Dolina Goryczkowa
Z Wikipedii
Dolina Goryczkowa – dolina w Tatrach Zachodnich, będąca odgałęzieniem Doliny Bystrej. Odgałęzia się od niej poniżej Wywierzyska Bystrej i leży na wysokości ok. 1150-1700 m n.p.m. Ma przebieg prawie dokładnie południowo-północny. Jej wschodnie zbocza tworzą Kasprowy Wierch i Myślenickie Turnie, zaś od zachodu ograniczona jest grzbietem Kondratowego Wierchu, opadającym z Goryczkowej Czuby. Od południa jej granicę stanowi grań główna Tatr na odcinku od Kasprowego Wierchu do Goryczkowej Czuby. Od grani tej opada krótki grzbiet Pośredniego Goryczkowego Wierchu, dzielący jej górną część na dwie doliny: Dolinę Goryczkową pod Zakosy i Dolinę Świńską. Dnem doliny płynie Goryczkowy Potok stanowiący prawy dopływ Potoku Bystra.
W przeszłości była intensywnie wypasana, stanowiła tereny pasterskie Hali Goryczkowej. Była też popularna wśród narciarzy. Na Goryczkowej Równi Niżniej stało dawniej schronisko, zniszczone przez lawinę w 1956 r. Obecnie Dolina Goryczkowa jest również intensywnie eksploatowana – w zimie roi się tutaj od narciarzy. Znajduje się na niej bowiem jeden z najbardziej popularnych wyciągów narciarskich – Wyciąg Goryczkowy. Dolna stacja tego wyciągu znajduje się na Goryczkowej Równi Wyżniej, górna tuż pod szczytem Kasprowego Wierchu.
Nazwa doliny nie pochodzi od często występującej w górach rośliny goryczka, lecz podobnie, jak w przypadku wielu innych nazw tatrzańskich od popularnego wśród górali nazwiska Goryczka, zapewne jednego z pierwszych właścicieli hali na tej dolinie. Nie prowadzi przez nią żaden szlak turystyki pieszej, ale za to kilka nartostrad.
[edytuj] Nartostrady
- jednokierunkowa nartostrada z Kasprowego Wierchu przez Dolinę pod Zakosy, zboczami dolnej części Kondratowego Wierchu do schroniska PTTK na Hali Kondratowej
- dwukierunkowa z Goryczkowej Równi Niżniej do Doliny Kondratowej poniżej Polany Kondratowej
- jednokierunkowa od dolnej stacji wyciągu przez Kondrackie Rówieńki, wzdłuż potoku Bystra do Kuźnic
- jednokierunkowa od Myślenickich Turni do dolnej stacji wyciągu
[edytuj] Bibliografia
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka Encyklopedia Tatrzańska. Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
- Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.