Jastrzębiec pomarańczowy

Z Wikipedii

Jastrzębiec pomarańczowy
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Rodzaj	jastrzębiec
Nazwa systematyczna
Hieracium aurantiacum L.
Galeria zdjęć i grafik

Jastrzębiec pomarańczowy (Hieracium aurantiacum L.) - gatunek rośliny z rodziny astrowatych. W Polsce występuje w Karpatach i Sudetach, jest rośliną rzadką. Poza Karpatami, znane są tylko pojedyncze jego stanowiska na niżu.

Spis treści 1 Charakterystyka 2 Zmienność 3 Zastosowanie 4 Ciekawostki 5 Zobacz też 6 Bibliografia

[edytuj] Charakterystyka

Pokrój 

Roślina zielna, bylina. Przed zimą obumiera pęd – łodyga kwiatowa z liśćmi, ale zimę przetrzymują listki w różyczce liściowej. Są one szczelnie zwinięte i osłonięte zeschłymi liśćmi.

Łodyga 

Pojedyncza, okrągła, wyrasta na wysokość 20–60 cm. Cała okryta dużymi, ciemnymi, odstającymi włoskami. Oprócz prostych włosków występują jeszcze włoski gwaizdkowate i gruczołki, gęściej u góry. Przy ziemi wyrastają z niej rozłogi, za pomocą których roślina rozmnaża się wegetatywnie.

Liście 

Większość liści wyrasta tuż przy ziemi (liście odziomkowe), na łodydze wyrasta naprzemianlegle tylko kilka liści coraz mniejszych im bliżej wierzchołka. Wszystkie liście są podłużne, wiotkie i pokryte dużymi, odstającymi włosami.

Kwiaty 

Zebrane w kwiatostan złożony typu wierzchotka wyrastający ze szczytu łodygi. Jego dolna gałązka jest zwykle odsunięta. Składa się on z kilku-kilkunastu koszyczków zawierających wyłącznie kwiaty języczkowe. Nasada koszyczków okryta jest owłosionymi, zachodzącymi na siebie dachówkowato, maleńkimi listkami. Czasami pod wierzchotką wyrasta jeszcze jeden dodatkowy koszyczek na oddzielnej szypułce. Jastrzębiec kwitnie od końca czerwca do sierpnia. Kwiaty barwy ciemnopomarańczowej do czerwonej.

Owoc 

Niewielkie niełupki posiadające liczne włoski, umożliwiające przenoszenie ich przez wiatr. Wyglądają, jak puch.

Biotop, wymagania

Roślina górska, hemikryptofit. W Tatrach rośnie na wysokości od 1000 do 2000 m n.p.m., zarówno na podłożu wapiennym, jak i granitowym. Spotkać go można na górskich łąkach i halach. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Poa-Veratreum lobeliani.

[edytuj] Zmienność

• Tworzy mieszańce z: jastrzębcem gronkowym, jastrzębcem kosmaczkiem, jastrzębcem wysokim.

[edytuj] Zastosowanie

Bywa uprawiany jako roślina ozdobna.

[edytuj] Ciekawostki

Koszyczki jastrzębca zamykają się na noc, oraz w czasie deszczu.

[edytuj] Zobacz też

Rośliny tatrzańskie.

[edytuj] Bibliografia