Krzesanica
Z Wikipedii
| Krzesanica | |
 Krzesanica - widok z Twardego Grzbietu |
|
| Państwo |  Polska /  Słowacja, Europa |
| Pasmo | Tatry, Karpaty |
| Wysokość | 2123 m n.p.m. |
| Wybitność | 323 m |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Krzesanica (słow. Kresanica, 2123 m n.p.m.) - szczyt w Tatrach Zachodnich, najwyższy szczyt zespołu Czerwonych Wierchów, równocześnie też najwyższy polski szczyt zbudowany z dolomitów z przeławiceniami wapieni wieku środkowotriasowego. Krzesanica wznosi się nad polską Doliną Miętusią i słowacką Doliną Cichą. Od wschodu sąsiaduje z Małołączniakiem, oddzielona od niego Litworową Przełęczą (2037 m), od zachodu z Ciemniakiem, odzielona Mułową Przełęczą (2067 m). Po szczytach tych i przełęczach biegnie granica słowacko-polska.
Nazwa szczytu pochodzi od północnej ściany zwanej krzesaną. Walery Eljasz-Radzikowski w 1891r. pisał o niej: "Krzesanica ze ścianą od północy gdyby skrzesaną i stąd tak nazwana". Północna ściana Krzesanicy o wysokości ok. 200 m jest bardzo stroma. W ścianę tę wcina się polodowcowy kocioł - wisząca Dolina Mułowa. W ścianach południowych, po słowackiej stronie odkryto ok. 50 jaskiń, najgłębsze z nich mają 166 m. Na wysokości 2110 m znajduje się otwór jaskini Szczelina w Krzesanicy II, będącej najwyżej położoną jaskinią Tatr Zachodnich. Szczeliny skalne porasta ciekawa flora roślina wapieniolubnych. Jak podaje Kazimierz Zarzycki i Zofia Zwolińska na szczycie rosną takie rośliny, jak: lepnica bezłodygowa, dzwonek alpejski, kuklik górski, tojad mocny, wierzba zielna i żyłkowana, omieg kozłowiec, dębik ośmiopłatkowy, sasanka alpejska, jaskier alpejski, mak tatrzański oraz 7 gatunków skalnic.
Według Mieczysława Świerza widok ze szczytu Krzesanicy "należy do najwspanialszych panoram szczytowych w Tatrach Zachodnich". Pierwsze odnotowane zimowe wejście na szczyt w 1908 r.
[edytuj] Szlaki turystyczne
- czerwony, przebiegający grzbietem Czerwonych Wierchów z Doliny Kościeliskiej na Kasprowy Wierch.
[edytuj] Bibliografia
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka Encyklopedia Tatrzańska. Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
- Tatry Zachodnie. Mapa turystyczna 1: 20 000. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 2005/06. ISBN 83-7329-645-X.
Huciańska Przełęcz • Biała Skała • Siwa Kopa • Siwy Wierch • Palenica Jałowiecka • Zuberski Wierch • Mała Brestowa • Brestowa • Skrajna Salatyńska Przełęcz • Salatyn • Pośrednia Salatyńska Przełęcz • Mały Salatyn • Salatyńska Kopa • Przełęcz pod Dzwonem • Spalona • Spalona Przełęcz • Pachoł • Banikowska Przełęcz • Banówka • Przełęcz nad Zawratami • Hruba Kopa • Hruba Przehyba • Trzy Kopy • Smutna Przełęcz • Rohacz Płaczliwy • Rohacka Przełęcz • Rohacz Ostry • Jamnicka Przełęcz • Wołowiec • Dziurawa Przełęcz • Łopata • Niska Przełęcz • Jarząbczy Wierch • Jarząbcza Przełęcz • Kończysty Wierch • Starorobociańska Przełęcz • Starorobociański Wierch • Gaborowa Przełęcz • Błyszcz • Pyszniańska Przełęcz • Kamienista • Hlińska Przełęcz • Smreczyński Wierch • Smreczyńska Przełęcz • Tomanowy Wierch • Tomanowa Przełęcz • Ciemniak • Mułowa Przełęcz • Krzesanica • Litworowa Przełęcz • Małołączniak • Małołącka Przełęcz • Kopa Kondracka • Przełęcz pod Kopą Kondracką • Suchy Wierch Kondracki • Gładki Przechód • Suche Czuby Kondrackie • Goryczkowa Czuba • Goryczkowa Przełęcz Świńska • Pośredni Goryczkowy Wierch • Goryczkowa Przełęcz nad Zakosy • Kasprowy Wierch • Sucha Przełęcz • Beskid • Liliowe
