zastąpiła jego pierwszą żonę - Małgorzatę de Valois. Ich małżeństwo nie należało do szczęśliwych, Henryk miał wiele kochanek, których stałą obecność Maria zmuszona była znosić. Dwukrotnie została wygnana z Francji. Po raz pierwszy Richelieu wygnał ją do Brukseli za intrygi. Tam jednak, wspólnie z panią de Chevruse, księciem Orleańskim, księciem de Chalais, hrabią de Montmorency i hrabią Cinq-Marsem wichrzyła jeszcze bardziej. Po pierwszym wygnaniu powróciła do Francji, po czym została wygnana po raz drugi. Na tym drugim wygnaniu zmarła. To dzięki Marii kardynał Richelieu osiągnął tak wysokie stanowisko - (uczyniła go biskupem Lucon, a następnie kardynałem i swoim ministrem). Podobno znienawidziła go dopiero wtedy, gdy poprowadził wojska francuskie do jej ojczyzny - Włoch.
[edytuj] Potomstwo
Była matką:
- Ludwika XIII, króla Francji, męża Anny Austriaczki,
- Elżbiety Francuskiej, królowej Hiszpanii, żony Filipa IV Habsburga,
- Krystyny Marii Francuskiej, księżnej Sabaudii, żony Wiktora Amadeusza I Sabaudzkiego,
- Mikołaja,
- Gastona, księcia Orleanu,
- Henrietty Marii Francuskiej, królowej Anglii, żony Karola I.
| Poprzednik Małgorzata de Valois |
 |
Królowa Francji 1600-1610 |
|
Następca Anna Austriaczka |
