Leo von Caprivi

Z Wikipedii

Leo von Caprivi 1831-1899
Kanclerz Rzeszy i premier Prus
Okres urzędowania	od 1890 do 1894
Poprzednik	Otto von Bismarck
Następca	Chlodwig zu Hohenlohe-Schillingsfürst

Hr. Georg Leo von Caprivi de Caprara de Montecuculi, (ur. 24 lutego 1831 w Charlottenburgu, zm. 6 lutego 1899 w Skórzynie – niem. Skyren), kanclerz Rzeszy od 20 marca 1890 do 26 października 1894.

Do wojska wstąpił w 1849, przeszedł przez wszystkie stopnie kariery wojskowej. Uczestniczył w wojnie austriacko-pruskiej 1866 w stopniu majora sztabu generalnego przy głównym komendancie I korpusu. Podczas wojny francusko-pruskiej 1870-1871 był podpułkownikiem i szefem sztaby V korpusu. W 1877 został mianowany generałem, a w 1882 komendantem 30. dywizji w Metzu.

W 1883 powołany został na szefa admiralicji, czyli ministra marynarki niemieckiej. Po odejściu Bismarcka, niespodziewanie został 20 marca 1890 kanclerzem. Z początku piastował też stanowisko prezesa ministrów Prus, godność tę złożył dopiero 24 marca 1892.

Odnowienie trójprzymierza, reforma wojskowa i traktaty handlowe z Austro-Węgrami, Włochami, Belgią, Szwajcarią, Rumunią i Rosją, za które w dniu 18 grudnia 1891 wyniesiony został do godności hrabiowskiej, są wybitniejszymi punktami jego działalności politycznej. Za jego rządów, stosowanie prawa przeciwko socjalistom zostało złagodzone; prawo z dnia 4 maja 1874 o karach za odprawianie nabożeństw, uchylone zostało już w 1890; w Poznańskim oraz w Alzacji i Lotaryngii, zaniechany został system bezwzględnego niemczenia; zniesiono dokuczliwe przepisy paszportowe itd.

Powodem ustąpienia Leo von Caprivi 26 października 1894 był zbyt łagodny projekt ustawy przeciwko wywrotowcom, w rzeczywistości upadek jego był skutkiem długiej i wytrwałej kampanii, jaką prowadzili przeciw niemu junkrowie i stronnictwo agrarne pod protektoratem księcia Bismarcka.