Dawid Murek

Z Wikipedii

Dawid Murek
Pseudonim	Murro, Muras, Morda
Data i miejsce urodzenia	24 lipca 1977 Międzyrzecz, Polska
Wzrost	196
Waga	100
Pozycja	przyjmujący
Zasięg w ataku	337
Zasięg w bloku	315
Kariera
Reprezentacja	Polska (1997 - )
Obecny klub	PGE Skra Bełchatów
Numer w klubie	6

Dawid Murek (ur. 24 lipca 1977 w Międzyrzeczu) – polski siatkarz, reprezentant kraju, występujący na pozycji przyjmującego (skrzydłowego).

Spis treści 1 Dane 2 Kariera klubowa 3 Kariera reprezentacyjna 4 Sukcesy zawodowe 5 Kluczowi trenerzy w karierze 6 Życie prywatne 7 Ciekawostki 8 Styl gry 9 Linki zewnętrzne

[edytuj] Dane

• Debiut w I lidze polskiej: wrzesień 1996 w barwach AZS Częstochowa
• Debiut w I reprezentacji Polski: 23 kwietnia 1997 w meczu eliminacyjnym do ME'1997 Polska – Izrael 3:0 w Gorzowie Wielkopolskim
• Liczba oficjalnych meczów w I reprezentacji Polski: 211 (stan na 10 stycznia 2008)
• Roczne zarobki: ok. 1 000 000 PLN (250 000 EUR)
• Trener klubowy: Daniel Castellani
• Trener w reprezentacji: Raúl Lozano
• Główny manager: Ryszard Bosek

[edytuj] Kariera klubowa

• 1991-1993 Piast Międzyrzecz
• 1993-1996 Orzeł Międzyrzecz
• 1996-2001 Wkręt-met Domex AZS Częstochowa
• 2001-2005 Panathinaikos Ateny
• 2005-2006 Cimone Modena
• 2006-2008 Jastrzębski Węgiel
• 2008-? PGE Skra Bełchatów

[edytuj] Kariera reprezentacyjna

• Liczba oficjalnych meczów w I reprezentacji Polski: 211 (stan na 10 stycznia 2008), w tym:
  • 6 na Igrzyskach Olimpijskich
  • 9 na Mistrzostwach Świata
  • 15 na Mistrzostwach Europy
  • 112 w Lidze Światowej
  • 69 pozostałych (eliminacyjne do IO, MŚ, ME + oficjalne towarzyskie)

[edytuj] Sukcesy zawodowe

• Mistrz Europy Juniorów – Izrael 1996
• Mistrz Świata Juniorów – Bahrajn 1997
• Mistrz Polski (1997) i (1999)
• zdobywca Pucharu Polski (1998)
• wicemistrz Polski (2001 i 2007)
• brązowy medal mistrzostw Polski (2000)
• Mistrz Grecji (2004)
• 4 miejsce w Final Four Ligi Światowej (2005)
• 4 miejsce w Final Four Pucharu CEV (2004)
• uczestnik Letnich Igrzysk Olimpijskich w Atenach (2004)
• uczestnik Mistrzostw Świata seniorów (1998) i (2002)
• uczestnik Mistrzostw Europy seniorów (2001), (2003) i (2005)
• uczestnik Ligi Światowej (1998), (1999), (2000), (2001), (2002), (2003), (2004), (2005) i (2006)
• najlepiej zagrywający siatkarz I ligi polskiej sezonu 1999/2000
• najlepszy sportowiec Międzyrzecza (1996)
• 2 miejsce w Pucharze Polski (2008)

[edytuj] Kluczowi trenerzy w karierze

• Bogusław Kowalik – odkrywca i pierwszy "szlifierz" talentu Dawida (jako nauczyciel WF w międzyrzeckiej SP nr 3), pierwszy trener w karierze (najpierw w reprezentacji szkoły, później w nieistniejącym już MKS "Piast" Międzyrzecz).
• Ireneusz Mazur – trener juniorskiej kadry Polski, dzięki któremu Dawid na początku lat 90. XX w. zaczął reprezentować "biało-czerwone" barwy. Za jego kadencji Murek na stałe zagościł w I reprezentacji Polski, stając się z czasem jej kluczową postacią. To on zabrał Dawida na jego pierwsze Mistrzostwa Świata. Mentor i przyjaciel do dziś.
• Jan Łojewski – trener MLKS "Orzeł" Międzyrzecz, który w lipcu 1993 zdecydował się włączyć niespełna 16-letniego Dawida do I kadry prowadzonego przez siebie zespołu (II liga polska – grupa północna), wprowadzając go tym samym – od sezonu 1993/1994 – do siatkówki seniorskiej.
• Stanisław Gościniak – trener AZS "Yawal" Częstochowa, dzięki któremu Dawid mógł zadebiutować w rodzimej ekstraklasie i zdobył pierwsze mistrzostwo kraju. Jeden z głównych zwolenników transferu Murka z Międzyrzecza "pod Jasną Górę". To on zabrał Dawida na jego pierwsze Igrzyska Olimpijskie.
• Hubert Wagner – selekcjoner kadry narodowej, dzięki któremu w kwietniu 1997 19-letni Dawid zadebiutował w oficjalnym meczu I reprezentacji Polski.

[edytuj] Życie prywatne

• Rodzina: żona Dorota (od 1999), córka Natalia
• Najlepszy kolega z boiska: Sebastian Świderski
• Hobby: piłka nożna, motoryzacja
• Wykształcenie: absolwent Zespołu Szkół Samochodowo-Budowlanych w Częstochowie

[edytuj] Ciekawostki

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: Styl bardziej encyklopedyczny a mniej gawędziarski. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

• Swego czasu Dawid zapowiadał się na niezłego... piłkarza. Będąc uczniem szkoły podstawowej zapisał się do nieistniejącego już KS Sparta Międzyrzecz, grywając w formacjach ofensywnych drużyny trampkarzy i juniorów młodszych. W tamtym czasie rozpoczęła się również jego przygoda z siatkówką. Obowiązki na parkiecie oraz murawie godził do czasu, gdy koniecznym stał się wybór dalszej drogi życiowej (a dokonał go w bardzo młodym wieku). Wraz z mamą postawił na volley, choć piłka nożna pozostaje jego wielką pasją i z futbolówką radzi sobie do dzisiaj całkiem, całkiem.
• Chyba każdy wie, z którym numerem na koszulce występował Michael Jordan. Dawno temu Dawid upatrzył sobie "szóstkę", pozostając jej wierny do dziś. Może za parę lat cyfra ta będzie kojarzyć się z Murkiem, tak samo jak liczba "23" z "Airem".
• W przełomowym dla Dawida sezonie 1993/1994, w którym zadebiutował on w gronie seniorów, "Murro" musiał godzić występy w I-ligowym "Orle" (liga oraz Puchar Polski) z pojawianiem się na parkietach juniorskich (w barwach "Piasta"). Cały czas był jeszcze bowiem formalnie juniorem (w "Piaście" grał do końca rozgrywek 1993/1994, choć formalnie był już zawodnikiem "Orłów"). Końską dawkę siatkówki dzielnie wytrzymał, zdobywając tym samym niezłe przetarcie przed późniejszymi "maratonami" (liga, puchary, LŚ).
• "Murro" zawsze miał fenomenalny kontakt z kibicami. Swym wielkim szacunkiem do nich potrafił sobie zjednać nawet fanów rywali. Autograf z dedykacją, pamiątkowa fotka, chwila rozmowy po meczu, drobne upominki dla chętnych – żaden problem. Profesjonalista na boisku i poza nim. Nic dziwnego, że w Międzyrzeczu, Częstochowie, czy Atenach żegnano go owacjami na stojąco oraz burzą braw.
• Dawid nigdy nie chciał pełnić obowiązków kapitana zespołu – zarówno w klubach, jak i w reprezentacjach, w których występował. Mimo, iż wielokrotnie namawiali go do tego koledzy z drużyny, a trenerzy oficjalnie proponowali tę zaszczytną funkcję – zawsze odmawiał, twierdząc że nie jest godzien nosić kapitańskiej opaski. W wyjątkowych przypadkach, gdy wymagała tego trudna sytuacja kadrowa – z racji wieku, a przede wszystkim olbrzymiego już doświadczenia – nie miał wyboru, jednak po powrocie do składu pozostałej "starszyzny", z wielką ulgą ją oddawał.
• Finałowy pojedynek juniorskich MŚ w Bahrajnie pomiędzy Polską, a Brazylią był niezwykle zacięty i do końca trzymał w napięciu. Skończył go "Murro" efektownym atakiem z lewego skrzydła, po czym wraz z resztą drużyny oddał się szalonemu tańcowi na środku parkietu.
• W narodowej reprezentacji Polski zadebiutował dzięki samemu Hubertowi Wagnerowi. Dodatkowo to właśnie legendarny „Kat” sprawił, że wydarzenie owo miało miejsce zaledwie 45 kilometrów od rodzinnego domu Dawida. Spotkanie z Izraelem decydowało o naszym być albo nie być w eliminacjach do ME 1997. Ważnym był więc wybór hali z odpowiednią atmosferą na trybunach (a były to czasy marnego zainteresowania siatkówką w reprezentacyjnym wydaniu – jeszcze przed szałem na LŚ). Według Wagnera idealnym miastem wydawał się Gorzów Wielkopolski (nieco wcześniej prowadził on bowiem tamtejszy Stilon). Lubuscy kibice rzeczywiście nie zawiedli, tworząc istny kocioł, w którym goście zostali – po niespełna godzinie – "ugotowani" na 3:0. Przy okazji Dawid mógł zaprezentować się przed rodziną i sporą grupą znajomych z Międzyrzecza.
• Dawid nie widzi świata poza swoją córką. Czas nieobecności w domu stara się jej zrekompensować prezentami (najczęściej zabawkami) przywożonymi nawet z najodleglejszych krańców globu. Jeśli na którymkolwiek lotnisku przemyka dwumetrowy facet z ogromnym pluszakiem pod pachą – prawie pewne, że tata-Murek właśnie wraca do domu.
• Na dobre w podstawowej "szóstce" kadry narodowej Dawid zadomowił się po spotkaniu Polska-Ukraina, rozgrywanego w opolskim Okrąglaku w ramach eliminacji do ME 1999 (przeprowadzanych wówczas pod nazwą Euroliga). "Murro" walnie przyczynił się do pewnego zwycięstwa 3:0, które było jednym z niewielu odniesionych przez biało-czerwonych w tych rozgrywkach.
• Mimo rozegrania wielu wspaniałych spotkań w biało-czerwonych barwach, do dnia dzisiejszego chyba najbardziej rozpoznawalnym meczem z udziałem Dawida jest pojedynek Polska-Holandia podczas turnieju kwalifikacyjnego do IO w Sydney. W katowickim Spodku nasi sensacyjnie zwyciężyli 3:1, a popisową partię rozegrał 22-letni skrzydłowy AZS Częstochowa.
• Podczas rozgrywania turnieju siatkarskiego na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach, Dawid – jako jedyny polski siatkarz – miał prawo czuć się jak u siebie w domu. W tamtym bowiem czasie to właśnie w stolicy Grecji mieszkał przez większą część roku, reprezentując barwy Panathinaikosu. Czyli to igrzyska przyszły do niego…
• Po zakończeniu sezonu 2004/2005 Dawidowi kończyła się umowa z Panathinaikosem, więc od początku roku 2005 zainteresowani jego pozyskaniem nie próżnowali. W maju 2005 skrzydłowy reprezentacji Polski dostał bajeczną ofertę z Dynama Kazań. Najpierw szefowie potentata rosyjskiej Superligi zaoferowali mu 300.000 dolarów brutto za roczny kontrakt. Po odmowie, niezwykle zdeterminowani, podwyższyli stawkę o kolejnych 50.000 "zielonych". Po odliczeniu podatków i prowizji Dawid dostałby 315.000 dolarów plus premie (razem mógłby więc zarobić nawet 350 tysięcy dolarów, czyli 1.172.500 PLN). Dodatkowo za kierunkiem wschodnim (konkretnie ofertą Iskry Odincowo) optowała żona Dorota, której bardziej odpowiadałyby... rosyjskie śniegi, niż śródziemnomorskie upały. Ostatecznie "Murro" wybrał Modenę, jako "złoty środek", tj. silna liga (możliwość dalszego sportowego rozwoju) i północne Włochy (czyli bez uciążliwych upałów, ale również bez siarczystych mrozów). Dodając do tego wysoki standard życia w najbogatszym regionie Italii (Emilia-Romania) oraz urokliwe zakątki pobliskich: Toskanii, Lombardii, Ligurii i Piemontu – ma facet nosa.
• Do 2006 Dawid, jako jedyny - obok Piotra Gruszki - polski siatkarz wystąpił we wszystkich 9 edycjach Ligi Światowej z udziałem "biało-czerwonych" (nieprzerwanie od 1998 do 2006).

[edytuj] Styl gry

• Silne strony: trudna do przyjęcia zagrywka (silna i techniczna), dobre przyjęcie zagrywki rywali (dlatego grywał jako libero), duża gama ataków, niezły wyskok
• Słabe strony: relatywnie niski wzrost
• Popisowe zagrania: atak przez lewe ramię z lewego skrzydła, częste "kiwki"

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Sylwetka Dawida Murka
• Galeria zdjęć Dawida Murka