Mała Konstytucja z 1919

Z Wikipedii

Mała Konstytucja z 20 lutego 1919 r. to Uchwała Sejmu Ustawodawczego z dnia 20 lutego 1919 r. w sprawie powierzenia Józefowi Piłsudskiemu dalszego sprawowania urzędu Naczelnika Państwa (Dz.Pr.P.P. Nr 19, poz. 226).

Rzeczpospolita Polska
Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka II RP Ustrój polityczny Mała Konstytucja z 1919 Konstytucja marcowa Nowela sierpniowa Konstytucja kwietniowa Rozporządzenia Prezydenta Sądownictwo Najwyższy Trybunał Administracyjny Trybunał Stanu Trybunał Kompetencyjny Sąd Najwyższy Prokuratoria Generalna Parlament Sejm Sejm Ustawodawczy Sejm I Kadencji Sejm II Kadencji Sejm III Kadencji Sejm IV Kadencji Sejm V Kadencji Posłowie Senat Senat I Kadencji Senat II Kadencji Senat III Kadencji Senat IV Kadencji Senat V Kadencji Senatorowie Prezydenci Premierzy Rząd Podział administracyjny Wojewodowie Wybory parlamentarne Partie polityczne Polityka zagraniczna Naczelnik państwa Wikiprojekt Polityka

Spis treści

1 Ustrój państwa wg Małej Konstytucji
2 Prawa i ograniczenia Naczelnika Państwa
3 Kalendarium Małej Konstytucji:
4 Przypisy

[edytuj] Ustrój państwa wg Małej Konstytucji

Mała Konstytucja wprowadzała w Polsce system rządów komitetowych^[1] - najwyższą władzę w państwie stanowił Sejm Ustawodawczy, którego wolę wykonywać miał Naczelnik Państwa oraz Rada Ministrów, jako swoisty komitet pozbawiony własnych, niezależnych od parlamentu uprawnień.

[edytuj] Prawa i ograniczenia Naczelnika Państwa

Naczelnik Państwa na podstawie "porozumienia z Sejmem" powoływał rząd.
Naczelnik Państwa i rząd byli odpowiedzialni przed Sejmem.
Naczelnik Państwa został pozbawiony inicjatywy ustawodawczej.
Naczelnik Państwa nie posiadał prawa do rozwiązywania parlamentu.
Akty prawne wydawane przez Naczelnika Państwa wymagały kontrasygnaty właściwego ministra.

[edytuj] Kalendarium Małej Konstytucji:

uchwalona 20 lutego 1919 roku
ogłoszona 27 lutego 1919 roku w "Dzienniku Praw Państwa Polskiego" Nr 19, pod poz. 226
weszła w życie 27 lutego 1919 roku, pozbawiając mocy obowiązującej Dekret z dnia 22 listopada 1918 r. o najwyższej władzy reprezentacyjnej Republiki Polskiej (Dz.Pr.P.P. Nr 17, poz. 41)
zmieniona 25 lutego 1920 roku przez Uchwałę Sejmu z dnia 13 lutego 1920 r. uzupełniającą uchwałę Sejmu z dnia 20 lutego 1919 r. (Dz.U. Nr 17, poz. 84)
uchylona 1 czerwca 1921 roku przez art. 126 ust. 2 Ustawy z dnia 17 marca 1921 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 44, poz. 267) oraz - w stosunku do praw i obowiązków Naczelnika Państwa - art. 2 Ustawy przechodniej z dnia 18 maja 1921 r. do Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 marca 1921 r. w sprawie tymczasowej organizacji władzy zwierzchniej Rzeczypospolitej (Dz.U. Nr 44, poz. 268).