Janina Porazińska
Z Wikipedii
Janina Porazińska (ur. 29 września 1888 w Lublinie - zm. 3 listopada 1971 w Warszawie), polska poetka, prozaik, tłumaczka literatury szwedzkojęzycznej.
Studiowała na Wydziale Przyrodniczym UJ w Krakowie. Debiutowała w 1903 na łamach "Wędrowca" jako poetka. Współpracowniczka pism dla dzieci: "Przyjaciela Dzieci", w latach 1909-1910 "Promyka" i "Promyczka". Należała do władz ruchu junackiego. W 1917 założyła pismo "Płomyk". W latach 1927-1939 redaktor czasopism "Płomyczek", "Słonko" i "Poranek". W latach 1922-1925 urzędniczka Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświaty. W okresie okupacji działaczka podziemia oświatowego i kulturalnego.
Pisarka rozmiłowana była w polskim folklorze i w oparciu o niego pisała własne poezje i baśnie. Czerpała z gadek, przypowieści, pieśni, podań. Książki jej były tłumaczone na wiele języków. W 1958 roku opracowała Kalevalę w wersji dla dzieci.
[edytuj] Nagrody
- 1950 - nagroda Związku Literatów Polskich
- 1953 - nagroda Prezesa Rady Ministrów
- 1957 - nagroda miasta Warszawy
- 1966 - Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- 1969 - na wniosek dzieci została Kwalerem Orderu Uśmiechu.
[edytuj] Twórczość
- 1924 Kichuś majstra Lepigliny
- 1925 W Wojtusiowej izbie
- 1929 Kopciuszek
- 1933 Jaś i Kasia
- 1933 Wesoła gromadka
- 1937 Legendy
- 1937 Maciuś Skowronek
- 1938 Baśń o siedmiu krukach
- 1946 O dwunastu z Zapiecka
- 1947 Borówka
- 1947 Pleciugowe nowinki
- 1947 Boża ścieżka królowej Kingi
- 1950 O babulce
- 1952 Smyku smyku na patyku
- 1952 Za górami... za lasami...
- 1952 Bajdurki
- 1955 Za trzydziewiątą rzeką
- 1955 Zuchwały strzyżyk
- 1955 Trzy gadulki
- 1955 Psotki i śmieszki
- 1957 Kto mi dał skrzydła
- 1958 Tajemnicze butki
- 1958 Wesele Małgorzatki
- 1959 Pan Twardowski w Czupidłowie
- 1961 I w sto koni nie dogoni
- 1961 Czarodziejska księga
- 1962 Starodzieje
- 1964 Pamiętnik Czarnego Noska
- 1967 Moja książeczka
- 1971 Nad wiślaną wodą