Dzwonek alpejski
Z Wikipedii
Dzwonek alpejski | |
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | dzwonkowce |
Rodzina | dzwonkowate |
Rodzaj | dzwonek |
Gatunek | dzwonek alpejski |
Nazwa systematyczna | |
Campanula alpina Jacq. | |
Enum.Vind.36;210 | |
Galeria zdjęć i grafik |
Dzwonek alpejski (Campanula alpina Jacq. ) – gatunek rośliny z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae Juss.). Występuje we wschodnich Alpach i w Karpatach. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach (roślina tatrzańska) i jest tu rośliną pospolitą.
[edytuj] Charakterystyka
- Korzeń
- Gruby, mięsisty, rozgałęziony, zawiera mleczny sok.
- Łodyga
- Pojedyncza, wysokości 5–20 cm. Cała owłosiona długimi włosami.
- Liście
- Dolne tworzą różyczkę - łopatkowate, ku szczytowi rozszerzone, łodygowe naprzemianległe, równowąskie i owłosione.
- Kwiaty
- Szaro-fioletowo-niebieskie, o długości ok. 2,5 cm, zebrane w gronie, wystające na długich szypułkach z łodygi, najpierw zakwitają najniższe kwiaty, następnie te położone wyżej w gronie. Kielich składa się z 5 dużych (dłuższych od połowy długości korony), podłużnych działek. Wewnątrz korony pojedynczy słupek z potrójnym, białym znamieniem i 5 białych pręcików. Kwiaty owadopylne, kwitną od czerwca do sierpnia.
- Owoce
- Okrągło-podłużne torebki (puszki) otoczone przyschniętym kielichem, otwierają się podczas suchej pogody, wysypując liczne nasiona.
- Biotop, wymagania
- Hale górskie, piargi, murawy naskalne. Roślina kwasolubna, występuje wyłącznie na bezwapiennym podłożu (na granicie). W Tatrach rośnie od piętrze kosówki aż po piętro turniowe. Jest typowym orofitem, nie występuje niżej niż 1400 m n.p.m. W miarę wzrostu wysokości nad poziomem morza wzrasta owłosienie rośliny. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Juncetea trifidi.
[edytuj] Bibliografia
- Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- Zbigniew Mirek, Halina Pięknoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
- Zofia Radwańska-Paryska: Rośliny tatrzańskie. Warszawa: WSiP, 1988. ISBN 83-09-00256-4.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.