Goryczkowa Czuba
Z Wikipedii
| Goryczkowa Czuba | |
 Goryczkowa Czuba od strony Pośredniego Wierchu Goryczkowego |
|
| Państwo |  Polska /  Słowacja, Europa |
| Pasmo | Tatry, Karpaty |
| Wysokość | 1913 m n.p.m. |
| Wybitność | 112 m |
Goryczkowa Czuba (słow. Goričkova kopa lub Horičkova kopa) – szczyt w Tatrach Zachodnich, leżący w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej. Jego nazwa nie pochodzi od często występującej w Tatrach rośliny goryczki, lecz od popularnego wśród górali nazwiska. Wznosi się na wysokość 1 913 m n.p.m. i zbudowany jest z granitoidów. W tym miejscu bowiem w wapiennych Tatrach Zachodnich znajduje się tzw. wyspa krystaliczna Goryczkowej – góry zbudowane ze skał krystalicznych (granit, gnejs). Występują w nich liczne żyły hydrotermalne.
Stoki Goryczkowej Czuby zaliczane są do szczególnie lawiniastych. Od sąsiedniego w tej grani (w kierunku na zachód) szczytu Wysokiej Suchej Czuby oddzielony jest przełęczą Wysokie Wrótka, od położonego na wschód Pośredniego Goryczkowego Wierchu Goryczkową Przełęczą Świńską. Po południowej, słowackiej stronie zbocza Goryczkowej Czuby opadają do Doliny Cichej (do dna doliny w tym miejscu ok. 650 m różnicy wysokości). Po północnej, polskiej stronie od szczytu do Doliny Bystrej biegnie długi grzbiet, zwany Kondratowym Wierchem, który oddziela od siebie dwie dolinki: Suchą Dolinę Kondracką i Dolinę Świńską (zachodnia odnoga Doliny Goryczkowej. Do dolin tych spadają z wierzchołka Goryczkowej Czuby urwiste turnie.
Wśród skał ciekawa roślinność tatrzańska, m. in. takie rzadkie gatunki, jak: rojnik górski, jastrzębiec pomarańczowy, fiołek żółty sudecki, pierwiosnek maleńki. Z bardziej pospolitych tatrzańskich roślin masowo występuje tu dzwonek wąskolistny i alpejski, ciemiężyca zielona.
Pierwsze wejście zimowe na szczyt: F. Antoniak, Józef Lesiecki w 1908 r. Na mapie Hacqueta z 1796 szczyt oznaczony był jako Gorecnowa.
[edytuj] Szlaki turystyczne
– czerwony z Doliny Kościeliskiej przez Czerwone Wierchy, Kasprowy Wierch, Świnicę i Orlą Perć do przełęczy Krzyżne. Szlak prowadzący granią główną Tatr i bardzo atrakcyjny widokowo. Nie prowadzi przez szczyt Goryczkowej Czuby, lecz trawersuje ją po południowej stronie.
[edytuj] Bibliografia
- Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
- Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
- Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” S.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
Huciańska Przełęcz • Biała Skała • Siwa Kopa • Siwy Wierch • Palenica Jałowiecka • Zuberski Wierch • Mała Brestowa • Brestowa • Skrajna Salatyńska Przełęcz • Salatyn • Pośrednia Salatyńska Przełęcz • Mały Salatyn • Salatyńska Kopa • Przełęcz pod Dzwonem • Spalona • Spalona Przełęcz • Pachoł • Banikowska Przełęcz • Banówka • Przełęcz nad Zawratami • Hruba Kopa • Hruba Przehyba • Trzy Kopy • Smutna Przełęcz • Rohacz Płaczliwy • Rohacka Przełęcz • Rohacz Ostry • Jamnicka Przełęcz • Wołowiec • Dziurawa Przełęcz • Łopata • Niska Przełęcz • Jarząbczy Wierch • Jarząbcza Przełęcz • Kończysty Wierch • Starorobociańska Przełęcz • Starorobociański Wierch • Gaborowa Przełęcz • Błyszcz • Pyszniańska Przełęcz • Kamienista • Hlińska Przełęcz • Smreczyński Wierch • Smreczyńska Przełęcz • Tomanowy Wierch • Tomanowa Przełęcz • Ciemniak • Mułowa Przełęcz • Krzesanica • Litworowa Przełęcz • Małołączniak • Małołącka Przełęcz • Kopa Kondracka • Przełęcz pod Kopą Kondracką • Suchy Wierch Kondracki • Gładki Przechód • Suche Czuby Kondrackie • Goryczkowa Czuba • Goryczkowa Przełęcz Świńska • Pośredni Goryczkowy Wierch • Goryczkowa Przełęcz nad Zakosy • Kasprowy Wierch • Sucha Przełęcz • Beskid • Liliowe
