Liga Światowa siatkarzy 2003

Z Wikipedii

Liga Światowa siatkarzy 2003 rozpoczęła się 16 maja 2003 roku. W turnieju wzięło udział 16 reprezentacji narodowych. Do turnieju finałowego z każdej grupy kwalifikowały się dwie najlepsze drużyny. Gospodarze turnieju - Hiszpanie mieli zapewniony awans do finałów, nawet jeśli nie zajęliby premiowanego awansem miejsca. Turniej finałowy odbył się w dniach 8 - 13 lipca 2003.

Spis treści 1 Runda eliminacyjna 1.1 Grupa A 1.2 Grupa B 1.3 Grupa C 1.4 Grupa D 2 Turniej finałowy 2.1 Grupa E 2.2 Grupa F 2.3 Półfinały 2.4 Mecz o 3 miejsce 2.5 Finał 2.6 Nagrody indywidualne 2.7 Klasyfikacja końcowa 3 Kadra triumfatorów 4 Reprezentacja Polski 5 Zobacz też

[edytuj] Runda eliminacyjna

[edytuj] Grupa A

Miejsce	Drużyna	Mecze	Punkty	Sety
1.	Rosja	12	22	31:13
2.	Polska	12	18	24:21
3.	Hiszpania	12	17	23:31
4.	Wenezuela	12	15	16:29

[edytuj] Grupa B

Miejsce	Drużyna	Mecze	Punkty	Sety
1.	Brazylia	12	22	32:13
2.	Włochy	12	20	28:16
3.	Niemcy	12	16	20:29
4.	Portugalia	12	14	11:33

[edytuj] Grupa C

Miejsce	Drużyna	Mecze	Punkty	Sety
1.	Jugosławia	12	20	30:19
2.	Bułgaria	12	20	31:21
3.	Holandia	12	17	20:27
4.	Kuba	12	15	16:30

[edytuj] Grupa D

Miejsce	Drużyna	Mecze	Punkty	Sety
1.	Czechy	12	20	29:19
2.	Grecja	12	19	24:25
3.	Francja	12	18	26:20
4.	Japonia	12	15	16:31

[edytuj] Turniej finałowy

[edytuj] Grupa E

Miejsce	Drużyna	Mecze	Punkty	Sety
1.	Jugosławia	3	6	9:2
2.	Czechy	3	5	6:5
3.	Hiszpania	3	4	5:7
4.	Grecja	3	3	3:9

[edytuj] Grupa F

Miejsce	Drużyna	Mecze	Punkty	Sety
1.	Brazylia	3	6	9:3
2.	Włochy	3	4	6:7
3.	Bułgaria	3	4	5:7
4.	Rosja	3	4	5:8

[edytuj] Półfinały

12 lipca 2003

 Jugosławia -  Włochy 3:0 ( 26:24, 25:22, 25:16 ) widzów: 3750

 Brazylia -  Czechy 3:0 ( 25:12, 25:20, 25:18 ) widzów: 4350

[edytuj] Mecz o 3 miejsce

13 lipca 2003

 Włochy -  Czechy 3:1 ( 22:25, 25:22, 25:22, 25:19) widzów: 2950

[edytuj] Finał

13 lipca 2003

 Brazylia -  Jugosławia 3:2 ( 25:16, 21:25, 19:25, 25:23, 31:29 ) widzów: 10850

[edytuj] Nagrody indywidualne

• Najlepiej punktujący - Ivan Miljković
• Najlepiej atakujący - Martin Lebl
• Najlepiej blokujący - Andrija Gerić
• Najlepiej serwujący - Andrija Gerić

[edytuj] Klasyfikacja końcowa

• 1.  Brazylia
• 2.  Jugosławia
• 3.  Włochy
• 4.  Czechy
• 5.  Hiszpania
• 5.  Bułgaria
• 7.  Grecja
• 7.  Rosja
• 9.  Polska
• 10.  Francja
• 10.  Niemcy
• 10.  Holandia
• 13.  Japonia
• 13.  Kuba
• 13.  Wenezuela
• 13.  Portugalia

[edytuj] Kadra triumfatorów

• 1. Roberto Minuzzi
• 2. Marcelo Elgarten
• 3. Giovane Gavio
• 4. Andre Heller
• 5. Henrique Randow
• 6. Mauricio Lima
• 7. Giba
• 8. Murilo Endres
• 9. Andre Nascimento
• 10. Sergio Dutra Santos
• 11. Anderson Rodrigues
• 12. Nalbert Bitencourt
• 13. Gustavo Endres
• 14. Rodrigao
• 15. Wesley Ribeiro
• 16. Leandro Visotto
• 17. Ricardo Garcia
• 18. Dante Amaral

• Trener - Bernardo Rezende

[edytuj] Reprezentacja Polski

• 1. Andrzej Stelmach
• 2. Paweł Siezieniewski
• 3. Piotr Gruszka
• 4. Marcin Nowak
• 5. Paweł Zagumny
• 6. Dawid Murek
• 7. Łukasz Żygadło
• 8. Krzysztof Ignaczak
• 9. Wojciech Jurkiewicz
• 10. Robert Prygiel
• 11. Przemysław Michalczyk
• 12. Łukasz Kadziewicz
• 13. Sebastian Świderski
• 14. Radosław Rybak
• 15. Piotr Lipiński
• 16. Arkadiusz Gołaś
• 17. Michał Bąkiewicz
• 18. Robert Szczerbaniuk

• Trener - Waldemar Wspaniały
• Drugi trener - Stanisław Gościniak

[edytuj] Zobacz też

• Historia Ligi Światowej siatkarzy