Szop pracz
Z Wikipedii
Szop pracz | |||||||||||||||||||||||||||||
Szop pracz (Procyon lotor) |
|||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ssaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Podgromada | ssaki żyworodne | ||||||||||||||||||||||||||||
Szczep | łożyskowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | drapieżne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | szopowate | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzaj | Procyon | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | szop pracz | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Procyon lotor | |||||||||||||||||||||||||||||
(Linnaeus, 1758) | |||||||||||||||||||||||||||||
Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka w Wikispecies | |||||||||||||||||||||||||||||
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons | |||||||||||||||||||||||||||||
Występowanie |
Szop pracz (Procyon lotor) – ssak łożyskowy z rodziny szopowatych, rzędu drapieżnych, występujący w Ameryce Północnej. Introdukowany w Europie Środkowej i Wschodniej, w tym Polsce. Ma charakterystyczne czarno-białe plamy pod oczami i czarne kręgi na ogonie; z tego powodu hodowany na futro. Szopy łatwo się oswajają i dają tresować, są zatem również chętnie trzymane w domach. Przydomek "pracz" pochodzi od obserwacji zachowania tych zwierząt w europejskich ogrodach zoologicznych; trzymane tam szopy przed spożyciem pokarmu płukały go długo w wodzie; w naturze to zachowanie nie występuje.
Szop dobrze pływa, wspina się na drzewa, jest aktywny w nocy.
- Długość ciała bez ogona
- ok. 65 cm.
- Długość ogona
- ok. 20 cm.
- Masa ciała
- do 4 kg.
- Ubarwienie
- szarożółty, ogon w czarne pręgi, czarne łaty w okolicach oczu
- Pożywienie
- owady, żaby, gryzonie, owoce jagodowe i orzechy.
- Rozród
- ciąża trwa około 63-73 dni, w miocie 1-7 młodych.
- Występowanie
- lasy.
Do Europy sprowadzony w latach 30. XX wieku. Uciekinierzy z ferm stworzyli w latach 50. i 60. dziką populację na terenie Niemiec. W latach 80. pojawił się w zachodniej Polsce. Widywany jest obecnie np. w Parku Narodowym "Ujście Warty" w woj. lubuskim.
[edytuj] Podgatunki
P. lotor lotor
P. lotor pacificus
P. lotor excelsus
P. lotor auspicatus
P. lotor crassidens
P. lotor dickeyi
P. lotor elucus
P. lotor fuscipes
P. lotor grinnelli
P. lotor hernandezii
P. lotor hirtus
P. lotor incautus
P. lotor inesperatus
P. lotor litoreus
P. lotor marinus
P. lotor maritimus
P. lotor megalodous
P. lotor mexicanus
P. lotor pallidus
P. lotor psora
P. lotor pumilus
P. lotor shufeldti
P. lotor solutus
P. lotor vancouverensis
P. lotor varius