Carl Nielsen
Z Wikipedii
Carl August Nielsen (9 czerwca 1865 Norre Lyndelse - 3 października 1931 Kopenhaga) to kompozytor duński, jeden z najwybitniejszych symfoników w historii muzyki.
Studiował w konserwatorium w Kopenhadze grę skrzypcową, teorię i historię muzyki, m.in. u J.P.E. Hartmanna, N. Gadego i Rosenhoffa. W latach 1886-1905 był skrzypkiem w operze dworskiej w Kopenhadze. W 1908 został jej kierownikiem. W 1915 został dyrygentem Musikforeningen w Kopenhadze, a także profesorem tamtejszego konserwatorium. Mieszkał i tworzył w Odense, na wyspie Fionii.
Carl August Nielsen jest autorem książek: Levende Musik ("Żyjąca muzyka") i Min fynske Barndom ("Moje fiońskie dzieciństwo").
Spis treści |
[edytuj] Najważniejsze dzieła
[edytuj] Symfonie
- I symfonia g-moll, op. 7 (FS 16, 1890-1892)
- II symfonia Cztery temperamenty, op. 16 (FS 29, 1901-1902)
- III symfonia Espansiva, op. 27 (FS 60, 1910-1911)
- IV symfonia Nieugaszalna, op. 29 (FS 76, 1914-1916)
- V symfonia, op. 50 (FS 97, 1921-1922)
- VI symfonia Semplice (FS 116, 1924-1925)
[edytuj] Opery
- opera biblijna "Saul og David" (1902)
- opera komiczna "Maskarade" (1905)
[edytuj] Inne
- Koncert skrzypcowy op. 33 (1911)
- Lille Suite a-moll na smyczki op. 1 (1888)
- Symfonisk Suite na fortepian op. 8 (1894)
- Foraar na chór op. 42 (1921)