Planeten Merkur
Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Baneparametrar (Epoch J2000) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Store halvakse | 57 909 176 km 0,38709893 AE |
||||||
Banens omkrins | 360 000 000 km (2,406 AE) |
||||||
Eksentrisitet | 0,20563069 | ||||||
Perihel | 46 001 272 km 0,30749951 AE |
||||||
Aphel | 69 817 079 km 0,46669835 AE |
||||||
Omløpsperiode | 87,96935 d (0,2408470 år) |
||||||
Synodisk periode | 115,8776 d | ||||||
Gjennomsnittleg banefart | 47,36 km/s | ||||||
Maks. banefart | 58,98 km/s | ||||||
Min. banefart | 38,86 km/s | ||||||
Banehelling | 7,00487° (3,38° til solas ekvator) |
||||||
Lengda til oppstigande knute |
48,33167° | ||||||
Perihelargument | 29,12478° | ||||||
Talet på satellittar | 0 | ||||||
Fysiske eigenskapar | |||||||
Diameter ved ekvator | 4 879,4 km (0,383 · jordas) |
||||||
Overflateareal | 7,5·107 km² (0,147 · jordas) |
||||||
Volum | 6,1·1010 km³ (0,056 · jordas) |
||||||
Masse | 3,302·1023 kg (0,055 · jordas) |
||||||
Snitt tettleik | 5,427 g/cm³ | ||||||
Ekvatorial tyngdekraft | 3,701 m/s2 (0,377 G) |
||||||
Unnsleppingsfart | 4,435 km/s | ||||||
Rotasjonsperiode | 58,6462 d (58 d 15,5088 t) | ||||||
Rotasjonsfart | 10,892 km/t (ved ekvator) | ||||||
Aksehelling | ~0,01° | ||||||
Rektasensjonen til nordpolen |
281,01° (18 t 44 min 2 s) [1] | ||||||
Deklinasjon | 61,45° | ||||||
Albedo | 0,10-0,12 | ||||||
Overflatetemperatur: |
|
||||||
Atmosfærisk samansetting | |||||||
Atmosfærisk trykk | spor | ||||||
Kalium | 31,7% | ||||||
Natrium | 24,9% | ||||||
Atomisk oksygen | 9,5% | ||||||
Argon | 7,0% | ||||||
Helium | 5,9% | ||||||
Molekylært oksygen | 5,6% | ||||||
Nitrogen | 5,2% | ||||||
Karbondioksid | 3,6% | ||||||
Vatn | 3,4% | ||||||
Hydrogen | 3,2% |
Merkur er den minste planeten i solsystemet og ligg nærast sola. Namnet kjem frå den romerske guden Mercurius. Av di at Merkur er så nær sola er han vanskeleg å observere i teleskop. Den einaste romsonden som har utforska Merkur er Mariner 10 (1974-75). Bare 40-44 % av planeten er kartlagt. Merkur har ingen måner.
[endre] Atmosfæren
Atmosfæren til Merkur er samansett av oksygen, kalium og natrium. Atmosfæren er ekstrem tynn og i dei fleste tilfella kan Merkur berre sjåast som atmosfærelaus. Atoma atmosfæren er samansett av oppheld seg bare tre timar i gjennomsnitt på overflata før dei forsvinn ut i rommet.
[endre] Overflata
Merkur har ein overflate veldig lik månen, med mange krater etter meteorittnedslag. Det mest særprega krateret er Caloris-bassenget med ein diameter på ca. 1350 km. I tillegg er overflata dekka av mange lange klippeliknande formasjonar. Desse er antagelegvis forma ved at overflata har krympa. Merkur har ein gjennomsnittleg overflatetemperatur på 452K, men sidan planeten står veldig nær sola varierar overflatetemperaturen frå 90k til 700K.
[endre] På verdsveven
Solsystemet |
---|
Sola · Merkur · Venus · Jorda · Mars · Ceres · Jupiter · Saturn · Uranus · Neptun · Pluto · Eris |
planetar · dvergplanetar · månar: Månen · marsmånar · jupitermånar · saturnmånar · uranusmånar · neptunmånar · plutomånar · erismånen |
smålekamar: meteoroidar · asteroidar/asteroidemånar (asteroidebeltet) · kentaurar · TNOar (kuiperbeltet/den spreidde skiva) · kometar (Oorts sky) |
Sjå òg himmellekamar, liste over lekamar i solsystemet, sorterte etter radius eller masse, samt solsystemportalen |