Rohacz Płaczliwy
Z Wikipedii
Rohacz Płaczliwy | |
Od lewej:Rohacz Ostry, Rohacz Płaczliwy |
|
Państwo | Słowacja, Europa |
Pasmo | Tatry, Karpaty |
Wysokość | 2125 m n.p.m. |
Wybitność | 162 m |
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Rohacz Płaczliwy (słow. Placlivý Rohač, Plačlivé) – szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich o wysokości 2125 m n.p.m. Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy Rohaczem Ostrym (2088 m), oddzielony od niego Rohacką Przełęczą (1955 m), a Trzema Kopami (2136 m), od których dzieli go Smutna Przełęcz (1963 m). Jego północne, bardzo strome ściany opadają zerwą ok. 200-250 m wysokości do polodowcowego kotła Smutnej Doliny. W południowym kierunku odbiega od niego boczny grzbiet, poprzez Żarską Przełęcz do Barańca. Rozdziela on Jamnicką Dolinę od Żarskiej Doliny.
Jeden z dwu szczytów Rohaczy, wyższy od Ostrego Rohacza, ale o nieco łagodniejszych kształtach. Doskonały punkt widokowy. Obydwa Rohacze są bardzo popularnymi celami turystycznymi. Od szczytu Płaczliwego Rohacza w kierunku zachodnim ciągnie się skalista grań o długości prawie 1 km. W niektórych miejscach szlak turystyczny prowadzi tą granią, ponad przepaścistą ścianą północną, odcinki te można jednak ominąć ścieżką prowadzącą bardziej łagodnym południowym zboczem. Najbardziej eksponowany jest odcinek Rohackiego Konia.
Szczyt zwiedzany był od dawna, m. in. zwiedzał go Juliusz Kossak, Mieczysław Karłowicz, Tytus Chałubiński. Najstarsze odnotowane wejście to Pál Kitaibel ok. 1804 r. W 1813 r. Ludwik Zejszner i Göran Wahlenberg zmierzyli jego wysokość barometrycznie. Stromą północną ścianę zdobyli w 1907 r. Walery Goetel i Ferdynand Goetel. Dokładne badania florystyczne przeprowadził w 1880 r. Bolesław Kotula.
[edytuj] Szlaki turystyczne
- – czerwony biegnący granią główną Tatr Zachodnich. Czas wejścia na szczyt: z Jamnickiej Przełęczy 1.30 godz., z Smutnej Przełęczy 45 min.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
- Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-36-5.
Huciańska Przełęcz • Biała Skała • Siwa Kopa • Siwy Wierch • Palenica Jałowiecka • Zuberski Wierch • Mała Brestowa • Brestowa • Skrajna Salatyńska Przełęcz • Salatyn • Pośrednia Salatyńska Przełęcz • Mały Salatyn • Salatyńska Kopa • Przełęcz pod Dzwonem • Spalona • Spalona Przełęcz • Pachoł • Banikowska Przełęcz • Banówka • Przełęcz nad Zawratami • Hruba Kopa • Hruba Przehyba • Trzy Kopy • Smutna Przełęcz • Rohacz Płaczliwy • Rohacka Przełęcz • Rohacz Ostry • Jamnicka Przełęcz • Wołowiec • Dziurawa Przełęcz • Łopata • Niska Przełęcz • Jarząbczy Wierch • Jarząbcza Przełęcz • Kończysty Wierch • Starorobociańska Przełęcz • Starorobociański Wierch • Gaborowa Przełęcz • Błyszcz • Pyszniańska Przełęcz • Kamienista • Hlińska Przełęcz • Smreczyński Wierch • Smreczyńska Przełęcz • Tomanowy Wierch • Tomanowa Przełęcz • Ciemniak • Mułowa Przełęcz • Krzesanica • Litworowa Przełęcz • Małołączniak • Małołącka Przełęcz • Kopa Kondracka • Przełęcz pod Kopą Kondracką • Suchy Wierch Kondracki • Gładki Przechód • Suche Czuby Kondrackie • Goryczkowa Czuba • Goryczkowa Przełęcz Świńska • Pośredni Goryczkowy Wierch • Goryczkowa Przełęcz nad Zakosy • Kasprowy Wierch • Sucha Przełęcz • Beskid • Liliowe