Fiat BR.20

Z Wikipedii

Fiat BR.20M
Dane podstawowe
Państwo	Włochy
Producent	Fiat
Typ	samolot bombowy
Załoga	pięć osób
Historia
Data oblotu	1936
Lata produkcji	1936-1943
Dane techniczne
Napęd	2 x Fiat A.80 RC.41
Moc	2 x 746 kW (1000 KM)
Wymiary
Rozpiętość	21,56 m
Długość	16,68 m
Wysokość	4,75 m
Powierzchnia nośna	74 m2
Masa
Własna	6500 kg
Startowa	10100 kg
Osiągi
Prędkość maksymalna	440 km/h
Pułap praktyczny	8000 m
Zasięg	2750 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
3 km Breda-SAFAT 12,7 mm, 1600 bomb
Użytkownicy
Włochy, Japonia, Węgry, Hiszpania, Wenezuela

Fiat BR.20 Cicogna (pol. Bocian) - włoski dwusilnikowy bombowiec z okresu II wojny światowej.

[edytuj] Historia

Samolot został oblatany w 1936 w Turynie i został wówczas okrzyknięty szczytowym osiągnięciem włoskiej inżynierii. W 1937 dwa nieuzbrojone egzemplarze zostały wyprodukowane na potrzeby wyścigu lotniczego Istria - Damaszek, gdzie zajęły szóste i siódme miejsce. W 1939 zmodyfikowana wersja samolotu o zwiększonym zasięgu pilotowana przez Manera Lualdi wykonała nieprzerwany lot z Rzymu do Addis Abeby.

85 sztuk zostało sprzedanych armii japońskiej, gdzie brały udział w operacjach wojny japońsko-chińskiej. Wkrótce okazało się, że nie spełniają one wymogów stawianych przez japońskie siły lotnicze i zostały zastąpione bombowcami Mitsubishi Ki-21. Jeden egzemplarz sprzedany został do Wenezueli.

Bombowce BR.20 zostały także użyte podczas hiszpańskiej wojny domowej, gdzie uczestniczyły w bombardowaniach miasta Teruel i doliny rzeki Ebro. Po zakończeniu wojny 9 z nich brało udział w paradzie zwycięstwa nacjonalistów w Madrycie w 1939, a następnie przeszły na własność rządu hiszpańskiego.

W momencie wybuchu II wojny światowej rozpoczęto produkcję zmodernizowanej wersji BR.20M. Zmodyfikowano dziób, montując częściowe przeszklenie wraz ze stanowiskiem bombardiera oraz likwidując stanowisko karabinu maszynowego. Wyprodukowano 264 egzemplarzy tej wersji.

Samoloty brały udział w kampanii przeciwko Francji, a następnie uczestniczyły w bitwie o Anglię w ramach Corpo Aereo Italiano, stacjonując w Belgii. Brały one udział w nocnych nalotach na Ipswich, Ramsgate i Harwich.

W kolejnych latach uczestniczyły także w operacjach w Afryce Północnej, Albanii, Grecji i na Malcie. Były także używane na dużą skalę w Jugosławii przeciwko partyzantce Josipa Broz Tito. Po podpisaniu rozejmu Włoch z Aliantami 8 września 1943, wiele z nich zostało przekwalifikowanych na samoloty treningowe, choć 81 nadal pozostawało w służbie, głównie na Bałkanach i na terenie Włoch.

Ostatnią produkowaną wersją była BR.20bis z całkowicie przeszklonym dziobem, wciąganym kołem w ogonie, bardziej opływowym kadłubem, spiczastymi statecznikami, zwiększonymi osiągami i silniejszym uzbrojeniem. 15 tego typu bombowców zostało wyprodukowanych od marca do lipca 1943.

Ekperymentalna wersja BR.20C posiadała działko 37 mm montowane w dziobie.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Zdjęcie wczesnej wersji BR.20 z okresu wojny domowej w Hiszpanii