Amerikaneschen Onofhängegkeetskrich
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
Den Amerikaneschen Onofhängegkeetskrich gouf vu 1775 bis 1783 tëscht den 13 Kolonie vun Nordamerika an hirer Metropol, Groussbritannien, ausgedroen.
D'Englänner hunn d'amerikanesch Kolonisten, déi sech erhuewen hunn « insurgents » oder och « New England Patriots » gedeeft. Den amerikaneschen Onofhängegkeetskrich gëtt als een Aspekt vun der Amerikanescher Revolutioun gezielt, déi de Vereenegte Staaten erlaabt huet, d'Autonomie z'erreechen, a republikanesch Institutiounen opzebauen. Als wichtege Grënnungsdatum vun der Geschicht vun dësem Land huet de Krich zënter 1777 aner europäesch Groussmuechte mat eragezunn, bei dene Frankräich eng grouss Roll gespillt huet.
De Krich goung mam Traité vu Paräis am Joer 1783 op en Enn, deen d'Onofhängegkeet vun de Vereenegte Staate vun Amerika unerkannt huet. 70.000 Loyalisten hunn nom Krich missen d'Land verloossen, déi meescht sinn a Kanada oder Groussbritannien ausgewandert, oder an d'britesch Kolonië vun der Karibik.
Méi doriwwer am Artikel Chronologie vum Amerikaneschen Onofhängegkeetskrichan den Artikelen [[{{{2}}}]] an [[{{{3}}}]]an den Artikelen [[{{{4}}}]], [[{{{5}}}]] an [[{{{6}}}]]an den Artikelen [[{{{7}}}]], [[{{{8}}}]], [[{{{9}}}]] an [[{{{10}}}]]. 
[Änneren] D'Originne vum Sträit mat der Metropol
No dem Siwejärege Krich (1756-1763) huet Frankräich e groussen Deel vu sengen Territoiren an der Louisiane u Groussbritannien an u Spuenien oftrieden. De Konflikt hat wirtschaftlech Konsequenze fir d'britesch Kroun - d'Keess war eidel. London huet decidéiert, datt d'amerikanesch Koloniste missten en Deel vun de Fraisë matbezuelen. D'britescht Parlament huet nei Steieren an d'Liewe geruff an eng Partie Gesetzer déi bei der amerikanescher Bevëlkerung net gudd ukomm sinn (Sugar Act 1764, Townshend Acts 1767, Tea Act 1773). D'Kolonisten hu refuséiert ze bezuelen, well si keng politesch Representatioun am House of Commons zu London haten. De britesche Gouvernement huet de Bauere vun den dräizéng Kolonien och verbueden, hir Lännereie westlech vun den Appalachen auszebreeden, fir keng Konflikter mat den Indianer ze riskéieren.
Op wirtschaftlechem Plang hunn d'amerikanesch Kolonisten - besonnesch d'Händler aus New England - d'Handelspolitik vu Groussbritannien kritiséiert: eng grouss Partie vu Wueren, dorënner den Téi, duerften nëmme vun englesche Schëffer transportéiert ginn, déi heirobber e Monopol haten. Ausserdem waren divers Industrien an de Kolonië verbueden, wat si gezwongen huet, dës Wueren aus dem Mammeland ze kafen.
D'Onofhängegkeetsbewegung gouf an enger éischter Phas vu Samuel Adams an Thomas Jefferson ugefouert. Ët koum zu e puer Opstänn an der Stad Boston. Nom éischte Boykott 1770 koum et 1773 zu der sougenannter Boston Tea Party. Zum entgültege Broch koum et bei der Reunioun vun de Representante vun de Kolonië beim Kongress vu Philadelphia am Joer 1774, an deem all d'Kolonien den Handel mat England refuséiert hunn. 1775 huet de Kinnek Georges III. en totalt Handelsembargo géint Nordamerika decidéiert. D'Kolonisten, déi net loyal waren, goufen als Rebellen ugesinn, an de 4. Juli 1776 huet de Kongress d'Onofhängegkeetserkläerung vun den 13 nordamerikanesche Kolonien adoptéiert.
[Änneren] D'Kontrahenten
Vum 4. Juli 1776 unn, also dem Dag wou sech d'Kolonie fir onofhängeg erkläert hunn, haten d'Awunner d'Wiel wee si géifen ënnerstëtzen. Déi Leit, déi fir d'Onofhängegkeet waren, goufen « Americans » oder « Patrioten » oder och nach « Kongressisten » genannt. D'Géigner vun der Onofhängegkeet goufe « Loyalisten » oder och nach « Männer vum Kinnek » genannt. De Kongress hat tëscht 40-45% vun der Bevëlkerung op senger Säit. 15-20% vun der Bevëlkerung waren dem Kinnek trei bliwwen1. Verschidde Leit (virun allem an North- a South Carolina hunn d'Fronte gewiesselt, anerer sinn neutral bliwwen. D'Loyalisten hate bis zu 50.000 Zaldoten an de Krichsjoeren fir de briteschen "Empire" z'ënnerstëtzen. Sou war den Amerikaneschen Onofhängegkeetskrich net nëmmen e Krich géint d'Metropol mee zu selwechter Zäit och e Biergerkrich tëscht Loyalisten a Patrioten.
Um Ufank haten d'Patriote keng Arméi mee nëmme Milizen. De Kontinentalkongress huet den George Washington ass Chefkommandant vun der kontinentaler Arméi (déi spéider zu der US Army ginn ass) ernannt. Och wa méi wéi 250.000 Männer2 zur Verfügung stoungen, ass d'Arméi ni iwwer 90.000 Männer erausgaangen, an de Washington hat den direkte Kommando nëmmen iwwert eng 17.000 Leit3. Ausserdem war d'amerikanesch Arméi bei wäitem net esou organiséiert wéi d'britesch Arméi.
Groussbritannien hat net genuch Leit fir géint d'Rebellioun firzegoen an hinne stounge knapp 50.000 Männer zur Verfügung, wou och d'däitsch Söldner aus Hessen an amerikanesch Loyalisten derbäi waren. Nom Siwejärege Krich waren d'Leit net begeeschtert, nees zu de Waffen ze gräifen, an et war net einfach eng Arméi op d'Been ze stellen.
D'Brite sinn dervun ausgaangen, dass d'amerikanesch Truppen nëmmen desorganiséiert Rebelle waren, an datt eng decisiv Victoire dem ganzen en Enn ging setzen.
D'Afroamerikaner hunn um Krich u béide Säiten deelgeholl. Si hunn sech an der amerikanescher Miliz engagéiert, woubäi dat de Kolonisten aus dem Süde wéineg gepasst huet, well si net gäere gesinn hunn, datt hir Sklave Waffen droen. Ëm déi 5.000 Afroamerikaner hunn op der Säit vun de Patriote matgekämpft4. Am November 1775 huet de Gouverneur vu Virginia, de Lord Dunmore de Sklave versprach, datt si ginge fräikommen, wann si sech an der britescher Arméi géifen engagéieren. Am Joer 1779 huet de Sir Henry Clinton en ähnlecht Gesetz fir d'Regioun vun New York erausginn. De gréissten Deel vun de Sklaven huet als Arbechter oder Mecanicien geschafft. Iwwert d'Halschent ass un Epidemië wéi de Waasserpouken, vun denen d'Englänner betraff waren, gestuerwen. Och wann et d'Versprieche vu verschiddenen englesche Gouverneure gouf, ass d'Majoritéit vun de Sklaven net fräi komm. Op patriotescher Säit ware Sklaven, déi d'Fräiheet kruten, méi heefeg5.
Am Verlaf vum Krich hunn sech d'Amerikaner Hëllef vu Bausse gesicht, fir géint d'Englänner Meeschter ze ginn. Si hu bei de franséische Kanadier ugeklappt, déi awer am Kader vum Quebec Act refuséiert hunn, an der britescher Kroun trei bliwwe sinn. Nodeems d'Briten eng Néierlag bei Saragota 1777 hu missen astiechen, ass Frankräich op der Säit vun den Amerikaner an de Krich agetrueden.
Méi doriwwer am Artikel Frankräich am Amerikaneschen Onofhängegkeetskrichan den Artikelen [[{{{2}}}]] an [[{{{3}}}]]an den Artikelen [[{{{4}}}]], [[{{{5}}}]] an [[{{{6}}}]]an den Artikelen [[{{{7}}}]], [[{{{8}}}]], [[{{{9}}}]] an [[{{{10}}}]].
[Änneren] Krichsverlaf
[Änneren] Krich an den nërdleche Kolonien (1775-1779)
Am August 1776 hunn d'Briten New York ageholl. Dem Washington ass et no enger Partie Néierlagen am Dezember an der Schluecht vun Trenton gelongen, d'Situatioun vun de "Rebellen" ze stabiliséieren. Déi heemlech Ënnerstëtzung vun den Amerikaner mat Waffen duerch Frankräich, ënnert der Matwierkung vum Beaumarchais, zënter 1776 huet eng wichteg Roll gespillt. Am September 1777 hu britesch Truppe Philadelphia besat, mee mat der Victoire zu Saragota konnt d'amerikanesch Arméi de Laf vum Krich an eng aner Richtung dréinen.
Obschonns si zu Saragota gewonnen haten, war d'militäresch Lag vun der amerikanescher Arméi am Wanter 1777/78 ganz schlecht. D'amerikanesch Milize sinn duerch de Mangel u Verpflegung, Suen a Kleedung nees Heem gaangen. D'Kontinentalarméi war zu dësem Zäitpunkt an engem ganz schlechten Zoustand. Si huet nëmmen nach aus knapp 5.000 Mann bestanen. Eenheetlech disziplinaresch an dingschtlech Strukture gouf praktesch net. Zu dësem Zäitpunkt huet sech de Washington op Valley Forge, baussent dem briteschen Aflossberäich, zeréckgezunn.
Hei gouf d'Ausbildung vun den Truppe forcéiert, wat e wichtege Faktor fir d'Victoire vun den Amerikaner war, a wou de Friedrich Wilhelm vu Steuben eng wichteg Roll gespillt huet. De Steuben huet d'Arméi am Lager vu Valley Forge, als Generalmajor a Generalinspekter taktesch an operativ opgebaut. Hien huet fir Disziplin an Organisatioun gesuergt, a war zäitweileg Generalstabschef vum George Washington. Bis 1784 ass de Steuben Generalinspekter vun der Arméi bliwwen.
D'Verbesserunge vum Steuben an der amerikanescher Arméi hunn sech den 18. Juni 1778 an der Schluecht vu Monmouth gewisen. D'Truppe kruten d'Gefill, datt si den Englänner och an enger oppener Schluecht gewuess wären.
D'Briten an hir Alliéiert hunn ënnert der Zersplitterung vun hirer Arméi an ënnert engem Ravitaillementsproblem gelidden, déi sech nodeems Frankräich 1778, Spuenien 1779 an Holland 1780 an de Krich op amerikanescher Säit agetruede waren, verschäerft hunn. De Konflikt gouf elo och um Mier ausgedroen a besonnesch Frankräich huet eng grouss Unzuel un Truppen an déi Nei Welt geschéckt.
[Änneren] Lexington, 19. Abrëll 1775
D'Feindselegkeeten tëscht de briteschen Hären an den amerikanesche Koloniste si bei Lexington a Concord, Massachusetts, eskaléiert, wéi britesch Truppen, déi vu Boston komm sinn, fir e Lager vu Rebellen auszehiewen, den 19. Abrëll 1775 vun dëse gestiermt an ëmzingelt goufen.
[Änneren] Ticonderoga, 10. Mee 1775
Gläichzäiteg gouf en Ugrëff op Fort Ticonderoga am Champlainséi geplangt. Fort Ticonderoga war vu strategescher Bedeitung, well et hei grouss Reserven u Waffen, Munitioun an anere Versuergungsgüter gouf, a seng Kanounen e groussen Anzuchsberäich ofgedeckt hunn. Den 10. Mee huet den Ugrëff ugefaangen: 80 Mann aus New England, ënnert dem Ethan Allen aus Vermont an dem Benedict Arnold aus Connecticut hunn d'Fort mat senger klenger Besatzung vu 40 Mann iwwerrompelt, an dës hunn sech erginn. Dësen Erfolleg huet d'Moral vun de "Rebelle" gestäerkt, an déi zwéin Uféierer ugespornt. Den 12. Mee huet den Allen Crown Point ageholl, während den Arnold zënter dem 16. Mee zäitweis Saint-Jean-sur-Richelieu, e Fort op kanadeschem Territoire besetze konnt. Déi 100 Kanounen aus Ticonderoga goufen ënnert der Opsiicht vum Generalmajor Henry Knox iwwer Land direkt un d'Arméi vum George Washington geschéckt, fir hie bei der Belagerung vu Boston z'ënnerstëtzen.
[Änneren] Boston, 17. Juni 1775 - 17. Mäerz 1776
An der Nuecht vum 16. op de 17. Juni sinn eng Ronn 1.200 Mann vun der Belagerung weider zum Isthmus vun Charlestown gezunn, deen hinnen en Iwwerbléck iwwert d'Stad erméiglecht huet, a si hunn hirt Quartéiert um Breed's Hill opgeschlo. 2.200 britesch Zaldoten ënnert dem Kommando vum Generalmajor William Howe goufen de Moien drop ageschëfft, an hunn den Hiwwel gestiermt. An der Schluecht, déi fälschlecherweis den Numm Schluecht vu Bunker Hill krut, konnt d'Siedlertrupp no dräi Stuermugrëffer zeréckgeschloe ginn. Mat zesummen 1.000 Doudegen a Blesséierten hunn d'Briten méi wéi duebel souvill Verloschter wéi hir Géigner missen astiechen. Allerdéngs haten d'Amerikaner an der Tëschenzäit hir Truppenunzuel och op 3.000 Mann erhéicht. Et sollt déi eenzeg gréisser Kampfhandlung während der Belagerung vu Boston bleiwen. De Generol Washington huet den 3. Juli 1775 formell de Kommando iwwert d'Truppe bei Boston iwwerholl, an huet sech ëm eng Stäerkung vun den Truppe gekëmmert. Bis zum Mäerz 1776 hat hien eng Arméi vu 14.000 Mann op d'Bee gestallt. De 4. Mäerz huet hien an enger Blëtzaktioun d'Dorchester Heights a wéineg spéider op Nook's Hill ugegraff, fir do d'Artillerie opzestellen. Den Howe huet erkannt datt seng Situatioun ëmmer méi schlecht ginn ass, an huet zënter dem 17. Mäerz d'Stad evakuéiere gelooss. Hien ass zesumme mat sengen 9.000 Mann de 26. Mäerz op Halifax gezunn.
[Änneren] Québec, 28. August 1775 - Juli 1776
Am Juni 1775 hat de Kontinentalkongress all Militäraktioun géint Kanada erlaabt. An dëser Entscheedung lung d'Hoffnung, d'Brite mat Hëllef vun de Fransousen, déi de gréissten Deel vum kanadeschen Territoire fir sech beusprocht hunn, aus Nordamerika ze verdreiwen, a Kanada als 14. Kolonie anzehuelen. Ausserdem war de Kongress gewuer ginn, datt de britesche Kommandeur a Kanada amgaange war, nei Truppen zesummenzestellen, fir New York unzegräifen. No dësem Beschloss vum Kongress koum et zu enger Invasioun vu Kanada am Hierscht 1775. De Benedict Arnold, dee vu Cambridge, Massachusetts aus ugegraff huet, huet seng 1.100 Männer iwwert de Maine zum Kennebec bréenge gelooss. Wéi hien den 8. November zu Québec ukomm war, hat hien nach 650 Männer bei sech. Hei sollt hien op de Richard Montgomery waarden, deen de Kommando am Fort Ticonderoga iwwerholl hat. De Montgomery ass laanscht den Champlainséi eropkomm, an huet de 17. September ugefaangen Saint-Jean-sur-Richelieu ze belageren, wat den 2. November gefall ass. Dëst war e wichtege Schrëtt, deen eng amerikanesch Besatzung vum Québec méiglech gemaach huet. Den 3. Dezember ass hie beim Arnold ukomm, deen awer mëttlerweil nëmmen nach 300 Männer hat, a sou ass et grad emol duergaangen, fir Montréal ze befestegen.
Fir déi zwee Kommandeuren huet sech e weidere Problem gestallt. Déi meeschten Zaldote ware Fräiwëlleger, denen hir Kontrakter Enn 1775 auslafe géifen. An hirer Verzweiflung hunn si an der Nuecht vum 30. op den 31. Dezember ugegraff, mee haten awer keen Erfolleg. D'Verloschter op amerikanescher Säit lunge bei ëm déi 100 Doudeger a 400 Gefaangener, woubäi de Montgomery och an dëser Schluecht gefall ass. D'Belagerung konnt nach bis zum Fréijoer 1776 oprecht erhale ginn, duerno goufen d'Kolonisten duerch d'Briten nees zeréck bis un den Champlainséi gedrängt.
[Änneren] Long Island, 26. - 29. August 1776
Nodeems d'Brite Boston hu misse raumen, ass de Washington mat senger Arméi, déi knapps méi wéi eng Miliz war, direkt Richtung New York weidergezunn, well hien do en Ugrëff vun der Kroun op dësem strategesche Punkt erwaart huet. Am Juli an am August 1776 huet den General Howe mat der Ënnerstëtzung vun der Flott vu sengem Brudder dem Admirol Richard Howe 32.000 britesch an hessesch Beruffszaldoten op Staten Island bruecht. An dëser Zäit konnt de Washington 20.000 ontrainéiert Zaldote vum Kongress a Milizzaldote versammelen, an huet op Manhattan Island schwéier Befestegunge baue gelooss. D'Halschent vu sengen Truppen huet hien an déi nei Befestegungsanlagen op de Brooklyn Heights geschéckt, an huet Manhattan dem Generalmajor Israel Putnam iwwerlooss. Tëscht dem 22. a 25. August hunn 20.000 vum Howe senge Männer Staten Island an der Nuecht gestiermt an duerno d'Kontinentaltruppe vu lénks flankéiert. Den Howe huet sech dunn awer entscheed, dem Sullivan an de Réck ze falen, wat him och gelongen ass. D'amerikanesch Truppe konnten sech gréisstendeels op Manhattan zeréckzéien an d'Verloscher goufen op 300-400 Doudeger an 1.200 Gefaangener geschat.
Méi doriwwer am Artikel Schluecht vu Long Islandan den Artikelen [[{{{2}}}]] an [[{{{3}}}]]an den Artikelen [[{{{4}}}]], [[{{{5}}}]] an [[{{{6}}}]]an den Artikelen [[{{{7}}}]], [[{{{8}}}]], [[{{{9}}}]] an [[{{{10}}}]].
[Änneren] Trenton, 26. Dezember 1776
No der Victoire op Long Island sinn déi héichmotivéiert Brite weider op Manhattan geland, wat de Washington zu engem Réckzuch no Norde gezwongen huet. Wéi d'Forte Washington a Lee op der anerer Säit vum Hudson River am November 1776 un d'Englänner verluer goufen, huet sech de Washington weider queesch duerch New Jersey zeréckgezunn, während den Howe hie verfollegt huet. De Washington konnt mat 3.000 Mann iwwert den Delaware River no Pennsylvania entkommen. Doropshinn hunn den Howe a seng Männer hir Wanterquartéieren zu New York ageriicht, hunn awer zum Beispill Newport, Rhode Island souwéi aner Stied an New Jersey befestege gelooss. De Washington huet am Dezember 1776 en Iwwerraschungsugrëff op déi 1.400 hessesch Truppen zu Trenton decidéiert, fir d'Moral vu sengen Truppen ze hiewen. Vun de 7.000 Reservisten, déi hien zur Verfügung hat, huet hien 2.400 iwwert de Floss Delaware, dee bal komplett zougefruer war, an d'Géigend vun Trenton brénge gelooss. D'Stad selwer gouf de 26. Dezember um 8 Auer Moies duerch zwou Kolonnen ugegraff. D'Hessen, déi net dorobber virbereed waren, hunn sech no anerhalwer Stonn erginn. Allerdéngs konnten eng 400 vun hinnen op Bordentown, New York, flüchten.
Méi doriwwer am Artikel Schluecht vun Trentonan den Artikelen [[{{{2}}}]] an [[{{{3}}}]]an den Artikelen [[{{{4}}}]], [[{{{5}}}]] an [[{{{6}}}]]an den Artikelen [[{{{7}}}]], [[{{{8}}}]], [[{{{9}}}]] an [[{{{10}}}]].
[Änneren] Princeton, 3. Januar 1777
No dem Coup zu Trenton ass de Washington mat sengen hessesche Gefaangenen nees iwwert den Delaware a Pennsylvania gezunn. Allerdéngs hat hien um Enn vum Joer Angscht, net genuch Zaldoten ze hunn, an huet zu Trenton eng Sträitmuecht vu knapp 2.500 Mann agesammelt. Wat hien net wosst war, datt de britesche Generalmajor Charles Cornwallis him gefollegt war, an dësen huet mat 6.000 britesche Beruffszaldoten Trenton gestiermt. Den 2. Januar 1776 stung de Washington mam Réck zum Delaware, well hie sech op den Assunpink Creek zeréckgezunn hat. De Cornwallis huet net direkt ugegraff, wat den Amerikaner d'Méiglechkeet ginn huet, sech an der Nuecht vum 2. op den 3. Januar iwwert eng Niewestrooss zeréckzezéien. Nodeems si no Norden a Süde geflücht waren, hunn si eng Kolonn vu briteschen Zaldoten ënnert dem Charles Mawhood ugegraff, déi Richtung Cornwallis ënnerwee waren. Dem Mahwood seng Zaldote konnten eréischt verdriwwe ginn, wéi de Washington mat sengem Bataillon bei de Kolonisten ukomm war. De Mahwood konnt sech op Morristown an New Brunswick zeréckzéien. Hien hat 86 Verloschter ze bekloen. De Washington huet sech och nees zeréckgezunn, an zwar an d'Hiwwelen ëstlech vun New Brunswick, déi duerch hir vill Bëscher e gudde Schutz géint d'Brite gebueden hunn. Hei huet hie säi Wanterquartier ageriicht, wat den General Howe bemierkt huet, mee et war him onméiglech, all Punkte vun denen de Washington hätt kënnen ugräifen, ofzedecken, an sou huet och hie sech op New Brunswick zeréckgezunn.
[Änneren] Saratoga, 30. Juli - 17. Oktober 1777
Déi britesch Strategie vum Joer 1777 huet zwee Zieler verfollegt. New England sollt mat engem Sichelschnëtt vu Kanada den Hudson erof op Albany vun enger Trupp vun den anere Kolonien ofgetrennt ginn, während eng aner Grousseenheet, déi vun New York aus no Norde virrécke sollt, d'Ëmklamerung vervollstännegen an d'kanadesch Truppe verstäerke sollt. Als zweete But haten d'Brite wëlles, Philadelphia anzehuelen, well hei de Sëtz vun der Revolutiounsregierung war.
De Feldzuch vun de Briten huet mat enger Bewegung an zwou Zacke vu Kanada aus ugefaangen, dee vun New York aus gouf vum Generalmajor John Burgoyne geleed, deem seng Mannstäerkt sech aus 7.500 Briten an ongeféier 400 Indianer zesummegesat huet. Dës Sträitmuecht ass iwwert den Champlainséi virgestouss, an huet 2.500 Kontinentaltruppen a Milizeenheete gezwongen, Ticonderoga de 27. Juni z'evakuéieren. Och aner amerikanesch Eenheeten, ënnert dem Gesamtkommando vum Schuyler, hunn sech no Süden zeréckgezunn. Dobäi konnte si déi schwéier britesch Eenheete bremsen, well si selwer liicht bewaffnet méi séier viru komm sinn.
Eng vun de kanadeschen Eenheeten huet aus 700 Beruffszaldoten a knapp 1.000 Indianer bestanen a stoung ënnert dem Barry St. Leger. Dës Arméi huet sech vu Fort Oswego um Ontarioséi aus no Oste beweegt, an ass den 2. August am Mohawk-Dall ukomm. Eigentlech wollte si sech dem Burgoyne uschléissen, mee hunn awer d'Taktik missen änneren, wéi si vun 950 Kolonisten ënnert dem Arnold ugegraff goufen. De Burgoyne ass weider Richtung Albany gezunn. Vum 13. op de 14. September ass de Burgoyne iwwert den Hudson bei Saragota gaangen. An der Tëschenzäit hat de Gates, deen de Schuyler den 19. August un der Spëtzt iwwert d'nërdlech Truppen ofgeléist hat, seng Arméi op 7.500 Männer opgestockt. De Burgoyne wollt Albany nach virum Wanter erreechen, an et koum zu enger Schluecht bei de Bemis Heights. D'Amerikaner hunn de Poste missen opginn, mee d'Briten hate schwéier Verloschter ze bekloen a sou konnten d'Amerikaner op den Hiwwele bleiwen. De 17. Oktober huet de Burgoyne kapituléiert.
Méi doriwwer am Artikel Schluecht vu Saragotaan den Artikelen [[{{{2}}}]] an [[{{{3}}}]]an den Artikelen [[{{{4}}}]], [[{{{5}}}]] an [[{{{6}}}]]an den Artikelen [[{{{7}}}]], [[{{{8}}}]], [[{{{9}}}]] an [[{{{10}}}]].
[Änneren] Brandywine, 11. September 1777
Déi britesch Entreprise fir Philadelphia anzehuelen, ass Enn Juli 1777 un d'Rulle komm. Ënnert dem Kommando vum Howe si 15.000 Zaldote vun New York aus op den Head of Elk (haut Elkton, Maryland) gesegelt, wou hir Landung e Mount méi spéit de 25. August ofgeschloss war. An der Tëschenzäit hat de Washington mat sengen 11.000 Zaldoten eng schwéier befestegt defensiv Position um Chad's Ford un der Ostsäit vum Brandywine Creek ageholl. Den Howe huet de Washington den 11. September 1777 ugegraff, andeems hien dem Generol Cornwallis den Uerder ginn hat, d'amerikanesch Zaldoten un der rietser Flank unzegräifen, während d'hessesch Zaldoten um aneren Ufer d'Truppen aschüchtere sollten. D'Zaldote vum amerikanesche Generol Nathanael Greene konnten awer verhënneren, datt d'Arméi komplett agekreest géif ginn. No der Schluecht hunn sech d'Amerikaner op Chester zeréckgezunn, nodeems si knapp 1.200 Zaldote verluer haten.
[Änneren] Germantown, 4. Oktober, 1777
No hirer Victoire bei Brandywine sinn d'Truppen ënnert dem Howe zwou Woche laang an der Géigend vu Philadelphia patrouilléiert. An dëser Zäit hunn si géint eng amerikanesch Eenheet ënnert dem Generol Anthony Wayne bei Paoli gewonnen, a konnten de 26. September 1777 d'Stad anhuelen. Den Howe huet zu Germantown en Haaptquartéier ageriicht, an eng 9.000 Mann do stationéiere gelooss. Well de Washington Angscht hat, datt d'Englänner weider Befestegunge géifen opbauen, huet hien de Stützpunkt an der Nuecht vum 3. op de 4. Oktober ugräife gelooss. Moies koum et awer zu déckem Niwwel wat derzou gefouert huet, datt sech d'Amerikaner deelweis selwer ënnerdenee beschoss hunn an sech d'Briten, déi besser organiséiert waren, nei forméiere konnten. Wéi bei de Kolonisten och nach d'Munitioun knapp ginn ass, hunn si sech géint 9 Auer Moies zeréckgezunn. Den Howe huet si nach eng Zäitche verfollegt, mee huet awer d'Amerikaner déi op der Plaz bliwwe ware verschount. D'Amerikaner hate 673 Doudeger ze bekloen, d'Briten hu 521 Affer gezielt.
[Änneren] Monmouth, 28. Juni 1778
Nom Ofschloss vum amerikanesch-franséischen Traité de 6. Februar 1778 hunn d'Briten sech ausser mat de Kolonisten och nach mat der franséischer Flott ausenanersetzen. De Generol William Henry Clinton, deen den Howe den 8. Mee vu sengem Kommando iwwer Amerika entbonnen hat, huet decidéiert, de gréissten Deel vu sengen Truppen, déi zu Philadelphia stationéiert waren, méi no un d'Küst ze réckelen, well et vun do aus méi einfach war, mat der englescher Flott a Kontakt ze bleiwen. 10.000 Mann huet sech duerch New Jersey op de Wee Richtung New York gemaach. De Washington huet säi Lager opgeléist, a mat zirka 13.500 Zaldoten d'Brite verfollegt. D'Amerikaner hunn d'britesch Kolonne bei Monmouth Courthouse (haut Freehold, New Jersey) ugegraff. Aus net vollstänneg opgekläerte Grënn huet den amerikanesche Generol Lee fréi Virdeeler vun der Schluecht net ausgenotzt, an huet den Uerder fir e Réckzuch ginn. De Washington huet d'Kommando mat eegene Verstäerkungen iwwerholl. Dëst huet dem Clinton Mutt gemaach, mat senger Haaptarméi unzegräifen. D'Schluecht huet bis an d'Owesstonne gedauert, ouni datt sech eng Krichspartei zeréckgezunn huet. Wéi et däischter war, konnten d'Briten op Sandy Hook flüchten, vu wou aus si mam Schëff weider op New York City komm sinn. Dem Washington seng Arméi ass weider Richtung Norde gezunn an huet bei White Plains Stellung bezunn.
[Änneren] En internationale Krich (1778-1783)
1778 ass aus der Rebellioun vun de Kolonië vun Nordamerika en internationale Krich ginn. Frankräich huet eng Allianz mat de Kolonisten de 6. Februar 1778 ënnerschriwwen, a Spuenien ass als Alliéierte vu Frankräich am Juni 1779 an de Krich gezunn. Am Géigesaz zu de Fransousen hunn d'Spuenier awer d'Amerikanesch Onofhängegkeet net unerkannt, aus Angscht an hire Kolonië kéinten déi selwecht Iddien opkommen. Och Holland huet sech 1780 an de Konflikt agemëscht. Dës dräi Länner hate scho virdrun ëmmer nees eng finanziell Ënnerstëtzung un d'Amerikaner geschéckt, an der Hoffnung, d'britesch Muecht ze schwächen.
Méi doriwwer am Artikel [[]]an den Artikelen Frankräich am Amerikaneschen Onofhängegkeetskrich an Amerikaneschen Onofhängegkeetskrich um Mieran den Artikelen [[{{{4}}}]], [[{{{5}}}]] an [[{{{6}}}]]an den Artikelen [[{{{7}}}]], [[{{{8}}}]], [[{{{9}}}]] an [[{{{10}}}]].
[Änneren] Savannah, 29. Dezember 1778 / 16. September - 10. Oktober 1779
Bei der US Army ginn dës béid Schluechte bei Savannah, Georgia vun engem eenzelne Banner widerginn. An der éischter Schluecht ass eng britesch Expeditiounsträitmuecht ënnert dem Generol Robert Howe an engem Abschnitt vum Savannah River net wäit vun der Stad mam selwechten Numm geland, an huet d'Stad ageholl. D'Joer drop ass dem d'Estaing seng franséisch Flott aus der Karibik zeréckkomm, an huet Truppen op Beaulieu bruecht, 14 Meile südlech vu Savannah. Nodeems d'Virbereedungen ofgeschloss waren, hunn eng knapp 1.500 Amerikaner ënnert dem Generol Benjamin Lincoln a 5.000 Fransousen déi 3.200 Briten an der Stad belagert. Si goufen allerdéngs zeréckgeschlo.
[Änneren] Camden, 16. August 1780
De 16. August 1780 si 4.100 amerikanesch Truppen ënnert dem Gates an dem Baron de Kalb, déi zur Verstäerkung vun den Truppe bei Charleston geschéckt gi waren, op eng 2.200 britesch-hessesch Zaldoten ënnert dem Cornwallis getraff. Dës Schluecht war eng Victoire fir d'Briten, déi 312 Männer verluer hunn, während d'Amerikaner 880 Affer ze bekloen haten.
Méi doriwwer am Artikel Schluecht vu Camdenan den Artikelen [[{{{2}}}]] an [[{{{3}}}]]an den Artikelen [[{{{4}}}]], [[{{{5}}}]] an [[{{{6}}}]]an den Artikelen [[{{{7}}}]], [[{{{8}}}]], [[{{{9}}}]] an [[{{{10}}}]].
[Änneren] Cowpens, 17. Januar 1781
Cowpens, South Carolina, war eng klassesch Schluecht vum Onofhängegkeetskrich. D'Schluecht war markéiert vun enger Offensiv vun de Kolonisten ënnert dem Generol Nathanael Greene, déi d'Briten aus dem südleche Kampfgebitt verdreiwe sollt. D'Vernichtung vun engem groussen Deel vun der kinneklecher Südarméi war e grousse strategesche Virdeel fir d'Amerikaner am weidere verlaf vum Krich.
Méi doriwwer am Artikel Schluecht vu Cowpensan den Artikelen [[{{{2}}}]] an [[{{{3}}}]]an den Artikelen [[{{{4}}}]], [[{{{5}}}]] an [[{{{6}}}]]an den Artikelen [[{{{7}}}]], [[{{{8}}}]], [[{{{9}}}]] an [[{{{10}}}]].
[Änneren] Guilford Court House, 15. Mäerz 1781
Zu Guilford Court House, North Carolina, sollt fir de Greene eng Entscheedungsschluecht géint de Cornwallis ausgedroë ginn. Mee och wann hien an der Defensiv war a mt iwwer 4.400 Mann an der Iwwerzuel, huet hie géint déi 1.900 Brite mat wäit méi Erfahrung verluer. Allerdéngs haten d'Briten och Verloschter op hirer Säit, déi si gezwongen hunn, sech op Yorktown zeréckzezéien. Hei huet sech de Cornwallis nees missen den Amerikaner stellen.
[Änneren] Yorktown, 28. September - 19. Oktober 1781
Zënter 1778 haten d'Brite sech haaptsächlech op d'südlech Kolonië konzentréiert, well si versicht hunn, hei hiren Afloss zeréckzegewannen. Dat war an hiren An awer onméiglech soulaang d'Koloniste vu Virginia aus Operatioune konnte starten. Also huet de Clinton den amerikaneschen Iwwerleefer Benedict Arnold mat 1.600 Männer den James River eropgeschéckt. Bis Enn Mee ass et de Brite gelongen, 7.200 Mann ze sammelen. De Cornwallis krut den Uewerbefehl iwwer all Truppen a Virginia an huet Ugrëffer bis Mëtt Juni gefouert. Am Ufank konnte sech him nëmmen d'Truppen ënnert dem LaFayette entgéint stellen, déi Mëtt Juni awer vun Truppen ënnert dem Anthony Wayne an dem Baron vu Steuben, dem Chefinspekter vun der Continental Army, verstäerkt goufen. De Cornwallis huet sech op d'Küst zeréckgezunn, fir besser a Kontakt mam Clinton zu New York bleiwen ze kënnen.
An der Tëschenzäit war dem Washington säi virleefegen Opbau vun enger Nordarméi ugelaf, déi vu 4.800 Fransousen ënnert dem Rochambeau fir en Ugrëff op New York verstäerkt gouf. De Washington huet seng Pläng awer op d'Kopp gehäit, wéi hie gewuer ginn ass, datt hie weider 3.000 Männer vum franséischen Admirol François de Grasse géif kréien. Den Admirol hat säin Operatiounsgebitt an der Karibik verlooss, an huet dem Washington d'Zaldote bis Mëtt Oktober an d'Chesapeake-Bucht bruecht. Doropshinn huet de Washington beschloss, mat engem Groussdeel vu senger Arméi Richtung Virginia ze zéien. Hien ass vum 20. bis 26. August iwwert den Husdon komm, an ass iwwer New Jersey a Pennsylvania Richtung Maryland weidergezunn.
An der Tëschenzäit war dem de Grasse seng Flott un der Küst vu Yorktown geland, an 3.000 Zaldote goufe lassgeschéckt, fir de LaFayette z'ënnerstëtzen. Den Admirol gouf beim Auslafen de 5. September vum Thomas Graves iwwerrascht an et koum zu enger Séischluecht déi de Fransous strategesch fir sech entscheede konnt. De britesche Flottekommandant huet sech zeréckgezunn. Dëst huet dem Washington an dem Rochambeau erlaabt, mat hire 15.500 Zaldote Yorktown den 28. September ze belageren. Dëst huet bis zum 17. Oktober gedauert, bis de Cornwallis e Waffestëllstand ugefrot huet. Den 19. Oktober huet hie kapituléiert. Domadder waren all englesch Hoffnungen op eng Victoire an Nordamerika ëmsoss an et koum schlussendlech zu de Friddensverhandlungen.
Méi doriwwer am Artikel Schluecht vu Yorktownan den Artikelen [[{{{2}}}]] an [[{{{3}}}]]an den Artikelen [[{{{4}}}]], [[{{{5}}}]] an [[{{{6}}}]]an den Artikelen [[{{{7}}}]], [[{{{8}}}]], [[{{{9}}}]] an [[{{{10}}}]].
[Änneren] De Fridde vu Paräis (1783)
Nodeems d'Entscheedung vum Krich no der Belagerung vu Yorktown am Oktober 1781 gefall war, goufen d'Friddensverhandlungen opgeholl. Am Traité vu Paräis huet Groussbritannien d'Onofhängegkeet vun den ehemolege britesche Kolonien an Nordamerika unerkannt. England huet op all Gebidder bis zum Mississippi River verzicht. D'Vereenegt Staaten hunn hir Nordgrenz bis zu de Grousse Séier ausgedehnt, a Florida ass nees u Spuenien gaangen.
[Änneren] Literatur zum Thema
- Gregory Fremont-Barnes a Richard A. Ryerson (Ersg.), The Encyclopedia of the American Revolutionary War: A Political, Social, and Military History, ABC-CLIO, 2006.
- Christopher Hibbert, Redcoats and Rebels: The American Revolution through British Eyes. Norton, New York, 1990. (ISBN 0-393-02895-X)
- Robert Middlekauff, The Glorious Cause: The American Revolution, 1763–1789, Oxford University Press, New York, 1984. (ISBN 0-19-516247-1)
- Christopher Ward, The War of the Revolution, Macmillan, New York, 1952.
[Änneren] Linken
[Änneren] Kuckt och
- Kolonialgeschicht vun de Vereenegte Staate vun Amerika
- Amerikanesch Revolutioun
[Änneren] Um Spaweck
| Commons: Amerikaneschen Onofhängegkeetskrich – Biller, Videoen oder Audiodateien |
- (en) Schluechtfeld Atlas vun der Amerikanescher Revolutioun
- (en) Ressourcen zum Amerikaneschen Onofhängegkeetskrich
- (en) Bibliographie vum US Army Center for Military History
- (en) D'Roll vu Spuenien an der Amerikanescher Revolutioun
[Änneren] Notizen a Referenzen
1: Robert M. Calhoon, « Loyalism and Neutrality » in The Blackwell Encyclopedia of the American Revolution, S. 247.
2: Mark M. Boatner, Encyclopedia of the American Revolution, S. 264 an 663.
3: Mark M. Boatner, Encyclopedia of the American Revolution, S. 264.
4: Sidney Kaplan an Emma Nogrady Kaplan, The Black Presence in the Era of the American Revolution, S. 64-69.
5: Nicole Bacharan, Faut-il avoir peur de l’Amérique ? S.117.
