Elisabeta I d'Anglatèrra
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Elisabeta I, tanben coneguda coma "La Reina Verge" o "La Bona Reina Bess", (Londres; 7 de setembre de 1533 – idem; 24 de març de 1603), reina d'Anglatèrra e Irlanda del 17 de novembre de 1558 fins al jorn de sa mòrt . Coronada tre la mòrt de sa sòrre Maria I, prenguèt lo cap d'un país dividit per questions religiosas dins la segonda mitat del sègle XVI.
[Modificar] Accession al tròn
Filha del rei Enric VIII d'Anglatèrra e d'Anne Boleyn, Elisabeta foguèt la cinquena e darrièra representanta de la dinastia de Tudor. Declarada ilegitima après l'execucion de sa maire foguèt pasmens restablida dins los seus dreches al tròn pel Parlament en 1544. A la mòrt d'Enric VIII, èra pas que la tresena dins l'òrdre de succession a la corona. En 1554, foguèt empetegada dins un complòt e empresonada, abans de se retirar a Hartfield House. Las mòrts successivas de son mièg-fraire, Edoard VI, puèi de sa mièg-sòrre ainada, Maria I, li permetèron d'accedir al tròn en novembre de 1558 per un regne de 45 ans. E mai que Maria I, catolica ferventa, s'opausèt longtemps a çò qu'Elisabeta li succediguèsse, moriguèt mentre que la futura reina èra servada en residencia susvelhada. Foguèt coronada a l'Abadiá de Westminster a Londres, lo 15 de genièr de 1559 per Owen Oglethorpe, evesque de Carlisle. Son accession al tròn marca la debuta d'un periòd màger, qualificat d'elisabeten, que l'Anglatèrra va s'i enauçar al reng de poténcia coloniala.
