Grumman G-21 Goose

Z Wikipedii

Grumman G-21 Goose (dane wersji G-21A)
Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Grumman
Typ	wodnosamolot typu amfibia
Konstrukcja	górnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej, podwozie główne – kołowe, wciągane w locie
Załoga	2
Historia
Data oblotu	29 maja 1937
Lata produkcji	1937 – 1945
Dane techniczne
Napęd	2 silniki gwiazdowe, 9-cylindrowy Pratt & Whitney R-985 Wasp Junior
Moc	445 KM (330 kW) (każdy)
Wymiary
Rozpiętość	14,90 m
Długość	11,70 m
Wysokość	3,70 m
Powierzchnia nośna	34,80 m²
Masa
Własna	2 460 kg
Startowa	3 600 kg
Osiągi
Prędkość maksymalna	320 km/h
Prędkość przelotowa	305 km/h
Prędkość wznoszenia	5,5 m/s
Pułap	6 400 m
Zasięg	1 030 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
tylko wersje wojskowe 2 karabiny maszynowe Browning M2 kal. 12,7 mm 2 bomby głębinowe o wadze 120 kg (każda)
Liczba miejsc
6 (wersje nieuzbrojone)
Użytkownicy
Stany Zjednoczone, Argentyna, Boliwia, Brazylia, Francja, Holandia, Japonia, Kanada, Kuba, Paragwaj, Peru, Portugalia, Szwecja, Wielka Brytania

Grumman G-21 Goose – amerykańska łódź latająca z okresu II wojny światowej

[edytuj] Historia

Pomysł na budowę lekkiego wodnosamolotu typu amfibia zrodził się wśród bogatych biznesmenów z Nowego Jorku, którzy zwrócili się do wytwórni Grumman Aircraft Engineering Corporation specjalizującej się w budowie wodnosamolotów o budowę lekkiego wodnosamolotu, którym mogliby latać ze swoich rezydencji na Long Island do biur na Manhattanie oraz mogłyby startować zarówno z powierzchni wody jak i z powierzchni ziemi.

W 1936 roku w wytwórni opracowano nowy wodnosamolot oznaczony jako Grumman G-21. Samolot ten w założeniu był samolotem dyspozycyjnym i przeznaczonym do prywatnych użytkowników. W dniu 29 maja 1937 roku dokonano jego oblotu, w czasie prób potwierdził on założenia jakie założono przy jego opracowaniu.

Zaraz też zamówiono dla osób prywatnych serię 12 samolotów tego typu i rozpoczęto ich produkcję. Pierwszy samolot seryjny był już gotowy 3 lipca 1937 roku.

Już po rozpoczęciu jego produkcji seryjnej samolotem Grumman G-21 zainteresowały się również linie lotnicze a także lotnictwo wojskowe.

W związku z tym zainteresowaniem powstały kolejne wersje samolotu, różniące się od prototypu mocniejszymi silnikami oraz wyposażeniem. Powstały również wersje wojskowe uzbrojone w karabiny maszynowe oraz w bomby głębinowe. Gdy zainteresowało się nim lotnictwo brytyjskie otrzymał on dodatkowe oznaczenie Goose (pol. Gęś), którym to oznaczenie używano w RAF-ie.

Samoloty Grumman G-21 Goose produkowany był w latach 1937 – 1945 i w tym okresie łącznie wyprodukowano około 350 samolotów wszystkich wersji^[1]

Wersje samolotów Grumman G-21 Goose:

• G-21 – prototyp i pierwsza seria produkcyjna
• G-21A (oznaczenie wojskowe OA-9) – wersja z mocniejszym silnikiem, przejęta przez lotnictwo wojskowe
• JRF-1 i JRF-4 – wersje dla marynarki wojennej
• JRF-2 i JRF-3 – wersje dla Straży Ochrony Wybrzeża
• JRF-5 (oznaczenie brytyjskie Goose-I) i JRF-6 (oznaczenie brytyjskie Goose-IIA) – wersje przeznaczone dla lotnictwa RAF.

[edytuj] Użycie

Wodnosamolot Grumman G-21 Goose początkowo był przeznaczony dla lotnictwa cywilnego i miał to być samolot dyspozycyjny. Takie też przeznaczenie miały pierwsze wyprodukowane samoloty.

W późniejszym okresie samoloty te zostały częściowo przejęte przez lotnictwo Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych oraz Straż Ochrony Wybrzeża. A następnie trafiły tam specjalne produkowane dla lotnictwa wojskowego samoloty.

Samoloty tego typu zostały zakupione także przez lotnictwa innych państw, gdzie były w okresie II wojny światowej używany w lotnictwie wojskowym, do celów komunikacyjnych, lotów zwiadowczych i ratowniczych.

Po zakończeniu II wojny światowej część z tych samolotów zakupiło lotnictwo cywilne oraz użytkownicy prywatni. Samoloty tego typu używano w lotnictwie cywilnym do połowy lat osiemdziesiątych XX wieku.

[edytuj] Opis konstrukcji

Samolot Grumman G-21 Goose to wodnosamolot w układzie latającej łodzi, górnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej.

Kadłub o podłożu dwuredanowym, konstrukcji skorpuowej. Z przodu kadłuba pod płatami mieściła się dwumiejscowa kabina załogi, a za nią kabina główna mieszcząca miejsca dla 6 osób. Podwozie główne kołowe wciągane w locie w boki kadłuba, a kółko ogonowe w kadłub.

Napęd stanowił dwa silniki gwiazdowe umieszczone w gondolach na skrzydłach samolotu po obu stronach kadłuba.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Różne źródła podają liczbę od 345 do 365 wyprodukowanych samolotów

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Zdjęcia

p • d • e

Amerykańskie samoloty wojskowe z okresu II wojny światowej

Samoloty myśliwskie	FR • F2A • F4F • F4U • F6F • F7F • F8F • P-26 • P-35 • P-36 • P-38 • P-39 • P-40 • P-43 • P-47 • P-51 • P-61 • P-63 • P-70 • P-80
Samoloty bombowe i torpedowe	A-20 • A-26 • B-17 • B-18 • B-23 • B-24 • B-25 • B-26 • B-29 • B-32 • B-34 • B-37 • SBC • SBN • SB2A • SB2C • SB2U • SBD • TBD • TBF
Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe	L-3 • L-4 • PBY • J2F • J4F • OS2U • SOC • SO3C • SC
Samoloty szkolne	PT-17 • T-6
Samoloty transportowe i szybowce	C-46 • C-47 • C-54 • C-87 • CG-13 • CG-3 • CG-4
Śmigłowce	R-4
Konstrukcje prototypowe i doświadczalne	FL • F8B • TB2D • XF5F • XP-46 • XP-49 • XP-50 • XP-52 • XP-54 • XP-55 • XP-56 • XP-57 • XP-58 • P-59 • XP-62 • XP-67 • XP-68• XP-71 • P-75 • XP-76 • XP-77 • XP-79 • XP-81 • P-82 • XP-83 • XA-41 • AM • XB-19 • XB-27 • XB-28 • XB-30 • XB-31 • XB-33 • YB-35 • XB-38 • XB-39 • YB-40 • XB-41 • XB-42 • XB-43 • XB-46 • XB-48 • XPB2M • XTB2F • TBY
Amerykańskie samoloty wojskowe przed 1939 Amerykańskie samoloty wojskowe po II WŚ